Η ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΑΣ

Η ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Στο εξαιρετικού ενδιαφέροντος άρθρο του, που επιγράφεται ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ ΙΕΡΩΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΘΕΝΤΩΝ apologitikaa.blogspot.com/2017/07/blog-post_38.html, που παραθέσαμε στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση, ο θεολόγος κ. Παναγιώτης Νούνης κάνει μία λίαν σημαντική αποκάλυψη τεράστιας σημασίας για την πορεία του αντιοικουμενιστικού αγώνα και για τον αγώνα των όπου γης παραδοσιακών πιστών που προσπαθούν να ακυρώσουν συνοδικά τις κακόδοξες αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης.

Αναφέρει, συγκεκριμένα, ότι, επί του παρόντος, οι Εκκλησίες της Βουλγαρίας και της Γεωργίας απέρριψαν συνοδικά τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης σαν πρώτο στάδιο αποτείχισης από την παναίρεση του Οικουμενισμού και αποστασιοποίησή από τη Σύνοδο της Κρήτης.

ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΘΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΠΤΥΧΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ

________

Επιφυλάσσουν, όμως, -όπως μας αποκαλύπτει ο κ. Νούνης-, ένα πολύ πιο δραστικό μέτρο εναντίον των Πρωθιεραρχών, οι οποίοι ενέκριναν τα κακόδοξα κείμενα του Κολυμπαρίου με την διακοπή -εν ευθέτω χρόνω- του μνημοσύνου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και των άλλων Πρωθιεραρχών που συμμετείχαν στη Σύνοδο της Κρήτης.

Αυτή η αποκάλυψη πρέπει να προβληματίσει σοβαρά όλους μας.

Τα δύο παραδοσιακά Πατριαρχεία Βουλγαρίας και Γεωργίας

1.) Αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στη Σύνοδο της Κρήτης, 

2.) Καταδίκασαν τις κακόδοξες αποφάσεις του Κολυμπαρίου, και 

3.) Σαν τελευταίο μέτρο μεθοδεύουν να βγάλουν από τα δίπτυχα τους Πρωθεριάρχες που έλαβαν μέρος στη Σύνοδο της Κρήτης.

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΘΑ ΥΠΟΧΡΕΩΘΟΥΝ ΣΕ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ

_______

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ότι οι αντιδράσεις εναντίον των αποφάσεων της Συνόδου της Κρήτης διεξάγονται πια στο επίπεδο των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών. Έτσι έχουμε βάσιμη ελπίδα ότι οι Οικουμενιστές θα αναγκαστούν να συμβιβαστούν και την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενοι θα δεχτούν να αναθεωρήσουν τις κακόδοξες αποφάσεις του Κολυμβαρίου σε μια Πανόρθοδοξη Σύνοδο με τη συμμετοχή όλων των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Φυσικά δεν είμαστε αφελείς. Οι Οικουμενιστές δεν θέλουν να αναθεωρήσουν αλλά να κάνουν αποδεκτές τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης. Αν, όμως, θέλουν να γίνουν αποδεκτές είναι υποχρεωμένοι να συμβιβαστούν με τις παραδοσιακές Εκκλησίες της Βουλγαρίας και της Γεωργίας.

ΟΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΙΣ ΣΥΝΕΡΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

________

Επομένως η διακοπή του μνημοσύνου αιρετιζόντων επισκόπων που συντελείται σε διάφορες Ορθόδοξες Εκκλησίες παίρνει άλλη διάσταση. 

Στο μεταξύ -ασφαλώς- και θα στηρίξουμε τις αποτειχίσεις όσων πατέρων και αδελφών μας διακόψουν το μνημόσυνο αιρετιζόντων επισκόπων, οι οποίοι κηρύττουν γυμνή τη κεφαλή κατεγνωσμένη αίρεση, και σαφέστατα θα υπερασπιστούμε όλους τους αποτειχισμένους από τη διωκτική μανία των Οικουμενιστών, επειδή η Αποτείχισή τους λειτουργεί σαν αποτελεσματικός μοχλός πίεσης σε βάρος των Οικουμενιστών.

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟ ΣΧΙΣΜΑ

____________

Η απόρριψη των κακόδοξων αποφάσεων της Συνόδου της Κρήτης δεν είναι ισχυρή ένδειξη και απόδειξη για το Δογματικό Σχίσμα που επεβλήθη με τη Σύνοδο των αποστατών της Ορθοδοξίας;

Πώς είναι δυνατό δύο Αυτοκέφαλες Εκκλησίες να απορρίπτουν και να μην αναγνωρίζουν μία «Πανορθόδοξη Σύνοδο»; Δεν είναι τούτο ένα εν δυνάμει και εν εξελίξει Δογματικό Σχίσμα; Γιατί, επομένως, οι Οικουμενιστές αποκαλούν όσους διαμαρτύρονται ή όσους αποτειχίστηκαν ως σχισματικούς; Για να κουκουλώσουν το σχίσμα που οι ίδιοι δημιούργησαν;

Πόσο καθαρά έβλεπε -μα την αλήθεια- τα πράγματα ο Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς όταν προφήτευε ότι από μια οικουμενιστική Πανορθόδοξη Σύνοδο το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε είναι να προκληθούν "σχίσματα, σχίσματα, σχίσματα.!"

“ΟΙ ΑΚΡΑΙΟΙ” ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΩΣ “ΠΡΕΠΕΙ”...

“ΟΙ ΑΚΡΑΙΟΙ” ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΩΣ “ΠΡΕΠΕΙ”...

Του π. Φωτίου Βεζύνια

=====

Πέρασαν πια τέσσερις μήνες από την Κυριακή της Ορθοδοξίας. Από την «κορυφαία» εκείνη ημέρα κατά την οποία πήρε σάρκα και οστά το περιεχόμενο των κηρυγμάτων μας. Εκείνη την ημέρα πήρε ουσιαστική μορφή ο αγώνας μας εναντίον της παναίρεσης του Οικουμενισμού. Γιατί ουσιαστικά εκείνη την μέρα κάναμε «το σωστό». Εκείνη την ημέρα γίναμε ακόλουθοι της Αποστολικής και Αγιοπατερικής παράδοσης, όπως την παραλάβαμε μέσα από τους Ιερούς κανόνες και τα Ιερά κείμενα. Εκείνη την μέρα ακολουθήσαμε την «ακραία», κατά τους «δικαστές» μας,  μορφή αγώνα που είναι η «διακοπή μνημοσύνου» του οικείου επισκόπου.  

     

Λοιπόν σ’ αυτό το διάστημα έχουμε αποκομίσει πλέον κάποια «εμπειρία». Βιώνουμε την ομολογία. Έτσι «αποκομμένοι», από τον «κόσμο», μα με παρέα όλο το πλήθος των ομολογητών και μαρτύρων της Εκκλησίας. Μας χαρακτηρίζουν ως  «αποσυναγώγους» όλοι οι ονομαζόμενοι «καθώς πρέπει», είτε προέρχονται από τις τάξεις των οικουμενιστών είτε από τις τάξεις «αγωνιστών». Δεν μας είπαν όμως από πού αντλούν την «καθώς πρέπει» στάση τους. Από πού παίρνουν τα «καθώς πρέπει» κριτήρια. Εμείς ακολουθήσαμε την επιταγή του Ιερών κανόνων, εκείνοι, ένθεν κακείθεν, με τι κριτήρια αυτήν την επιταγή την ονομάζουν «ακραία στάση»; Ποίος κανόνας, μας  λέγει ότι απέναντι σε αίρεση υπάρχει και «λάϊτ» αντίδραση; Λέμε λοιπόν προς κάθε κατεύθυνση, ότι εμείς είμαστε ακόλουθοι «κατά γράμμα» των Αγίων Πατέρων. Εκείνοι ας ελέγξουν την ιδική τους «τακτική» και «πρακτική».

Λοιπόν  φαίνεται ήρθε ο καιρός να πούμε να πράγματα με το όνομά τους.

Δοσμένο πρώτο: Όλοι μας δεχόμαστε ότι ο οικουμενισμός είναι αίρεση. Δεν το δέχονται οι αιρετικοί οικουμενιστές. Μα μέσα στους αιώνες, πότε αιρετικοί δέχονται το ότι είναι αιρετικοί;

Δοσμένο δεύτερο: Όλοι μας δεχόμαστε ότι η «κολυμπάρια σύνοδος» είναι αιρετική. Δεν το δέχονται οι αιρετικοί οικουμενιστές, που την οργάνωσαν.

Δοσμένο τρίτο: Όλοι μας δεχόμαστε ότι πρέπει να αντιδράσουμε. Την αντίδραση δεν την θέλουν μόνο οι οικουμενιστές. Αυτοί κελεύουν ίνα μείνωμεν «ατάραχοι».

Μα ποία είναι η καλύτερη αντίδραση; Βέβαια αυτή που αναστατώνει περισσότερο τους αιρετικούς οικουμενιστές. Είναι δε λάθος να ταυτίζουμε την αναστάτωση που συμβαίνει στους οικουμενιστικούς κύκλους, με την αναστάτωση της Εκκλησίας. Ας πάρουν πίσω οι αιρετικοί οικουμενιστές τις αιρετικές τους θέσεις και πρακτικές, ας αναιρέσουν τις αιρετικές μεθοδεύσεις της «κολυμπάριας συνόδου» και τότε θα βασιλεύσει γαλήνη και ειρήνη στην Εκκλησία. Ποιος δημιουργεί φασαρίες και σχίσματα; Εμείς που εφαρμόζουμε τους Ιερούς κανόνες ή οι αιρετικοί με τις επιλογές τους και τις κινήσεις τους; 

   

Λοιπόν επί δέκα και τρία έτη ιεροσύνης κάναμε χιλιάδες κηρύγματα και ομιλίες με αντιοικουμενιστικό περιεχόμενο. Ουδείς αντέδρασε. Συμμετείχαμε σε αντιαιρετικά πανορθόδοξα συνέδρια. Συμμετείχαμε σε πάμπολλα συνέδρια και ημερίδες ως παρατηρητές. Οργανώσαμε στην ενορία μας πολλές ομιλίες με θέμα αντιοικουμενιστικό. Ουδείς μίλησε με ελεγκτική διάθεση εναντίον μας. Ουδείς ενοχλήθηκε από την στάση μας.

  

Είδαμε λοιπόν με πόνο ότι η τακτική τόσων χρόνων έναντι της παναιρέσεως του οικουμενισμού, δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Μήπως είναι λάθος η διαπίστωση αυτή; Όχι δεν είναι λάθος. Τι έμεινε άλλο; Ποίο είναι το τελευταίο όπλο αντίδρασης, που μας δίνει η ίδια η μητέρα μας. Η ίδια η Εκκλησία. Είναι η διακοπή μνημοσύνου του αιρετίζοντος επισκόπου. Είναι αυτό ακραίο; Μα είναι δυνατόν να θεωρηθεί και να χαρακτηρισθεί «ακραία» η Αγιοπατερική γραμμή; Δηλαδή τα κείμενα και οι προτροπές των Αγίων Αποστόλων, των αγίων ομολογητών πατέρων και μαρτύρων είναι «ακραίες θέσεις»; Κύριε ελέησον. Δηλαδή ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, ο Άγιος Μάξιμος ο ομολογητής, ό Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, κινδυνεύουν να χαρακτηρισθούν «ακραίοι»;. Τα κείμενά τους «σχισματικά»; Κύριε ελέησον. Τους Αγίους Μέγα Βασίλειο, Μέγα Αθανάσιο και τόσους άλλους Αγίους που αποτυπώνουν στα κείμενά τους, την αγωνία για την πορεία της Εκκλησίας, να τους χαρακτηρίσουμε «ολιγόπιστους», και «ακραίους», που επιφέρουν στο σώμα της Εκκλησίας σχίσματα; Κύριε ελέησον.

Μάλιστα καταθέτουμε με θλίψη ότι μέσα μας φωνάζει η φωνή της συνειδήσεως. Αν είχαμε προβεί νωρίτερα στην «ακραία κίνηση», ίσως να μην είχε πραγματοποιηθεί η «κολυμπάρια σύνοδος». Μα και τώρα δεν είναι αργά. Αν όλοι οι ορθόδοξοι επίσκοποι σηκωθούν από τους θρόνους τους, και υψώσουν το Αρχιερατικό τους ανάστημα έναντι των οικουμενιστών, οι τελευταίοι ως φοβισμένοι λαγοί θα τραπούν εις φυγή. Αν οι επίσκοποι, χρησιμοποιήσουν την «ακραία στάση» της διακοπής μνημοσύνου, αμέσως θα ανατείλει και πάλι στην Εκκλησία ο «Ήλιος της χαράς και της ειρήνης.»

    

Υπάρχει όμως και ένα ατυχές γεγονός. Η κατάσταση έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Μετά και την επίσημη θέση του Αγίου Όρους το ποίμνιο είναι σαν καζάνι που βράζει. Δεν μπορεί αυτός που πετάγεται και φωνάζει «εγώ θα οδηγήσω τον αγώνα», να λειτουργεί ως «βαλβίδα εκτόνωσης».  Δεν μπορεί να λέγει «Δεν συμφωνούμε με ακραίες πρακτικές».. Ποίες είναι ακραίες πρακτικές; Τα λόγια, οι νουθεσίες και οι προτροπές των Αγίων  ομολογητών, μαρτύρων και Πατέρων; Αδελφοί αυτό είναι η νέα πλάνη που τείνει να επικρατήσει. Είναι η πλάνη των «εκτονωτών».  Ο Κύριος λέγει «ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν». Θα πουν λοιπόν και στον Κύριο ότι είναι «ακραίος»!!!!

Κύριε μην αφήνεις μόνη τη Εκκλησία Σου. Έρχου Κύριε.

ΠΗΓΗ:

Ιστολόγιον «ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΖΩΗΣ»,

http://salpismazois.blogspot.com.cy/2017/07/blog-post_38.html

ΕΥΣΤΟΧΗ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΕΥΣΤΟΧΗ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου

=====

Α – Στην Ψευδο-σύνοδο της Κρήτης συμμετείχαν μόνον 10 από τις 14 Αυτοκέφαλες Εκκλησίες και αυτές οι 10 Αυτοκέφαλες εκπροσωπούν μόνον το 1/3 των Ορθοδόξων, επειδή οι 4 Αυτοκέφαλες (Αντιοχείας, Ρωσίας, Βουλγαρίας και Γεωργίας)  που δεν συμμετείχαν, εκπροσωπούν τα 2/3 των Ορθοδόξων πιστών.

Β - Οι αιρετικές αποφάσεις της Ψευδο-συνόδου αλλοιώνουν και αποδομούν το Σύμβολο της Πίστεως, επειδή εισάγουν επίσημα την αντίχριστη Θρησκευτική Παγκοσμιοποίηση ή τον Θρησκευτικό Συγκρητισμό ή τον Γνωστικισμό, ο οποίος είναι μια αίρεση ήδη καταδικασμένη από τους Αγίους Αποστόλους (π.χ. Ιωάννη και Παύλο), τις Οικουμενικές Συνόδους και τους Αγίους Πατέρες. Ειδικότερα, μια σύντομη αναφορά των αιρέσεων και λοιπών αιρετικών θέσεων τις οποίες εισήγαγε επίσημα η Ψευδο-σύνοδος, είναι η εξής:

1 – Αναγνώρισε τους αιρετικούς ως «Εκκλησίες», χωρίς αυτοί να απαρνηθούν τις πλάνες τους και να δεχθούν την Ορθόδοξη Αλήθεια.

2 – Αναγνώρισε επίσης το λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών» και επιτρέπει τη συμμετοχή σε τούτο των Ορθόδοξων Εκκλησιών, αν και αυτό έχει την Αιρετική Εκκλησιολογία, κατά την οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, αλλά μόνο ένα τμήμα της, ενώ τα άλλα τμήματά της είναι οι Παπικοί και Προτεστάντες.

3 – Κατάργησε το συνοδικό πολίτευμα της Εκκλησίας, επειδή δικαίωμα ψήφου είχαν μόνον οι 10 προκαθήμενοι και όχι όλοι οι ποιμενάρχες επίσκοποι που συμμετείχαν.

4 – Άλλαξε το δογματικά κατοχυρωμένο αλάθητο σε θέματα πίστεως, επειδή το ταύτισε αποκλειστικά με τις αποφάσεις της, ενώ κατά την ορθόδοξη δογματική, το αλάθητο υπάρχει όταν οι δογματικές αποφάσεις της Συνόδου γίνουν αποδεκτές από τους επισκόπους που δεν ήταν μέλη της, και από τους λοιπούς κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς.

5 – Επέβαλε την αίρεση της δεσποτοκρατίας, κατά την  οποία όπου βρίσκεται ο επίσκοπος, έστω και αν διδάσκει αιρέσεις, εκεί δήθεν βρίσκεται η Εκκλησία.

6 – Καθιέρωσε την αίρεση της εκκοσμίκευσης, επειδή αρνήθηκε τον σταυρικό χαρακτήρα του Ευαγγελίου, διδάσκοντας ένα ψευδο-ευαγγέλιο άνετο για τα πάθη των ανθρώπων, διδάσκοντας τον συσχηματισμό με τον κόσμο.

7 – Διέστρεψε την ορθόδοξη ανθρωπολογία, η οποία έχει ως πρότυπό της τον Θεάνθρωπο Χριστό, αντικαθιστώντας το με ουμανισμό που, στο επίκεντρό του, τοποθετεί τον εμπαθή άνθρωπο.

8 – Αποδέχθηκε τη συμπροσευχή με τους αιρετικούς, προσκαλώντας τους ως παρατηρητές, σε πλήρη αντίθεση προς τους σχετικούς ιερούς κανόνες.

9 – Εξουσιοδότησε τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες να επιτρέπουν τους μικτούς γάμους, για να διευκολύνει, μέσω των μικτών γάμων, την άμβλυνση των συνειδήσεων προς το σκοπό της αποδοχής της πλήρους ένωσης των Ορθοδόξων με τους αιρετικούς στη νέα Ψευδο-Εκκλησία του Οικουμενισμού.

10 – Εξουσιοδότησε επίσης τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες να σχετικοποιήσουν τη νηστεία, η οποία είναι η αναλλοίωτη βάση της ορθόδοξης πνευματικής ζωής.

11 – Αρνήθηκε να ονομαστεί «Οικουμενική Σύνοδος», επειδή δεν λάμβαναν μέρος ως μέλη της παπικοί και προτεστάντες.

12 – Αρνήθηκε να επικυρώσει τις αντιπαπικές Η΄και Θ΄ Συνόδους ως Οικουμενικές, αν και στη συνείδηση του πληρώματος της Ορθόδοξης Εκκλησίας αυτές οι Σύνοδοι είναι τέτοιες.

13 – Διέγραψε από τη θεολογική ορολογία τη λέξη «αιρετικός», αν και αυτός ο όρος είναι θεμελιώδης σε όλες τις προγενέστερες Συνόδους.

ΠΗΓΗ:

Κατάνυξις

ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ 157

ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

157

Ανθολογία κειμένων κ. Ραφαήλ Χαραλάμπους

=====

Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο να αγαπάει τα γέλια και να θέλει να γελοιοποιεί τους άλλους, να μην πιάνεις φιλία. Γιατί θα σε κάνει να συνηθίσεις στην ψυχική ατονία. 

Αββά Ισαάκ του Σύρου

*****

"Αφού, όμως, δεν τήρησα όσα άκουσα στην εκκλησία’’, θα μου πει κάποιος, “πως μπορώ να έρθω πάλι;’’ Έλα να ξανακούσεις τον θείο λόγο. Και προσπάθησε τώρα να τον εφαρμόσεις. Αν βάλεις φάρμακο πάνω στο τραύμα σου και δεν το επουλώσει την ίδια μέρα, δεν θα ξαναβάλεις και την επόμενη; Αν ο ξυλοκόπος, που θέλει να κόψει μια βελανιδιά, δεν κατορθώσει να τη ρίξει με την πρώτη τσεκουριά, δεν τη χτυπάει και δεύτερη και πέμπτη και δέκατη φορά; Κάνε κι εσύ το ίδιο.

Ιερού Χρυσοστόμου

*****

Ο Γέροντας συμβουλεύοντας τα πνευματικά του παιδιά τονίζει ότι πρέπει να νηστεύουν σωστά, γιατί η νηστεία είναι μια άσκηση για τον χριστιανό. Είναι λάθος να νηστεύεις, έλεγε, μια εβδομάδα στην αρχή και μια εβδομάδα στο τέλος της νηστείας. Πάνω σ’ αυτό το θέμα ανέφερε μια μέρα και το εξής παράδειγμα: «Όταν είσαι πάνω σε μια γέφυρα και βρέχει δυνατά κι έχεις απλωμένο ένα σχοινί κι αρχίζεις να το μαζεύεις, επειδή βρέχεσαι δεν το κόβεις για να φύγεις, αλλά περιμένεις να το μαζέψεις όλο και ας βρέχεσαι."

Οσίου Γεωργίου του Καρσλίδη

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ Ζ΄

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Ζ΄

Παρατηρήσεις στό ἀπό 17/30.6.2017

«Μήνυμα τοῦ Ἁγίου Ὄρους περὶ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης ἐν Κρήτῃ Συνόδου»

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Αναστάσιου Γκοτσόπουλου

=====

δ) Δὲν εἶναι ἄνευ σημασίας ὅτι οἱ  Ἁγιορεῖτες ἀναφερόμενοι στὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης αἰσθάνονται τὴν ἀνάγκη νὰ τονίσουν πολλὲς φορὲς καὶ μὲ ἔνταση τὴν ἰδιαίτερη σπουδαιότητα ποὺ ἔχει ἡ ὀρθότητα τῆς πίστεως καὶ ἡ διαφύλαξή της ἀπαρα-χαράκτου ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία: «Ὃλη ἡ ζῶσα οἰκοδομὴ τῆς Ἐκκλησίας ἑδράζεται εἰς τὸ θεμέλιον τῆς πίστεως. Κάθε ἀλλοίωσις εἰς τὴν ἀλήθειαν τοῦ δόγματος προκαλεῖ ρωγμὰς καὶ ἀλλοιώσεις εἰς τὸν χῶρον τῆς ζωῆς». Ποιός δὲν κατανοεῖ τὴ σπουδαιότητα τῆς ἀναφορᾶς αὐτῆς σὲ σχέση μὲ ὅσα ἔχει ἀποφασίσει ἡ Κρήτη;

ε) Ὁ συντάκτης τοῦ Μηνύματος τονίζει ὅτι «τὸ Ἅγιον Ὅρος ἐπὶ σειρὰν ἐτῶν μετὰ σαφηνείας διετύπωσε τὰς ἀπόψεις του διὰ τοὺς γινομένους διαλόγους μετὰ τῶν ἑτεροδόξων Χριστιανῶν». Ἀποσιωπᾶ ὅμως τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Σύνοδος περιφρόνησε τελείως καὶ ἀποφάσισε ἐντελῶς ἀντίθετα πρός τὶς πάγιες θέσεις τοῦ Ἁγ. Ὄρους γιὰ τοὺς διαλόγους μὲ τοὺς ἑτεροδόξους.

στ) Τέλος, οἱ Ἁγιορεῖτες ἂν καὶ προσπαθοῦν νὰ καθησυχάσουν τὶς ταραγμένες συνειδήσεις τῶν πιστῶν ἀπὸ ὅσα θλιβερὰ συνέβησαν στὴν Κρήτη, ἐν τούτοις πιστεύουν ὅτι ἡ ἐγρήγορση τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀπαραίτητος ὅρος γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ Σώματος. Ἔτσι, ἐπικαλοῦνται τὴν «ἱστορικὴ ἐγκύκλιο (1848)» τῶν τεσσάρων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς ὅτι «παρ' ὑμῖν οὔτε Πατριάρχαι, οὔτε Σύνοδοι ἐδυνήθησαν ποτὲ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς θρησκείας ἐστὶν αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ» καὶ παράλληλα δηλώνουν ὅτι «δὲν θέλομεν νὰ προτείνωμεν ἐφησυχασμὸν ἀδιαφορίας, ἀλλὰ νὰ ὑπογραμμίσωμεν τὴν σημασίαν τῆς ἐγρηγόρσεως καὶ τῆς πίστεως».

(Συνεχίζεται)

ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ

ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, Θεολόγου

=====

Στις 29.7. στο Μόναχο, στον παπικό ναό Τεατίνερκιρχε, τελέστηκε μνημόσυνο (Ρέκβιεμ) για τα μέλη του βασιλικού οίκου των Βίττελσμπαχ, στα οποία περιλαμβάνεται και ο βασιλιάς της Ελλάδος Όθων και η σύζυγός του. Στην εν λόγω τελετή προεξάρχων ήταν ο φραγκόπαπας κ. Π. Χαλμάγιερ, προϊστάμενος του παπικού ναού, συμπαραστατούμενος από τον π. Απόστολο Μαλαμούση της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας, του κλίματος του Οικουμενικού Θρόνου! Σ’ αυτήν παρέστη εκπρόσωπος του παπικού καρδιναλίου του Μονάχου, ως και η κυρία Σουζάννα Μπράι-Κέσλερ «επίσκοπος» των Λουθηρανών. Παρέστησαν επίσης συμπροσευχόμενοι ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Λευκής κ. Ευμένιος και ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Σιώμος. 

Αληθινά. Δεν δίνουν ύπνον τοις οφθαλμοίς αυτών οι οικουμενιστές και ανάπαυσιν τοις βλέφαροις αυτών αν δεν προκαλέσουν βάναυσα την ορθόδοξη αυτοσυνείδησία και αν δεν καταπατήσουν τους Ιερούς Κανόνες (βλ. με΄ κανόνα των Αγίων αποστόλων και ς΄ κανόνα της εν Λαοδικεία Συνόδου). 

Ο πρώτος βασιλιάς του ελλαδικού βασιλείου, ο Όθων, ήταν Γερμανός την καταγωγή, και Παπικός το θρήσκευμα μέχρι του τέλους της ζωής του. Δεν είναι του παρόντος να αναφερθούμε στα κακά που προξένησε η διακυβέρνηση του στην Ορθοδοξία. Δεν έχουμε καμμιά αντίρρηση, ούτε μας πέφτει λόγος αν οι Παπικοί του κάνουν μνημόσυνα. Εκείνο που μας πικραίνει αφάνταστα είναι η συμμετοχή Ορθοδόξων κληρικών, πρεσβυτέρων και επισκόπων σε τέτοιου είδους τελετές, δηλαδή συμπροσευχές. Πρόκειται ξεκάθαρα για συμπροσευχές μετά αιρετικών, ήγουν Παπικών και Λουθηρανών. 

Αλήθεια, αφού η Ορθοδοξία, ευ και καλώς, δεν αναγνωρίζει, ούτε αποδέχεται ψιλώ ονόματι γυναικεία (ούτε ανδρική) ιερωσύνη στον εκπεσόντα της αληθείας και παραπαίοντα Προτεσταντισμό πώς οι εν λόγω κληρικοί ανέχονται να συμπροσεύχονται, λες και δεν τρέχει τίποτα, με λουθηρανή «δεσπόταινα»; Δεν υφίσταται τείχος χαλκούν που μας χωρίζει από τους Παπικούς και τους Προτεστάντες, τουτέστιν η διαφορετική πίστη; 

Μάτην ο ψαλμωδός διακηρύττει: «μακάριος ανήρ ος ουκ επορεύθη εν οδώ ασεβών και εν οδώ αμαρτωλών ουκ έστι και επί καθέδρα λοιμών ουκ εκάθισε» (Ψαλμ. α΄1); Μήπως έσχισαν τη σελίδα της Καινής Διαθήκης, όπου ο Απόστολος των εθνών σημειώνει: «αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν  και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού» (Τιτ. γ΄11); Άραγε είναι σοφότεροι και αγιώτεροι του Αγίου Πολύκαρπου Σμύρνης, που στην πρόσκληση του αιρετικού Μαρκίωνος «επιγίνωσκε ημάς», απάντησε: «επιγινώσκω σε τον πρωτότοκον του Σατανά»; 

Τέλος λόγου. Οι οικουμενιστές έβαλαν το μικρόβιο της κακοφροσύνης βαθιά μες την καρδιά τους. Ένα να ξέρουν: Η ορθόδοξη αυτοσυνειδησία θα κραυγάζει σε κάθε τους στραβοτιμονία και κάθε καταπάτηση της Πίστεως της πατροπαραδότου: «ουκ έξεστί σοι».

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ ΙΛΑΡΙΩΝΑ

Ο ΔΙΑΒΟΗΤΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ ΙΛΑΡΙΩΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟ ΚΩΧ.

ΔΕΝ ΠΕΡΝΑ ΜΕΡΑ ΣΧΕΔΟΝ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΝΤΑΛΑΒΕΡΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΟΥΣ Ο ΣΕΒ. ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ.

ΠΡΟΣΦΥΩΣ, ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ Ο ΖΗΖΙΟΥΛΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ.

Ο ΜΙΛΗΤΟΥ, ΤΑ ΦΥΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΞΩΤΕΣ ΚΟΡΔΕΛΕΣ

Ο ΜΙΛΗΤΟΥ, ΤΑ ΦΥΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΞΩΤΕΣ ΚΟΡΔΕΛΕΣ

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, Θεολόγου

=====

Σε κήρυγμά του, στην εκκλησία του Αγ. Παντελεήμονος Καλαμαριάς, στις 27.7., ο Σεβασμιώτατος Μιλήτου κ. Απόστολος άδραξε την ευκαιρία να στηρίξει, για μια ακόμη φορά, το Κολυμβάριο. 

Ανέφερε μεταξύ άλλων: «Πριν από ένα χρόνο στην Κρήτη πραγματοποιήθηκε ένα γεγονός που δεν είναι έργο ανθρώπων(sic). Αναφέρομαι στη σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, η οποία σαφέστατα και αναντίλεκτα ήταν αποτέλεσμα της χάριτος του Θεού».

Ο Σεβασμιώτατος έπρεπε, για να γίνει ο λόγος του αξιόπιστος, να αποδείξει περιτράνως και πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι όντως αυτό που έγινε στην Κρήτη τον Ιούνιο του 2016, ήγουν η «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος», δεν ήταν  έργο ανθρώπων, αλλά αποτέλεσμα της χάριτος του Θεού. Αν ήταν έργο της χάριτος του Θεού για ποιο λόγο οι εν Κολυμβαρίω συνελθόντες δεν έπραξαν αυτό που έκαναν αείποτε οι Πατέρες της Εκκλησίας εν Συνόδω, δηλαδή να επιβεβαιώσουν τις προηγούμενες Συνόδους «επόμενοι τοις θείοις Πατράσι»; Τι τους εμπόδιζε; 

Τόνισε επίσης ο Σεβασμιώτατος: «Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδοξίας είναι συνέχεια των Οικουμενικών Συνόδων και των άλλων Τοπικών Συνόδων». 

Ο λόγος που δεν συμμεριζόμαστε τον ενθουσιασμό του Σεβασμιώτατου είναι η ιστορική πραγματικότητα. Η εκκλησιαστική ιστορία μας λέγει ότι πολυάνθρωπες Σύνοδοι απορρίφθηκαν από την Εκκλησία και ονομάσθηκαν, είτε ληστρικές είτε ψευδοσύνοδοι. Η παρά την Δρυν Σύνοδος (403), που καταδίκασε τον Iερό Χρυσόστομο, δεν απορρίφθηκε από τη συνείδηση της Εκκλησίας; Την ίδια τύχη δεν είχε η Ληστρική της Εφέσου(449) που δικαίωσε την αίρεση του Μονοφυσιτισμού; Δεν απέρριψε η Εκκλησία την εικονομαχική Σύνοδο της Ιέρειας (754) που συγκλήθηκε ως «Οικουμενική»; Γιατί η ψευδοσύνοδος της Φερράρας–Φλωρεντίας (1438-39), που παρέδωσε την Εκκλησία στον αιρετικό Παπισμό, δεν έγινε ΠΟΤΕ δεκτή από την Εκκλησία; 

Από την άλλη οι Οικουμενικές Σύνοδοι χαρακτήριζαν τους κακόδοξους ως αιρετικούς. Η «Σύνοδος» του Κολυμβαρίου ΔΕΝ ανέφερε ούτε μια φορά τη λέξη αίρεση και το κυριώτερο απάλλαξε τους αμετανόητους αιρετικούς και δια μιάς τους μεταμόρφωσε σε «ετερόδοξες Εκκκλησίες και Ομολογιές». Πού είναι η πίστη των Οικουμενικών Σύνοδων «εις Μιάν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν»; Αφού δεν συμφωνεί η Σύναξη του Κολυμβαρίου με τη σταθερή διδασκαλία των Οικουμενικών Συνόδων περί Εκκλησίας ΠΩΣ είναι συνέχεια των; Γιατί τέσσερις ολόκληρες Εκκλησίες αρνήθηκαν να την αναγνωρίσουν; Για ποιο λόγο σε όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες ακούγονται φωνές διαμαρτυρίας για τις αποφάσεις της;

ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ 156

ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

156

Ανθολογία κειμένων κ. Ραφαήλ Χαραλάμπους

=====

Τί σημαίνει αναζήτηση αναψυχής; Σημαίνει το να επιθυμείς κατά κάποιο τρόπο να γεμίσει το αρρωστημένο ψυχικό σου κενό. Να γεμίσεις την ψυχή σου που φτιάχτηκε για δραστηριότητα και δεν υποφέρει να μένει αργή.

Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

*****

Η δόξα των ανθρώπων σου στερεί τη δόξα του Θεού. Μη γλυκαίνεσαι με την τιμή του κόσμου τούτου, για να μην πικραθείς ξαφνικά κι αναπάντεχα από την ατίμωση του κόσμου τούτου.

Αγίου Δημητρίου Ροστώφ

*****

Διαρκώς να ατενίζετε προς τα άνω, προς τον Χριστό, να εξοικειώνεσθε με τον Χριστό, να εργάζεσθε με τον Χριστό, να ζείτε με τον Χριστό, να αναπνέετε με τον Χριστό.

Oσίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

*****

Η κορυφή των αρετών είναι η προσευχή. Η βάση των αρετών είναι η νηστεία.

Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ

*****

Κράτα όλα τα πράγματα στην κατάλληλη απόσταση, μόνο την ψυχή σου πλησίασε όσο περισσότερο στον Θεό.

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

*****

Υπάρχει μόνο μια αμαρτία, η αμαρτία: δηλαδή να είσαι αναίσθητος μπροστά στον Αναστάντα Κύριο.

Αββά Ισαάκ του Σύρου

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΣΤ΄

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΣΤ΄

Παρατηρήσεις στό ἀπό 17/30.6.2017

«Μήνυμα τοῦ Ἁγίου Ὄρους περὶ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης ἐν Κρήτῃ Συνόδου»

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Αναστάσιου Γκοτσόπουλου

=====

5. α) Ἀποτελεῖ θετικὸ σημεῖο τοῦ «Μηνύματος» μὲ εὐθεῖα ἀναφορὰ στὴν Κρήτη ἡ φράση ὅτι «Μὲ τὴν ἀπομάκρυνσιν τῆς Ρώμης ἀπὸ τὴν μίαν καὶ ἁγίαν Ἐκκλησίαν ἀκολουθοῦν αἳ γνωσταὶ ἀλλοιώσεις εἰς τὸν δυτικὸν κόσμον». Τὸ Ἃγ. Ὄρος δὲν χαρακτηρίζει τὴν Ρώμη ὡς «Ἐκκλησία», ἀλλὰ σημειώνει ὅτι ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία! Ἡ φράση αὐτὴ τοῦ ἁγιορειτικοῦ κειμένου εἶναι σαφέστατη αἰχμὴ κατὰ τῶν ἀποφάσεων τῆς Κρήτης καὶ τῆς οἰκουμενιστικῆς ἐκκλησιολογίας.

β) Εὐθεῖα ἀναφορὰ κατὰ τοῦ κειμένου «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» (§23) ἀποτελεῖ καί ἡ παράγραφος τοῦ ἁγιορειτικοῦ Μηνύματος «Αὐτοὶ ποὺ ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας ψάλλουν, διότι τὸ ζοῦν: "Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἅδου τὴν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου, ἀπαρχὴν καὶ σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τὸν αἴτιον", δὲν ἀντιπροσωπεύουν μίαν θρησκευτικὴν ἄποψιν, οὔτε εἶναι δυνατὸν νὰ προτρέπωνται νὰ ἀποφεύγουν τὸν προσηλυτισμόν, διότι θυσιάζουν τὴν ζωήν των διὰ νὰ ἀναγγείλουν εἰς τὸν κόσμον ὅτι "ἑάλω ὁ θάνατος θανάτῳ". Τὸ πολύτιμον ποὺ ἔχει ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία – καὶ τὴν τρέφει – εἶναι ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεως. Καὶ δὲν ἔχει ἄλλον τρόπον νὰ προσφέρη τὴν ἀγάπην Της ἐκτὸς ἀπὸ τὴν πασχάλιον πρόσκλησιν: "Δεῦτε πάντες ἀπολαύσατε τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως"». 

Συνεπῶς, γιὰ τὸ Ἃγ. Ὄρος γνήσια ἀγάπη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐκφράζει μόνο ἡ ἱεραποστολικὴ πρόσκληση πρὸς τοὺς ἑτεροδόξους νὰ ἐπιστρέψουν καὶ νὰ ἐνταχθοῦν στὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ ὄχι ἡ οἰκουμενιστικὴ ἀγαπολογία ἡ ὁποία πλεονάζει στὰ κείμενα τῆς Κρήτης καὶ γενικότερα στὴν Οἰκουμενικὴ Κίνηση!

Πόσο θὰ εἴμαστε ὡς Ὀρθόδοξοι ἀναπαυμένοι ἐὰν στὰ κείμενα τῆς Κρήτης ὑπῆρχε ἀναφορὰ ὡσὰν αὐτὴ τοῦ ἁγιορειτικοῦ Μηνύματος: «Θεωροῦμεν δὲ ἀχαριστίαν πρὸς τὸν Θεὸν καὶ ἔλλειψιν ἀγάπης πρὸς πάντας τοὺς ἀδελφοὺς — τοὺς ἐγγὺς καὶ τοὺς μακρὰν — ἐὰν δὲν τονίζωμεν μετὰ πάσης παρρησίας καὶ σαφηνείας τὸν πλοῦτον τῆς Χάριτος ποὺ ἀπολαμβάνομεν ζῶντες ἐντὸς τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας»! Ἀλλά, τὸ πνεῦμα τῆς Κρήτης εἶναι, δυστυχῶς, ξένο πρὸς αὐτὸ τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους …  

γ) Μὲ λεπτότητα καὶ πολὺ συγκεκαλυμμένα ὁ συντάκτης τοῦ Μηνύματος ἀναφέρεται στὸ κείμενο τῆς Κρήτης μὲ τίτλο «Ἡ ἀποστολὴ τῆς Ἐκκλησίας» - τὸ ὁποῖο βλέπει τὴν ἀποστολὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας χωρὶς ἐσχατολογικὸ προσανατολισμὸ ἀλλὰ τὴν περιορίζει σὲ ἐγκόσμια πλαίσια - καὶ σημειώνει: «Θὰ ἔπρεπε τότε νὰ ἐξέλθωμεν εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ εἰς τὰς ρύμας συνεργαζόμενοι μετὰ τῶν ἄλλων καταδίκων εἰς τὴν χώραν τῆς σκιᾶς τοῦ θανάτου ἐπιζητοῦντες βελτίωσιν τῶν συνθηκῶν τῆς συμφορᾶς. Ἀλλὰ ἄπαγε τῆς βλασφημίας! "Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός". Καὶ ὅλοι ἀναμένουν βοήθειαν ἐκ τῶν τῆς Ἀναστάσεως τὴν πεῖραν εἰληφότων».

(Συνεχίζεται)

ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΙΛΗΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΙΛΗΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

====

Είπε ο Σεβ. Μιλήτου στο κήρυγμά του για την εορτή του Αγίου Παντελήμονα: Η Σύνοδος είναι η φωνή της Εκκλησίας μας για όλα τα θέματα. Η φωνή της Εκκλησίας δεν εκφράζεται με την άποψη κάποιων ανθρώπων ή μεμονωμένων χριστιανών ή υψηλόβαθμων κληρικών, όσο άγιοι και πνευματικοί και αν είναι αυτοί. 

Πολύ ορθή θέση. Αρκεί, φυσικά, η Σύνοδος να είναι ορθόδοξη. Όντως! Το πολίτευμα της Εκκλησίας είναι επισκοποσυνοδικό. Γι’ αυτό οι Άγιοι θεολογούσαν στις Συνόδους ή οι Σύνοδοι βασίζονταν στη διδασκαλία των Αγίων για να μελωδήσουν εναρμόνιο μέλος θεολογίας.

Είπε ο Σεβ. Μιλήτου: Ένας πνευματικός και εκκλησιαστικά ισορροπημένος άνθρωπος ποτέ δεν εναντιώνεται στη φωνή της Εκκλησίας. Αυτά είναι έργα του πονηρού και αυτών οι οποίοι ακολουθούν τις δικές του τακτικές.

Απίστευτη αθεολογησία και φοβερή κακοδοξία. Ένας πνευματικός άνθρωπος υπακούει αναντίλεκτα στις Συνόδους ΕΦΟΣΟΝ ορθοδοξούν. Αν δεν ορθοδοξούν τις πολεμά μέχρι τέλους ανύστακτα επειδή διαστρέφουν το Ευαγγέλιο. 

Είπε π Σεβ. Μιλήτου: Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδοξίας είναι συνέχεια των Οικουμενικών Συνόδων και των άλλων Τοπικών που είχαν τεράστια σημασία για την Εκκλησία και τη θεολογία της.

Η Σύνοδος της Κρήτης, Σεβασμιώτατε, ανήκει στη μακρά χορεία των ψευδοσυνόδων της Εκκλησίας και όσοι την υπερασπίζονται αργά ή γρήγορα θα αναθεματιστούν από την μέλλουσα να συνέλθει Πανορθόδοξη Σύνοδο που θα καταδικάσει τον Οικουμενισμό, θα αναιρέσει τις κακόδοξες αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης και θα αναθεματίσει τους πρωτεργάτες του Οικουμενισμού σαν αιρετικούς.

Είπε ο Σεβ. Μιλήτου: Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος, επειδή ακριβώς ήταν αποτέλεσμα της χάριτος του Θεού, δεν ήταν ένα απλό συνέδριο επισκόπων ή λαικών, για να συζητήσουν θέματα που απασχολούν την Εκκλησία. 

Πολύ σωστά! Η Σύνοδος της Κρήτης δεν ήταν απλή Σύναξις όπως νομίζει ο πλανεμένος κληρικός π. Βασίλειος Βολουδάκης. Ήταν Σύνοδος δέκα Αυτοκεφάλων Εκκλησιών η οποία, όμως, λειτούργησε αντίθετα με τον τρόπο που λειτουργούσαν ανέκαθεν οι Σύνοδοι της Εκκλησίας και εξέδωσε κακόδοξες αποφάσεις που πρέπει να αναιρεθούν συνοδικά σε μελλοντική Πανορθόδοξη Σύνοδο.

Είπε ο Σεβ. Μιλήτου: Στην αγάπη και την κοινωνία των προσώπων της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και στον πόθο να ακουστεί η φωνή της Εκκλησίας μας εν ενί στόματι προς το σύγχρονο κόσμο, ο Χριστός ήταν παρών και η χάρη Του.

Σεβασμιώτατε Μιλήτου! Γνωρίζετε πολύ καλά ότι οι ΜΟΝΟΙ απόντες από τη Σύνοδο της Κρήτης ήταν ο Χριστός και το Άγιο Πνεύμα.

Παρόντες ήταν μόνον αιρετίζοντες επίσκοποι, οι οποίοι εξέδωσαν κακόδοξες αποφάσεις που θα αναιρεθούν αργά ή γρήγορα σε μελλοντική Πανορθόδοξη Σύνοδο.

Σεβασμιώτατε Μιλήτου! Ο Κύριος εγγύς! Ιδιαίτερα όσοι έχουμε κάποια ηλικία ας σκεφτόμαστε ότι σύντομα θα βρεθούμε μπροστά το Βήμα του Αδέκαστου Κριτή. Τι θα πείτε στον Κύριο αφού υποστηρίζετε σθεναρά μια κακόδοξη Σύνοδο και πολεμείτε όσους κληρικούς μοναχούς και λαικούς αρνούνται να αποδεχτούν τις αποφάσεις της;