ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΔΟΚΙΜΑΖΟΜΕΝΟ (Ψαλμ. ιβ´)

ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΔΟΚΙΜΑΖΟΜΕΝΟ

(Ψαλμ. ιβ´)

Της Χριστούφαντου

=====

Πικράθηκα καί πόνεσα, εἶπα στόν Κύριό μου,

ὡς πότε πιά θά λησμονῇς τόν κόπο τόν δικό μου.

Θά ἀποστρέψῃς πρόσωπο, σέ σπλάχνα πληγωμένα

καί θά ξεχάσῃς ἐντελῶς τέκνα ἀδικημένα;

Λυτρωτικά τά σχέδια γεννῶνται στήν ψυχή μου,

νυχθημερόν μέ ὀδυρμούς θά φύγῃ ἡ ζωή μου;

Ὡς πότε θά ᾽χω τόν ἐχθρόν ὡς ἰσχυρότερόν μου

κι ἐκεῖνος θά ποδοπατῇ ἄθλιον ἑαυτόν μου;

Ρίψε μου βλέμμα Πατρικόν, δέξου τήν προσευχήν μου,

Κύριε Σύ ᾽σαι ὁ Θεός, λάβε τήν δέησίν μου.

Τά μάτια μου μή βρίσκωνται κλεισμένα στό σκοτάδι

καί ἁμαρτίας ζοφερῆς μή μείνῃ κἄν σημάδι.

Δῶσε μου σθένος στήν καρδιά, μήν πῇ ἀντίπαλός μου

μέ ἔπαρσιν μεγαλαυχῶν ''ἐχάθη ἀπ᾽ ἐμπρός μου''.

Νά μήν κηρύξῃ αὐθαδῶς ''ἴσχυσα τοῦ ἐχθροῦ μου''

κι ἄς μήν χαροῦνε ὑβρισταί Ὑψίστου τοῦ Θεοῦ μου.

Ὅσοι τώρα μέ θλίβουνε, χαρᾶς θά ἐμπλησθοῦνε,

ἐάν μ᾽ ἀφήσῃ χεῖρα Σου καί πειρασμοί μέ βροῦνε.

Δέν θέλουνε τήν ἀρετήν, τόν ἀγαθόν μισοῦνε,

ἀγάλλονται σάν βλέπουνε θλίψεις ν᾽ ἀκολουθοῦνε.

Ἐγώ ὅμως οὐδέποτε ἐλπίδα ἔχω χάσει,

τό ἔλεός Σου Κύριε αὐτό μέ ἀπαλλάσσει

ἀπό αἰσχρούς καί δόλιους πού θέλουν τό κακό μου

καί πάντα μηχανεύονται νά σβήσουν δίκαιό μου.

Ἡ ταπεινή μου ἡ καρδιά τώρα θ᾽ ἀγαλλιάσῃ,

ἡ Χάρις Σου τήν ὕπαρξιν ὅλην θά ἀγκαλιάσῃ.

Στό ὄνομα Κυρίου μου ᾆσμα θά μελῳδήσω,

μέ εὐγνωμοσύνη Ὕψιστον θά ψάλλω ὅσο ζήσω.