Ο ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΟΝ “ΛΑΙΚΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ” ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

Ο ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΟΝ “ΛΑΙΚΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ” ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε, στο ιστολόγιο “Βήμα Ορθοδοξίας”, το ακόλουθο κείμενο του κ. Μανώλη Κείου:

“Τη…συνταγή προκειμένου να επιτύχει το έκτρωμα του Οικουμενισμού έδωσε απροκάλυπτα ο Πάπας Φραγκίσκος σε συνέντευξή του στο περιοδικό των Ρ/Καθολικών Ιησουίτων «La Civilta Cattolica». Ο ποντίφικας παραδέχεται πως πρέπει να συνεχιστούν οι θεολογικοί διάλογοι ανάμεσα στα δόγματα, αλλά δεν εμφανίζεται αισιόδοξος για την εξέλιξή τους συνεπώς αντιπροτείνει συχνότερες κοινές προσευχές και έργα ελέους! 

«Προσωπικά, πιστεύω ότι πρέπει να στραφεί ο ενθουσιασμός μας προς την κοινή προσευχή και τα έργα του ελέους – να εργαστούμε από κοινού για να βοηθήσουμε τους αρρώστους, τους φτωχούς, και τους φυλακισμένους,» είπε ο Πάπας και συμπλήρωσε «Το να κάνουμε κάτι μαζί είναι μια μεγάλη και αποτελεσματική μορφή διαλόγου.”

Ο Πάπας αναφέρθηκε και στην πρόσφατη διαθρησκευτική συνάντηση για την ειρήνη στην Ασίζη, την οποία αποκάλεσε «πολύ σημαντική».

«Εμείς μαζί μιλήσαμε με ισχυρό λόγο για την ειρήνη, αυτό που πραγματικά θέλουν οι θρησκείες» τόνισε.”

Οι θεολογικοί διάλογοι δεν αποδίδουν τους καρπούς που ανέμεναν οι Οικουμενιστές. Γι’ αυτό ο Πάπας Φραγκίσκος και οι δικοί μας οι οικουμενιστές στρέφονται προς τον “λαικό Οικουμενισμό”. Δηλαδή συμπροσευχές και κοινές ποιμαντικές παραστάσεις των διαφόρων χριστιανικών δογμάτων, ώστε να δημιουργηθεί στον κόσμο η αίσθηση ότι ανήκουμε στην ίδια Εκκλησία.

O πρώτος που διατύπωσε αυτή τη θεωρία και την έκανε πράξη είναι, ως γνωστόν, ο Πατριάρχης Αθηναγόρας. Αυτή την πρακτική προωθούν και σήμερα οι οικουμενιστές. Αυτή είναι η γραμμή που προωθεί και η Εκκλησία της Ρωσίας. Γι’ αυτό ο πατριάρχης Κύριλλος υπέγραψε την κοινή διακήρυξη με τον Πάπα Φραγκίσκο και γι’ αυτό διοργανώνει συνέδρια και κοινές ποιμαντικές παραστάσεις με αιρετικούς και αλλόθρησκους. Για να επιτευχθούν εγκόσμιοι στόχοι οι δογματικές διαφορές μπαίνουν στο περιθώριο και οι συμπροσευχές και η κοινή ποιμαντική δράση απαμβλύνουν στα μάτια του κόσμου τις διαφορές των διαφόρων δογμάτων.

Δίκαια, λοιπόν, ο “λαικός Οικουμενισμός” θεωρείται μεγάλος - ίσως ο μεγαλύτερος- κίνδυνος για την πίστη μας.