O “ΣΟΦΟΣ” ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ Α'

O “ΣΟΦΟΣ” ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ

Α΄

Της Κατερίνας Χουζούρη

=====

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, αναφερόμενος πριν από λίγες εβδομάδες στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο, τον χαρακτήρισε σοφό, σεμνό, διακριτικό και ειρηνοποιό.

Αυτή η δήλωση ήρθε ως απάντηση στις κατά καιρούς «υπόγειες» επιθέσεις που δέχεται και τις «περίεργες» διαρροές, που έκαναν λόγο για αντικατάστασή του.

Η επιλογή του Οικουμενικού Πατριάρχη δικαιώνεται καθημερινά, σε πείσμα όσων θα ήθελαν να προωθήσουν δικούς τους ανθρώπους στην (κομβική) Αρχιεπισκοπή Αμερικής.

Ο κ. Δημήτριος γεννήθηκε το 1928 στη Θεσσαλονίκη. Τρία χρόνια αργότερα ακολούθησε η γέννηση του αδελφού του Αντωνίου.

Ο πατέρας του ήταν υπάλληλος στην Ελευθέρα Ζώνη Θεσσαλονίκης και η μητέρα του ασχολούνταν με τα οικιακά, αλλά είχε έντονη κοινωνική δράση, παρουσία και συμμετοχή στα συσσίτια και σε άλλους κοινωφελείς σκοπούς.

Επρόκειτο για μια μέση αστική οικογένεια, η μητέρα όμως επεδείκνυε ιδιαίτερη φροντίδα για τη μόρφωση των παιδιών της.

Ο πατέρας του Αρχιεπισκόπου Αμερικής πολέμησε το 1940 και ακολούθησε τον ελληνικό στρατό έως την Αθήνα.

Τα δύο αγόρια εκείνη την περίοδο είχαν τη ευκαιρία να ζήσουν στο χωριό του πατέρα τους, στον Βάβδο, κοντά στον Πολύγυρο Χαλκιδικής.

Η καθημερινότητα στο χωριό, κοντά στη φύση, τους επηρέασε στη μετέπειτα ζωή τους. Πολύ περισσότερο, βέβαια, τα δύο παιδιά επηρέασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και η γερμανική κατοχή.

«Ο αδελφός μου είχε λάβει μέρος σε κάποιες επαναστατικές ενέργειες κατά των κατακτητών» θυμάται σήμερα ο πανεπιστημιακός και τ. Ευρωβουλευτής Αντώνιος Τρακατέλλης, κατά σάρκαν αδελφός του Αρχιεπισκόπου.

Και οι δύο σπούδασαν στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

«Ο αδελφός μου ήταν πάντοτε πρώτος, αριστούχος σε όλα τα μαθήματα. Δεν υπήρχε μάθημα στο οποίο να μην είχε 19 ή 20. Αποφοίτησε με 19 9/12, αν θυμάμαι καλά. Τον εκτιμούσαν και τον αγαπούσαν όλοι, καθηγητές και μαθητές. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα περιστατικό. Γινόταν κάποια συζήτηση στην τάξη και ένας καθηγητής, απευθυνόμενος στον αδελφό μου, του είπε: “Πες μας κι εσύ, μπαρμπα-Τάκη, τη γνώμη σου!” Τον θεωρούσαν κατά κάποιον τρόπο σοφό», αναφέρει στην «Ορθόδοξη Αλήθεια». Ηταν μια πολύ αγαπημένη τάξη. Ακόμη και σήμερα επικοινωνούν οι συμμαθητές και, όταν ο Αρχιεπίσκοπος κ. Δημήτριος πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη, επιδιώκουν να συναντηθούν. Παράλληλα με το σχολείο, ο νεαρός Δημήτριος είχε αρχίσει να έχει σχέση με το κατηχητικό σχολείο και τις ομάδες της Αδελφότητας Θεολόγων «Η Ζωή».

Η ενασχόλησή του με τις χριστιανικές ομάδες (ο ίδιος είχε αναλάβει ομαδάρχης) τον επηρέασε ιδιαίτερα κατά τις τελευταίες τάξεις του σχολείου.

(Συνεχίζεται)

ΠΗΓΗ:

Ρομφαία/Ορθόδοξη Αλήθεια