Ο ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΟΡΟΣ «ΕΤΕΡΟΔΟΞΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ»

Ο ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΟΡΟΣ «ΕΤΕΡΟΔΟΞΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ»

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Σε άρθρο του («Η χρήση του όρου «Εκκλησία-Εκκλησίαι» στο κείμενο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», «Αμήν» 18.11. ε.έ.) ο Σεβασμιώτατος Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος υπεραμύνεται των αποφάσεων του Κολυμβαρίου εν σχέσει με τον νεοπαγή όρο «ετερόδοξες Εκκλησίες».

Πριν να αναφερθούμε στο περιεχόμενο του εν λόγω άρθρου του Σεβασμιώτατου κ. Σαββάτου θα θέλαμε να ερωτήσουμε ευθέως τον ίδιο: -Σεβασμιώτατε, η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος του παρελθόντος Μαΐου δεν έδωσε εντολή στην αντιπροσωπεία της να ΜΗ δεχθεί επ’ ουδενί την απόδοση του όρου «Εκκλησία» στους ετεροδόξους, ήγουν στους αιρετικούς πάσης φύσεως; Γιατί παρεβιάσατε σκαιότατα αυτή την εντολή; 

Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας αναφέρει στο άρθρο του ότι ορισμένες ομάδες (κληρικών και λαϊκών) προσπαθούν «να αποδυναμώσουν ή και να ακυρώσουν το έργο της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξου Εκκλησίας». Όντως. Αφού ούτε Αγία, ούτε Μεγαλή, ούτε καν Σύνοδος είναι η Σύναξη του Κολυμβαρίου ευ και καλώς δεν γίνεται αποδεκτή από τα μέλη της Εκκλησίας. 

Τώρα, όσον αφορά την ταμπακιέρα, ήτοι την αναγνώριση στο Κολυμβάριο εκκλησιαστικότητας στον εσμό των ετεροδόξων, τουτέστιν στους ποικιλώνυμους αιρετικούς και δη στους Παπικούς, Παλαιοκαθολικούς, Αντιχαλκηδόνιους Μονοφυσίτες και Αγγλικανούς, ο Σεβασμιώτατος επιμένει ότι αυτό ΔΕΝ είναι τίποτε το σημαντικό αλλά απλώς πρόκειται για terminus technicus (τεχνικό όρο). Κι όμως. Τα πράγματα δεν είναι όπως τα θέλει ο Σεβασμιώτατος κ. Σαββάτος.

Ο Πανιερώτατος Ταμασού κ. Ησαΐας, εκ των συμμετασχόντων και προσυπογραψάντων τον απαράδεκτο όρο δηλώνει ότι ο όρος «ετερόδοξες Εκκλησίες» προτάθηκε περισσότερο ως τεχνικός παρά ως εκκλησιολογικός τύπος. Δηλαδή ενώ χρησιμοποιήθηκε περισσότερο ως τεχνικός όρος, χρησιμοποιήθηκε επίσης και ως εκκλησιολογικός τύπος. Ήγουν αναγνωρίστηκε εκκλησιαστικότητα στους αιρετικούς.                 

Υπεραμυνόμενος ο Σεβασμιώτατος της ως άνω αποφάσεως του Κολυμβαρίου φέρνει σαν παράδειγμα τη χρήση του όρου «ομοούσιος» από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο. Η χρήση του όρου ομοούσιος, αναφέρει «ταλαιπώρησε την Εκκλησία για 60 χρόνια (325-381) με αποτέλεσμα να αποφευχθεί τελικά η χρήση του». Σίγουρα οι αιρετικοί Αρειανοί πολέμησαν τον όρο που τους «έκοβε κυριολεκτικά τα πόδια». Αν αναγνώσει το Πιστεύω όμως, θα αντιληφθεί αναγκαστικά ότι η χρήση του ΔΕΝ έχει αποφευχθεί. 

Και μια ακόμη ερώτηση: -Γιατί, Σεβασμιώτατε, ο Πάπας Φραγκίσκος, οι Ουνίτες οπαδοί του και οι Γερμανοί Προτεστάντες επιδοκίμασαν τα αποφασιθέντα στο Κολυμβάριο; Ούτε τυχαίο είναι, ούτε συμπτωματικό. 

Τονίζει επίσης, μεταξύ άλλων πολλών, ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας: «Σημασία δεν έχουν τα ονόματα». Πώς δεν έχουν σημασία τα ονόματα, αφού με τόση αταλάντευτη επιμονή κι ανυποχώρητο πείσμα οι οικουμενιστικοί κυκλοί, επέβαλαν το άρθρο 6 στο Κολυμβάριο; 

Για ν’ αντιληφθεί ο αναγνώστης τι σημαίνει υποχωρητικότητα σημειώνουμε απλώς τι φρονούσαν και διακήρυτταν οι Ορθόδοξοι επίσκοποι στα 1952 στο Λόυντ της Σουηδίας περι του όρου Εκκλησία: «Η Ορθόδοξος Εκκλησία …ούσα η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία». Συγκρίνετε τον πιο πάνω όρο με τα αποφασισθέντα στο Κολυμβάριο (παρ. 6).