ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗΣ

ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗΣ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Ανάμεσα στις διαπιστώσεις της Τριμελούς Επιτροπής της Ι. Συνόδου περιλαμβάνονται και οι θέσεις του Α. Πιτσιλλίδη για τη Θ. Κοινωνία και γενικότερα για το Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας. 

Ο Α. Πιτσιλλίδης αναφέρει: «Αν εννοείς ότι πηγαίνεις κι ανοίγεις το στόμα σου μπροστά σ ένα ιερεέα και σου βαζει τη λαβίδα…Αυτό είναι Θεία Ευχαριστία; Εγώ σας λέω δεν είναι». 

Με απλά λόγια ο Α. Πιτσιλλίδης δεν αποδέχεται τη χριστιανική διδασκαλία για το μυστηριο της Θ. Ευχαριστίας, ούτε την εκκλησιαστική πρακτική της κοινωνίας με τη λαβίδα του σώματος και του αίματος του Χριστού. Αποφαίνεται κοντολογίς ότι το μυστήριο ΔΕΝ είναι μυστήριο. Είναι επιλογή του να πιστεύει όλα αυτά που αραδιάζει, όμως αυτά δεν ταυτίζονται με όσα λέει στο Ευαγγέλιο ο Χριστός, ο οποίος δήλωσε καθαρά και ξάστερα: «λαβών τον άρτον και ευχαριστήσας έκλασε και εδίδου τοις μαθηταίς και είπε: λάβετε, φάγετε. τούτο εστί το σώμα μου. Και λαβών το ποτήριον και ευχαριστήσας έδωκεν αυτοίς λέγων. πίετε εξ αυτού πάντες τούτο εστί το αίμα μου» (Mατθ. κστ΄26-28).

Άρα οι Χριστιανοί με τη λαβίδα, όπως θέσπισε η Εκκλησία (που είναι «στύλος και εδραίωμα της αληθείας» όπως μας βεβαιώνει ο Απ. Παύλος) μεταλαμβάνουμε σώμα και αίμα Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον. 

Ασφαλώς η νηστεία δεν είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για τη Θ. κοινωνία. Απαραίτητες προϋποθέσεις είναι: α) η μετάνοια και β) η μυστηριακή εξομολόγηση, νοουμένου ότι υπάρχει η άδεια από τον πνευματικό πατέρα του χριστιανού. Ο μετανοημένος φονιάς λ.χ. δεν μπορεί μόλις εξομολογηθεί να πάει την επομένη να κοινωνήσει. 

Η νηστεία χρειάζεται όταν η Εκκλησία παραγγείλλει στους χριστανούς να νηστέψουν λ.χ. την περίοδο της Σαρακοστής. Αλλά τη Διακαινήσιμο εβδομάδα δεν επιβάλλεται να νηστέψει κανείς διότι δεν είναι περίοδος νηστείας. 

Αν ο Α. Πιτσιλλίδης θέλει να είναι μέλος της Εκκλησίας ας ακούει τα κελεύσματά Της κι ας πάψει να σκανδαλίζει τους απλουστέρους.

Αν πάλι δεν θέλει, ας διαχωρίσει σαν έντιμος άνθρωπος, τις ευθύνες του, αποχωρώντας από Αυτή πάραυτα. Η Εκκλησία δεν χρειάζεται πεμπτοφαλαγγίτες. Της αρκούν οι πάσης φύσεως αιρετικοί (που υπάρχουν από τότε που ιδρύθηκε), που όμως έχουν την εντιμότητα να λένε ότι ΔΕΝ είναι ορθόδοξοι χριστιανοί.

ΟΣΚΑΡ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

ΠΕΤΥΧΕΜΕΝΟ!

ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ ΦΘΕΙΡΟΥΝ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ ΦΘΕΙΡΟΥΝ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Του Πανοσ. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρου

=====

Οι “εκ δεξιών πειρασμοί” που καταλήγουν “ένεκεν διαμαρτυρίας” σε παρατάξεις, φατρίες, σχίσματα, “αυτόνομες εκκλησίες”, “ανυπόστατες συνόδους” και σε έωλες και μη νομιμοποιημένες “αποτειχίσεις” και τόσα άλλα ακόμα, που καταγράφει με τα μελανώτερα των χρωμάτων η αντικειμενική Εκκλησιαστική Ιστορία, καιροφυλακτούν να αναπτυχθούν σε κάθε εποχή.

Ζούμε σε μία αλλοπρόσαλλη εποχή που ο πιστός καλείται να βαδίσει αποφεύγοντας τα άκρα. Δεν παρουσιάζεται μόνο εκεί που εισχωρεί η ακολασία και η αμαρτία, η κατάπτωσις του πνευματικού ναού του Θεού, και αυτό το διαπιστώνουμε τραγικά στις ημέρες μας, αλλά η κατάρρευσις  ακολουθεί και εκεί που ο εγωισμός με όλα τα παρελκόμενα σχίζει τον άρραφο χιτώνα τού Χριστού.

Και στο σημείο αυτό επιβάλλεται να τονισθεί ότι για το κατάντημα αυτό των απλοϊκών ψυχών (στην καλυτέρα των περιπτώσεων) που αποκόπτονται από το λειτουργικό Σώμα της Εκκλησίας και κατόπιν “περιάγουν γην και θάλασσαν και την ξηράν” για να βρουν έναν καθηρημένον “επίσκοπον” ώστε να έχουν δήθεν “εκκλησιολογική κάλυψη”, προς τούτο πρέπει να ομολογήσουμε ότι εν πολλοίς ευθύνη μεγάλη φέρουν τα τέκνα τού οικουμενισμού με τις “απερίσκεπτες” ενέργειές τους. Έχουμε το λοιπόν να παλέψουμε τόσο με τον κατακλυσμό της αμαρτίας, όσο και με την αδιακρισία και την θεολογική πενία που φθείρουν τον ναόν τού Θεού.

Η ιδία η πραγματικότης μας δείχνει ότι ευκολότερα κανείς διά της μετανοίας επανέρχεται στη ζωή της Εκκλησίας εάν έχει πέσει στον λάκκο της ηθικής ρυπαρότητας, παρά εάν για διαφόρους λόγους έχει περιπέσει στα ποικίλα σχίσματα που πληγώνουν και αιμορροούν το Σώμα τής Εκκλησίας. Στην περίπτωση αυτή, προϊόντος του χρόνου ο άνθρωπος σκληρύνεται ιδίως διά του εγωισμού με την υπάρχουσα και υποκαίουσα εκκλησιολογική πλάνη.

ΤΟ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΝ «ΛΑΛΕΙΝ» ΚΑΙ ΤΟ «ΣΙΓΑΝ» ΙΓ΄

ΤΟ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΝ «ΛΑΛΕΙΝ» ΚΑΙ ΤΟ «ΣΙΓΑΝ»

ΙΓ΄

Της Χριστουφάντου

=====

Τονίζομε ὅτι ὑπάρχουν εἰς τήν Ἐκκλησίαν καί  ὡρισμένοι ἄξιοι ἐπίσκοποι, ὄντως ποιμένες καλοί καί ὄχι «μισθωτοί»! Εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ταπεινοί θεράποντες πού προσφέρουν θυσία. Ἐκεῖνοι, πού μέ τόν πύρινον καί γνήσιον πατερικόν λόγον των κηρύσσουν Χριστόν καί τοῦτον Ἐσταυρωμένον καί Ἀναστάντα, ἀφυπνίζουν τούς πιστούς καί συμβάλλουν εἰς τόν ἁγιασμόν καί τήν σωτηρίαν αὐτῶν. Ὅπως ὑπάρχουν καί ἄξιοι ἀγωνιστές, ποιμένες, πνευματικοί πατέρες, μοναχοί, μοναχές. Εἶναι ἐκεῖνοι πού ἀγωνίζονται μέ τόν πατερικόν λόγον των, ἀφυπνίζουν καί βοηθοῦν ψυχές καί μυστικῶς πάσχουν, συμπάσχουν, πονοῦν καί προσεύχονται, ὄχι μόνον γιά τήν προσωπική τους μετάνοια καί σωτηρία, ἀλλά καί ὑπέρ ἐλέους καί σωτηρίας ὅλου τοῦ κόσμου.

Καί βεβαίως ὑπάρχουν καί λαϊκοί, θεολόγοι καί ἄλλοι μέ πλούσιο  πνευματικό ἀγῶνα καί πόνο.

Ἡ ἐποχή μας εἶναι ἐποχή ἐκκοσμικεύσεως καί γενικῶς καταπτώσεως ἠθῶν, θεσμῶν ὀρθοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος καί χρήζει φωνῶν ἰσχυρῶν, φλογερῶν, πλήρεις Πνεύματος Ἁγίου καί δυνάμεως γιά νά ξυπνήσωμε ἀπό τόν ὕπνο τῆς ἀκηδίας.

Οἱ Ὀρθόδοξοι πάντοτε πρέπει νά ἀγρυπνοῦμε, μαζί μέ ἀξίους ποιμένας καί ἐπισκόπους, μέ ἀξίους πνευματικούς πατέρας, κλπ., ὥστε νά μήν ἐπιτρέψωμε εἰς κανέναν Πάπα Ρώμης, ἕνεκεν δῆθεν «ἀγάπης», νά στήσῃ τίς «Βατικανίζουσες» παγίδες του. Ὅλα αὐτά εἶναι πλεκτάνες, Δούρειοι ἵπποι, θέατρα, παραστάσεις, κλπ. Ὅλα εἶναι καλά σκηνοθετημένα, κατασκευασμένα καί στημένα γιά νά εἰσέλθῃ τό «αἱρετικόν ἀλάθητον», ὁ αἱρετικός δαίμων καί αὐτοκατάκριτος Πάπας εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων.

Μήν ξεχνᾶμε ὅτι ὁ προδότης αἱρεσιάρχης Πάπας τῆς Παπικῆς αἱρέσεως, ἀπό ἐπίσκοπος Ρώμης πού ἦτο ἐπέλεξε τήν ἐγκόσμιο βασιλεία καί ὄχι τήν Οὐράνιο γιά νά γίνῃ Κοσμοκράτωρ - Δαιμονοκράτωρ, καί διά τῆς ἐκπτώσεως συνέβαλε εἰς τήν διάσπασιν τῆς Χριστιανοσύνης καί εἰς τά πλεῖστα ἄλλα ἐγκλήματα…

(Συνεχίζεται)

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΩΝ ‘’ΓΑΜΩΝ’’, ΕΓΚΡΙΝΕΙ Η ΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ‘’ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ’’ ΤΩΝ ΗΠΑ

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΩΝ ‘’ΓΑΜΩΝ’’, ΕΓΚΡΙΝΕΙ Η  ΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ‘’ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ’’ ΤΩΝ ΗΠΑ   

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

=====

Μετά τη νομιμοποίηση των ομοφυλοφιλικών γάμων από το Ανώτατο Δικαστήριο στις ΗΠΑ, ακολούθησε και η βλάσφημη αυθαιρεσία της λεγόμενης «Επισκοπικής εκκλησίας των ΗΠΑ» για το θέμα του γάμου των ομοφυλοφίλων.

Η καλούμενη «Επισκοπική εκκλησία των ΗΠΑ» με ανακοίνωσή της αναφέρει ότι έχει εγκρίνει τις θρησκευτικές τελετές ομοφυλοφιλικών γάμων. Αυτό είχε αποφασισθεί στην ετήσια Γενική Συνέλευση της λεγόμενης «Επισκοπικής εκκλησίας των ΗΠΑ» στη Salk Lake City και θα τεθεί σε εφαρμογή από 1 Νοεμβρίου 2015.

Όπως παρατηρεί η ‘’Washington Post’’, αυτό αναμένεται να εφαρμοστεί στις πολιτείες Washington, Los Angeles και New York. Πιθανότατα να αποφευχθεί η εφαρμογή του στο Dallas, Albany και Orlando, περιοχές όπου σύμφωνα με την αμερικανική εκκοσμικευμένη ορολογία θεωρούνται ‘’συντηρητικές’’.

Ως γνωστό η καλούμενη «Επισκοπική εκκλησία των ΗΠΑ», ανήκει στην «Αγγλικανική Κοινωνία» (Anglican community), η οποία αριθμεί περισσότερα από 80 εκατομμύρια μέλη.

Εκείνο που κάνει τη δυσάρεστη αυτή εξέλιξη να είναι ακόμα πιο ανησυχητική, είναι το γεγονός ότι έχει ψηφιστεί από τη συντριπτική πλειοψηφία της  Γενικής Συνέλευσης, της λεγόμενης «Επισκοπικής εκκλησίας των ΗΠΑ».

Δίδεται όπως αναφέρουν το δικαίωμα σε ‘’ιερείς’’ της  καλούμενης «Επισκοπικής εκκλησίας των ΗΠΑ»,’’ να μη δεχθούν να τελέσουν τέτοιο ‘’γάμο’’, κάτι ανάλογο με την προηγούμενη πρόταση του ‘’αρχιεπισκόπου’’ Καντέρμπουρυ, για ένα «σύστημα επιλογών», όπου κάποιος μπορεί να τελεί ‘’γάμο’’ ομοφυλοφίλων ή όχι.

Η αναφορά του ‘’αρχιεπισκόπου’’ Καντέρμπουρυ, ότι η απόφαση αυτή της καλούμενης «Επισκοπικής εκκλησίας των ΗΠΑ» θα προκαλέσει δυσφορία σε ‘’μερικούς’’, καταδεικνύει την γενικότερη αγγλικανική άποψη για το θέμα τούτο. 

Επίσης έχει εκφράσει την ανησυχίες του για τις επιπτώσεις που θα έχει η απόφαση αυτή στις οικουμενικές και διαθρησκειακές σχέσεις των.  Δυστυχώς η οικουμενιστική μάνητα, δεν επιτρέπει τέτοια πολυτέλεια επηρεασμού των οικουμενιστικών διαθρησκειακών σχέσεων.

Ήδη η Αγγλικανική ‘’εκκλησία’’ αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα διχασμού, μετά την αποδοχή του γάμου των ομοφυλοφίλων. Η ‘’ακολουθία’’ του γάμου των ομοφυλοφίλων, που συνέταξαν βρίσκει σοβαρές αντιδράσεις και δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν δέχονται να ενταχθεί στις επίσημες τελετές των. Χαρακτηριστική ήταν η αντίδραση του Αγγλικανού  ‘’επισκόπου’’ Michael Nazir-Ali.

Η αιρετική «Αγγλικανική Κοινωνία» (Anglican community), οδηγείται από ολίσθημα σε ολίσθημα.   Τα συνεχή και απαράδεκτα ομο-ολισθήματα των αιρετικών Αγγλικανών ‘’ιερωμένων’’, καταδεικνύουν του λόγου το αληθές. Είναι γνωστή και η απαράδεκτη στάση των δύο Αγγλικανών ‘’αρχιεπισκόπων’’ Καντέρμπουρυ  και Νέας Υόρκης στο θέμα των ομοφυλοφίλων. 

Αναφέρομε προς τούτο και τη ‘’χειροτονία’’ ομοφυλοφίλων Αγγλικανών ‘’επισκόπων’’ και ‘’ιερέων’’,  το ‘’γάμο’’ αιρετικών Αγγλικανών  ‘’ιερωμένων’’, καθώς και την περίπτωση του αιρετικού Αγγλικανού ‘’επισκόπου’’ Gene Robinson που έκανε πολιτικό ‘’γάμο’’ με άνδρα.

Από ολίσθημα σε ολίσθημα οδηγείται η «Αγγλικανική Κοινωνία». Τα συνεχή και απαράδεκτα ομο-ολισθήματα των αιρετικών Αγγλικανών ‘’ιερωμένων’’, παραπέμπουν στο λόγο του Αποστόλου Παύλου: «Πονηροί δε άνθρωποι και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι» (Β΄Τιμ. γ, 13).

ΟΙ ΠΛΑΝΕΣ ΤΟΥ κ. ΑΝΔΡΕΑ ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ

ΟΙ ΠΛΑΝΕΣ ΤΟΥ κ. ΑΝΔΡΕΑ ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Μέσα από τις διαπιστώσεις της Τριμελούς Επιτροπής της Ι. Συνόδου προκύπτουν οι πιο κάτω θέσεις του Α. Πιτσιλλίδη για το Μυστήριο της Εξομολόγησης: Εξομολόγηση είναι (κατ’ αυτόν) η ομολογία των αμαρτίων του Χριστιανού σε κάποιο άλλο πρόσωπο και μάλιστα επικαλείται το Ιακ. ε΄ 16 (εξομολογείστε αλλήλοις τα παραπτώματα). Συμφωνούμε ότι η εν λόγω ενέργεια, δηλαδή η ομολογία των αμαρτιών μας σ’ ένα τρίτο πρόσωπο, είναι καλό πράγμα. Μάλιστα δείχνει ότι έχουμε ταπείνωση και σιχαινόμαστε την αμαρτία. 

Όμως άλλο ταπείνωση και παραδοχή ενοχής κι άλλο μυστηριακή Εξομολόγηση που διαγράφει κι εξαλείφει την ενοχή. Και την εξουσία της μυστηριακής Εξομολόγησης την έδωσε ο Χριστός προσωπικά στους μαθητές Του με τα λόγια: «Λάβετε Πνεύμα Άγιον. Αν τινων αφήτε τας αμαρτίας αφίενται αυτοίς, αν τινων κρατείτε κεκράτηνται» (Ιωαν. κ΄22-23). 

Την εξουσία αυτή την πήραν  οι απόστολοι αλλά  κι οι διαδοχοί τους, δηλαδή οι επίσκοποι της Εκκλησίας. Την εξουσία αυτή παραχωρούν οι επίσκοποι και στους πνευματικούς, δηλαδή σε ορισμένους ιερείς. Συνεπώς αν κάποιος ομολογεί την ενοχή του σε λαϊκό ΔΕΝ συγχωρείται. ΜΟΝΟ ο επίσκοπος κι ο ιερέας έχουν εξουσία συγχωρήσεως αμαρτιών. “Αμαρτία ξημολοημένη δεν είναι αμαρτία”, λέει ο ευσεβής λαός της Κύπρου. 

Τα περί «Σταυροβουνίου, άγνωστου μοναχού, όλα καλά και άγια επειδή τα είπα σε ένα ρασοφόρο» δείχνουν αν μη τι άλλο περιφρόνηση προς το μοναστήρι του Σταυροβουνιού, όπου καταφεύγουν πλείστες όσες ψυχές για να αναπαυτούν από το βάρος της αμαρτίας, ευτελισμό του Μυστηρίου και τίποτε άλλο. Φυσικά όχι μόνο οι πατέρες του Σταυροβουνιού αλλά ο κάθε ορθόδοξος πνευματικός έχει την ιδια κι απαράλλακτη εξουσία αφέσεως αμαρτιών. Μάλιστα. Ο Χριστός έδωσε εξουσία αφέσεως αμαρτιών σε ανθρώπους σαν κι εμάς με τη διαφορά ότι έχουν την ιερωσύνη. 

Ούτε ο ψυχολόγος, ούτε ο ψυχαναλυτής, ούτε ο οιοσδήποτε αιρετικός έχουν εξουσία αφέσεως αμαρτιών. Με τις απόψεις του Α. Πιτσιλλίδη συντάσσόνται όλες οι προτεσταντικές ομάδες κι οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά». Οι Ορθόδοξοι δεχόμαστε ότι λέει το Ιερό Ευαγγέλιο, ότι μας παρέδωσαν οι Πατέρες κι ότι μας διδάσκει απλανώς η Εκκλησία. Η Εξομολόγηση καταστρέφει το έργο του Σατανά. Κι ο αυτός που κερδίζει από το πόλεμο κατά του φιλάνθρωπου Μυστηρίου είναι μόνο ο διάβολος.

ΤΟ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΝ «ΛΑΛΕΙΝ» ΚΑΙ ΤΟ «ΣΙΓΑΝ» ΙΔ΄

ΤΟ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΝ «ΛΑΛΕΙΝ» ΚΑΙ ΤΟ «ΣΙΓΑΝ»

ΙΔ΄

Της Χριστουφάντου

=====

Οἱ Παπικοί περισσότερον ἀπό χίλια ἔτη ἀρνοῦνται τήν μετάνοιαν καί τήν ἐπιστροφήν των εἰς τήν Μητέραν Ἐκκλησίαν. Εἰς ἐπίρρωσιν δέ αὐτοῦ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἀναφέρει χαρακτηριστικά: «Αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδώς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καί ἁμαρτάνει ὤν αὐτοκατάκριτος» (Τιτ. Γ´ , 10-11).

Ὅταν λέμε ὅτι δέν ὑφίσταται θέμα «ἑνώσεως», κάποιοι μᾶς ἀποκαλοῦν «σκοταδιστές», φανατικούς, ἐχθρούς τῆς ἀγάπης καί τῆς ἑνότητος τῆς Χριστιανοσύνης. Ὅλα αὐτά θά ἴσχυαν ἐάν δέν ἐπιθυμούσαμε τήν ἐν μετανοίᾳ ἐπιστροφή τῶν αἱρετικῶν καί τήν ἐπανένωσίν των. Γιά τόν λόγον αὐτόν ἡ Ἐκκλησία μας δέεται καί προσεύχεται ἀκαταπαύστως σέ κάθε Θεία Λειτουργία γιά τήν ἐπιστροφή καί συνένωσιν ὅλων τῶν μακράν καί ἐκτός Αὐτῆς εὑρισκομένων: «Ὑπέρ…τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ ἐκκλησιῶν καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως» καί «τούς πεπλανημένους ἐπανάγαγε καί σύναψον τῇ Ἁγίᾳ σου Καθολικῇ καί Ἀποστολικῇ Ἐκκλησίᾳ» (εὐχή τῆς Θ. Λειτουργίας τοῦ Μ. Βασιλείου), δηλαδή γιά τήν ἕνωσι ὅλων τῶν ἀνθρώπων καί τήν ἐν μετανοίᾳ ἐπιστροφή πάντων τῶν αἱρετικῶν εἰς τήν Μίαν Ἁγίαν Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν. Ἡ ἐπανένωσις ὅλων τῶν χριστιανῶν μπορεῖ νά γίνῃ μόνον ἐν Ἀληθείᾳ, καί ἡ Ἀλήθεια εἶναι μόνον ὁ Χριστός, μόνον ἡ Ὀρθοδοξία. Δέν ὑπάρχουν συμβιβασμοί Ὀρθοδοξίας και αἱρέσεως.

Ὁ Παπισμός ἐμμένει ἀμετανόητος εἰς τάς αἱρετικάς πλάνας του καί μέ «Βατικανίζουσα» πολιτική καί διπλωματία προβάλλει καί χρησιμοποιεῖ τήν παγίδα πού εἶναι ὁ δῆθεν «θεολογικός διάλογος», ὁ διάλογος τῆς «ἀγάπης», ἡ οἰκουμενική κίνησις διά τήν ἕνωσιν τῶν ἐκκλησιῶν, κλπ.

Καί εἶναι ἄκρως ἐπικίνδυνον, ἀπαράδεκτον καί ἀνεπίτρεπτον οἱ προσπάθειες πού κάνουν ὡρισμένοι, ἀκόμη καί κληρικοί, λαϊκοί θεολόγοι, κλπ., φιλοοικουμενισταί, ἕνεκεν τῆς περιβόητης «ἀγάπης», ὥστε νά ἐπιτευχθοῦν οἱ «παπικο-θεολογικοί ψευδοδιαλόγοι», πού ἀποσκοποῦν εἰς τήν ἅλωσιν τῆς Ὀρθοδοξίας. Μάλιστα, κάποιοι ἐξ αὐτῶν ἔχουν μεταλλαχθῆ σέ λατινόφρονες ''ὀρθοδόξους θεολόγους''. Τέτοιου εἴδους θεολογίες εἶναι δαιμονολογίες καί Θεομαχίες.

(Συνεχίζεται)

ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΑΝ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ

ΣΤΟ ΛΙΑΝ ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟ ΒΙΝΤΕΟ Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΡΑ ΜΑΣ ΕΠΕΙΔΗ Ο π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΛΑΤΙΝΟΥΣ  ΠΑΠΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΟΥΣ.

ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΔΙΟΤΙ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑ.

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΓΑΛΛΙΑΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΓΑΛΛΙΑΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ.

ΠΟΙΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΚΑΝΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ;

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΦΥΛΑΕΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΠΟΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΑΦΙΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΦΑΙΔΡΟΤΗΤΕΣ.

Ο "ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ" ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ

ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΦΤΑΝΑΝ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΜΑΣ ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ "ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟ" ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟ.

ΜΟΝΟΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΞΗΓΗΣΕ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΕ ΕΞΑΡΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΒΓΑΛΕΙ ΠΕΡΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ.

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Του Πανοσ. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρου

=====

Ο καθαυτό ναός που ιδιαιτέρως ζητεί και ευχαριστείται ο Κύριος και Παντοκράτωρ είναι οι υπάρξεις των πιστών μελών της Ορθοδόξου Εκκλησίας και μάλιστα όταν ενωμένοι και αγαπημένοι κοινωνούμε του Δεσποτικού Σώματος και Αίματος του Χριστού. 

Όλοι μαζί οι πιστοί, κατά τον λόγο των Πατέρων, αποτελούμε τους “πνευματικούς λίθους” οι οποίοι συγκροτούμε το θείον οικοδόμημα που ευαρεστείται να κατοικεί ο Θεός.

Ο καθένας μας χωριστά με την όλη ύπαρξή μας, διά της πίστεως και των Ιερών Μυστηρίων έχουμε καταστεί ο έμψυχος ναός τής απείρου, αγνής και επουρανίου Τριαδικής Θεότητος! Και μόνο αυτή την αλήθεια εάν συνειδητοποιήσουμε, όντως συγκλονιζόμεθα: “ει τις τον ναόν τού Θεού φθείρει, φθερεί τούτον ο Θεός· ο γαρ ναός τού Θεού άγιος εστίν, οίτινες εστέ υμείς”.

Φυσικά στη φθορά του Ναού υπάγονται όλα τα “έργα σαρκός” και τα “πάθη ατιμίας” που μολύνουν και διαστρέφουν και το σώμα και την ψυχή. Η ακολασία, όπως θα δούμε και στην συνέχεια, ως μόνο και βέβαιο κατάντημα έχει την καταστροφή, αφού όντως “η φύσις εκδικείται” και ο άνθρωπος κληρονομεί την κόλαση. Ναι, φοβερό και τρομερό ο άνθρωπος και μάλιστα ο Πιστός να μολύνει το βάπτισμα και να καταντήσει “σάρκα”.

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΤΟ ΚΑΙ ΛΙΑΝ ΠΡΟΣΦΙΛΗ ΜΑΣ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΤΟ ΚΑΙ ΛΙΑΝ ΠΡΟΣΦΙΛΗ ΜΑΣ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Πολλοί ένιωσαν την ανάγκη να επικοινωνήσουν μαζί μου και να με προτρέψουν να μιλήσω αυστηρά για τις αήθεις επιθέσεις που είχε εξαπολύσει εναντίον μου πριν μερικές βδομάδες ο π. Βασίλειος Βολουδάκης.

Τους απάντησα ότι ο καθένας έχει το επίπεδό του και αλίμονον αν αδικούσα τόσο πολύ τον εαυτό μου ώστε να πέσω στο επίπεδο του π. Βασιλείου.

Ουδέποτε θα επιτρέψω σοβαρά θέματα θεολογικού περιεχομένου να ευτελιστούν σε επίπεδο προσωπικών αντεγκλήσεων και χαρακτηρισμών.

Αντίθετα σταθερή είναι η πρόθεσή μας να μιλούμε για τον σεπτό Γέροντα των Εξαρχείων με σεβασμό και αγάπη. Καθηκόντως, φυσικά, θα διαφωνούμε ευσεβάστως με τις όποιες κακοδοξίες διατυπώνει, τις αήθειές του, τις εμμονές και τις ιδεοληψίες του και τις απανωτές αστοχίες του σε θέματα πίστεως.

Ο π. Βασίλειος έπεσε σε δεινή Παποκαισαρική πλάνη. Είναι εισηγητής ενός παποκαισαρικού συστήματος ιδιότυπου αγιοταλλαχισμού: Του Βολουδακικού Αγιατολλαχισμού όπως αναλύσαμε με σειρά άρθρων στο παρελθόν. Αν υπήρχε γρηγορούσα διοίκηση της Εκκλησίας θα έπρεπε από καιρό να είχε μπαγλαρώσει τον καλό μας τον Γέροντα και να τον οδηγήσει σε συνοδικό δικαστήριο για να τον καθαιρέσει.

Είναι επίσης γεγονός ότι ο σεπτός Γέρων των Εξαρχείων είναι στρεψόδικος και ότι λίγο δισταγμό έχει να διαστρέψει -μετερχόμενος ακόμη και ψεύδη και συκοφαντίες- τις θέσεις όσων τον επικρίνουν για την πορεία ολέθρου που ακολουθεί, όπως θα δείξουμε αναλυτικά με σειρά άρθρων προσεχώς.

Είναι επίσης δεδομένο ότι μετέρχεται ποταπές μεθόδους για να πετύχει τους στόχους τους και για να πλήξει όποιον θεωρεί αντίπαλό του, όπως και πάλιν θα αποδείξουμε πειστικά σε προσεχή άρθρα.

Εμείς, όμως, θα εμμείνουμε ανυποχώρητα να μιλούμε για το σεπτό του πρόσωπο με σεβασμό και αγάπη η οποία μας επιβάλλει καθηκόντως να του υποδεικνύουμε τις πλάνες του με την ελπίδα ότι θα διορθωθεί.

Ας βρίζει, λοιπόν, και ας συκοφαντεί. Ας στρεψοδικεί και ας ψεύδεται. Ας πέφτει χαμηλά. Εμείς δεν πρόκειται να τον ακολουθήσουμε στον κατήφορο που σπεύδει με ασυγκράτητη ορμή. Κολλημένοι σαν στρείδια στο βράχο του σεβασμού και της αγάπης θα απευθυνόμαστε προς το σεπτό του πρόσωπο με επιχειρήματα και θα προσευχόμαστε για την ανάνηψή του.

ΤΑ ΠΕΡΙ ‘’ΠΡΩΤΗΣ ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ’’ ΕΧΟΥΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΧΡΟΙΑ

ΤΑ ΠΕΡΙ ‘’ΠΡΩΤΗΣ ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ’’ ΕΧΟΥΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΧΡΟΙΑ

«Η Εκκλησία είναι η θεανθρωπίνη αιωνιότης ενσαρκωμένη εις τα όρια του χρόνου και του χώρου» - Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους

=====

Όταν η  αναφορά στην Αρχαία Εκκλησία δεν έχει την ιστορική χροιά, αλλά σκοπό έχει να μειώσει το Εκκλησιολογικό κύρος της Μίας Αγίας Εκκλησίας μετά το Σχίσμα του 1054 μ. Χ., οδηγεί στο ατόπημα της ύπαρξης δύο Εκκλησιών.   

Η οικουμενιστική αναφορά στην πρώτη χιλιετία, δημιουργεί στρεβλές εκκλησιολογικές θέσεις. Η Εκκλησία ουδέποτε έχασε την Οικουμενικότητά της, ούτε έπαψε να είναι «από περάτων έως περάτων της γης», όπως ορθά χαρακτηρίζεται στα αρχαία λειτουργικά κείμενα. Η «εν Αγίω Πνεύματι ζωή της Εκκλησίας» δεν έχει διακοπεί μετά το Σχίσμα 1054 μ.Χ..  

Η σκοπιμότητα των βατικάνειων αναφορών στην πρώτη χιλιετία, είναι ενδεικτική του τι επιδιώκεται. Ο διευθύνων σύμβουλος στο Καθολικό (Παπικό) Ίδρυμα Μέσων Ενημέρωσης στον Καναδά, ο Παπικός ‘’πατέρας’’ Thomas Rosica, ανέφερε παλαιότερα ότι «οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί μαθαίνουν από τη μοναδική μαρτυρία του Πάπα Φραγκίσκου. Είναι από πολλές απόψεις ένας ‘’επίσκοπος’’ που αντικατοπτρίζει το Χριστιανισμό της πρώτης Χιλιετίας, όταν η Εκκλησία ήταν αδιαίρετη».

Οι οικουμενιστικές αναφορές στην πρώτη χιλιετία δεν έχουν ιστορική χροιά. Ο σκοπός είναι να προβληθεί το ατόπημα της ύπαρξης δύο Εκκλησιών. Όσα σχίσματα κι αν έγιναν, όσοι κι αν αποκόπηκαν από την Εκκλησία, η Εκκλησία είναι Μία.

«Η Εκκλησία είναι η θεανθρωπίνη αιωνιότης ενσαρκωμένη εις τα όρια του χρόνου και του χώρου», λέγει ο  Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. Οι οικουμενιστικές αναφορές στην πρώτη χιλιετία παραπέμπουν στο ατόπημα της ύπαρξης δύο Εκκλησιών. Η οικουμενιστική και όχι ιστορική χροιά, αποτελεί  εκκλησιολογική  στρέβλωση.

Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΟΜΟΦΩΝΙΑΣ ΑΠΟΝΕΥΡΩΣΕ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΥΓΚΛΗΣΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΟΜΟΦΩΝΙΑΣ ΑΠΟΝΕΥΡΩΣΕ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΥΓΚΛΗΣΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Γράφει ο κ. Αιμίλιος Πολυγένης στη “Ρομφαία”:

“Με τις αντιπροσωπείες των κατά τόπους ορθοδόξων Εκκλησιών, οι οποίοι έφτασαν στη Μόσχα για να εορτάσουν την 1000η επέτειο από την κοίμηση του Αγίου Πρίγκιπα Βλαδιμήρου, συναντήθηκε ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλος.

Ο Πατριάρχης στην ομιλία του αναφέρθηκε στη ιστορία του Βαπτίσματος της Αγίας Ρωσίας στον Δνείπερο ποταμό, υπογραμμίζοντας ότι ο Άγιος Βλαδίμηρος από τότε δεν έπαψε να ζει στις καρδιές εκατομμυρίων πιστών σε όλο τον κόσμο.

Κλείνοντας ο Πατριάρχης Μόσχας ανέφερε ότι «η ενότητα της Εκκλησίας πρέπει να αναγραφεί στην επικείμενη Μεγάλη Αγία Σύνοδο, και γι’ αυτό σημαντικό είναι ότι το Συμβουλίου έχει προετοιμαστεί προσεκτικά.»

«Στην Πανορθόδοξη Σύνοδο πρέπει να ακούγονται ιδέες που θα έχουν απήχηση στις καρδιές των πιστών και των ποιμένων σε όλο τον κόσμο. Έχουμε εισέλθει πλέον σε μια σημαντική φάση για την προετοιμασία και προσεύχομαι να πραγματοποιηθούν όλα σε πνεύμα ομοφωνίας», συμπλήρωσε ο Πατριάρχης Κύριλλος.”

Αλλά αυτή η αρχή της ομοφωνίας την οποία επικαλείται ο Μακαριότατος Μόσχας είναι υπεύθυνη για το βέβαιο ναυάγιο της μέλλουσας να συνέλθει την Πεντηκοστή του 2016 Αγίας και Μεγάλης Συνόδου.

Πότε συνήλθαν σύνοδοι που λειτούργησαν με την αρχή της ομοφωνίας ως προαπαιτούμενο για τη λήψη αποφάσεων;

Για το ακριβώς αντίθετο υπάρχει μαρτυρία.

Οι σύνοδοι συνήρχοντο όταν σοβαρά θέματα πίστεως κατασπάρασσαν την ενότητα των χριστιανών όπως επίσης υπάρχει αδιάσειστη μαρτυρία ότι οι αποφάσεις τους ελαμβάνοντο με την αρχή της πλειοψηφίας. Όσοι διαφωνούσαν απεκόπτοντο από την Εκκλησία με αναθέματα.

Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος πάσχει κυρίως κατά δύο λόγους:

Καταρχήν δεν συγκαλείται να αντιμετωπίσει τα σοβαρά θέματα της πίστεως εξ ου και ουδεμία καταδίκη του Οικουμενισμού προβλέπεται να γίνει.

Και ακολούθως ακόμη και για τα ήσσονος σημασίας θέματα απαιτεί την αρχή της ομοφωνίας γεγονός που προδικάζει την αδυναμία της να δώσει λύση στα προβλήματα.

"SAN FRANCISCO PRETTY BOY"

Ιδού πώς ήταν ως Αρχιμανδρίτης!

Ιδού πώς κυκλοφορεί ως επίσκοπος!!!

ΤΟΝ ΣΤΕΙΛΑΜΕ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΑΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ("ΜΗΔΕΙΑΣ" ΠΑΡΑΚΑΛΩ) "SAN FRANCISCO PRETTY BOY", ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΗΣ, ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΞΥΡΙΣΜΕΝΟΣ.

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΟΙΩΘΗΚΕ ΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Η ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΧΕΡΙ ΜΕ ΧΕΡΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ.

ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΗΛΘΑΝ ΜΕ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΔΩ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΜΕΝΟΥΣ.

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ.

ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ, ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ Α. ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗΣ

ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ, ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ Α. ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗΣ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Η Τριμελής Επιτροπή που συστάθηκε από την Ι. Σύνοδο για τις θέσεις του Α. Πιτσιλλίδη ασχολήθηκε και με τις απόψεις του περί μνημοσύνων.

Οι εν λόγω απόψεις εκφράζουν σίγουρα δεδομένα του εκκοσμικευμένου ανθρώπου και αναμφίβολα γνωστές θέσεις των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» και των Προτεσταντών. 

Εν πρώτοις η εξόδιος ακολουθία δείχνει την τιμή προς τον άνθρωπο, του οποίου η ψυχή, αλλά και το σώμα, είναι έργο του Θεού. Αν οι συγγενείς του κεκοιμημένου θέλουν να αγοράζουν φτηνά ή ακριβά φέρετρα ή να κάνουν άλλα κοσμικού τυπου πράγματα η Εκκλησία δεν μπορεί να φορτωθεί την ευθύνη τέτοιων ματαιοτήτων. Όσον δε αφορά τα μνημόσυνα, στις τρεις, εννιά σαράντα μέρες κτλ. απαντούμε απλώς ότι αυτός που αποφασίζει για τον κεκοιμημένο είναι ο Θεός. Όμως η μάνα του, δηλαδή η Εκκλησία και οι συγγενείς του με τα μνημόσυνα δεν επικαλούνται τη δικαιοσύνη του Θεού, αλλά το έλεός Του. Ζητάνε χάρη για τον κεκοιμημένο. Πρόκειται για ενέργεια που απορρέει από την αγάπη τους γι’ αυτόν κι η αγάπη δεν έχει όρια. Η Αγία Γραφή ήδη από την Π. Διαθήκη έχει πληροφορίες για το θέμα μας. 

Στο Β΄Μακ. ιβ΄40-42 αναφέρεται ότι σε νέκρους Εβραίους στρατιώτες βρέθηκαν ειδώλια, ένδειξη πως ακολουθούσαν ειδωλολατρικές πρακτικές. «Και πάντες …εις ικετείαν ετράπησαν αξιώσαντες το γεγονός αμάρτημα τελείως εξαλειφθήναι». Στις κατακόμβες της Ρώμης στον τάφο κάποιου Βίκτωρος βρέθηκε η επιγραφή: "Paule et Petre petite pro Victore" (Παύλε και Πέτρε (εννοεί τους Αποστόλους) προσευχηθήτε για το Βίκτωρα).

Ας διαβάσει ο κ. Α. Πιτσιλλίδης το Βίο του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη που έγραψε ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης και θα βρει ενδιαφέροντα στοιχεία για τη σχέση ζώντων τε και τεθνεώτων. 

Αν τελικά στον κ. Α. Πιτσιλλίδη δεν αρέσει η πίστη μας είναι ελεύθερος να αποχωρήσει από μέλος της Εκκλησίας. Αν δεν έχει το θάρρος να το κάνει, η Ι. Σύνοδος πρέπει να τον διαγράψει χωρίς άλλη αναβολή. Εκτός αν η μετάνοια οδηγήσει σε αίσιο τέλος αυτή την τραγική περίπτωση.

Η ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ Η ...ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ

Η ΤΡΟΙΚΑ

ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ

O “ΣΟΦΟΣ” ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ Η΄

O “ΣΟΦΟΣ” ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ

Η΄

Της Κατερίνας Χουζούρη

======

Η λιτή ζωή και η αγάπη του για τη μουσική, το διάβασμα και τους παλιούς φίλους του!

Τι λένε όμως για τον σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο οι στενοί συνεργάτες του;

«Είναι δάσκαλος και η μαθητεία κοντά του είναι πανεπιστήμιο» θα πει ο πιο στενός συνεργάτης του Σταύρος Παπαγερμανός.

«Είναι ανεκτικός και μακρόθυμος. Διδασκόμαστε και μαθαίνουμε καθημερινά όχι μόνο γνώσεις αλλά κυρίως ήθος. Οσοι είχαν την ευκαιρία να τον επισκεφθούν ή να περάσουν έστω λίγα λεπτά μαζί του εντυπωσιάζονται από το πόσο απλός και προσιτός είναι. Ο Αρχιεπίσκοπος είναι ταπεινός και προσηνής, φιλομαθής και επιμελής, είναι ακούραστος, είναι κοινωνικός, βαθιά φιλάνθρωπος και πάντα δρα και πράττει με τρόπο αθόρυβο αλλά αποτελεσματικό».

Ο ελεύθερος χρόνος, όπως συνήθως ορίζεται, είναι άγνωστη έννοια για τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο, ο οποίος είναι εργασιομανής και ακούραστος! Συχνά ταξιδεύει αεροπορικώς από πολιτεία σε πολιτεία μέσα στην ίδια ημέρα, για να παραβρεθεί σε εκδηλώσεις, να τελέσει τη θεία λειτουργία, τα ιερά μυστήρια, να επισκεφθεί τις κοινότητες, τα σχολεία της Αρχιεπισκοπής, να συναντηθεί με τα πνευματικά παιδιά του. Η μουσική και το διάβασμα είναι τα δύο πράγματα που ορίζουν αυτόν τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο του. Του αρέσει, επίσης, να περπατά και να διατηρεί με αυτό τον τρόπο την πολύ καλή φυσική κατάστασή του. Πολλοί επισκέπτες στην Αρχιεπισκοπή ή άνθρωποι που τον συναντούν σε άλλες περιπτώσεις εκπλήσσονται με την αντοχή του και τη φυσική κατάστασή του. Είναι λιτός στο φαγητό και λιτός γενικά σε όλα. Παρακολουθεί καθημερινά την παγκόσμια και αμερικανική ειδησεογραφία και ενημερώνεται για την κοινωνία, την πολιτική, τις διεθνείς σχέσεις. Επιπροσθέτως, ο Αρχιεπίσκοπος αγαπά και εκτιμά πολύ τους φίλους του, τους παλαιούς και τους νεότερους, ιδιαίτερα όμως τους συμμαθητές και συμφοιτητές του.

ΠΗΓΗ:

Ρομφαία/Ορθόδοξη ζωή

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΡΙΘΜΟΣ 106

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

_______

Ορθόδοξη Μαρτυρία, Έκδοση Παγκυπρίου Συλλόγου Ορθοδόξου Παραδόσεως “Οι φίλοι του Αγίου Όρους”, Αριθμός 106, Άνοιξη - Καλοκαίρι 2015, σσ. 112.

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Η νέα έκδοση της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας” περιλαμβάνει αφιέρωμα 56 σελίδων για το επισκοπικό αξίωμα. Σ’ αυτό συνεργάζονται -με πρωτότυπες εργασίες γραμμένες για την “Ορθόδοξη Μαρτυρία”- 15 αρθρογράφοι οι πλείστοι από τους οποίους έχουν αξιόλογα ακαδημαικά προσόντα.

Το περιοδικό 106 της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας” περιέχει πολλά άλλα πνευματικά άρθρα πέραν του αφιερώματος και κλείνει με Εκκλησιαστικές ειδήσεις και βιβλιοπαρουσιάσεις.

Ο κ. Ανδρέας Κυριακού, τ. Λυκειάρχης και Γενικός Γραμματέας του Παγκυπρίου Συλλόγου Ορθοδόξου Παραδόσεως “Οι φίλοι του Αγίου Όρους”, είναι ο εκδότης του περιοδικού που αναλαμβάνει για περισσότερα από είκοσι χρόνια τώρα το πολύμοχθο έργο της συλλογής κειμένων και της επιμέλειας του περιοδικού.

Εκτός από τους συνδρομητές του περιοδικού, οι οποίοι διαβάζουν το περιοδικό σε έντυπη μορφή, οι αναγνώστες του ιστολογίου μπορούν να βρούν το τεύχος 106 του περιοδικού στον ακόλουθο σύνδεσμο: www.orthodoximartyria.com/periodiko/106_Spring_Summer_2015.pdf