Ο ΥΠΟΠΤΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

Ο ΥΠΟΠΤΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===== 

Έγραψε ο κ. Γ. Παπαθανασόπουλος:

“Στο Κιέτι έγινε μεγάλη και ζωηρή συζήτηση ως προς τη συνέχεια του διαλόγου. Ο εκπρόσωπος του Πατριαρχείου της Μόσχας, Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων και οι εκπρόσωποι των άλλων τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών πρότειναν να ασχοληθεί ξανά η Ολομέλεια με το θέμα της Ουνίας, που διεκόπη στην Η΄ Συνέλευση της Ολομέλειας, στη Βαλτιμόρη, το 2000. Οι Ρωμαιοκαθολικοί απέρριψαν την πρόταση και αντιπρότειναν να συζητηθεί «η θεολογική και βιβλική πρόοδος που υπήρξε στο πλαίσιο της Καθολικής Εκκλησίας, κυρίως μετά τη Β΄ Βατικανή Σύνοδο σε ό, τι αφορά τη φύση και την εξάσκηση του παπικού πρωτείου, όχι ως πρωτείο εξουσίας, αλλά ως διακονία για τη διατήρηση της ενότητας μέσα στην Εκκλησία».  Οι Ορθόδοξοι απέρριψαν την εν λόγω πρόταση. Τελικά αποφασίστηκε η μικτή συντονιστική επιτροπή να συνεδριάσει το προσεχές έτος και να προτείνει με ποιό θέμα  θα συνεχιστεί ο διάλογος....Ο διάλογος συνεχίζει να καρκινοβατεί...

          

Το Πατριαρχείο της Μόσχας, δια του υπεύθυνου του επί των εξωτερικών εκκλησιαστικών  σχέσεων Μητροπολίτου Βολοκολάμσκ, έκαμε παράλληλα με τις Συνεδριάσεις της Επιτροπής στο Κιέτι και  γεωστρατηγικές ενέργειες. Ο κ. Ιλαρίων συναντήθηκε με τον Πάπα Φραγκίσκο και στελέχη του Βατικανού και ζήτησε να περιοριστεί η προπαγάνδα και οι εχθρικές ενέργειες της Ουνίας εναντίον  των Ορθοδόξων της Ουκρανίας. Ως αντάλλαγμα προσέφερε τη συνεργασία του στην προώθηση του διαλόγου. Αυτός είναι πιθανότατα ο λόγος που το Πατριαρχείο της Μόσχας στο Κιέτι δέχθηκε το κείμενο της Ραβέννας, που είχε απορρίψει, με τις λίγες τροποποιήσεις που του έγιναν...”

Τι δείχνει το πιο πάνω αποκαλυπτικό απόσπασμα; Ότι ο διάλογος Ορθοδοξίας Παπισμού καρκινοβατεί. Οι Παπικοί εμμένουν ανυποχώρητοι στις πλάνες τους και ο διάλογος που διεξάγεται είναι αντιπαραγωγικός.

Αυτό που ανησυχεί, όμως, πολύ είναι αυτό που αναφέρει ο κ. Παπαθανασόπουλος για τις γεωστρατηγικές κινήσεις του Σεβ. Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα. Συναντήθηκε με τον Πάπα Φραγκίσκο και υποσχέθηκε να είναι ελαστικός σε θέματα πίστεως αν το Βατικανό τιθασσεύσει τους Ουνίτες στην Ουκρανία. Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια κατανοούμε γιατί το Πατριαρχείο Ρωσίας δέχθηκε τελικά με ελάχιστες τροποποιήσεις το κακόδοξο κείμενο της Ραβέννας.

Δυστυχώς η Εκκλησία της Ρωσίας πολύ λίγο ενδιαφέρεται για την καθαρότητα της πίστεως. Η πρόσφατη αντορθόδοξη Διακήρυξη του Πάπα Φραγκίσκου με τον Πατριάρχη Κύριλλο πιστοποιεί του λόγου το ασφαλές. Το πρωτείο ενδιαφέρει την Εκκλησία της Ρωσίας, ο εθνοφυλετισμός την καθοδηγεί και η διατήρηση και επέκταση του imperium της.

Με αυτά τα δεδομένα πόσο ρεαλιστικό είναι να αναμένουμε ότι θα απορρίψει την Σύνοδο της Κρήτης για λόγους ουσίας και όχι φιλοπρωτείας και διαδικασίας;

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΣΧΗΜΙΕΣ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΡΟΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΣΧΗΜΙΕΣ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΡΟΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ.

ΠΑΠΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΥΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟ ΚΟΧ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΝΑΟ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ! ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΥΠΗΡΞΕ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΛΛΑ Η ΠΑΠΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΠΗΓΕ ΣΤΗ ΘΡΟΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Του Σεβ. Μητροπολίτου Γόρτυνος Ιερεμία

=====

Χριστιανοί μου,

1. Σᾶς εὔχομαι ἡ καλή σας καρδιά νά ἀγαπάει θερμά τόν Χριστό καί τήν Παναγία μας. Αὐτό θά γλυκαίνει τόν πόνο μας καί τίς δυσκολίες στήν ζωή μας. Γι᾽ αὐτό καί στήν προσευχή σας κάθε μέρα νά λέτε: Χριστέ μου, στερέωσέ μου τήν πίστη μου καί τήν ἀγάπη μου σέ Σένα καί ὅ,τι καί νά μοῦ συμβεῖ νά μήν φύγω ποτέ ἀπό Σένα. Ναί, χριστιανοί μου. Ὅ,τι καί νά μᾶς συμβεῖ, ὅσες δυσκολίες καί ἄν ἔρθουν κατ᾽ ἐπάνω μας νά μήν μᾶς κάνουν αὐτές νά κλονιστοῦμε στήν πίστη μας στόν Θεό. Ὅταν στήν ζωή μας μᾶς συμβαίνει κάτι ἀντίθετο ἀπ᾽ αὐτό πού θέλαμε, νά λέμε: Ἄ, γιά τό καλό μου ἦταν πού μοῦ συνέβηκε ἔτσι.

2. Νά προσεύχεστε, χριστιανοί μου! Ὁ καλός καί προοδευμένος χριστιανός διακρίνεται ἀπό τήν ἀγάπη του στήν προσευχή. Ἀλλά νά τήν γεύεστε τήν προσευχή, νά τήν λέτε μέ τήν καρδιά σας. Πέρα δέ ἀπό τήν ἀτομική προσευχή πού θά λέτε, γιά δικά σας προσωπικά αἰτήματα, νά λέτε καί προσευχές πού ἔχει καθορίσει ἡ Ἐκκλησία μας. Ὅπως τό «Πάτερ ἡμῶν...», τό «Θεοτόκε Παρθένε...» καί ἄλλες. Ὡραῖο ἀκόμη εἶναι νά λέτε κάθε μέρα κάτι, ἔστω καί λίγο, ἄν δέν μπορεῖτε πολύ, ἀπό τούς «Χαιρετισμούς τῆς Παναγίας» μας. Ἔχει δύναμη αὐτή ἡ προσευχή, οἱ Χαιρετισμοί στήν Παναγία. Ὁπωσδήποτε ὅμως κάθε μέρα, εἴτε τό πρωί εἴτε τό βράδυ πρίν ἀπό τόν ὕπνο, νά λέτε τό «Πιστεύω...». Αὐτό ἔχει συνοπτικά ὅλη τήν πίστη μας. Στήν προσευχή μας, γιά νά γίνει αὐτή εἰσακουστή ἀπό τόν Θεό, πρέπει νά ὁμολογοῦμε τήν ὀρθή πίστη μας, γι᾽ αὐτό πρέπει νά λέμε τό «Πιστεύω...». Καί νά παρακαλᾶμε τήν Παναγία μας, ἀδελφοί μου χριστιανοί, νά μᾶς κρατάει σταθερούς στήν Ὀρθόδοξη πίστη μας, ὅπως μᾶς τήν παρέδωκαν οἱ ἅγιοι Πατέρες, χωρίς τά μπερδέματα τῶν Οἰκουμενιστῶν. Καί νά ὁμολογοῦμε σταθερά τήν πίστη μας αὐτή. Ἡ Ἐκκλησία μας καθόρισε στήν βραδυνή προσευχή μας πρίν ἀπό τόν ὕπνο, πού τήν λέμε «Ἀπόδειπνο», νά λέμε τό «Πιστεύω...». Ξέρετε γιατί; Γιατί ὁ ὕπνος εἶναι εἰκόνα τοῦ θανάτου. Εἶναι «ἕνας μικρός θάνατος», ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὅπως καί ὁ θάνατος εἶναι «ἕνας μεγάλος ὕπνος»! Μέ τήν σκέψη, λοιπόν, τοῦ θανάτου κατά τόν ὕπνο μας λέμε τό «Πιστεύω...», γιά νά μᾶς βρεῖ ὁ θάνατος ἔχοντας ὁμολογήσει τήν πίστη μας. Καί εἶναι πολύ δυνατό αὐτό γιά τήν καλή μας ἀπολογία στόν Χριστό.

3. Τέλος, χριστιανοί μου, σᾶς συνιστῶ ὁποιαδήποτε ὥρα καί στιγμή, μαζί μέ τίς ἄλλες δουλειές σας, εἴτε καί περπατώντας στόν δρόμο εἴτε καί ξαπλωμένοι ἀκόμη στό κρεββάτι, νά λέτε τήν σύντομη ἐκείνη προσευχή πού ἔχει πέντε λόγια («πεντάλογη» προσευχή). Εἶναι ἡ προσευχή «ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΕ ΜΕ»! Αὐτή ἡ προσευχή εἶναι παλαιά, λεγόταν καί στά χρόνια τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἀκόμη, ὅπως μαρτυρεῖται ἀπό τήν Καινή Διαθήκη. Εἶναι δέ ἡ προσευχή αὐτή μία ὁμολογία πίστεως. Γιατί, ὅποιος ὁμολογεῖ τόν Χριστό ὡς «ΚΥΡΙΟ», τόν δέχεται ὡς Θεό. Ὅποιος ἔπειτα τόν Χριστό τόν λέει «ΙΗΣΟΥ» τόν ὁμολογεῖ καί ὡς ἄνθρωπο. Ὁμολογεῖ, δηλαδή, ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, Θεός ὤν, σαρκώθηκε στήν Παναγία μας, ἔγινε πραγματικά ἄνθρωπος καί ἔλαβε τό ὄνομα «ΙΗΣΟΥΣ». Καί τόν σαρκωθέντα Αὐτόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, τόν ΙΗΣΟΥ, τόν λέμε ἔπειτα στήν προσευχή μας αὐτή «ΧΡΙΣΤΟ». Μέ τήν ὀνομασία αὐτή δεχόμαστε ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ἄν καί ἔγινε πραγματικά ἄνθρωπος καί πῆρε τό ὄνομα «ΙΗΣΟΥΣ», ὅμως δέν ἔπαυσε νά εἶναι Θεός. Εἶναι καί τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος. Μέ μία λέξη: «ΧΡΙΣΤΟΣ»! Τό «ΧΡΙΣΤΟΣ» σημαίνει «ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ». Βλέπετε λοιπόν, Χριστιανοί μου, ὅτι τό «ΚΥΡΙΕ  ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ» ἔχει ὅλη τήν πίστη μας γιά τόν Χριστό. Εἶναι μία σύντομη ἀλλά τέλεια ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑ, ἡ ὁποία δέν χωρίζεται ἀπό τήν ΤΡΙΑΔΟΛΟΓΙΑ.

Καί τελευταῖα, στήν μικρή αὐτή προσευχή πού σᾶς λέω, τήν «πεντάλογη», ἐρχόμαστε στόν ἑαυτό μας καί ὁμολογοῦμε μέ ταπείνωση ὅτι εἴμαστε ἁμαρτωλοί. Γι᾽ αὐτό, μή ἔχοντας τίποτε ἄλλο νά ποῦμε στόν Χριστό γιά τά ἁμαρτήματά μας, λέμε τό «ΕΛΕΗΣΕ ΜΕ». Δέν χρειάζεται δικαιολογία καί ἀπολογία γιά τά ἁμαρτήματά μας. «Πάσης», λοιπόν, «ἀπολογίας ἀποροῦντες ταύτην Σοι», ὦ Χριστέ, «τήν ἱκεσίαν ὡς Δεσπότην οἱ ἁμαρτωλοί προσφέρομεν: ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ»!

Χριστιανοί μου, σᾶς εὔχομαι ὁλόκαρδα νά γεύεται ἡ ψυχή σας τόν Θεό μέ τήν προσευχή, πού εἶναι τό γλυκύτερο ἀπ᾽ ὅλα. Ναί, δέν ὑπάρχει γλυκύτερο ἀπό τήν προσευχή. Εἶναι ἐπικοινωνία καί ἕνωση μέ τόν Θεό! Ἄν δέν νοιώθουμε τήν γλύκα αὐτή τῆς προσευχῆς εἶναι δεῖγμα αὐτό ὅτι δέν ἔχουμε προοδεύσει, ὅτι δέν πᾶμε καλά πνευματικά. Ναί, δέν πᾶμε καλά πνευματικά χωρίς προσευχή καί ἄς φαίνεστε ἐσεῖς ὅτι κάνετε καλά ἔργα, κ.λπ., καί ἄς λέγω καί ἐγώ ὅτι εἶμαι Δεσπότης. Προσωπικά χαίρομαι καί «ζηλεύω» τίς ψυχές ἐκεῖνες πού ἀγαποῦν τήν προσευχή καί νοιώθουν τόν γλυκασμό της καί κλέβουν χρόνο ἀπό ἄλλα γιά τήν σωστική αὐτή ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό.

Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΣΤΟ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΣΤΟ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

=====

Η ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, που αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Βουλγαρίας www.bg-patriarshia.bg, ημερομηνίας 29 Νοεμβρίου 2016, όπου αναφέρεται στο κείμενο ‘’Η σχέση της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο’’, της Συνόδου στο Κολυμπάρι της Κρήτης, επισημαίνει  με σαφήνεια τις αντιφάσεις, καθώς και το ότι δεν είναι σύμφωνες οι αντιφάσεις αυτές, με όσα διδάσκει η δογματική και κανονική Παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και δεν είναι με βάση το γράμμα και το πνεύμα των Τοπικών και Οικουμενικών Συνόδων.

Κατ’ αρχή γίνεται αναφορά στην πρόταση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας για αναβολή της Συνόδου στο Κολυμπάρι της Κρήτης, καθώς και στις παρόμοιες προτάσεις για αναβολή, των άλλων τριών Τοπικών Εκκλησίων (Αντοχείας, Ρωσίας και Γεωργίας) που δεν παρευρέθηκαν στη Σύνοδο. Θα πρέπει επιπρόσθετα να σημειώσουμε ότι η απόφαση λήφθηκε ομόφωνα όπως τούτο σημειώνεται στην ανακοίνωση. Καμιά απουσία δεν υπήρξε. 

Στην ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, γίνεται αναφορά τόσο σε οργανωτικά όσο και σε θεολογικά λάθη. Περιληπτικά να αναφέρομε ότι στην ανακοίνωση τονίζεται ότι δεν διασαλεύτηκε η ενότητα της Εκκλησίας. Η ομολογιακή αναφορά ότι «Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο οποίος είναι ‘’η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή’’», μας θύμισε την παρήγορο ομολογία στην επιστολή του Οσίου Παϊσίου προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, αναφορικά με τις οικουμενιστικές και φιλενωτικές ενέργειες του τότε Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα: «Η Εκκλησία είναι Εκκλησία του Χριστού και Αυτός την κυβερνάει».

Θα ήταν παράλειψη επίσης να μη σημειώσουμε ότι στην ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, γίνεται ρητή αναφορά στην παρουσία των ετεροδόξων ‘’παρατηρητών’’ στη Σύνοδο, με την ορθόδοξη σαφήνεια ως εξής: ‘’…ετεροδόξων θρησκευτικών ομάδων" (Ρωμαιοκαθολική, Αγγλικανική κλπ). Αυτό που επισημαίνεται εδώ και καιρό στην επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, ότι «εκτός από την Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχουν άλλες εκκλησίες, αλλά μόνο αιρέσεις και σχίσματα, και το να ονομάζονται ‘’εκκλησίες’’ είναι θεολογικό, δογματικό και κανονικό λάθος», βρήκε την ορθόδοξη εκφραστική συνέχειά του στην ανακοίνωση αυτή του Πατριαρχείου Βουλγαρίας.

Τις μέρες τούτες που το πλήρωμα της Εκκλησίας ανέμενε την επίσημη τοποθέτηση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας για τη Σύνοδο στο Κολυμπάρι της Κρήτης, κάποιοι δεν την ανέμεναν να είναι τόσο ομολογιακή. Αν μη γένοιτο ήταν διαφορετική, σίγουρα θα οξύνετο η οικουμενιστική θρασύτητα κάποιων. Θα επαναλάβω τα παρήγορα λόγια του Οσίου Παϊσίου, ότι «η Εκκλησία είναι Εκκλησία του Χριστού και Αυτός την κυβερνάει», καθώς και την αναφορά στην ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, «Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο οποίος είναι ‘’η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή’’».

ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΣΤΟ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟ…

ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΣΤΟ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟ…

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Στις 26.11. συνεχίστηκε το Παγκρήτιο Θεολογικό Συνέδριο στην «Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης» στο Κολυμβάριο Χανίων. Μίλησε κατ’ αυτό κι ο κ. Θανάσης Παπαθανασίου, αρχισυντάκτης του περιοδικού «Σύναξη» για τη «Σύνοδο» του Κουλμβαρίου. Τίτλος της ομιλίας του: «Ορθοδόξων οδύνες και ωδίνες». 

Από τα λίγα αποσπάσματά της, που παρατίθενται στο Διαδίκτυο, θα σχολιάσουμε το πιο κάτω: «Η φύση της Εκκλησίας φανερώνει τη χαρά της συνάντησης, μεσα σε μια κίνηση πρόσληψης». Εννοεί ο ομιλητής ότι είναι έμπλεως χαράς μεγάλης σφόδρα διότι, επιτέλους, οι ταγοί της Εκκλησίας συνήχθησαν επί το αυτό. Όμως κάθε συνάντηση ΔΕΝ μπορεί νομοτελειακά κι αναγκαστικά να γίνεται πρόξενος χαράς και αγαλλιάσεως και ευφροσύνης. Πρέπει να υπάρχουν κι οι ανάλογες προϋποθέσεις. Δυστυχώς στο Κολυμβαριο τον περασμένο Ιούνιο τέτοιες προϋποθέσεις δεν υπήρξαν. Τέσσερις ολόκληρες Εκκλησίες, τελικά, ΔΕΝ παρέστησαν, οι παρόντες καταστρατήγησαν τον ίδιο τον «Κανονισμό της Συνόδου», που με τόσους κόπους και ποικίλες διαβουλεύσεις είναι συμφωνηθεί, αλλά, το κυριότερο και βασικό, περιφρόνησαν γυμνή τη κεφαλή το συνοδικό πολίτευμα της Εκκλησίας. Πρόχειρο παράδειγμα η στάση της εν Σερβία Εκκλησίας έναντι της τραγελαφικής παραγράφου 6 των Αποφάσεων του Κολυμβαρίου. Τότε οι 17 από τους 24 επισκόπους του Πατριαρχείου της Σερβίας αρνήθηκαν να προσυπογράψουν το κείμενο περί των «ετεροδόξων Εκκλησιών και Ομολογιών». Παρά ταύτα ο Πατριάρχης Ειρηναίος, τους αγνόησε παντελώς και υπέγραψε το επίμαχο, διάτρητο ορθοδόξως και μη παραδεκτό κείμενο. Τω όντι πρόκειται για θρίαμβο της συνοδικότητος!!! Αν ο Ελλογιμότατος κ. Παπαθανασίου και οι της «Σύναξης» χαίρονται και σκιρτούν γι’ αυτό, εμείς δεν συμμεριζόμαστε ποσώς την ευφροσύνη που τους κατέλαβε. 

Σχετικά με την «κίνηση πρόσληψης» που εχει διαπιστώσει ο έγκριτος ομιλητής, έχουμε να παρατηρήσουμε τα πιο κάτω: Αν με την πυθιακή αυτή έκφραση ο κ. Παπαθανασίου εννοεί την απενοχοποίηση των πάσης φύσεως αιρετικών, τουτέστιν των Παπικών, των Παλαιοκαθολικών, των Προτεσταντών όλων των ειδών, τάσεων και αποχρώσεων, των παραπαιόντων Αγγλικανών και των Μονοφυσιτών, πάλι δεν θα συμμερισθούμε την άποψή του. Αναμφιβόλως η Εκκλησία ΔΕΝ αποστρέφεται κανένα, πολλώ μάλλον τους περιπεσόντας εις τους ληστάς αιρετικούς και ετεροδόξους. ΟΧΙ όμως «άνευ όρων και ορίων». Δυστυχώς απροϋποθέτως στο Κολυμβάριο, οι εκεί συνελθόντες τον Ιούνιο του 2016, αγνόησαν ότι μεταξύ ημών και αυτών «χάσμα μέγα εστήρικται» κι έσπευσαν ακρίτως να τους αναγνωρίσουν ως «ετερόδοξες Εκκλησίες». Αυτό δεν ονομάζεται πρόσληψις, αν θέλουμε να ακριβολογούμε και να μην ακριτολογούμε, αλλά μίξις άμικτος και τέρας αλλόκοτον. 

Θα συμφωνούσα όμως με τον κ. Παπαθανασίου ότι στο Κολυμβάριο τον παρελθόντα Ιούνιο άρχισαν «Ορθοδόξων ωδίνες». Για γέννηση και πόνους γέννας, τι να πούμε; Το θνησιγενές εκείνο αποτέλεσμα αναδίνει εξ αρχής οσμήν θανάτου.

ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Τελικά η από πολλού αναμενόμενη απόφαση  της Εκκλησίας της Βουλγαρίας -σε περίληψη και μετάφραση στα Αγγλικά- είδε το φως της δημοσιότητας και ικανοποιεί απόλυτα το ορθόδοξο αίσθημα.

Η Εκκλησία της Βουλγαρίας θεωρεί ότι η Σύνοδος της Κρήτης δεν είναι ούτε Αγία, ούτε Μεγάλη, ούτε Πανορθόδοξη εξαιτίας του τρόπου της συγκροτήσεως της, εξαιτίας της απουσίας τεσσάρων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών από αυτήν και εξαιτίας των αντορθόδοξων αποφάσεων που έλαβε.

Γι’ αυτό η Εκκλησία της Βουλγαρίας προτείνει τη διόρθωση των κακόδοξων κειμένων της Συνόδου της Κρήτης και ιδιαίτερα τη διόρθωση του κακόδοξου κειμένου που αφορά τις σχέσεις της Ορθοδοξίας με τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον από μελλοντική Πανορθόδοξη Σύνοδο.

Τέλος η Σύνοδος της Βουλγαρίας διευκρινίζει ότι δεν θα αποκοπεί από την κοινωνία με τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες αλλά τουναντίον θα έχει κανονική κοινωνία και με τις Εκκλησίες που έλαβαν μέρος στη Σύνοδο της Κρήτης και με αυτές που απέσχαν από αυτήν. Με αυτόν τον τρόπο κλείνει την πόρτα και στους σχισματικούς που επιδιώκουν αποτειχίσεις -γράφε σχίσματα- και έτσι διατηρεί τον αντιοικουμενιστικό αγώνα σαν πόλεμο εναντίον των δύο άκρων του οικουμενισμού - συγκρητισμού και του ζηλωτικού σχίσματος.

Πολύ μας ανέπαυσε η απόφαση της Εκκλησίας της Βουλγαρίας.

Αναμένουμε τώρα τις αποφάσεις της Εκκλησίας της Γεωργίας και της Εκκλησίας της Ρωσίας καθώς επίσης τις αποφάσεις του Αγίου Όρους και της Υπερορίας Ρωσικής Εκκλησίας.

Η Εκκλησία της Αντιοχείας εξέδωσε μεν απόφαση για τη Σύνοδο της Κρήτης που δεν μας αναπαύει, όμως, επειδή την απέρριψε για λόγους ομοφωνίας και διαδικασίας και όχι ουσίας.

Είναι βέβαιο ότι η απόφαση της Εκκλησίας της Βουλγαρίας θα ενεργήσει ως καταλύτης εξελίξεων για τη Σύνοδο της Κρήτης και θα συντείνει τα μέγιστα στη διόρθωση των κακόδοξων αποφάσεων της.

ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΣΕ ΕΝΩΣΗ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ

ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΣΕ ΕΝΩΣΗ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ

Του Περιοδικού “Παρακαταθήκη”

=====

Ἀπό 16 ἕως 22 Σεπτεμβρίου 2016 ἔλαβε χώρα ἡ 14η Συνάντηση τῆς Μικτῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς Θεολογικοῦ Διαλόγου Ὀρθοδόξων καί παπικῶν στο Chieti τῆς Ἰταλίας.

Η συνάντηση ἔγινε στόν ἀπόηχο τῆς «Συνόδου» τοῦ Κολυμπαρίου, ὅπου πριμοδοτήθηκε ἡ οἰκουμενιστική ρητορική, καθώς ὀνομάσθηκαν ἐκκλησίες (ἔστω καί ἑτερόδοξες) οἱ αἱρέσεις τῶν παπικῶν, προτεσταντῶν, μονοφυσιτῶν κ. ἄ.

Στή Συνάντηση δέν μετεῖχε (πρός τιμήν της) ἡ παραδοσιακή Ἐκκλησία τῆς Βουλγαρίας, ἐνῶ ἡ ἄλλη παραδοσιακή Ἐκκλησία τῆς Γεωργίας μετέσχε μέν, ἀλλά δέν συμφώνησε στίς παραγράφους 4, 5, 10, 15, 16, 18, 19, 20 καί 21 τοῦ κοινοῦ κειμένου.

Ὁ Ἐκπρόσωπος τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου Ἀρχιεπίσκοπος Τελμησσοῦ Ἰώβ (διάδοχος τοῦ Μητρ. Περγάμου Ἰωάννου Ζηζιούλα), ὁ ὁποῖος ἦταν ἐκπρόσωπος τύπου στή «Σύνοδο» τοῦ Κολυμπαρίου, ἔδωσε τά οἰκουμενιστικά του διαπιστευτήρια, κάνοντας λόγο γιά τούς «δύο πνεύμονες» (Ὀρθόδοξοι καί παπικοί) με τούς ὁποίους ἀναπνέει ἡ μία Ἐκκλησία, καί ἄλλα παρόμοια οἰκουμενιστικά.

Στό ὀρθόδοξο μπλόγκ aktines. blogspot.gr δημοσιεύθηκαν στίς 18.9.2016 κάποια κείμενα στά ἰταλικά μέ αὐτά πού ἐλέχθησαν στήν ἐναρκτήρια τελετή στό Chiati. Φίλος ἰταλομαθής μετέφρασε ἀποσπάσματα, πού εἶχαν μεγαλύτερο ἐνδιαφέρον. Ἀπό αὐτά ἐπιλέγουμε τό κατωτέρω παρατιθέμενο ἀπόσπασμα τῆς ὁμιλίας τοῦ παπικοῦ Mons. Bruno Forte, «ἀρχιεπισκόπου Chieti-Vasto», διότι ἐπιβεβαιώνει αὐτό πού γνωρίζουμε, ὅτι, δηλαδή, ἡ ἕνωση, ὅπως τή σχεδιάζουν παπικοί καί οἰκουμενιστές Ὀρθόδοξοι, δέν θά εἶναι ἐν ἀληθείᾳ ἀλλά θά εἶναι οὐνιτικοῦ τύπου, τοὐτέστιν παρά τίς διαφορές. Ὅπως εἶχε πεῖ ὁ δυστυχής Πατριάρχης Ἀθηναγόρας «θα εἴμαστε στό ἴδιο τραπέζι, ἀλλά θά τρώγει ὁ καθένας τή δική του σούπα»(!)

Αὐτά τώρα τά λένε καί μέ πολλά ψευδοθεολογικά καρυκεύματα γιά νά μπερδεύουν.

Ἄς δοῦμε λοιπόν τί εἶπε ὁ παπικός «ἀρχιεπίσκοπος Chieti-Vasto»:

«Ἡ πορεία τοῦ διαλόγου μεταξύ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἔχει ἀρχίσει ἐδῶ και πάνω ἀπό τριάντα χρόνια. Εἴμαστε τώρα σέ ἕνα στάδιο πολύ σημαντικό, ἰδιαίτερα γιατί ἔρχεται μετά ἀπό δύο σημαντικές συναντήσεις, ἐκεῖνες τοῦ Πάπα Φραγκίσκου μέ τόν Οἰκουμενικό Πατριάχη Βαρθολομαῖο καί τόν Πατριάρχη Ρωσσίας Κύριλλο. Συζητοῦμε αὐτές τις ἡμέρες τόν τρόπο γιά νά πραγματοποιήσομε τήν μελλοντική ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν μας, μέ τρόπο πού νά μήν εἶναι ὁμοιόμορφη, πού ἰσοπεδώνει, ἀλλά με συνοδικότητα, δηλαδή, μιά ἑνότητα πού ἐκτιμᾶ τίς διαφορές, ἐνῶ ἤδη εἴμαστε σέ κοινωνία, καί ἀναγνωρίζει τόν μοναδικό ρόλο τοῦ ἐπισκόπου τῆς Ρώμης στήν ὑπηρεσία ὅλων τῶν ἐκκλησιῶν».

Σχόλιο «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗΣ»: Τήν ἐν ἀληθείᾳ ἕνωση (πού δέν τήν θέλουν μέ κανέναν τρόπο) τήν ὀνομάζουν «ὁμοιομορφία πού ἰσοπεδώνει», ἐνῶ τήν ψευδῆ ἕνωση (καθώς οἱ αἱρετικοί δέν θά ἀπορρίψουν τίς πλάνες τους) τήν ὀνομάζουν πλοῦτο μιᾶς «ἑνότητος μέσα στήν ποικιλία», πού δεν ἀρνεῖται οὔτε ἰσοπεδώνει τίς διαφορές ἀλλά τίς ἀναδεικνύει!

ΤΑ “ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ” ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΤΑ “ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ” ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Του Πανοσ. Αρχιμ. Αναστάσιου,

Προηγουμένου της Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου

=====

....Παρέχεται ἄφεση ἁμαρτιῶν, ἀλλά καί ἔμμεση νομιμοποίηση, στίς πρωτοφανεῖς μεθόδους ἀδιαφάνειας, συγκεντρωτισμοῦ καί ἐπιβολῆς προειλημμένων ἀποφάσεων, πού κυριάρχησαν καθ’ ὅλη τήν διάρκεια τῆς προπαρασκευῆς τῆς «Συνόδου».

Παρέχεται ἄφεση ἁμαρτιῶν καί νομιμοποιεῖται ὁ ἀποκλεισμός τοῦ πιστοῦ λαοῦ τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ὁποῖος δέν γνώριζε ἀπολύτως τίποτε οὔτε γιά τό περιεχόμενο οὔτε γιά τήν θεματολογία αὐτῆς τῆς Συνόδου· οὐδέποτε πληροφορήθηκε κάτι σχετικό μέ τήν Σύνοδο αὐτή, οὐδέποτε συμμετεῖχε στήν διαδικασία προπαρασκευῆς της καί οὐδέποτε ἐνέκρινε τά πρός συζήτηση θέματά της.

Παρέχεται ἄφεση ἁμαρτιῶν καί νομιμοποιεῖται ὁ παραγκωνισμός καί ἡ φίμωση τῶν Ἐπισκόπων καί ἡ ἐπιλεκτική συμμετοχή μιᾶς ὀλιγαρχίας ἐκλεκτῶν, χωρίς ἀκόμη καί αὐτοί νά ἔχουν δικαίωμα ψήφου. Πρόκειται πραγματικά γιά μιά πρωτοφανή μεθόδευση, πού ἀποτελεῖ μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο στά ἐκκλησιαστικά χρονικά.

Παρέχεται ἄφεση ἁμαρτιῶν καί νομιμοποιεῖται ἡ ἐκκλησιαστικοποίηση τῶν αἱρέσεων, ἡ συμμετοχή μας στό Π.Σ.Ε.,στό συνονθύλευμα αὐτό αἱρέσεων καί κακοδοξιῶν, ἡ μέχρι τώρα πορεία καί συμμετοχή στούς θεολογικούς διαλόγους καί τά ἀπαράδεκτα κείμενα πού παρήχθησαν σέ αὐτούς.

Παρέχεται ἄφεση ἁμαρτιῶν καί νομιμοποιεῖται ἡ βαπτισματική θεολογία, ἡ ἀποδοχή τῶν μυστηρίων τῶν παπικῶν, οἱ μικτοί γάμοι καί τόσες ἄλλες παρεκτροπές ἀπό τήν ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία.....

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΑΡΧΙΜ ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ, ΤΟ ΑΥΤΟΕΙΔΩΛΟ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

_______

Αρχιμανδρίτου Ιωαννικίου, Καθηγουμένου Ι. Μ. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σοχού, Το αυτοείδωλο, Έκδ. Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σοχού, 2015, σσ. 260.

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, θεολόγου

=====

Κατά πρώτον ο λίαν επιτυχής και περιεκτικός τίτλος του παρόντος προέρχεται από τον Μεγάλο Κανόνα του Αγίου Ανδρέου Κρήτης, όπου ο Άγιος σημειώνει μεταξύ άλλων και τα εξής: Αυτείδωλον εγενόμην, τοις πάθεσι την ψυχήν μου καταμολύνας (Ωδή δ΄, Πέμπτη Α΄ Εβδομάδος των Νηστειών Εσπέρας). 

Ο συγγραφέας παρουσιάζει στις σελίδες του μετά χείρας βιβλίου το φοβερό και καθόλου ευχερές στην καταπολέμησή σου, είδωλο της φιλαυτίας. Σημειώνει επί τούτω: «Το είδωλο του «εγώ» είναι εσωτερικό και τις περισσότερες φορές λατρεύεται μέσα στα πιο βαθειά και απόκρυφα στρώματα της υπάρξεώς μας». Ο π. Ιωαννίκιος στην προσπάθειά του να αποκαλύψει, να ανατάμει και να θεραπεύσει τα έλκη και τα τραύματα του ανθρώπου που έχει καταστεί αυτοείδωλο δεν επιστρατεύει μόνο τις ιδικές του δυνάμεις αλλά καταφεύγει κυρίως στην αγιογραφική και πατερική σοφία. Όπως έχει σωστά επισημάνει, «το αυτοείδωλο τρέφεται και λατρεύεται από την ικανοποίηση των αισθήσεων, από την απόλαυση του χρήματος, από την πλησμονή της κοιλίας και την ηδονή της σάρκας».                                                                                                                              

Αν ρίξει μια ματιά στα περιεχόμενα του βιβλίου ο αναγνώστης, αμέσως σχηματίζει σαφή εικόνα του περιεχομένου του. Σ’ αυτά περιλαμβάνονται τα εξής κεφάλαια: α΄ Τι είναι Είδωλο, β΄ Τι είναι Αυτοείδωλο, γ΄ Αυτοείδωλο και Φιλαυτία, δ΄ Αυτοδικαίωση-Αυτομεμψία, ε΄ Το θεαθήναι τοις ανθρώποις, ς΄ Τα Πάθη ή το Πάνθεον του Αυτοειδώλου, ζ΄ Η συντριβή της καρδίας συντρίβει το Αυτοείδωλο, η΄Αυτοείδωλο και Φιλαργυρία, θ΄ Αυτοείδωλο και Φιληδονία, ι΄Αυτοείδωλο και φιλοδοξία, ια΄ Τα δάκρυα πνίγουν το  Αυτοείδωλο, ιβ΄Προσευχή και Αυτοείδωλο, ιγ΄ Το Θείον κάλλος και η ασχημία του Αυτοειδώλου.                                  

Απλανείς οδηγοί κι ασφαλείς οδοδείκτες του καλού π. Ιωαννικίου είναι οι Άγιοι της Εκκλησίας, τις γνώμες, τις θέσεις και την εμπειρία των οποίων χρησιμοποιεί σε κάθε του βήμα. Μεταξύ άλλων προσέξαμε τον Άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο, τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογήτη, τον Αββά Ισαάκ τον Σύρο, τον Αββά Δωρόθεο, τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακος, τον Αββά Ματώη, τον Αγίο Νικήτα τον Στηθάτο, τον Άγιο Γρηγόριο Νύσσης, τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά κ.ο.κ. Με όπλο τις παρατηρήσεις του Σωτήρος στο ιερό Ευαγγέλιο για του φαρισαίους και το φαρισαϊσμό παρουσιάζει αλλά και ξεσκεπάζει το απαίσιο πρόσωπο της υποκρισίας. 

Αξίζει τον κόπο να εντρυφήσει κανείς στο παρόν έργο του π. Ιωαννίκιου. Διότι και το αυτοείδωλο, που κρύβουμε επιμελώς μέσα μας οι πιο πολλοί, επαρκώς παρουσιάζει, αλλά και τα  καταπλάσματα που χρειάζονται για τη θεραπεία του τα έχει παραθέσει με τον τρόπο που εκθέσαμε. Ευχαριστούμε τον καλό συγγραφέα, που μας βοηθάει να βγούμε «από το σκοτάδι του εσωτερικού μας κόσμου προς το φως, από τα βδελυρά πάθη της υπερηφάνειας και του Αυτοειδώλου προς την «ελευθερίαν των τέκνων του Θεού», μέσα από την κάθαρσιν του νοός προς τον φωτισμό και την ένωση της εικόνας με το Αρχέτυπο».

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ κ. ΖΟΥΡΑΡΙ, ‘’ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΤΖΑΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ’’

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ κ. ΖΟΥΡΑΡΙ, ‘’ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΤΖΑΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ’’

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

=====

Όπως αναφέρουν αρκετά δημοσιεύματα, ο υφυπουργός Παιδείας κ. Κώστας Ζουράρις θέλει ‘’να δημιουργηθούν πολλά τζαμιά για τους πρόφυγες’’.  Τις δύσκολες στιγμές των προσφύγων, που δυστυχώς επιβαρύνονται και με εκδηλώσεις αχαριστίας κάποιων από αυτούς, θα απαβλύνει με τα πολλά τζαμιά;

Μη λησμονούμε ότι οι συνάνθρωποί μας αυτοί από τη Συρία κυρίως, έχουν προσφυγοποιηθεί εξαιτίας της πρακτικής εφαρμογής των κορανικών επιταγών της βίας. Μη λησμονούμε ότι οι τζιχαντιστές, δεν είναι οι ‘’φανατικοί ισλαμιστές’’, με την έννοια που προσδίδουν κάποιοι προσπαθώντας να απαμβύνουν την κορανική προτροπή βιαιοτήτων. Οι τζιχαντιστές είναι οι πραγματικοί εφαρμοστές των κορανικών προτροπών. Θα αναφέρομε αυτό που δήλωσε ο ιμάμης του Άμστερνταμ της Ολλανδίας, Γιασίν Ελφορκανί: «Οι τρομοκράτες νομιμοποιούν θεολογικά τις πράξεις τους. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να λέμε, αυτό δεν έχει σχέση με το Ισλάμ».

Δεν προβληματίζει τον κ. Ζουράρι, η βία που διδάσκεται στο κοράνι; Ιδού οι κορανιακές προτροπές τι υποδεικνύουν:

«Εκείνοι που βαδίζουν για τη μάχη θα έχουν δοξασμένη τύχη», «Σας δίνουμε απόλυτη εξουσία απέναντί τους».

«Εκείνοι που θυσιάζουν την εγκόσμια ζωή τους στη μελλοντική, μπαίνουν κάτω από τις σημαίες του Αλλάχ και είτε πέφτουν πολεμώντας, είτε νικούν θα πάρουν τη δοξασμένη ανταμοιβή τους».

«Θα σκορπίσουμε τον τρόμο στην καρδιά των ειδωλολατρών γιατί εξομοίωσαν με τον Αλλαχ άλλες θεότητες».

«Καταπολεμείστε τους εχθρούς σας στον πόλεμο που γίνεται για τη θρησκεία»

«..κολυμπείστε μέσα στο αίμα τους,  Αυτή είναι η ανταμοιβή που χρωστάτε στους απίστους».

«Όταν συναντάτε απίστους να τους κτυπάτε στο λαιμό μέχρι να τους νικήσετε εντελώς…μέχρι να τους νικήσετε και δέστε τους ένα δεσμό σταθερό».

«Σκοτώστε τους εχθρούς σας παντού όπου τους βρίσκετε.»

«Σκοτώστε τους εχθρούς σας παντού όπου τους βρίσκετε...κολυμπείστε μέσα στο αίμα τους. Αυτή είναι η ανταμοιβή που χρωστάτε στους απίστους»;

Από πού έλκουν οι εγκληματικώς αυτοκτονούντες τζιχαντιστές, το θράσος των ενεργειών τους; Iδού τι λέει τι ανίερο κοράνι: «Αν τους ορίζαμε την αυτοχειρία ή την εγκατάλειψη των κτημάτων τους, λίγοι από αυτούς θα το έκαναν. Ωστόσο, εκτελώντας τη θέληση του Αλλάχ θα ήταν προς όφελός τους και η πίστη τους θα στερεωνόταν».

Αυτό έπρεπε να ενοχλεί τον κ. Ζουράρι και όχι ο κατηχητικός χαρακτήρας του μαθήματος των Θρησκευτικών για τους Ορθόδοξους Έλληνες. Οι μουσουλμάνοι στην Ελλάδα να δικαιούνται να διδάσκουν αυτό που θέλουν στο μάθημα των θρησκευτικών των μουσουλμανοπαίδων και για τους Ορθόδοξους Έλληνες να επιζητείται επίμονα να μην είναι κατηχητικός και ομολογιακός ο χαρακτήρας του μαθήματος των Θρησκευτικών; Δεν πρέπει να γίνει αναφορά στη συνθήκη της Λωζάνης του 1923, γιατί δεν υπεισέρχεται σε τέτοια λεπτομέρεια. Οι Ορθόδοξοι Έλληνες δεν δικαιούνται να διδάσκονται Ορθοδόξως το μάθημα των Θρησκευτικών; Και σαν να μην έφτανε αυτό προστέθηκε και η έγνοια για πολλά τζαμιά;

Σημείωση: Tην προτεινόμενη βία στο κοράνι απέναντι στις γυναίκες, για την οποία δεν αναφερθήκαμε, ας την αναλύσουν όσες από τις γυναίκες που πολιτεύονται με τον ΣΥΡΙΖΑ μιλούν με αντίθεη εμπάθεια για το μάθημα των Θρησκευτικών στους  Ορθόδοξους Έλληνες.

ΑΘΕΟΛΟΓΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΝΘΙΜΟΥ

ΑΘΕΟΛΟΓΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΝΘΙΜΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Δήλωσε πρόσφατα, μεταξύ άλλων, ο Σεβ. Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος για τη Σύνοδο της Κρήτης:

“Σχετικά με τη Σύνοδο της Κρήτης είπε πως «...αν πιστεύουμε ότι ο Χριστός είναι η Εκκλησία, υπάρχει στ’ αλήθεια Σύνοδος Επισκόπων που θα επιδιώξει και θα επιτύχει να βλάψει την Εκκλησία; Όποιος πει "ναι", τότε γι’ αυτόν η Εκκλησία δεν είναι ο Χριστός, αλλά ένας ανθρώπινος οργανισμός».

Εκπλήττεται κανείς για την ανεδαφικότητα του ισχυρισμού. "Υπάρχει Σύνοδος επισκόπων που θα επιδιώξει και θα επιτύχει να βλάψει την Εκκλησία;" ρωτά με ασυγχώρητη αφέλεια ο Σεβασμιότατος.

Καλά Σεβασμιότατε. Για τη ληστρική Σύνοδο της Εφέσου δεν ακούσατε ποτέ; Για τη Σύνοδο της Φερράρας - Φλωρεντίας; Για τη Σύνοδο της Τύρου; Για τη Σύνοδο παρά την Δρυν; Για την εικονομαχική Σύνοδο της Ιερείας; 

Αντί να αναλίσκεστε σε λογοτεχνικές κορώνες  του τύπου “τα παιδιά μας θέλουν ψωμί και εμείς τους δίνουμε πέτρες”, καλύτερα να σκύψετε με μεγαλύτερη προσοχή στην Παράδοση της Εκκλησίας για να μη διατυπώνετε τόσο αφελείς και αθεολόγητες θέσεις.

Και κάτι ακόμη Σεβασμιότατε! Δεν μας διαφεύγει ότι στο παθητικό σας είναι καταχωρημένο το γεγονός ότι υποστηρίζετε το Θρησκειολογικό μάθημα των Θρησκευτικών και όχι το ομολογιακό - κατηχητικό.

Σεβασμιότατε Αλεξανδρουπόλεως! Γιατί υποσκάπτετε τους αγώνες της Εκκλησίας και γιατί διατυπώνετε τόσο αθεολόγητες θέσεις και στρώνετε με ροδοπέταλα το δρόμο των Οικουμενιστών και των άθεων Εκκλησιομάχων;

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===== 

Διαβάσαμε στη “Ρομφαία”:

“Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Καστορίας, ανακοινώνεται ότι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Σεραφείμ, δεν θα εορτάσει ούτε φέτος τα ονομαστήριά του, την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016, ημέρα μνήμης του Αγίου Σεραφείμ Επισκόπου Φαναρίου και Νεοχωρίου του θαυματουργού.

Με τον τρόπο αυτό ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας δηλώνει τη συμπαράστασή του στο δοκιμαζόμενο λαό της Ελλάδος και ιδιαίτερα της Καστοριάς, που πλήττεται τόσο από την κρίση.

Θα αρκεστεί μόνο στην τέλεση της Ακολουθίας του Εσπερινού και της Θείας Λειτουργίας, σε κάποιον Ιερό Ναό της Μητροπολιτικής μας Περιφέρειας.”

Συγχαίρουμε θερμά και υικά τον σεμνό Μητροπολίτη Καστορίας Σεραφείμ για τον τρόπο εορτασμού των ονοματηρίων του. Σε αντίθεση με άλλους αρχιερείς που δεν έχουν καμία συναίσθηση της κρισιμότητας των καιρών και διοργανώνουν πολυαρχιερατικές φιέστες για τα ονοματήρια τους, ο Σεβ. Καστορίας αποτελεί λαμπρό παράδειγμα ιεράρχη που έχει την ευαισθησία να στέκεται αλληλέγγυος με τα προβλήματα του ποιμνίου του.

Ταυτόχρονα δεν κρύβουμε την απογοήτευσή μας επειδή ο Σεβ. Καστορίας συμμετείχε στη Σύνοδο της Κρήτης και υπέγραψε το κακόδοξο κείμενο που αφορά τις σχέσεις της Ορθοδοξίας με τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον.

Και όχι μόνον το έκανε αυτό αλλά και προσπάθησε στη συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας να δικαιολογήσει τη στάση του διαβάζοντας απόσπασμα από βιβλίο που έγραψε πριν δεκαετίες ο κ. Τσελεγγίδης το οποίο -όπως δήλωσε επανειλημμένα- δεν τον εκφράζει.

Γιατί, Σεβασμιότατε Καστορίας, μας πικραίνετε τόσο;

ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ

ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Από το κείμενο “Παρέμβαση καί κείμενο στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος” (Νοέμβριος 2016) του Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου παραθέτουμε το ακόλουθο απόσπασμα από τα συμπεράσματα:

"Εἶναι προφανές καί κατάδηλο ὅτι μιά ὀρθόδοξη Ἱεραρχία δέν μπορεῖ νά υἱοθετήση μιά τέτοια πρόταση, ὅπως ἐτέθη ἀπό τήν Ἀντιπροσωπεία μας, γιατί αὐτό θά συνεπείγετο τήν ἀποδοχή τοῦ θεολογικοῦ σφάλματος νά κάνη λόγο γιά Ἐκκλησίες πού εἶναι ἑτερόδοξες, δηλαδή αἱρετικές καί πλανεμένες. Ἐπίσης θά ὑπέπιπτε στήν ἀντορθόδοξη θεωρία περί ὁρατῆς καί ἀοράτου Ἐκκλησίας, δηλαδή στήν θεωρία μιᾶς «νεστοριανικῆς ἐκκλησιολογίας», πού εἶναι ἡ βάση τῆς θεωρίας τῶν κλάδων, πράγμα πού ἔχει καταδικασθῆ ἀπό τίς Μεγάλες Συνόδους τοῦ 17ου αἰῶνος."

Ας ελπίσουμε ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος που ανέλαβε για τα περαιτέρω αναφορικά με τη Σύνοδο της Εκκλησίας της Κρήτης ότι θα λάβει υπόψη της το περισπούδαστο υπόμνημα του Σεβασμιότατου Ναυπάκτου και θα καταδικάσει επί της ουσίας τη Σύνοδο της Κρήτης.

ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΨΑΝΗ

ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΨΑΝΗ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

=====

Ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης,  υπερασπίστηκε πολλές φορές την Ορθοδοξία απέναντι πολλών πλανών. Ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης, υπερασπίστηκε πολλές φορές την Ορθόδοξη Πίστη, προτάσσοντας λόγους ομολογίας, για το αντιτριαδικό Ισλάμ, για το Π.Σ.Ε., τους Αντιχαλκηδονίους, τον Παπισμό κλπ.  

Πνευματική παρακαταθήκη είναι για μας το γραπτό κείμενό του «Ορθοδοξία και Ισλάμ (Κριτική προσέγγισις του ακαδημαϊκού διαλόγου υπό το φως των Αγίων Πατέρων)», με το οποίο ομολογιακώς ανασκευάζει τη δαιμονιώδη και αντιτριαδική ισλαμική πλάνη.

Επίσης ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος με Ορθόδοξο φρόνημα αναφέρθηκε στην αιρετική εμμονή των Αντιχαλκηδονίων, που τους κρατεί εκτός Εκκλησίας. Ξεσκέπασε επίσης την πνιγηρότητα του πλήθους των αιρετικών προτεσταντικών κοινοτήτων στο Π.Σ.Ε.

Πολλές φορές με ομιλίες, αλλά και με γραπτά κείμενά του ανασκεύασε τις παπικές πλάνες (την αίρεση του Filioque, το Παπικό πρωτείο, το Παπικό αλάθητο, την παπική πλάνη περί κτιστής Θείας Χάριτος κ.λ.π. ). Πολλές φορές ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης, εξέφρασε τη λύπη του για την ουνιτική δολιότητα.

Ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης με βαθειά συναίσθηση του ρόλου της Ορθοδοξίας έγραφε «Η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία αποτελεί την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν» καταδεικνύοντας ότι το κάλλος της ομολογίας, έχει   ευεργετική επίδραση όχι μόνο στο Ορθόδοξο λαό, αλλά και σε όσους ταλαιπωρούνται από κακοδοξίες. Για τούτο έγραφε ότι «ησθάνετο πάντοτε βαρύτατο χρέος να διατηρήση ακαινοτόμητον και ανόθευτον την Αποστολικήν πίστιν και παράδοσιν». 

Αναφερόμενος Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης, στην προετοιμαζόμενη από Βατικανό ένωση Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών έγραφε μεταξύ άλλων «....η διπλωματία του Βατικανού κάνει ότι μπορεί για να προωθήση μια ένωση με τους Ορθοδόξους σύμφωνη με το πνεύμα της Συνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας και της Β΄ Βατικανείου Συνόδου, οι οποίες καλούσαν τους ‘’απεσχισμένους αδελφούς’’ Ορθοδόξους να επανέλθουν στην Παπική εκκλησία, διότι μόνο η κοινωνία με τον διάδοχο του Πέτρου εξασφαλίζει την πλήρη και αληθή εκκλησιαστικότητα». 

Στις μέρες τούτες, το πλήρωμα της Εκκλησίας, αναμένει διακαώς να υπάρξουν παρόμοιες φωνές, με αυτή του Αρχιμανδρίτη Γεωργίου Καψάνη, για να προτάξουν λόγους αληθείας.

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗΣ ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟΥ

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗΣ ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟΥ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Ο Επίτιμος Καθηγητής του πανεπιστημίου του Γκρατς κ. Γ. Λαρεντζάκης επανέρχεται με άρθρο του στο «Αμήν", επιμένοντας ότι στο Κολυμβάριο, οι εκεί συνελθόντες ακολούθησαν τη γραμμή των Αγίων Πατέρων. Αναφερόμενος ο Ελλογιμώτατος στις Οικουμενικές Συνόδους, αναφέρει ότι έργο τους ήταν η «διατύπωση της ορθής, της ορθοδόξου πίστεως». 

Εμείς απλώς ερωτούμε τον κύριο Λαρεντζάκη: -Πού διακρίνετε ορθή, ήγουν ορθόδοξη πίστη στην παράγραφο 6 του θεματολογίου του Κολυμβαρίου; Μήπως στο ότι οι αιρετικοί πάσης φύσεως, χωρίς να υποχωρήσουν «ιώτα εν, ή μίαν κεραίαν» από τις πολυποίκιλες κακοδιδασκαλίες τους ανηγορεύθηκαν σε «ετερόδοξες Εκκλησίες»; Μήπως στο ότι επίσκοποι που δεν δέχθηκαν να υποταχθούν στις οικουμενιστικών προδιαγραφών αποφάσεις απειλήθηκαν και προπηλακίσθηκαν (όπως λ.χ. ο επίσκοπος Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος); Ο κύριος Καθηγητής, αναφερόμενος διαδοχικά τις Οικουμενικές Συνόδους, δεν καταλαβαίνει ο ευλογημένος ότι αυτοαναιρείται; Οι Οικουμενικές Σύνοδοι καταδίκασαν ξεκάθαρα κι ονομαστικώς, σαφώς κι απεριφράστως, αιρετικές κακοδιδασκαλίες. Στο Κολυμβάριο ΠΟΙΕΣ κακοδιδασκαλίες καταδικάστηκαν; ΟΥΔΕΜΙΑ. Άρα στο Κολυμβάριο οι εκεί συνελθόντες ΔΕΝ ήσαν επόμενοι τοις θείοις Πατράσιν. Αυτό είναι ηλίου φαεινότερον. Κι όμως! Ο Ελλογιμώτατος κ. Λαρεντζάκης επιμένει ότι οι αντιτιθέμενοι στο Κολυμβαριο «δεν έχουν ερείσματα στην πράξη των Οικουμενικών Συνόδων και στην πατερική θεολογία»!                                                                      

Με βάση τον ευσεβοποθισμό του επιμένει να θυμάται τη Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο. Διότι τότε, ενώ οι Ανατολικοί (του κλίματος του πατριαρχείου Αντιοχείας) δεν προσυπέγραψαν τις αποφάσεις της, το έπραξαν κατόπιν. Εδώ ο κύριος Γ. Λαρεντζάκης συγχέει τα πράγματα και θολώνει τα νερά. Κι αυτό όχι από άγνοια. Στην Έφεσο υπήρχαν οι Ορθόδοξοι από την μια και οι αιρετικοί Νεστοριανοί από την άλλη. Οι Ανατολικοί ήσαν Ορθόδοξοι κι όχι Νεστοριανοί. Απλώς διαφωνούσαν, όχι με την πίστη της Συνόδου, αλλά με μερικές εκφράσεις του Αγίου Κυρίλλου. Αυτός για να τους διευκολύνει, εφόσον διεπίστωσε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ήσαν Ορθόδοξοι, αντικατέστησε μερικές φράσεις με άλλες, τις οποίες δέχονταν οι Ανατολικοί και το θέμα έληξε. Δεν ήταν σκλάβος των λέξεων αλλά ανυποχώρητος στα της Ορθοδοξίας. 

Δεν του λέει τίποτε η επιμονή της εν Βουλγαρία Εκκλησίας στην απορρίψη του Κολυμβαρίου;                                                                            

Θυμήθηκε  επίσης ο κ. Λαρεντζάκης την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο, που είναι η μόνη που ΔΕΝ καταδίκασε αιρέσεις. Μα εδώ είναι τοις πάσι γνωστόν ότι η εν λόγω  Σύνοδος συμπλήρωσε την Ε΄και ΣΤ΄Οικουμενικές Συνόδους σε θέματα διοικητικά. Στην καταδίκη των αιρέσεων του Μονοφυσιτισμού και Μονοθελητισμού την είχαν ήδη προβεί οι εν λόγω Σύνοδοι. Άρα, αν επαναλάμβανε την καταδίκη των ανωτέρω κακοδοξιών, αυτό θα ισοδυναμούσε με παραβίαση ανοίκτης θύρας. Δεν γνωρίζει ο Ελλογιμώτατος ότι η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα; Εδώ και αιώνες τόσες αιρέσεις (Παπισμός, Προτεσταντισμός κ.ο.κ.) ταλανίζουν την Εκκλησία. Γιατί ΔΕΝ εθίγη καν το θέμα αυτό στο Κολυμβάριο; Κι έχουμε και από πάνω την αξίωση ότι οι εν λόγω επίσκοποι είναι «επόμενοι τοις Αγίοις Πατράσι»!!! Τέλος ο κύριος Καθηγητής, αφού ειρωνεύεται (ελλείψει επιχειρημάτων) τους αντιτιθέμενους στις μεθοδεύσεις του Κολυμβαρίου ως «μοναδικούς σωτήρες της ορθοδόξου πίστεως και πνευματικότητος», υψώνει απειλητικά το δάκτυλο, λέγοντας: «προφανώς και υπάρχουν τα συγκεκριμένα προβλήματα, τα οποία πρέπει να λυθούν και να καταδικασθούν οι σκανδαλοποιοί». Το μόνο πρόβλημα της Εκκλησίας ΔΕΝ είναι οι αιρετικοί αλλά οι πιστοί που επισημαίνουν το προβλήμα,οι οποίοι απειλούνται με μελλοντικές τιμωρίες!!!

ΦΟΒΕΡΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΦΟΒΕΡΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε στο ιστολόγιο "Κατάνυξις":

"Διαβάστε προσεκτικά τις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Κύπρου. Σας παραθέτουμε δύο αποκαλυπτικά αποσπάσματα, για να καταλάβετε πως η αλήθεια αποκαλύπτεται εκεί που δεν το περιμένουμε. Άλλη μια απόδειξη πατερικής διοικήσεως και "Κολυμπαριώτικης" συνοδικότητας. Αναρωτιέται ακόμη κανείς πως επιβλήθηκαν τα κείμενα του Κολυμπαρίου;

"..Ήθελα να γίνει η Μεγάλη Σύνοδος και καλώς έγινε και εάν δεν γινόταν δεν θα μπορούσε ποτέ πλέον να γίνει διότι η γελοιοποίηση θα ήταν τόσο μεγάλη που θα μας έκανε επί αιώνες να μην αποφασίσουμε να κάνουμε Σύνοδο.."

"..Κι όταν μερικοί Συνοδικοί έφυγαν και δεν υπέγραψαν, υπέγραψα εγώ γι αυτούς κι όταν επιστρέψαμε στην Κύπρο έκανα συνεδρία της Συνόδου τους επέπληξα και τους είπα δεν θα πάρετε πρόσκληση να έλθετε στη Σύνοδο αν δεν μάθετε να υλοποιείτε τις αποφάσεις της Μεγάλης Συνόδου που είναι υποχρεωτικές και για μένα και για σας, δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει... Όποιος θέλει να κάνει δουλειά δική του να πάει στο σπίτι του...»

Τι δικό μας σύντομο σχόλιο. Οι δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Κύπρου δεν αντέχουν καμιά σοβαρή κριτική. Δυστυχώς ο Μακαριότατος νομίζει ότι η πίστη μας είναι για ξεπούλημα στο βωμό του Οικουμενισμού.

Αλλά η πραγματική απορία είναι η εξής: Γιατί την αποκάλυψη του τι συνέβηκε στη συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου την έκανε ο Αρχιεπίσκοπος και όχι οι προπηλακισθέντες αρχιερείς;

Και μια συμπληρωματική ερώτηση: Ποια απάντηση έδωσαν στο Μακαριότατο οι προπηλακισθέντες αρχιερείς όταν τους είπε ότι αν δεν δεχτούν τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης θα τους αποκλείσει από τις συνεδρίες της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου;

Ο ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΘΗΡΩΝ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

Ο ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΘΗΡΩΝ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

Του ιστολογίου “Κατάνυξις”

=====

Κατόπιν της σημερινής τηλεφωνικής επικοινωνίας του Ιστολογίου μας (https://katanixis.blogspot.gr/) με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων κ. Σεραφείμ, δημοσιεύουμε την τοποθέτησή Του επί του Δελτίου Τύπου της 2ας Συνεδρίας της εκτάκτου Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, 24 Νοεμβρίου 2016. Υπενθυμίζουμε ότι στη δεύτερη ημέρα της εκτάκτου Συγκλήσεώς της, η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου, εξέδωσε το Δελτίο Τύπου που αναστάτωσε, απογοήτευσε και εξόργισε το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας με την απόφαση που έλαβε σύμφωνα με την ανακοίνωση:

“Δεύτερη Συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος(24/11/2016) 

…………………….. 

Εν κατακλείδι, μετά από Εισήγηση του Μακαριωτάτου Προέδρου, η οποία έγινε ομόφωνα αποδεκτή, τονίζεται η, μετά την ενδελεχή και λεπτομερή ενημέρωση του Σώματος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, επιβεβαίωση της ενότητός Της, και αποφασίσθηκε η έγκριση των προτάσεων της Εισηγήσεως, καθώς και η μελέτη και όλων των κειμένων που υπεβλήθησαν, από την Δ.Ι.Σ., ώστε να συνταχθεί ανακοινωθέν προς ενημέρωση του ιερού κλήρου και του λαού……

Ο Σεβασμιώτατος μητροπολίτης Κυθήρων, προέβη στην εξής δήλωση, εκφράζοντας ταυτόχρονα και την πεποίθησή του, ότι θα αποσυρθεί το συγκεκριμένο Δελτίο Τύπου που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και θα αντικατασταθεί με νέο που θα διορθώνει τα πράγματα και θα αποκαθιστά την αλήθεια."

Η δήλωση του Σεβασμιωτάτου Κυθήρων είναι η εξής:

“Το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου της 2ας Συνεδρίας, θεωρώ ότι δεν αποδίδει επακριβώς την απόφαση της σεπτής Ιεραρχίας, όσον αφορά το σημείο εκείνο στο οποίο λέγει ότι ενέκρινε η Ιεραρχία τις προτάσεις που περιέχονται στην εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου.

Δεν ετέθη τέτοιο θέμα σε ψηφοφορία, ούτε προφορική, ούτε μυστική, ούτε δι άλλου τρόπου (δι’ ανατάσεως των χειρών ή διά βοής).

Ακούστηκαν απόψεις και κρίσεις επί της εισηγήσεως, από αρκετούς ιεράρχες και μετά από αυτό, ο Μακαριώτατος ευχαρίστησε και συνεχάρη τον εισηγητή, δήλωσε ότι δεν παίρνουμε καμία απόφαση αλλά αναθέτουμε το θέμα στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, η οποία θα εκτιμήσει όλο το υλικό, τις παρεμβάσεις των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών, τα πρακτικά και κάποια υπομνήματα τα οποία εζητήθησαν από συνοδικούς συνέδρους και έπειτα από την όλη αυτή επεξεργασία, θα συνταχθεί υπό της Δ.Ι.Σ., εγκύκλιος η οποία θα απευθύνεται στο χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Επομένως δεν υφίσταται πρόκριμα υπό της σεπτής Ιεραρχίας για το όλον θέμα το οποίο εσυζητήθη κατά τας δύο αυτάς ημέρας, γι’ αυτό και κάθε κρίσις και τοποθέτησις θεωρείται βεβιασμένη και ανακριβής.

Αυτά γράφονται διά τον καθησυχασμό του λαού του Θεού, συνιστώντας την αναμονή της τελικής αποφάσεως η οποία θα διατυπωθεί διά της Δ.Ι.Σ. η οποία είναι το εκτελεστικό όργανο της Ιεραρχίας”.

Ως διαχειριστές του Ιστολογίου Κατάνυξις, ευχαριστούμε θερμά τον σεβασμιότατο για την παρέμβασή του και τις σαφέστατες διευκρινήσεις. Πρέπει όμως να διατυπώσουμε προς τους αναγνώστες μας πως δεν είμαστε αισιόδοξοι ότι θα αντικατασταθεί το συγκεκριμένο Δελτίο Τύπου. Και ως γνωστόν, τα γραπτά μένουν και όσο το Δελτίο Τύπου παραμένει το ίδιο, εμείς θα ανησυχούμε και θα αγωνιούμε. Πρέπει να διαπιστώσουμε την αλλαγή στην ανακοίνωση της Ιεραρχίας ώστε να αναθαρρήσουμε και να ανασάνουμε από την αίσθηση απογοήτευσης και οργής που μας διακατέχει.

Τέλος να επισημάνουμε κάτι που έχει την αξία του. Ξέρετε ποιός Ιεράρχης είναι υπεύθυνος των Δελτίου Τύπου της Ιεραρχίας; ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος. Αυτό σίγουρα λέει πάρα πολλά...