Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ Η ΡΩΣΣΙΑ

 

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ Η ΡΩΣΣΙΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Με πολλή χαρά διαβάσαμε στην ιστοσελίδα “Ρομφαία”:

“Σήμερα, Πέμπτη, 30 Δεκεμβρίου 2021, το μεσημέρι, η Α.Θ.Παναγιότης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος πήρε εξιτήριο από το Αμερικανικό Νοσοκομείο της Πόλεως, όπου τις τελευταίες έξι ημέρες ήταν υπό ιατρική παρακολούθηση, προσβληθείς από τον κορωνοϊό.

Θα παραμείνει λίγες ημέρες ακόμη σε απομόνωση στην Πατριαρχική κατοικία στα Θεραπειά προτού επιστρέψει στο Φανάρι για τους 

εορτασμούς των 

Θεοφανείων.

Ο Θεός εισάκουσε τις προσευχές των απανταχού της γης Ορθοδόξων πιστών και βοήθησε τον Πατριάρχη μας να ξεπεράσει τα συμπτώματα που παρουσίασε από τον κορωνοιό από τον οποίο είχε προσβληθεί.

Ελπίζουμε η περίοδος της δοκιμασίας του στο νοσοκομείο να βοήθησε τον Παναγιώτατο να αντιληφθεί πόσο πληγώνει την Εκκλησία η υιοθέτηση του Οικουμενισμού ως πυξίδα πλεύσης του Οικουμενικού Πατριαρχείου και πόσα κακά προξένησε ο Οικουμενισμός ήδη στον Οικουμενικό Θρόνο και στην Ορθόδοξη 

Εκκλησία εν γένει.

Δυστυχώς την ώρα που ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος νοσηλευόταν στο νοσοκομείο οι ανάλγητοι Ρώσσοι πολιτικοί και εκκλησιαστικοί ηγέτες κατάφεραν καίριο πλήγμα κατά της Ορθοδοξίας με την δημιουργία Σχίσματος στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Ένα πλήγμα που μαχαίρωσε πισώπλατα ολόκληρη την Ορθοδοξία.

Η Μόσχα βρήκε την πρόφαση που αναζητούσε από αιώνες για να υφαρπάσει την πρωτοκαθεδρία των Ορθοδόξων Εκκλησιών 

από το Οικουμενικό 

Πατριαρχείο.

Αυτό που λησμονά ή μάλλον προσποιείται ότι λησμονά η Μόσχα είναι ότι η πρωτοκαθεδρία των Ορθοδόξων Εκκλησιών εδόθη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, από Οικουμενικές Συνόδους, ενώ η Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ρωσσίας και των νεότερων Πατριαρχείων και Εκκλησιών 

από το Οικουμενικό 

Πατριαρχείο.

Εικάζουμε ότι ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθλομαίος και η περί αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου θα επιληφθούν άμεσα του Σχίσματος που δημιούργησε το Πατριαρχείο της Ρωσσίας στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και θα κινηθούν αποτελεσματικά για να επέλθει η ειρήνη και η ενότητα της Εκκλησίας.

Μακρυά από την Ορθοδοξία τα Σχίσματα.!!!

Μακρυά από την Ορθοδοξία τα Σχίσματα.!!!

Μακρυά από την Ορθοδοξία τα Σχίσματα.!!!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΕΙΣΠΗΔΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΕΙΣΠΗΔΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

Του Σεβ. Μητροπολίτου Πισιδίας κ. Σωτηρίου για το Φως Φαναρίου

=====

Μεγάλος πόνος!

Ποτέ δεν περίμενα στας δυσμάς του βίου μου να νιώσω τόσο μεγάλο πόνο, όπως ένιωσα με την ανακοίνωση των αποφάσεων του Πατριαρχείου Μόσχας να εισπηδήσει εντελώς αδιάντροπα 

και στην Αφρική!

Όλοι γνωρίζουμε τα σχέδια του Πανσλαβισμού και της Τρίτης Ρώμης αιώνες τώρα, τα οποία με οποιοδήποτε πολιτικό καθεστώς, τσαρικό, κομμουνιστικό ή δημοκρατικό προωθούσαν πάντοτε οι Ρώσοι ηγέτες. Αλλά βλέποντάς τα τώρα να υλοποιούνται με καταλαμβάνει μεγάλη απογοήτευση για το Πατριαρχείο Μόσχας και λυπάμαι βαθύτατα για τους Ρώσους αδελφούς, που τόσο πολύ παιδιόθεν αγαπώ και επί δεκατίες διακονώ τόσον στην Επαρχία μου όσον και στην Κορέα παλαιότερα. Πίστευα μέχρι σήμερα ότι όσο κι εάν η πολιτική εξουσία πίεζε την σημερινή διοικούσα εκκλησία της Ρωσίας, οι ηγέτες της δεν θα υποχωρούσαν στις αξιώσεις τους, όπως το έκαναν οι ποιμένες της στην πλειοψηφία τους επί Στάλιν. Με άλλα λόγια πίστευα, αφελώς ίσως, ότι δεν θα διέγραφαν με μια μονοκοντυλιά το Κανονικό Δίκαιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας για να διευρύνουν την εξουσία τους.

Οι διοικούντες το Πατριαρχείο Μόσχας έπαψαν πλέον να σκέπτονται με εκκλησιαστικά κριτήρια και έγιναν, απροκατάληπτα πλέον, εξαρτήματα της επεκτατικής ρωσικής πολιτικής. Διότι, από πότε η Εκκλησία υπακούει στις αιτήσεις κάποιων κληρικών άλλης δικαιοδοσίας (αν αυτό δεν είναι δολία πρόφαση για αφελείς) και προχωρεί σε δημιουργία αντικανονικών μορφωμάτων; Εάν αυτή ήταν η παράδοση της Εκκλησίας, τότε θα είχαμε πλήθος παρόμοιων αντικανονικών πράξεων. Γιατί πάντοτε υπάρχουν και κάποιοι κληρικοί, που για τους δικούς τους προσωπικούς λόγους, όχι ασφαλώς εκκλησιαστικούς, ζητούν 

παράλογα πράγματα.

Στον μισό περίπου αιώνα που βρίσκομαι στην Κορέα και τα τελευταία χρόνια στην Πισιδία έγινα παραλήπτης πολλών παρόμοιων «αιτήσεων» δυσαρεστημένων από το Πατριαρχείο Μόσχας κληρικών και λαϊκών, τους οποίους ποτέ δεν 

δικαίωσα, αλλά πάντοτε τους συμβούλευα να μείνουν εν υπακοή στην εκκλησιαστική τους Αρχή.

Μπορώ να βεβαιώσω εκ της πείρας μου ότι κανένας δεν θα είναι σοβαρός κληρικός με εκκλησιαστικό φρόνημα και ήθος, αλλά θα είναι κερδοσκόπος και συμφεροντολόγος του χειρίστου είδους. Σαν κάποιους Ασιάτες ιερείς παλαιότερα που προσεχώρησαν στην ROCOR γιατί ήθελαν να είναι ανεξάρτητοι από τον κανονικό τους Μητρόπολη και τους μάγεψε η Ρωσσική αρχιερατική Μίτρα.

\

Μετά και από αυτό το μέγα ατόπημα του Πατριαρχείου Μόσχας κατά του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, αλλά και μετά από τα όσα έκνομα και αντικανονικά έπραξε και πράττει στην Μητέρα και Τροφό του, δηλαδή προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, και μάλιστα μέσα στην από αιώνων Έδρα Του στην Κωνσταντινούπολη, το πραξικόπημα κατά του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας ήταν, για την λογική των Μοσχοβιτών απλά η «φυσική» συνέχεια των δρομολογουμένων από πολύ καιρό πριν των παράνομων ενεργειών τους. Και τώρα να περιμένουμε να δούμε να συμβεί το ίδιο και στις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες Κύπρου 

και Ελλάδος και όχι μόνον!

Ας ξυπνήσουν, λοιπόν, όσοι εκουσίως ή ακουσίως, υποστηρίζουν τις αντικανονικές πράξεις του Πατριαρχείου Μόσχας και ας καταλάβουν τι κακό θα βρει την Ορθόδοξη Εκκλησία με την προτεσταντικής νοοτροπίας τακτική, να ιδρύουν όπου θέλουν ρωσικές σέκτες. Ας σκεφθούν όλοι οι υπεύθυνοι αυτής της τραγικής συμφοράς το μεγάλο κακό που θα γίνει στην ιερή υπόθεση του ευαγγελισμού των Αφρικανών Αδελφών μας και πόσο θα χαίρεται ο διάβολος. Μήπως ήρθε η ώρα να αποφανθεί συνοδικώς η Ορθόδοξη Εκκλησία επί του θέματος, όπως το έπραξε το 1872 καταδικάζοντας τον επάρατο εθνοφυλετισμό;

ΠΗΓΗ: nyxthimeron.com

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ,Ν. ΛΕΒΕΝΤΗ,ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΕΙΟΛΟΓΙΑ

 ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

Νικόλαου Λεβέντη, Θρησκευτικός πολιτισμός και σύγχρονη μουσειολογία, Μια κριτική προσέγγιση, εκδ. Οσελότος, Αθήνα Νοέμβριος 2021, σσ. 107.

Του θεολόγου κ. Α. Κυριακού

=====

 

Είναι η δεύτερη φορά που είμαι εις θέσιν να μελετήσω εκτενή κείμενα του κ. Νικ. Λεβέντη. Το παρόν του πόνημα διαίρείται σε δύο μέρη: Α΄ Προβληματισμοί και Β΄ Προσεγγίσεις. 

Στο Α΄ μέρος, αγγίζει μεταξύ άλλων, το ζήτημα της εκκοσμίκευσης, όπου η προσπάθεια είναι να γίνει η Εκκλησία κόσμος να απωλέσει τον χαρακτήρα της. Τονίζει ότι τα ιερά αντικείμενα όταν ενταχθούν σε μουσείο χάνουν την ιερότητά τους. Αυτά δεν μπορούν να τα διαχειριστούν 

οι μουσειολόγοι. 

Ο γράφων όταν επισκέφθηκε το μουσείο του Τοπ Καπί στην Κωνσταντινούπολη αντίκρισε σε μια προθήκη λείψανο του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου. Εφόσον, όμως, αυτό βρισκόταν πίσω από χοντρό γυαλί και γυρόφερναν βλοσυροί φρουροί δεν μπορούσε ούτε να το αγγίξει πολλώ δε μάλλον ούτε να το προσκυνήσει. 

Αναφορικά με το Β΄μέρος του βιβλίου (Προσεγγίσεις) αγγίζει -συν τοις άλλοις- και το θέμα του φεμινισμού που προβάλλει 

επιτακτικά στην εποχή μας. Εκεί αναλύει επαρκώς τη θέση της γυναίκας στην Ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Καυτηριάζει τη μονόπλευρη κι αποσπασματική αντιμετώπιση χωρίων των Επιστολών του Απ. Παύλου από τις φεμινίστριες σημειώνοντας καταληκτικά: “Πλήθος χωρίων των επιστολών του Αποστόλου απηχούν ένα πνεύμα έμφυλης ισότητας”. Και σημειώνει στο τέλος και τα εξής αξιοπρόσεκτα: “Στην Ορθόδοξη Εκκλησία ο άνθρωπος, άνδρας και γυναίκα, αξιοποιώντας τα ιδιαίτερα γνωρίσματα καί  χαρίσματα του φύλου και της προσωπικότητας που διακονεί την Εκκλησία και τον κόσμο ολάκερο και παράγει πολιτισμό ζωής” (το απόσπασμα αυτό είναι από τη “Φωνή Κυρίου” το οποίο υιοθετεί ο συγγραφέας). 

Συμπερασματικά ο νεαρός συγγραφέας έχει τις δυνατότητες να προχωρήσει στο σωστό δρόμο. Αρκεί να μείνει σταθερός στην πορεία του και να μην ακολουθήσει σύγχρονες ατραπούς όπως πράττουν οι “μεταπατερικοί” θεολόγοι που, αντί να συμμορφώνονται με την παράδοση της Εκκλησίας, θέλουν να την μετατρέψουν τελικά σε κόσμο. “Αν δε το άλας μωρανθεί εν τίνι αλισθήσεται;”

ΑΡΧΙΜ. ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥΛΑΚΗ,ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΜΟΣΧΑΣ

ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΜΟΣΧΑΣ

Του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου Γεράσιμου Φραγκουλάκη

=====

Να δούμε τώρα πώς θα αντιδράσουν όσοι έχουν συνταχθεί με το Πατριαρχείο Μόσχας στο θέμα της Αυτοκεφαλίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Όλοι τους σχεδόν συμμερίζονται τις απόψεις της Ρωσικής Εκκλησίας για την δημιουργία δήθεν σχίσματος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Και να που έρχεται τώρα το Πατριαρχείο Μόσχας να δημιουργήσει πραγματικό σχίσμα με την εισβολή του στην δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, με προφανή στόχο να εκδικηθεί τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρο, επειδή αναγνώρισε την Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη 

Εκκλησία της Ουκρανίας.

Η ενέργεια αυτή του Πατριαρχείου Μόσχας κι αν συνιστά σχίσμα. Με κοσμικούς όρους η πράξη αυτή αποτελεί ουσιαστική εισβολή και κατοχή ξένων εδαφών. Όμως απ’ ότι φαίνεται κατά το κοινώς ειπείν, του Πατριάρχη Μόσχας δεν ιδρώνει το αυτί του. Στηριζόμενος στην κοσμική εξουσία και στην οικονομική δύναμη που έχει αποκτήσει, δεν δείχνει να τον απασχολεί τίποτα προκειμένου να κυριαρχήσει. Το έδειξε ξεκάθαρα από την πρώτη στιγμή της Πατριαρχίας του, ότι είναι άξιος συνεχιστής του οράματος της «τρίτης Ρώμης» και κάνει το παν για να υλοποιηθεί επί των ημερών του. Δεν πέρασε βδομάδα από τότε που εξομοίωσε τον εαυτό του με τον Πάπα, όταν σε συγχαρητήριο επιστολή του προς τον Ποντίφικα για τα 85α γενέθλιά του αναφέρεται σε ειδική ευθύνη για την μοίρα της ανθρωπότητας, που εναπόκειται σε αυτόν και στον Πάπα ως «προκαθημένους των 

δύο μεγαλύτερων 

χριστιανικών 

Εκκλησιών».

Με αυτό τον αέρα λοιπόν του «προκαθημένου» κάνει ό,τι θέλει, υποτίθεται για το καλό της Ορθοδοξίας. Έχει αναστατώσει η Ρωσική Εκκλησία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την Ορθοδοξία παγκοσμίως. Πιέζει και εξαγοράζει δυστυχώς.

Για να δούμε πώς θα αντιδράσουν οι Ορθόδοξοι ηγέτες. Με την στάση τους θα δείξουν αν τους ενδιαφέρει ο Χριστός ή ο χρυσός και μάλιστα με την μορφή κρεμμυδόμορφων τρούλων!

Όσον αφορά τη Ρωσική Εκκλησία είναι σίγουρο ότι οδηγείται σε ενέργειες άσοφες, άχριστες, επιπόλαιες. Ουσιαστικά πυροβολούν τα πόδια τους χωρίς να το καταλαβαίνουν.

Όπως κι αν οδηγηθούν όμως τώρα τα πράγματα «έχει ο καιρός γυρίσματα».

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΣΧΙΣΜΑ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ!

 Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΣΧΙΣΜΑ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ!

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Αφού προετοίμασε προσεκτικά και για καιρό το έδαφος, το Οικουμενιστικό και εθνοφυλετικό Πατριαρχείο Μόσχας δημιούργησε σήμερα Σχίσμα στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, με την υπαγωγή 102 ιερέων του 

Πατριαρχείου Αλεξανδρείας 

στο Πατριαρχείο 

Μόσχας.

Το Πατριαρχείο Ρωσσίας, μας έλεγε σε όλους τους τόνους, ότι διέκοψε εκκλησιαστική κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και τις Εκκλησίες Κύπρου και Ελλάδας, λόγω της δήθεν ευαισθησίας του 

για τους Ιερούς Κανόνες, οι οποίοι -κατά την έωλη άποψή του- παραβιάστηκαν με την εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας.

Η αλήθεια φυσικά είναι διαφορετική. Το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο καλώς και συννόμως με τους Ιερούς Κανόνες και την ορθόδοξη 

Εκκλησιολογία εκχωρήθηκε.

Απλά η πολιτική ηγεσία της Μόσχας δεν θέλει, με κανένα τρόπο, να χάσει, υπό τον έλεγχό της, την Ουκρανία, την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της οποίας με την δύναμη των όπλων επιβουλεύεται και υλοποιεί.

Ταυτόχρονα το όραμα της 

λεγόμενης “Τρίτης Ρώμης”, δηλαδή η υφαρπαγή της πρωτοκαθεδρίας της Ορθοδοξίας από το Πατριαρχείο Μόσχας, ουδέποτε εγκαταλείφθηκε από την 

εκκλησιαστική ηγεσία 

της Ρωσσίας.

Τώρα, με την δημιουργία Σχίσματος στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, η Μόσχα δείχνει το αληθινό της πρόσωπο και τον δήθεν σεβασμό της προς τους Ιερούς Κανόνες.

Ποια εκκλησιαστική Δικαιοδοσία 

και ποια Κανονική αρμοδιότητα έχει ή θα μπορούσε ποτέ να έχει η Ρωσσία στην Αφρικανική ήπειρο;

Προφανώς καμμία!

Τους τελευταίους μήνες γίναμε μάρτυρες συνεχών δηλώσεων από τον Πατριάρχη Κύριλλο, τον Σεβ. Βολοκολάμσκ και τον Σεβ. Μπορισμπόλ Αντώνιο, οι οποίοι μας προιδέαζαν, ότι το Πατριαρχείο Μόσχας, με πρόσχημα την εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχασε την πρωτοκαθεδρία των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών.

Σήμερα το Πατριαρχείο Ρωσσίας κατάφερε καίριο πλήγμα κατά της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας, που το φέρνει πιο κοντά στην υλοποίηση του τελικού στόχου του, να υφαρπάσει την πρωτοκαθεδρία της Ορθοδοξίας και να δημιουργήσει 

Πανορθόδοξο Σχίσμα.

“Ούτε το αίμα του μαρτυρίου δεν ξεπλένει την αμαρτία του Σχίσματος”, μας διαβεβαιώνει ο Ιερός Χρυσόστομος.

Σήμερα θλίβεται ο Ουρανός και πανηγυρίζουν τα καταχθόνια. 

Οι πονηροί δαίμονες πέτυχαν 

στρατηγική θριαμβευτική νίκη.

Ο Άγιος Θεός ας κάνει το θαύμα Του.!

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ,ΑΡΧΙΜ. Ι. ΚΩΣΤΩΦ,ΑΘΕΙΣΜΟΣ: ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ, Αθεϊσμός: Οίκος ανοχής, Τα πάντα εκτός από το Θεό. Εκδ. Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Ωρωπός 2021, σσ. 396.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Με το φαινόμενο της έλλειψης πίστεως στο Θεό καταπιάνεται στο παρόν ο καλός π. Ιωάννης. Από το πλουσιότατο αρχείο του μας παρουσιάζει το φαινόμενο αυτό από πολλές απόψεις και υπό διαφορετικές οπτικές γωνίες. 

Το θυμόσοφο πνεύμα του Γουίνστον Τσώρτσιλ μας αποκαλύπτει μια βασική παράμετρο του θέματος: «Κάποιες φορές οι άνθρωποι σκοντάφτουν πάνω στην αλήθεια, αλλά οι περισσότεροι σηκώνονται πάλι και φεύγουν βιαστικά, σαν 

να μη συνέβη τίποτε». 

Το βιβλίο ασχολείται εν πολλοίς με την προβληματική και τις έωλες θέσεις των θετικών επιστημών επί του θέματος (δες κεφάλαια: Αποδείξεις στις επιστήμες Α΄, Αποδείξεις στις επιστήμες Β΄, Αποδείξεις στις επιστήμες Γ΄) διότι ο  συγγραφέας προέρχεται απ αυτές, αφού είναι κι ο ίδιος φυσικός. 

Ο γράφων δεν προέρχεται από το χώρο αυτό και δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν επαρκεί, ώστε να ασχοληθεί με τις λεπτομέρειες τους ή να προβεί σε κριτική των θέσεων τους, περιορίζεται στην παρουσίαση δεδομένων της θεολογικής πτυχής του θέματος. 

Μου προκάλεσε μεταξύ άλλων τρομερή έκπληξη ο ορισμός της αλήθειας σύμφωνα με τον μεταμοντερνισμό: «Αλήθεια είναι αυτό το οποίο δέχεται η κοινότητα στην οποία 

συμμετέχουμε»! 

Τι σημαίνει αυτό; Τι ήταν αληθινό για τους Ναζί; Αυτό που τους έκανε να αιματοκυλήσουν τον κόσμο χωρίς καμιά αναστολή, με εκατομμύρια θύματα, ώστε να επικρατήσει η άρια φυλή. 

Τι ήταν αληθινό για τους οπαδούς του προαπελθόντος κομμουνισμού; Αυτό που θα έφερνε την αταξική κοινωνία που ονειρεύτηκαν με θύματα εκατομμύρια ανθρωπους, που στέναξαν κάτω από το ζυγό τους στο «σοσιαλιστικό παράδεισο». 

Ο Λένιν ήταν απίστευτα κυνικός όταν έλεγε: -Δεν μπορούμε να φτιάξουμε ομελέτα αν δεν σπάσουμε τα αυγά! Κι οι συνέπειες; 

Γκουλάγκ, Σιβηρία, 

εκατομμύρια νεομάρτυρες. 

Κλείνω με κάτι αξιοπρόσεκτο, το οποίο είχε αναφέρει ο Βολταίρος: "Θα παραπονιόμουν αν ένας γιατρός μου μάθαινε τα βλαβερά φυτά και δεν μου έδειχνε έστω κι ένα ιαματικό φυτό». 

Πράγματι. Στην Εκκλησία δεν παρουσιάζουμε μόνο τα κακά των εξωχριστιανικών ιδεών και θρησκειών. Δείχνουμε και τους ενχριστωμένους ανθρώπους, που όντες θεοφόροι, χριστοφόροι και πνευματοφόροι  διαλαλούν διαχρονικά: -Φως Χριστού φαίνει πάσι.

Ο ΣΕΒ. ΚΥΘΗΡΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΛΑΣΦΗΜΟ κ. ΜΟΣΙΑΛΟ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ,ΑΡΧΙΜ Ι. ΚΩΣΤΩΦ,ΑΘΕΙΣΜΟΣ,ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΠΑΓΟΥ ΣΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΠΟΛΟ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ, Αθεϊσμός. Μεταφορά πάγου στο Βόρειο Πόλο, Κλούβια ή κλουβιά; Εκδ. Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Ωρωπός 2021, σσ. 397.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

 

Με το θέμα του αθεϊσμού έρχεται αντιμέτωπος ο συγγραφέας του παρόντος. Παρελαύνουν ενώπιόν μας ένα πλήθος γνώμες σχετικές με το θέμα. 

Ξεφυλλίζοντας το κείμενο, απορεί κανείς για το απύθμενο βάθος της 

ανθρώπινης μικρόνοιας 

ή καλύτερα ελαφρότητας. 

Είπε λ.χ. ο Γούντυ Άλλεν: «Αν μπορούσε ο Θεός να μου δώσει ένα ξεκάθαρο σημάδι ότι υπάρχει! Κάτι σαν μια κατάθεση εκατομμυρίων δολαρίων στο λογαριασμό μου στην Ελβετία». Πράγματι έψαχνε εναγωνίως το Αμερικανάκι για να βρει το Θεό!

Εισέρχομαι τώρα στο θέμα μου. Τα περιεχόμενα του βιβλίου είναι ενδεικτικά. Τα παραθέτω: Πρόλογος, Hors d’ oevre, Αποδείξεις υπάρξεως Θεού Α΄, Αποδείξεις υπάρξεως Θεού Β΄, Από την Κτίση στον Κτίστη, «Θεοποιήσεις», Κατήχηση Α΄, Κατήχηση Β΄, Μερικά φιλοσοφικά, Επιδόρπιο, 

Συντμήσεις και Βιβλιογραφία. 

Επιτρέψτε μου να σταθώ μόνο στο κεφάλαιο των «Θεοποιήσεων». Αφού ο π. Ιωάννης Κωστώφ αναφέρει διάφορες περιπτώσεις από το παρελθόν, στέκεται ιδιαιτέρως στον «πατερούλη των λαών», τον Στάλιν. 

Σημείωνε γι’ αυτόν ο Ρώσσος συγγραφέας Ιλία Ερενμπούργκ: «Είχα προ πολλού λησμονήσει ότι ο Στάλιν ήταν θνητός. Είχε γίνει μια παντοδύναμη και απόμακρη θεότητα». 

Μια φορά του είχαν αναρτήσει ένα πανώ που του εύχονταν να τα εκατοστήσει. Και ο Στάλιν αναρωτήθηκε: - Γιατί τόσο λίγα; Οπόταν την επόμενη φορά στο πανώ έγραφε: Ζήσε αιώνια πατέρα! Ειδωλοποίηση αυτού 

που πολέμησε με 

λύσσα την πίστη 

στον αληθινό Θεό. 

Ο συγγραφέας αναφέρεται, επίσης, στις εκδηλώσεις λατρείας προς το πρόσωπο του Μάο Τσε Τούνγκ στην πλατεία Τιέν Αν Μεν του Πεκίνου, όπου για ώρες μυριάδες Κινέζων περίμεναν υπομονετικά για να περάσουν μπροστά στη μούμια του Κινέζου ηγέτη! Αυτό το είδε ιδίοις όμμασι ο γράφων τουλάχιστον σε δύο περιπτώσεις. 

Το ίδιο συνέβη (και συμβαίνει ακόμη) στη Β. Κορέα, αλλά και στο Βιετνάμ και στην Αλβανία του 

Εμβέρ Χότζα, όπως και στη Ρουμανία του Ν. Τσαουσέσκου. Μήπως αυτό δεν έκαναν κι οι ναζιστές στον Χίτλερ; 

Εκπληρώνεται η προφητεία του Ιερεμία, που λέει: «Εμέ εγκατέλειπον, πηγήν ύδατος ζωής και ώρυξαν εαυτοίς λάκκους συντετριμμένους». 

Ολοκληρώνω την παρουσίαση με μια ερώτηση που υπέβαλε ειρωνικά σ’ ένα γέροντα μοναχό στο Άγιον Όρος ένας Έλληνας λογοτέχνης: -Πώς θα δω τον Θεό; -Πώς θα δεις τον Θεό; -Απλό πράγμα παιδάκι μου, εύκολο, πολύ εύκολο. Άνοιξε τα μάτια σου. 

ΝΑ ΑΦΟΡΙΣΤΕΙ Ο κ. ΜΟΣΙΑΛΟΣ

ΝΑ ΑΦΟΡΙΣΤΕΙ Ο κ. ΜΟΣΙΑΛΟΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Πολλοί βουλευτές και υπουργοί -και ακόμη περισσότεροι Ιεράρχες- καταδίκασαν αυστηρά -ως όφειλαν- το βλάσφημο σκίτσο του κ. Μόσιαλου, ο οποίος προσέβαλε ευθέως την διδασκαλία πολλών Οικουμενικών Συνόδων.

Δύο ερωτήσεις προς τους Σεβ. 

Μητροπολίτες της Εκκλησίας 

της Ελλάδος: 

1.) Ο κ. Μόσιαλος, πέραν των αντισυνταγματικών και ρατσιστικών του θέσεων, δεν προσβάλλει ευθέως τα Δόγματα της πίστης μας; 

2.) Επομένως, γιατί θέτουμε θέμα απομάκρυσης του κ. Μόσιαλου από την κυβερνητική θέση που κατέχει και δεν απευθυνόμαστε στην Ιερά Σύνοδο για να καλέσει σε απολογία τον βλάσφημο και ιερόσυλο κ. Καθηγητή;

Ελπίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι δεν είναι δουλειά της κυβέρνησης να ελέγχει τα θρησκευτικά πιστεύω ενός πολιτειακού αξιωματούχου, 

αλλά της Ιεράς Συνόδου.

Με αυτά τα δεδομένα ερωτούμε, λοιπόν: 

1.) Βάσει ποιας λογικής η κυβέρνηση πρέπει να απομακρύνει τον κ. Μόσιαλο από την θέση του -μια θαυμάσια, και επιβεβλημένη και Θεάρεστη ομολογουμένως κίνηση- αλλά η Εκκλησία πρέπει να τον αφήσει στο απυρόβλητο;

2.) Προσέβαλε ή δεν προσέβαλε βάναυσα βασικά Δόγματα της πίστης μας 

με την στάση του;

Άρα ελπίζουμε να κατατεθεί μήνυση στην Ιερά Σύνοδο -αν υπάρχει σκοπιμότητα η Ιερά Σύνοδος να μη θέλει να κινηθεί αυτεπαγγέλτως- και ας κληθεί σε απολογία ο βλάσφημος και ιερόσυλος Καθηγητής.

Κατά την άποψή μας, ιδανική 

για να υποβάλει την μήνυση είναι η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ), ως κατεξοχήν αρμόδια για το θέμα.

Αν δείξει αμετανοησία, και μετά την κλήση του σε απολογία, χωρίς κανένα δισταγμό, ας αφοριστεί, για να παραδειγματιστούν και οι υπόλοιποι Μόσιαλοι, που νομίζουν ότι μπορούν να χλευάζουν δημόσια και προκλητικά τα Θεία και οι οποίοι αρνούνται βασικά Δόγματα της πίστεώς μας.

ΠΕΘ: ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ Η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΜΟΣΙΑΛΟΥ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΕΘ

Η μη απομάκρυνση Μόσιαλου υποδηλώνει

υιοθέτηση των αντιχριστιανικών του ύβρεων

=====

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγωn βρίσκεται στην ανάγκη να αντιμετωπίσει την συχνά επαναλαμβανόμενη ασεβή επιθετικότητα και τον ρατσισμό, που πολύ συχνά, τον τελευταίο καιρό, εκφράζει ο καθηγητής της Πολιτικής και Διοίκησης της Υγείας κ. Μόσιαλος, εναντίον των θεμελιακών Συμβόλων της χριστιανικής πίστεως, με το πρόσχημα της προστασίας από τη διάδοση του Κορωναϊού.

Τον προηγούμενο χρόνο, ο κ. Μόσιαλος πολεμούσε εναντίον της συμμετοχής των πιστών στο Ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, υποστηρίζοντας, με ορθολογικά επιχειρήματα, ότι η Θεία Κοινωνία μολύνει τους μετέχοντας πιστούς και ότι θα «έπρεπε να έχει σταματήσει και να αλλάξει ο τρόπος μετάδοσής της». 

Τις φετινές άγιες ημέρες των Χριστουγέννων ο κ. Μόσιαλος συνεχίζει ακάθεκτος να αποκαλύπτει την αντιχριστιανική του εμπάθεια, με μια καρικατούρα που δήθεν αναπαριστά τη φυγή της Παναγίας και του Ιωσήφ στην Αίγυπτο, με τα αναγραφόμενα μηνύματα να εκφράζουν όχι μόνον την πλήρη θεολογική του άγνοια, αλλά και την εμφανή πρόθεσή του να αμφισβητήσει και να καθυβρίσει την αειπάρθενη σύλληψη και γέννηση του Θεανθρώπου από την 

Παρθένο Μαρία.

Η ελληνική πολιτική ηγεσία, οφείλει να γνωρίζει ότι ο κ. Μόσιαλος, ως αξιωματούχο στέλεχός της, την εκθέτει με τις απαράδεκτες, για τα δημοκρατικά μας ήθη, αντιχριστιανικές του θέσεις. 

Βεβαίως, αξίζει να συγχαρεί κανείς τους υπουργούς ή τους βουλευτές της ελληνικής Πολιτείας, που βγήκαν ευθαρσώς και καταδίκασαν 

αυτές τις συμπεριφορές. 

Όμως, οι Χριστιανοί πολίτες της χώρας ανέμεναν, όχι απλώς μια λεκτική καταδίκη του αμετανόητου προκλητικού ρατσιστή, αλλά την απομάκρυνσή του, από το αξίωμα που του έχει δοθεί. Διότι καλό θα είναι να μην ξεχνά η όποια σημερινή ή αυριανή πολιτική ηγεσία ότι, όταν κλείνει το μάτι ή τα μάτια σε τέτοιες αντιδημοκρατικές και αντισυνταγματικές συμπεριφορές των ορισθέντων από εκείνη εκπροσώπων της, τότε είναι φυσικό, να υποθέσουν οι πολίτες ότι και η ίδια καλύπτει και υιοθετεί έναν εξτρεμιστικό ορθολογισμό, που αρνείται την ελευθερία του πολίτη να πιστεύει και να λατρεύει τον Θεό του.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο ευαίσθητος λαός, μπορεί να σιωπά, αλλά δεν ξεχνά εύκολα τους ασεβείς που πολέμησαν ή πολεμούν την πίστη και τον σεβασμό που έχουν στα Ιερά τους Σύμβολα.

Ο ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

 

Ο ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

=====

Ποιοί εἶναι οἱ καινούργιοι δράκοντες πού σάν τήν Χάρυβδη καταπίνουν ψυχές πού δέν εἶναι στηριγμένες στό λόγο τῆς ἀλήθειας; 

Ἐσύ βέβαια ὁ ἴδιος δέν μᾶς τόν κατονόμασες, ἐγώ ὅμως, καί πρίν ἀπό τήν ἀναφορά τῶν γραμμάτων σου ἀναστέναξα πικρά, καί μάλιστα γιά ἕνα ἄνδρα αἱρετικό καί μᾶλλον στήν πραγματικότητα βλάσφημο κατά τοῦ Θεοῦ, πού ὁρίσθηκε ἀπό τό κράτος ἀρχειοφύλακας ἐκεῖ, καί εἶπα τοῦτο, ὅτι ἔφτασε ἡ καταστροφή τῆς ξακουστῆς Σικελίας. 

Αὐτή ἡ συμφορά δέν ἔχει κατασκευασθεῖ ἀπό βαθειά γνώση τῶν δογμάτων (γιατί εἶναι ἄπειρο σ’ αὐτά τό ἀνθρωπάριο), γεμᾶτο ὅμως ἀπό ἀσεβῆ γνώμη, καί γιά νά λεχθεῖ τό πιό ἀληθινό, γεννημένο ἀπό τήν ἀρχή γιά τήν ἀσέβεια, μαζί μέ δύο ἄλλους συγγενεῖς. 

Ἀλλ’ αὐτούς ἡ Τριάδα, γνωρίζω καλά, ὅτι μέ ἔνθεα στόματα θά τούς πετάξει μακριά ἀπό ἐσένα καί ἀπό τούς ἐκεῖ ὑπέρμαχους τῆς ἀλήθειας, ἐσένα ὅμως καί τόν σάν κι ἐσένα νά μή σᾶς παραξενεύει καθόλου ἡ αἵρεση πού ἀκόμα φέρεται σάν λυσσασμένη. 

Γιατί δέν ἔσβησε ἀκόμα τό κακό οὔτε δοκιμάσθηκε ἀρκετά ἡ ἀγάπη τῶν πιστῶν πρός τόν Θεό· καί τρίτον, δέν εἴμαστε ἱκανοί νά εἰσέλθομε στήν ἄβυσσο τῶν σκέψεων τοῦ Θεοῦ, μέ ποιούς τρόπους ἀνέχεται ἀκόμα νά κλυδωνίζεται ὁ λαός του ἀπό 

τό σάλο τῆς ἀπιστίας.

Τό συμπέρασμα βέβαια αὐτοῦ πού λέχθηκε εἶναι, γιά νά γίνουν φανεροί οἱ δοκιμασμένοι στήν ἀρετή, ὅπως ἔχει πεῖ ὁ ταμίας τῆς σοφίας Παῦλος.

Γι’ αὐτό σέ παρακαλῶ καί σέ ἱκετεύω, νά μήν δειλιάσεις νά ἐλέγχεις μέσα ἀπό τά ἄδυτα ταμεῖα τῆς καρδιᾶς σου τούς ἀντιπάλους, προτείνοντας τά θεῖα διδάγματα καί ἀποδεικνύοντας ἀπό αὐτά ὁλοφάνερα, 

ὅτι ὁ Χριστός δέν εἶναι Χριστός ἄν δέν περιγραφόταν σύμφωνα μέ τή δική μας μορφή…