ΕΠΕΤΕΙΟΣ 1ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955

ΕΠΕΤΕΙΟΣ 1ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Ημέρα σημαδιακή για την Κύπρο, και όχι μόνο η σημερινή. Η μικρή Κύπρος τα έβαλε με τη Βρετανική αυτοκρατορία. Δεν θα μιλήσουμε για το γνωστό τοις πάσι θάρρος των αγωνιστών της ελευθερίας, αλλά θα δούμε κάτι που πολλοί ξεχνούν και άλλοι αγνοούν τελείως. Το ιδεολογικό υπόβαθρο, που δεν ήταν τίποτε άλλο από την ορθόδοξη χριστιανική τους πίστη. 

Η πρώτη προκήρυξη που κυκλοφόρησε την 1η Απριλίου 1955 με την υπογραφή ΕΟΚΑ ο αρχηγός Διγενής, ξεκινά με την φράση: «Με την βοήθειαν του Θεού…».  

Ποιος γνωρίζει, άραγε ότι ο Ιάκωβος Πατάτσος υπήρξε έμπειρος κατηχητής που μάζευε τα παιδιά της Αγλαντζιάς (προαστείου της Λευκωσίας) στη μικρή εκκλησία της Παναγίας και τους μιλούσε για το Χριστό και την πίστη μας; 

Γνωρίζετε ότι ο λαμπρός αγωνιστής Μάρκος Δράκος, που έπεσε μαχώμενος κατά των αποικιοκρατών στα βουνά του Τροόδους, κουβαλούσε στο κρησφύγετό του χριστιανικά βιβλία, τα οποία μελετούσε με προσοχή τις ώρες της ανάπαυλας των μαχών; 

Δεν μπορεί να μας διαφεύγει ότι ο κατ' εξοχήνστρατολόγος της ΕΟΚΑ, ο μ. Παπασταύρος Παπααγαθαγγέλου, από το εξομολογητήριο πύκνωνε τις τάξεις των μαχητών της. 

Με πιάνει ανατριχίλα όποτε  θυμηθώ  ότι ο Χαρίλαος Μιχαήλ βαδίζοντας με το μέτωπο ψηλά για την αγχόνη, είχε στα χείλη  τον υμνο της Μ. Παρασκευής «Ότε κατήλθες προς τον θάνατον…». Η Καινή Διαθήκη ήταν διαρκώς στα χέρια του έφηβου μαχητή της ΕΟΚΑ Ευαγόρα Παλληκαρίδη, από τις σελίδες της οποίας άντλησε ακατάβλητο  θάρρος, που τον έκανε να σταθεί ολόρθος μπροστά στη θηλειά της αγχόνης. 

Διάβασα στα «Απομνημονεύματα» του στρατηγού Γεώργιου Γρίβα-Διγενή ότι ο μακαριστός αρχιμανδρίτης Κωνσταντίνος Λευκωσίατης είχε οργανώσει, με εμπιστούς του ιερείς, δίκτυο πνευματικού ανεφοδιασμού των ανταρτών  της ΕΟΚΑ. 

Κάποιος, εμπιστός της Οργάνωσης, όπως μου είπε, είχε μείνει για λίγο σε κρησφύγετο στο σπίτι του μακαρίτη Τηλεμάχου Νικοδήμου, στο χωριό Άλωνα, μαζί με τους  αντάρτες. Όταν επρόκειτο να φάνε, σημειώνει, έκαναν πρώτα προσευχή και το σταυρό τους. Στα κρατητήρια της Κοκκινοτριμιθιάς (που ήταν στην πραγματικότητα στρατόπεδο συγκεντρώσεως) οι κρατούμενοι απαίτησαν και έφτιαξαν μια παράγκα-εκκλησία για να μπορούν να προσεύχονται. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι Αγγλοι αποικοκράτες είχαν μετατρέψει σε κρατητήριο ιερέων το μοναστήρι της Παναγίας του Μαχαιρά. Ο εξομολόγος π. Αντώνιος Ερωτοκρίτου ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που είδαν οι αγωνιστές πριν οδηγηθούν στην αγχόνη. 

ΟΥΔΕΜΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΧΕΙ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΝΑ ''ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ'' ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ

ΟΥΔΕΜΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΧΕΙ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΝΑ ''ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ'' ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ

Της Χριστούφαντου

=====

Οἱ μεταπατερικές πληγές τῆς Οἰκουμενιστικῆς παναιρέσεως ἤδη πυορροοῦν. 

Μεταξύ τῶν ἄλλων, ἀκούσαμε δηλώσεις ἐπισκόπου, ὁ ὁποῖος εἶπε: «Ὁ Ἐπίσκοπος ἔχει καί τό δικαίωμα... νά ἀνατρέπει ὅλους τούς Κανόνες, τά πάνω κάτω νά φέρνει. Κάποιους νά τούς τηρεῖ διαφορετικά τελείως ἀπ᾽ ὅ,τι εἶναι καταγεγραμμένοι, κάποιους νά μή τούς τηρεῖ καθόλου»! Καί ὡς προπέτασμα καπνοῦ ἀκολούθησε ἡ φράση: «Ὁ ἐπίσκοπος μπορεῖ νά τά διαχειριστεῖ αὐτά, ὅταν εἶναι νά ἀποβοῦν πρός ὄφελος πνευματικό τῶν ἀνθρώπων».

Ὁ κάθε ''Ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος ἤ ποιμένας'' δέν μπορεῖ νά διδάσκει γυμνῆ τῆ κεφαλῆ παρά τούς Ἱερούς Κανόνες. 

Ὀφείλει, νά κρατᾶ μέ στιβαρά χέρια τό ''πηδάλιον τῆς νοητῆς νηός'', τῆς Τοπικῆς του Ἐκκλησίας, καί νά κατευθύνει τό πλήρωμά της πρός σωτηρίαν ψυχῶν. 

Καί ἄν, ἕνεκεν θεολογικῆς ἀπαιδευσίας καί μεταπατερικῆς ἀσθένειας, ἐκτραπεῖ, ὀφείλει ἡ Ἐκκλησία νά τόν συνετίσει. 

Ὁ πνευματικός πατέρας, πού διαθέτει γνώση τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῶν Ἱερῶν Κανόνων, τῆς Πατερικῆς Θεολογίας, κυρίως ὅμως ἐκεῖνος πού βιώνει ἄμεσα τήν Ὀρθόδοξη ζωή καί πνευματικότητα ὅπως μᾶς τήν παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι, ἔχοντας πάνω ἀπ᾽ ὅλα τήν ἀρετή τῆς διακρίσεως, μόνον ἐκεῖνος μπορεῖ, μέ ἀπόλυτο σεβασμό πρός τούς Ἱερούς Κανόνες, νά ἐφαρμόζει, κατά περίπτωση καί μέ διάκριση, ἀντί τῆς ἀκριβείας, τήν λελογισμένη οἰκονομία, πρός σωτηρίαν τῶν ψυχῶν. Κατά τήν Ὀρθόδοξη διδασκαλία καί τήν Πατερική Παράδοση, τό νά ἐφαρμόσει ἕνας ποιμένας τήν κατά περίπτωση ἐπιτρεπτή «Οἰκονομία», ἡ ὁποία φυσικά δέν θά προσκρούει στούςἹερούς Κανόνες εἶναι ἀνάγκη ὁ ἴδιος νά ἔχει ὑπερβεῖ τό ἐπίπεδον τῆς καθάρσεως καί νά βρίσκεται, εἴτε εἰς τό ἐπίπεδον τοῦ φωτισμοῦ, εἴτε εἰς ἐκεῖνο τῆς θεώσεως.

Ἀπό τό πῶς ἀντιμετωπίζει κάποιος ποιμένας τήν Ἱερά Παράδοση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μέσω τῶν Ἱερῶν Κανόνων, φανερώνεται σέ ποιό πνευματικό ἐπίπεδο βρίσκεται καί ἄν πράγματι πρέπει νά εἶναι ποιμένας, ἤ νά θητεύει στήν τάξη τοῦ ποιμνίου. Ἄν ἕνας ποιμένας ἐκτρέπεται καί διδάσκει ἀντίθετα ἀπό τούς ἁγίους Πατέρες, ἀκόμη καί ἕνας ἁπλός μοναχός μπορεῖ νά τόν ἐλέγξει, ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης. 

Πῶς μπορεῖ ἕνας ἐπίσκοπος νά ἀπαιτεῖ ὑπακοή ἀπό τό ποίμνιό του, ὅταν ὁ ἴδιος ἀθετεῖ, καταστρατηγεῖ καί παραβαίνει τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀτιμάζοντας τόν Θεό; Ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος τονίζει ὅτι, ἄν ἕνας προεστώς ἀπαιτεῖ ὑπακοή σέ θέματα τά ὁποῖα ἀντιτίθενται στό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καί στούς νόμους τῆς Ἐκκλησίας Του, ὄχι μόνο σ᾽ αὐτόν δέν πρέπει νά πειθόμαστε, ὅταν μᾶς παραινεῖ καί μᾶς διατάσσει, ἀλλά οὔτε καί σέ ἄγγελο πού κατέβηκε ἀπό τόν οὐρανό, ἄν μᾶς πεῖ τά ἴδια. 

Τό ἀλάθητο καί τήν αὐθεντία τῆς ἀλήθειας στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δέν τό ἔχει ποτέ ἕνας ἐπίσκοπος καί ὡς ἐκ τούτου, δέν ἐπιτρέπεται νά καταργεῖ ἤ νά καθιστᾶ ἀνενεργό ὁποιονδήποτε Ἱερό Κανόνα. 

Ὅσοι δέ ἐπιμένουν σέ θεολογικές ἤ ἐκκλησιολογικές ''ἀνατροπές'', "ἀναπροσαρμογές", κλπ., ἄς ἀκούσουν τόν λόγο τοῦ Προφήτου Ὡσηέ: «Ὅτι σύ ἐπίγνωσιν ἀπώσω, κἀγώ ἀπώσομαί σε τοῦ μή ἱερατεύειν μοι» (Ὡσηέ δ´, 6). Δηλαδή ''ἐπειδή ἐσύ ἀπώθησες τήν πλήρη καί τελείαν καί βαθεῖαν γνῶσιν ἐμοῦ τοῦ Θεοῦ, γι᾽ αὐτό θά σέ ἀπωθήσω καί ἐγώ ἀπό τό νά εἶσαι ἱερεύς-ἀρχιερεύς δικός μου καί νά μοῦ προσφέρεις θυσίες''.

“ΧΑΙΡΕΤΕ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΑΛΙΝ ΕΡΩ ΧΑΙΡΕΤΕ”

“ΧΑΙΡΕΤΕ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΑΛΙΝ ΕΡΩ ΧΑΙΡΕΤΕ”

Του Πανοσ. Αρχιμ Ιωήλ Κωνστάνταρου

=====

Είναι αλήθεια ότι δεν βλέπουμε διά των αισθητών μας οφθαλμών όλες αυτές τις ευλογίες που αναμένουν τους πιστούς. Συμβαίνει όμως κάτι απείρως ανώτερο. Τα πιστεύουμε και τα αποδεχόμεθα απολύτως όλα αυτά που μας αποκάλυψε ο Χριστός. Τα πιστεύουμε με όλη τη δύναμη του “είναι” μας και με όλη τη θέρμη τής καρδιάς μας και επομένως, διά της ορθοδόξου πίστεώς μας, από του νυν βιώνουμε τα μέλλοντα, δοθέντος ότι αυτή η ορθόδοξος πίστις είναι “των ελπιζομένων υπόστασις και πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων”. 

Και μετά απ' όλα αυτά, από το αντίκρυσμα δηλ. των προβλημάτων της ζωής μέσω τής πίστεώς μας, την άφεση των αμαρτιών μας και τέλος το δοξασμένο μέλλον μας στην ουράνια Βασιλεία τού Θεού, είναι δυνατόν να καλλιεργούμε σκέψεις και να εκτρέφουμε αισθήματα που εκδιώκουν την χαρά από την ψυχή; “Παιδί μου, δεν έχεις δικαίωμα να φυγαδεύεις την χαρά μέσα από την ύπαρξή σου”, τόνιζε ένας πνευματικός σε κάποια ψυχή που έρρεπε προς την μελαγχολία. 

Αδελφοί “χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε”. Η συστηματική καλλιέργεια της ορθοδόξου πνευματικότητας, νομοτελειακώς επιφέρει την δρόσον Αερμών της χαράς και τις ριπές της δροσοβόλου χάριτος. 

Το λοιπόν “χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε. Πάλιν ερώ, χαίρετε”!

ΧΕΛΩΝΙΤΣΑ

ΧΕΛΩΝΙΤΣΑ

Της Χριστούφαντου

=====

Ἔτη πολλά τήν ἔχουμε εἰς τόν μικρόν μας κῆπον

τήν ὄμορφη χελώνα μας, ''ἑλληνικήν'' στόν τύπον.

Ἀπό παιδί χαιρόμουνα πάντα τήν συντροφιάν της

καί ὅταν τήν πλησίαζα μοῦ ᾽δειχνε τήν χαράν της.

Σέ πόσους μύθους λαϊκούς, μά καί στά παραμύθια,

πόσες φορές τήν βλέπουμε προβάλλουσα ἀλήθεια.

Ὑπακοή κι ἐπιμονή, μά καί ἀγαθωσύνη,

σοφία, λόγῳ τῶν ἐτῶν, καί σίγουρη εἰρήνη.

Θυμᾶμαι τόν καλό παπποῦ, μιά μέρα πού βαριόμουν

ν᾽ ἀνοίξω τά βιβλία μου κι ὅλο στενοχωριόμουν,

μοῦ δίδαξε τοῦ Αἴσωπου τόν ὄμορφο τόν μῦθο,

πού ἡ χελώνα ἔπιασε καί τόν λαγό στόν ὕπνο.

Γιά ὅλους μέγα δίδαγμα, ποτέ νά μή βιαστοῦμε,

κυρίως στά πνευματικά, οὔτε νά κοιμηθοῦμε.

Μέ σύνεσι καί σταθερά βαδίζουμε πορεία,

ἀφοῦ σκαμπανεβάσματα φέρουν ταλαιπωρία.

 Μά ᾽κεῖ πού τό γλεντᾷ κανείς μέ τήν μικρή ''χαρούλα'',

εἶναι σάν πίνῃ τό νερό στοῦ κήπου τήν βρυσούλα.

Μιά μέρα μελαγχόλησα, καθώς σχεδόν συρόταν,

πιό σύντομα ἄν βάδιζε, σκεπτόμουν, θά χαιρόταν.

Ὕψωσε τό κεφάλι της, στά μάτια μέ κοιτοῦσε

καί μοῦ ᾽λεγε τό βλέμμα της, Θεόν εὐχαριστοῦσε.

Ὅ,τι κι ἄν ποῦμε ὅλοι μας, Δημιουργοῦ τό δῶρον,

ἡ χελωνίτσα βρίσκεται στόν φυσικόν της χῶρον.

Τώρα πού ἦλθε Ἄνοιξι, ἔφυγε ἀπ᾽ τή νάρκη

κι ἀργότερα θά ἔχωμε μικρούλι χελωνάκι.

Θά σκάψῃ μέσα εἰς τήν γῆν, στό χῶμα νά τά βάλῃ

τά χελωνίσια της αὐγά, παιδάκια της νά βγάλῃ.

Κυρίως οἱ ''ἑλληνικές'' λεγόμενες χελῶνες,

τήν αἴσθησιν τοῦ τόπου τους τήν ἔχουν γιά αἰῶνες.

Ἀνεπτυγμένη ἀρετή, ἔχουν ''φιλοπατρίας'',

διδάσκουνε τούς λογικούς τόν δρόμον τῆς θυσίας.

Τά χρόνια τους πάρα πολλά, περνοῦν καί τόν αἰῶνα,

κι ἔχουν ἀκόμη πιό πολλά νά ζήσουν στόν λειμῶνα.

Ὅσο ὅμως κι ἄν μείνουνε, ζωήν μονάχα ἔχουν,

ὅταν αὐτήν τήν χάσουνε, εἰς τό μηδέν πηγαίνουν.  

Μονάχα ὁ θεοειδής ἄνθρωπος δέν πεθαίνει,

ἔχει ψυχήν ἀθάνατον, εἰς τόν αἰῶνα μένει.

Αὐτά στήν σκέψιν ἔρχονται, σάν βλέπω τά ζωάκια,

τά ἑρπετά καί τά πουλιά, ψαράκια, χελωνάκια.

Κι αὐτά τά ὄμορφα μικρά, ὅπως καί τήν ''χαρούλα'',

Θεός τά δημιούργησε τήν ἕκτη τήν ''αὐγούλα'',

γιά νά χαρῇ ὁ ἄνθρωπος θεία δημιουργία

νά δείχνῃ τήν ὑπακοή, νά ζῇ ζωή ἁγία.

Σοφία δῶσε μου Χριστέ, εἶσαι ὁ Κύριός μου,

τό Λατρευτό Σου Πρόσωπο εἶν᾽ ὁ Παράδεισός μου.

Μήν πέσω χαμηλότερα ἀπό τά ἑρπετά Σου,

πάντα ἡ θεία Χάρις Σου νά μέ κρατᾷ κοντά Σου!

«ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ (ΣΤΗΝ ΑΓΧΟΝΗ) ΤΙ ΝΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝ;» - ΙΑΚΩΒΟΣ ΠΑΤΑΤΣΟΣ

«ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ (ΣΤΗΝ ΑΓΧΟΝΗ) ΤΙ ΝΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝ;» - ΙΑΚΩΒΟΣ ΠΑΤΑΤΣΟΣ

(Όταν πριν χρόνια συνάντησα τη μάνα του Ιάκωβου Πατάτσου)

Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους

=====

Θυμάμαι αρκετά χρόνια πριν, θα ήταν  κοντά στο έτος 1985, πήγαινα με το αυτοκίνητό μου ένα κυριακάτικο πρωινό στην εκκλησία, εκείνη τη μαυροφορεμένη γιαγιά, με τη μαύρη παραδοσιακή μαντήλα, που αργόσερνε τα βήματά της στην άκρη του δρόμου. «Τέτοια ώρα στην εκκλησιά θα πηγαίνει», σκέφτηκα. Σταμάτησα και τη ρώτησα: «στην Εκκλησία πηγαίνεις γιαγιά;» «Ναι γιέ μου σ’ ευχαριστώ», και μπαίνοντας μέσα με ρώτησε «Με ξέρεις;» «Όχι γιαγιά» της είπα, απλά σκέφτηκα ότι τέτοια ώρα στην εκκλησία θα πηγαίνεις. Νόμισα πως με ξέρεις από το γιό μου. Και στην ερώτηση «ποιός είναι ο γιός σου» έμαθα ότι ήταν η μάνα του ήρωα του Εθνικοαπελευθερωτικού και Ενωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ Ιάκωβου Πατάτσου. 

Θυμάμαι αυτό που είπε για το Ιάκωβο, με τόση απλότητα. Το μόνο κατόρθωμα που βρήκε να μου πει, ήταν ότι «αγαπούσε πολύ την Εκκλησία ο Ιάκωβος γιέ μου. Κάθε Κυριακή πήγαινε στην Εκκλησία. Κοινωνούσε κάθε Κυριακή». Δεν μου είπε τίποτε άλλο. Αυτός ήταν ο Ιάκωβος, που δεν λυπήθηκε καθόλου να δώσει και τη ζωή του για την Πατρίδα του. Ο Ιάκωβος Πατάτσος, ήταν από τους πρώτους ήρωες που οδηγήθηκαν στην αγχόνη, μετά τους ήρωες Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου.

Αντηχεί ακόμα στους τοίχους των Φυλακών, η ερώτηση που με τόση Ορθόδοξη απλότητα έκανε στον πάτερ Αντώνιο, τον ιερέα των φυλακών, μετά που εξομολογήθηκε και κοινώνησε των Αχράτων Μυστηρίων, «Όταν μας παίρνουν (στην αγχόνη) τι να ψάλλομε;» Ο Ιάκωβος, γνώριζε καλά τη Βυζαντινή Μουσική. Κι έτσι οδεύοντας προς την αγχόνη, οι συγκρατούμενοι του τραγούδησαν μαζί του τον Εθνικό Ύμνο, έψαλλαν μαζί του το «Τη Υπερμάχω» κι ο ήρωας Ιάκωβος συνέχισε να ψάλλει «Ότε κατήλθες προς τον θάνατον», «Έκστηθι φρίττων ουρανέ» και το «Ότε εκ του ξύλου σε νεκρόν».

Ο Ιάκωβος, πολεμώντας για τη Λευτεριά της Κύπρου και την Ένωση της με την Μητέρα Ελλάδα, συνελήφθηκε σε επίθεση που έγινε στον αστυνομικό σταθμό Σεραγίου στη Λευκωσία. Μετά την αποτυχημένη εκείνη επίθεση, ο Ιάκωβος έπεσε από το ποδήλατό του, και ένας Τουρκοκύπριος αστυνομικός τον άρπαξε. Ο σύντροφος του Ιάκωβου πυροβόλησε θανάσιμα τον Τουρκοκύπριο αστυνομικό. Ο Ιάκωβος όμως για λίγο μόνο ελευθερώθηκε, γιατί το μανιασμένο πλήθος των Τουρκοκυπρίων τον συνέλαβε. Κατηγορήθηκε ακολούθως για την εκτέλεση του Τουρκοκυπρίου αστυνομικού, αποδεχόμενος να κατηγορηθεί εις θάνατο, αντί άλλου. Το άλλο μεγαλείο του Ιάκωβου Πατάτσου, του Ιάκωβού μας.

Στην μητέρα του μεταξύ άλλων έγραφε τις τελευταίες του στιγμές από τη φυλακή «Η χαρά μου είναι μεγάλη γιατί σύντομα αι δοκιμασίαι και αι θλίψεις θα σβήσουν και τότε θα μείνη ο “καρπός του Πνεύματος”.»

Μετά τον χαιρετισμό της εν Χριστώ «Χαίρε», της χαράς που «δύναται να άρη αφ’ ημών», γράφει σε φίλο του λίγο πριν την εκτέλεση: «Ο Θεός με κάνει να χαίρω. Η συναίσθησις ότι σύντομα η ψυχή μου θα φτερουγίζει γύρω από τον ένδοξο θρόνο Του, με κάνει να χαίρω. Ο Θεός με αγαπά γι’ αυτό θα με πάρει κοντά του. Σε ευχαριστώ για το θάρρος που μου δίδεις».

Αυτός ήταν ο Ιάκωβος Πατάτσος, ο Ιάκωβός μας.

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ!

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ ΠΟΥ ΛΑΜΠΡΥΝΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ.

ΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΚΑΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗ;

ΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΚΑΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗ;

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Με βαθύτατη θλίψη πληροφορούμαι εγκύρως ότι ο γνωστός οικουμενιστής και νεωτεριστής θεολόγος κ. Ανδρέας Πιτσιλλίδης, όχι μόνον δεν φοβήθηκε τις απειλές ότι θα τον καλέσει σε απολογία η Σύνοδος για όσα αντιευαγγελικά συστηματικά κηρύττει από πολλά χρόνια, αλλά γυρίζει τα κανάλια και ειρωνεύεται την Σύνοδο και της αποδίδει ήκιστα ευπρεπείς χαρακτηρισμούς.

Ποιος είναι ο λόγος που έχει το θάρρος -γράφε την ιταμότητα- να συμπεριφέρεται έτσι;

Καταρχήν φαίνεται ότι είναι πολύ επιπόλαιο άτομο που δεν συνειδητοποιεί κατ’ ανάγκην πάντοτε τη ζημιά που προξενεί με αποτέλεσμα να ενεργεί πολλές φορές αυτοκαταστροφικά.

Ύστερα φαίνεται ότι ενεργεί εκ του πονηρού και κατόπιν υπολογισμού.

Ας γίνουμε συγκεκριμένοι.

Πώς θα τον δικάσει η Σύνοδος για όσα αχαρακτήριστα είπε υπέρ των εκτρώσεων, αφού ο Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός είπε τα ίδια και χειρότερα; Πώς θα καταδικάσει τον κ. Πιτσιλλίδη ο Σεβ. Λεμεσού και η κλίκα του στη Σύνοδο, αφού εξακολουθούν, όχι απλά να υπερασπίζονται τον πλανεμένο μοναχό Ιωσήφ, αλλά και να τον προωθούν παντί σθένει για αγιοποίηση.!!!

Πώς θα δικάσει τον κ. Πιτσιλλίδη ο Σεβ. Μόρφου για όσα αχαρακτήριστα είπε για το Κοράνι, αφού ο ίδιος είπε τα ίδια και χειρότερα σε συνέντευξή του που εξακολουθεί να είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα της Μητροπόλεως Μόρφου και αρνείται πεισματικά και αντιχριστιανικά να την κατεβάσει, παρόλον ότι παρεκλήθη έντονα και κατ’ επανάληψη από πολλούς να το πράξει;

Αλλά πέραν του ότι πολλοί συνοδικοί είναι ευάλωτοι εξαιτίας του ότι δεν έχουν λευκό μητρώο σε θέματα πίστεως, ο κ. Πιτσιλλίδης απροκάλυπτα τους απειλεί ότι έχει στοιχεία σε βάρος κάποιων από αυτούς και έτσι έχει ένα παραπάνω λόγο να αισθάνεται άνετος να τους γράφει στα κατύμματα των υποδημάτων του. 

Αν έχει πάντως τέτοια στοιχεία θα δώσει λόγο στο Θεό αν δεν κάνει καταγγελία στη Σύνοδο για να επιληφθεί του θέματος.

Η καταγγελία, όμως, θα πρέπει να γίνει από ορθόδοξη ευαισθησία για να μην υπουργούνται τα ιερότατα από αναξίους κληρικούς -και δη ιεράρχες- και όχι σαν μέτρο εκβιασμού ή εκδίκησης για όσους τον ελέγχουν για τις κακοδοξίες του.

“ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ”! ΜΗΠΩΣ ΑΡΓΗΣΑΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΤΕ;

“ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ”! 

ΜΗΠΩΣ ΑΡΓΗΣΑΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΤΕ;

Του Παναγιώτη Τελεβαντου

=====

Κλαυθμοί και οδυρμοί, που λέτε, εκ μέρους της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους, του π. Σαράντη, της "Εστίας Πατερικών Μελετών", της αδελφότητας “Ο Σωτήρ”, του π. Αρσενίου Βλιαγκόφτη, του ιστολογίου “Ρωμιοσύνη” και άλλων ιστοχώρων, των Παντοκρατορινών του Μελισσοχωρίου που εβαζαν τον κόσμο να αποθηκεύει τρόφιμα για να μη μολυνθεί με τον ερχομό του Αντιχρίστου, του κ. Στάθη Αδαμόπουλου κτλ. για την επικείμενη ψήφιση της κάρτας του πολίτη.

Ορισμένοι εξ αυτών μάλιστα εξακολουθούν, όχι απλά να αντιτάσσονται στην ηλεκτρονική φυλακή και στο φακέλλωμα των πολιτών, αλλά επιμένουν να συνδέουν την κάρτα του πολίτη με το 666 και τον Αντίχριστο.

Μήπως -λέμε μήπως- οι φωνασκίες τους “εις ουδέν ωφελούν αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται;”

Μήπως είναι καιρός να συνειδητοποιήσουν -αν δεν το συνειδητοποίησαν ήδη- ότι πολύ σύντομα η κάρτα του πολίτη θα είναι γεγονός;

Μήπως οι πλείστοι από αυτούς έχουν ευθύνη -και μάλιστα σοβαρή- γι’ αυτό επειδή λύσσαξαν κυριολεκτικά να ανεβάσουν στην εξουσία του εθνομειοδότες και τους εκκλησιομάχους τους ΣΥΡΙΖΑ και τους φαιδρούς νεροκουβαλητές τους του κ. Καμμένου;

Ο στοιχειωδώς σώφρων πολίτης που δεν έχει καταληφθεί από εμμονές, ιδεοληψίες, αντισκοτεινοδυναμίτιδα και συνωμοσιολογία φροντίζει προεκλογικά να παίρνει τις σωστές αποφάσεις, τουτέστιν "να διαλέγει την ελιά με τον λιγότερο δάκο", όπως συμβούλευε ο Όσιος Παίσιος ο Αγιορείτης.

Πλην όμως η συντριπτική πλειοψηφία των νυν φωνασκούντων έκαναν άλλες επιλογές.

Για να μην παρεξηγηθούμε υπενθυμίζουμε ότι πριν μιλήσουν όλοι οι πιο πάνω είμαστε οι πρώτοι που μιλήσαμε μόλις γνωστοποιήθηκε ότι επίκειται η επιβολή της κάρτας του πολίτη. Αλλά ούτε ψηφίσαμε, ούτε δείξαμε απλή έστω ανοχή προεκλογικά ή μετεκλογικά προς τους Εκκλησιομάχους και τους εθνομειοδότες του ΣΥΡΙΖΑ και προς τους φαιδρούς νεροκουβαλητές τους.

Οι φωνασκίες τώρα γίνονται ΜΟΝΟΝ για την τιμή των όπλων. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ουδεμία δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης έχουν προς καμία κατεύθυνση. Ούτε προς την κυβέρνηση, που προωθεί το μέτρο και έχει έλθει σε συμφωνία κάτω από το τραπέζι με τον "διά τας αμαρτίας ημών" Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, ούτε ασφαλώς προς την αντιπολίτευση αφού έκαναν το παν για να την γκρεμίσουν από την εξουσία. 

Πολύ αργά θυμήθηκαν να διαμαρτυρηθούν και να προστατεύσουν τους πολίτες από την ηλεκτρονική φυλακή. "Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα."

ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΤΑΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ

ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΤΑΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε στη Romfea.gr:

“Ο πρόεδρος της Αλβανίας Μπουγιάρ Νισάνι έδωσε σήμερα την Αλβανική υπηκοότητα στον προπονητή της εθνικής ομάδας ποδόσφαιρου De Biazi για το έργο και την προσφορά του.

Σε αντίθεση με τον αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο όποιος έχει ζητήσει πολλές φορές να αποκτήσει την αλβανική ιθαγένεια οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει όλα αυτά τα χρόνια τον έχουν «απαρνηθεί».

Προφανώς στην Αλβανία για τους πολιτικούς τα έργα και ο αγώνας ενός θρησκευτικού ηγέτη για τους πολίτες της Αλβανίας δεν μετριέται το ίδιο με τους αγώνες ενός ποδοσφαιριστή, προπονητή ή οτιδήποτε άλλο.”

Είναι πραγματικά αχαρακτήριστη η συμπεριφορά των Αρχών της Αλβανίας που αρνούνται τόσο προκλητικά να δώσουν υπηκοότητα στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο που προίσταται της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας που έχει υπό την ευθύνη της διαποίμανσής της το 30% των κατοίκων της χώρας.

Η είδηση αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που κατ’ επανάληψη τονίσαμε πολλές φορές προς τους Οικουμενιστές. Σε τίποτα δεν ωφελούν οι παραχωρήσεις τους σε θέματα πίστεως.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος και Γενικός Γραμματέας του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών χρημάτισε και είναι στο πήγαινε-έλα στο Βατικανό. Και όμως! Για δεκαετίες τώρα οι Αλβανικές αρχές αρνούνται να του δώσουν υπηκοότητα.

Με πολλή χαρά διαπιστώσαμε ότι ο Μακαριότατος κατά την επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στην Αλβανία συμπεριφέρθηκε άψογα έναντι του αιρεσιάρχη. Ούτε συμπροσευχές μετήλθε με αυτόν, ούτε τον προσκάλεσε σε Ορθόδοξη εκκλησία. Τον είδε εντελώς εθιμοτυπικά μέσα στο πνεύμα των δημοσίων σχέσεων χωρίς να παραβαίνει κανένα κανόνα της Εκκλησίας.

Θερμές οι προσευχές μας προς τον Κύριο ο Μακαριότατος Αλβανίας να δείξει την ίδια άψογη στάση στο μέλλον με τις σχέσεις του με τους αιρετικούς και να μη μας ξαναστενοχωρέσει ποτέ στο μέλλον με καμία οικουμενιστική ασχημία. Το βλέπει, άλλωστε, και ο ίδιος. Απολύτως τίποτα δεν του πρόσφεραν οι οικουμενιστικές ασχημίες που μετήλθε για δεκαετίες. Παρόλον ότι πρόσφερε τα πάντα ανυστερόβουλα στην Αλβανία και στο λαό της αρνούνται ακόμη και να του παραχωρήσουν ιθαγένεια.

Η "ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ" ΚΑΙ Ο ΦΥΛΑΞ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Η "ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ" ΚΑΙ Ο ΦΥΛΑΞ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Της Χριστούφαντου

=====

Οἱ Οἰκουμενιστές γιά νά ἐπιτύχουν τά σχέδιά τους, δηλαδή τήν διαστροφή καί κατάργηση τῆς Ἀποστολικῆς καί Πατερικῆς Παράδοσης, προσπαθοῦν μέσω ''Μεγάλων Συνόδων'', νά παρακάμψουν καί νά ὑποκαταστήσουν τήν αὐθεντία τῶν Πατέρων καί τῶν Ἁγίων. 

Εἶναι ἀνάγκη νά ἐννοήσουν ὅσοι ἐκ τῶν πιστῶν ἀγνοοῦν, καί ἰδίως οἱ Οἰκουμενιστές, πού νομίζουν ὅτι μποροῦν νά τροποποιοῦν τήν Ἀποστολική Παράδοση καί νά ἀκυρώνουν τούς Ἱερούς Κανόνες, ὅτι τόν Θεανθρώπινο Ὀργανισμό τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας δέν τόν κυβερνοῦν ἄνθρωποι, ὅσο ὑψηλά καί ἄν βρίσκονται. Οἱ ἐντός τῆς Ἐκκλησίας διαφοροποιήσεις μεταξύ τοῦ πληρώματος αὐτῆς δέν ἀφοροῦν στήν οὐσία τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά στήν ἐξωτερική της μορφή. «Πρόβατα καί ποιμένες πρός τήν ἀνθρώπων εἰσί διάκρισιν, πρός δέ τόν Χριστόν πάντες πρόβατα... καί ὑφ᾽ ἑνός, τοῦ ἄνω Ποιμένος, ποιμαίνονται», τονίζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.

Ἡ Ἀλήθεια διατυπώνεται καί διασφαλίζεται μέ τήν καθοδήγηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπό τά ἁρμόδια ὄργανα τῆς Ἐκκλησίας. Ἀλλά τά ὄργανα αὐτά, οἱ Οἰκουμενικές καί Τοπικές Σύνοδοι, δέν λειτουργοῦν ''μαγικῶ τῶ τρόπω''. Οἱ μετέχοντες στά ἐκκλησιαστικά ὄργανα χρειάζεται νά βρίσκονται στό ἐπίπεδο τοῦ φωτισμοῦ καί τῆς θεώσεως γιά νά εἶναι ἐγγυητές τῆς ὀρθῆς ἑρμηνείας τῆς ἀποκαλύψεως, όπως ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, πού ἐπικαλέσθηκε τήν προσωπική του μαρτυρία τῆς θεοαποκαλύψεως στόν ἀγῶνα του ἐναντίον τῶν Εὐνομιανῶν καί ἄλλα. 

Τέτοιοι θεοφόροι Πατέρες, ὅταν ὑπάρχουν σέ μία Σύνοδο, καταθέτουν τήν ἐμπειρία τους στήν Σύνοδο, ἡ ἐμπειρία αὐτή γίνεται ἀποδεκτή ἀπό ὅλους τούς παρευρισκομένους καί τότε καταξιώνεται ἡ Σύνοδος αὐτή ὡς Ἁγία καί ἔγκυρη, ἀποκτᾶ αὐθεντία ἐκφράσεως τῆς ἀληθείας τῆς Ἐκκλησίας καί γίνεται, στήν συνέχεια, λόγω τῆς ἐγκυρότητός της, ἀποδεκτή ἀπό τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. 

Ἐάν ἀπουσιάζουν αὐτές οἱ ἁγιοπνευματικές προϋποθέσεις, τότε, παρά τά ἐξωτερικά σχήματα, ἐπί τῆς οὐσίας δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει ἐγγύηση ὀρθῆς ἑρμηνείας τῆς ἀποκαλυμμένης ἀλήθειας σέ μία Τοπική ἤ Οἰκουμενική Σύνοδο. Οἱ Οἰκουμενιστές, προβάλλοντες - ἴσως σκόπιμα - μία μαγική ἀντίληψι καί θεώρηση περί τῆς ἐνεργείας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σέ μία Σύνοδο, ἰσχυρίζονται ὅτι, συνοδικά, ἡ Ἐκκλησία ἀποφαίνεται πάντα ἐν ἀληθεία. Λάθος μέγα. Τό Ἅγιο Πνεῦμα δέν ἐνεργεῖ μαγικά σέ ἐμπαθεῖς ἀνθρώπους, ἀλλά μόνο στούς κεκαθαρμένους, φωτισμένους καί θεωθέντες δούλους τοῦ Θεοῦ - στούς Ἁγίους δηλαδή. 

Ἄν σέ μία Σύνοδο δέν ὑπάρχουν ὡς μέλη τέτοιοι θεοφόροι πατέρες, τότε δέν ἔχει τίς ἁγιοπνευματικές προϋποθέσεις ἔγκυρης Συνόδου. Τέτοια, ὡς φαίνεται, μᾶλλον θά εἶναι καί ἡ ''Μεγάλη Σύνοδος'' τοῦ 2016. Ἄν μία νέα Σύνοδος, ἔστω καί ἄν σέ αὐτή ὑπάρχει συμμετοχή ἐκπροσώπων ἀπό ὅλα τά γεωγραφικά μήκη καί πλάτη, διά τῶν μελῶν της ἀποφασίσει διαφορετικά ἀπό τήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καί ἀνατρέψει ἀποφάσεις τῶν προηγουμένων Συνόδων, καί μάλιστα τῶν Οἰκουμενικῶν, ἡ ἀποτυχία της εἶναι δεδομένη. 

Τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας στήν πράξη θά τήν ἀπορρίψει. Ἡ Ἐγκύκλιος τῶν Πατριαρχῶν τοῦ 1848 καταγράφει: «Ὁ φύλαξ τῆς Ὀρθοδοξίας, τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, τοὐτέστιν ὁ λαός αὐτός ἐστι»!

ΠΑΣΧΑ, ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ, ΚΡΟΤΙΔΕΣ ΚΑΙ ΘΡΗΝΟΙ

ΠΑΣΧΑ, ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ, ΚΡΟΤΙΔΕΣ ΚΑΙ ΘΡΗΝΟΙ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Τις κροτίδες άρχικά έρριχναν κάποιοι απερίσκεπτοι την ώρα του «Χριστός ανέστη». Τώρα η επιδημία αυτή έχει επεκταθεί και περιλαμβάνει ολόκληρη την περίοδο της Σαρακοστής. Παλιά κατεσκεύαζαν με διάφορα υλικά που υπάρχουν στην αγορά, όπως θειάφι, κάλλι κ.τ.ό. αυτοσχέδιες κροτίδες, που ήταν επικίνδυνες διότι οι κατασκευαστές, παιδιά ως επί το πλείστον, ήταν αδαείς και δεν μπορούσαν να φανταστούν τον κίνδυνο. 

Θυμάμαι κάποιο περιστατικό που συνέβηκε σε προάστειο της Λευκωσίας πρίν από δεκαετίες, που έμεινε έντονα χαραγμένο στη μνήμη μου. Κάποιος βιοπαλαιστής, κατασκεύαζε τέτοιες εκρηκτικές κατασκευές (κροτίδες) στο σπίτι του και κατόπιν γύριζε τις γειτονιές και τις πουλούσε. Κάποια μέρα κάτι δεν πήγε καλά. Ακούστηκε μια φοβερή έκρηξη, ο ερασιτέχνης κατασκευαστής σκοτώθηκε και το σπίτι μετατράπηκε σε καπνίζοντα ερείπια, αφού διατηρούσε, όπως ήταν φυσικό και ποσότητες ευφλέκτων υλικών σ’ αυτό. 

Σήμερα επιτρέπεται στους εμπόρους να εισάγουν τέτοια πράγματα και από την άλλη υπάρχει, μέσω του Διαδικτύου και η τεχνογνωσία, που βοηθά τα απερίσκεπτα παιδιά να προβαίνουν σε τέτοιες άκρως επικίνδυνες ενέργειες. Τούρκοι λαθρέμποροι, επίσης, διοχετεύουν τεράστιες ποσοτητες κροτίδων σε δικούς μας ασυνείδητους μεταπράτες που, με τη σειρά τους, μοσχοπουλούν στα παιδιά τούρκικες κροτίδες. Να πέφτει το παραδάκι και ότι ήθελε προκύψει. Πλημμυρίζουν τις γειτονιές, αλλά και τις αυλές των σχολείων μ’ αυτές και τρέχουν να προλάβουν το κακό οι δόλιοι διευθυντές δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων με διαλέξεις, με νουθεσίες, με φοβέρες κι ό,τι άλλο μπορούν. 

Μια φορά σ’ ένα σχολείο, του όποιου ήμουν διευθυντής, είχαμε καλέσει ένα κύριο από το Υπουργείο της Παιδείας. Αυτός, για κάποιο ανεξήγητο λόγο, ενώ μιλούσε στους μαθητές, είχε το ένα χέρι γυρισμένο στην πλάτη του. Δεν θέλησε να νουθετήσει. Απλά διηγήθηκε την ιστορία ενός μάγκα μαθητή, φίλου του, όπως είπε,που δεν φοβόταν κανένα και τίποτε και νόμιζε πως δεν θα πάθαινε ποτέ κακό. Μια μέρα,συνέχισε,έγινε το κακό. Η έκρηξη, που ήταν φοβερή, του «έφαγε» τρία από τα δάκτυλα του χεριού του και τον άφησε να αιμορραγεί με φρικτούς πόνους. Κι ενώ όλοι κοίταζαν ν’ ακούσουν το τέλος της ιστορίας ο ομιλητής συνέχισε: "Θέλετε να δείτε ποιος ήταν ο φίλος μου;" Σήκωσε τότε το ακρωτηριασμένο του χέρι (που είχε γυρισμένο στην πλάτη του) και όλοι πάγωσαν. Αυτός ό ίδιος ήταν ο παθών. Ας κάνουμε ο καθείς από τη θέση μας ό,τι μπορούμε. Γονιοί, δασκαλοι, διευθυντές, αστυνομία, όλοι χωρίς εξαίρεση. Και μια προσευχή: Να φωτίσει ο Θεός τα παιδιά μας να βάλουν μυαλό, εδώ και τώρα, πρωτίστως για το δικό τους το καλό.