Ο ΜΙΛΗΤΟΥ, ΤΑ ΦΥΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΞΩΤΕΣ ΚΟΡΔΕΛΕΣ

Ο ΜΙΛΗΤΟΥ, ΤΑ ΦΥΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΞΩΤΕΣ ΚΟΡΔΕΛΕΣ

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, Θεολόγου

=====

Σε κήρυγμά του, στην εκκλησία του Αγ. Παντελεήμονος Καλαμαριάς, στις 27.7., ο Σεβασμιώτατος Μιλήτου κ. Απόστολος άδραξε την ευκαιρία να στηρίξει, για μια ακόμη φορά, το Κολυμβάριο. 

Ανέφερε μεταξύ άλλων: «Πριν από ένα χρόνο στην Κρήτη πραγματοποιήθηκε ένα γεγονός που δεν είναι έργο ανθρώπων(sic). Αναφέρομαι στη σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, η οποία σαφέστατα και αναντίλεκτα ήταν αποτέλεσμα της χάριτος του Θεού».

Ο Σεβασμιώτατος έπρεπε, για να γίνει ο λόγος του αξιόπιστος, να αποδείξει περιτράνως και πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι όντως αυτό που έγινε στην Κρήτη τον Ιούνιο του 2016, ήγουν η «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος», δεν ήταν  έργο ανθρώπων, αλλά αποτέλεσμα της χάριτος του Θεού. Αν ήταν έργο της χάριτος του Θεού για ποιο λόγο οι εν Κολυμβαρίω συνελθόντες δεν έπραξαν αυτό που έκαναν αείποτε οι Πατέρες της Εκκλησίας εν Συνόδω, δηλαδή να επιβεβαιώσουν τις προηγούμενες Συνόδους «επόμενοι τοις θείοις Πατράσι»; Τι τους εμπόδιζε; 

Τόνισε επίσης ο Σεβασμιώτατος: «Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδοξίας είναι συνέχεια των Οικουμενικών Συνόδων και των άλλων Τοπικών Συνόδων». 

Ο λόγος που δεν συμμεριζόμαστε τον ενθουσιασμό του Σεβασμιώτατου είναι η ιστορική πραγματικότητα. Η εκκλησιαστική ιστορία μας λέγει ότι πολυάνθρωπες Σύνοδοι απορρίφθηκαν από την Εκκλησία και ονομάσθηκαν, είτε ληστρικές είτε ψευδοσύνοδοι. Η παρά την Δρυν Σύνοδος (403), που καταδίκασε τον Iερό Χρυσόστομο, δεν απορρίφθηκε από τη συνείδηση της Εκκλησίας; Την ίδια τύχη δεν είχε η Ληστρική της Εφέσου(449) που δικαίωσε την αίρεση του Μονοφυσιτισμού; Δεν απέρριψε η Εκκλησία την εικονομαχική Σύνοδο της Ιέρειας (754) που συγκλήθηκε ως «Οικουμενική»; Γιατί η ψευδοσύνοδος της Φερράρας–Φλωρεντίας (1438-39), που παρέδωσε την Εκκλησία στον αιρετικό Παπισμό, δεν έγινε ΠΟΤΕ δεκτή από την Εκκλησία; 

Από την άλλη οι Οικουμενικές Σύνοδοι χαρακτήριζαν τους κακόδοξους ως αιρετικούς. Η «Σύνοδος» του Κολυμβαρίου ΔΕΝ ανέφερε ούτε μια φορά τη λέξη αίρεση και το κυριώτερο απάλλαξε τους αμετανόητους αιρετικούς και δια μιάς τους μεταμόρφωσε σε «ετερόδοξες Εκκκλησίες και Ομολογιές». Πού είναι η πίστη των Οικουμενικών Σύνοδων «εις Μιάν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν»; Αφού δεν συμφωνεί η Σύναξη του Κολυμβαρίου με τη σταθερή διδασκαλία των Οικουμενικών Συνόδων περί Εκκλησίας ΠΩΣ είναι συνέχεια των; Γιατί τέσσερις ολόκληρες Εκκλησίες αρνήθηκαν να την αναγνωρίσουν; Για ποιο λόγο σε όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες ακούγονται φωνές διαμαρτυρίας για τις αποφάσεις της;