ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΣΤΟ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟ…

ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΣΤΟ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟ…

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Στις 26.11. συνεχίστηκε το Παγκρήτιο Θεολογικό Συνέδριο στην «Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης» στο Κολυμβάριο Χανίων. Μίλησε κατ’ αυτό κι ο κ. Θανάσης Παπαθανασίου, αρχισυντάκτης του περιοδικού «Σύναξη» για τη «Σύνοδο» του Κουλμβαρίου. Τίτλος της ομιλίας του: «Ορθοδόξων οδύνες και ωδίνες». 

Από τα λίγα αποσπάσματά της, που παρατίθενται στο Διαδίκτυο, θα σχολιάσουμε το πιο κάτω: «Η φύση της Εκκλησίας φανερώνει τη χαρά της συνάντησης, μεσα σε μια κίνηση πρόσληψης». Εννοεί ο ομιλητής ότι είναι έμπλεως χαράς μεγάλης σφόδρα διότι, επιτέλους, οι ταγοί της Εκκλησίας συνήχθησαν επί το αυτό. Όμως κάθε συνάντηση ΔΕΝ μπορεί νομοτελειακά κι αναγκαστικά να γίνεται πρόξενος χαράς και αγαλλιάσεως και ευφροσύνης. Πρέπει να υπάρχουν κι οι ανάλογες προϋποθέσεις. Δυστυχώς στο Κολυμβαριο τον περασμένο Ιούνιο τέτοιες προϋποθέσεις δεν υπήρξαν. Τέσσερις ολόκληρες Εκκλησίες, τελικά, ΔΕΝ παρέστησαν, οι παρόντες καταστρατήγησαν τον ίδιο τον «Κανονισμό της Συνόδου», που με τόσους κόπους και ποικίλες διαβουλεύσεις είναι συμφωνηθεί, αλλά, το κυριότερο και βασικό, περιφρόνησαν γυμνή τη κεφαλή το συνοδικό πολίτευμα της Εκκλησίας. Πρόχειρο παράδειγμα η στάση της εν Σερβία Εκκλησίας έναντι της τραγελαφικής παραγράφου 6 των Αποφάσεων του Κολυμβαρίου. Τότε οι 17 από τους 24 επισκόπους του Πατριαρχείου της Σερβίας αρνήθηκαν να προσυπογράψουν το κείμενο περί των «ετεροδόξων Εκκλησιών και Ομολογιών». Παρά ταύτα ο Πατριάρχης Ειρηναίος, τους αγνόησε παντελώς και υπέγραψε το επίμαχο, διάτρητο ορθοδόξως και μη παραδεκτό κείμενο. Τω όντι πρόκειται για θρίαμβο της συνοδικότητος!!! Αν ο Ελλογιμότατος κ. Παπαθανασίου και οι της «Σύναξης» χαίρονται και σκιρτούν γι’ αυτό, εμείς δεν συμμεριζόμαστε ποσώς την ευφροσύνη που τους κατέλαβε. 

Σχετικά με την «κίνηση πρόσληψης» που εχει διαπιστώσει ο έγκριτος ομιλητής, έχουμε να παρατηρήσουμε τα πιο κάτω: Αν με την πυθιακή αυτή έκφραση ο κ. Παπαθανασίου εννοεί την απενοχοποίηση των πάσης φύσεως αιρετικών, τουτέστιν των Παπικών, των Παλαιοκαθολικών, των Προτεσταντών όλων των ειδών, τάσεων και αποχρώσεων, των παραπαιόντων Αγγλικανών και των Μονοφυσιτών, πάλι δεν θα συμμερισθούμε την άποψή του. Αναμφιβόλως η Εκκλησία ΔΕΝ αποστρέφεται κανένα, πολλώ μάλλον τους περιπεσόντας εις τους ληστάς αιρετικούς και ετεροδόξους. ΟΧΙ όμως «άνευ όρων και ορίων». Δυστυχώς απροϋποθέτως στο Κολυμβάριο, οι εκεί συνελθόντες τον Ιούνιο του 2016, αγνόησαν ότι μεταξύ ημών και αυτών «χάσμα μέγα εστήρικται» κι έσπευσαν ακρίτως να τους αναγνωρίσουν ως «ετερόδοξες Εκκλησίες». Αυτό δεν ονομάζεται πρόσληψις, αν θέλουμε να ακριβολογούμε και να μην ακριτολογούμε, αλλά μίξις άμικτος και τέρας αλλόκοτον. 

Θα συμφωνούσα όμως με τον κ. Παπαθανασίου ότι στο Κολυμβάριο τον παρελθόντα Ιούνιο άρχισαν «Ορθοδόξων ωδίνες». Για γέννηση και πόνους γέννας, τι να πούμε; Το θνησιγενές εκείνο αποτέλεσμα αναδίνει εξ αρχής οσμήν θανάτου.