Ο Π. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

Ο Π. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Σε άρθρο του, υπό τον τίτλο “Ο Αρχιεπίσκοπος, η Πανορθοδοξία (sic) και τα Θρησκευτικά" («Αμήν»), ο Καθηγητής κ. Πέτρος Βασιλειάδης επιχειρεί να ανατάμει τα τρέχοντα γεγονότα του εκκλησιαστικού χώρου. 

Εμείς θα σχολιάσουμε αυτά που αναφέρει για τη στάση της Εκκλησίας της Ελλάδος, πριν την «Σύνοδο» του Κολυμβαρίου. Σημειώνει ο Ελλογιμώτατος για τις διεργασίες που ελάβα χώραν στη Θεολογική σχολή του ΑΠΘ σχετικά με την απονομή διδακτορικού, τιμής ένεκεν, στον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο: «Είχε προηγηθεί η περίεργη στάση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία ουσιαστικά άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου και έτσι έδωσε την αφορμή, αλλά και επιχειρήματα σε άλλες πολύ πιο συντηρητικές αυτοκέφαλες Εκκλησίες που περίμεναν να τινάξουν στον αέρα  την πιο φιλόδοξη και ελπιδοφόρα μαρτυρία της Ορθοδοξίας προς τον έξω κόσμο». 

«Περίεργη» χαρακτηρίζει ο Ελλογιμώτατος την απόφαση της Ι.Σ.Ι.. Για ποιο λόγο τη βρίσκει περίεργη; Μήπως διότι η εν λόγω απόφαση στοιχούσε στις παραδοσιακές θέσεις της Εκκλησίας που δεν αποδέχεται, επ’ ουδενί, ότι οι αιρετικοί και κακόδοξοι μπορούν χαρακτηρισθούν Εκκλησίες αφου η Εκκλησία είναι ΜΙΑ; 

Βεβαίως αυτό δεν ταιριάζει στο αγουριδικό και οικουμενιστικό μοντέλο, το οποίο ασπάζεται ο κύριος Καθηγητής και οι συν αυτώ. Εντελώς εξωπραγματική φαντάζει επίσης η θέση του Ελλογιμώτατου για το ότι η ορθή στάση της Ι.Σ.Ι. της Ελλαδικής Εκκλησίας έδωσε το σύνθημα «σε άλλες πολύ πιο συντηρητικές αυτοκέφαλες Εκκλησίες». Ασφαλώς εδώ υπονοούνται πρωτίστως η εν Βουλγαρία και εν Γεωργία Εκκλησία. Αυτές οι Εκκλησίες ΔΕΝ είναι ούτε συντηρητικές, ουτε προοδευτικές. Πρόκειται απλά για παραδοσιακές Ορθόδοξες Εκκλησίες, οι οποίες πορεύονται επόμενες «τοις αγίοις Πατράσι». 

Οι αγουριδικοί, ως βέροι κι ακραιφνείς οικουμενιστές, δεν λαμβαίνουν υπ’ όψιν ούτε την εκκλησιαστική παράδοση, μήτε τους αγίους Πατέρες. Τέλος, όσον αφορά το χαρακτηρισμό της Συνάξεως του Κολυμβαρίου ως της «πιο φιλόδοξης και ελπιδοφόρας μαρτυρίας  της Ορθοδοξίας προς τον έξω κόσμο», τι να πει κανείς; Μαρτυρία Ορθοδοξίας δεν αποτελεί, ούτε γι’ ανέκδοτο, η απόφαση για τις «ετερόδοξες Εκκλησίες, που απάλλαξε,αποποινικοποίησε, ωραιοποίησε και καλλώπισε καταλλήλως τους αμετανόητους αιρετικούς πάσης φύσεως και αποχρώσεως. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η επίμαχη απόφαση, που ΔΕΝ έχει προηγούμενο στις εκκλησιαστικές Συνόδους, χαροποίησε τον κακόφρονα Πάπα Φραγκίσκο, τους ακόλουθους του Ουνίτες, τους Προτεστάντες κι όχι μόνο. 

Ας αφήσει στην άκρη ο κύριος Καθηγητής τα περί «φιλόδοξης και ελπιδοφόρας μαρτυρίας της Ορθοδοξίας προς τον έξω κόσμο». Απλούστατα όλα τα πιο πάνω ΔΕΝ συνάδουν με τα γεγονότα.