O “ΣΟΦΟΣ” ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ Ε΄

O “ΣΟΦΟΣ” ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ

Ε΄

Της Κατερίνας Χουζούρη

=====

Το 1999 εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Αμερικής μετά την πρόταση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Τον Αύγουστο τα δύο αδέλφια ταξιδεύουν στην Κωνσταντινούπολη, όπου τους ανακοινώνεται το ευχάριστο νέο.

Ο Α. Τρακατέλλης ήταν τότε ευρωβουλευτής της Ν.Δ. και μαζί με τη σύζυγό του, τις τρεις κόρες του και τη μητέρα του μετέβησαν στην Αμερική για τη χειροτονία.

Ο νέος Αρχιεπίσκοπος, γνωστός σε όσους τον ήξεραν για το ήθος του, την ταπεινότητα και τη μετριοπάθειά του, αρνήθηκε τότε να μείνει στη σουίτα που του πρότειναν, ζητώντας ένα μικρό διαμέρισμα κοντά στην Αρχιεπισκοπή.

Κατά την ενθρόνιση ήταν παρούσα η Χίλαρι Κλίντον, όταν ο σύζυγός της Μπιλ ήταν πρόεδρος των ΗΠΑ.

Λίγο πριν αρχίσει η τελετή, θυμάται ο αδελφός του, «ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος σηκώνεται, αγνοεί την κυρία Κλίντον και προχωρεί στη μητέρα μας, για να τη χαιρετήσει! Κάθισε και, στη συνέχεια, ξανασηκώθηκε για να χαιρετήσει τη Χίλαρι Κλίντον, η οποία παρέμεινε εκεί για οκτώ ώρες, όσο δηλαδή διήρκεσαν η τελετή και το επίσημο γεύμα».

Η είδηση της εκλογής του νέου Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημητρίου χαροποίησε την ομογένεια αλλά και την Ελλάδα και έγινε δεκτή με ανακούφιση, ενθουσιασμό, ευγνωμοσύνη, αγαλλίαση και ελπίδα, σε μια κρίσιμη καμπή για την πορεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αμερική.

Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος, ο οποίος και προεξήρχε της ενθρονίσεως του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου, στις 18 Σεπτεμβρίου 1999, στον Καθεδρικό Αρχιεπισκοπικό Ναό της Αγίας Τριάδος, στο Μανχάταν, είχε πει: «Η νύχτα έφτασε στο τέλος της. Το σκοτάδι ανήκει στη νύχτα. Σήμερα είναι ημέρα αφυπνίσεως από τους οιουσδήποτε μακρούς ύπνους ή εφιάλτες. Ημέρα που την προεμήνυε από καιρόν της αυγής το δροσάτο αστέρι».

«Είναι αλησμόνητες επίσης», θα θυμηθεί ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών και εκπρόσωπος Τύπου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής Σταύρος Παπαγερμανός, «κατά την ημέρα της ενθρονίσεως οι συγκινητικές στιγμές της πομπής προς τον καθεδρικό ναό, το πλήθος του κόσμου που είχε συγκεντρωθεί στα πεζοδρόμια επευφημώντας, οι μαθητές των σχολείων με τις σημαίες και τα λάβαρα, η ευγενική, μειλίχια και χαμογελαστή μορφή του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου, που κοντοστεκόταν, χαιρετούσε και ευλογούσε τα παιδιά. Πολύ συγκινητική ήταν η στιγμή που ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος, αφού εισήλθε στον ναό, κοντοστάθηκε στο πρώτο στασίδι και μ’ ένα πλατύ χαμόγελο χαιρέτησε τη σεβάσμια μητέρα του, τον αδελφό του και τα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας του».

ΠΗΓΗ:

Ρομφαία/Ορθόδοξη ζωή

(Συνεχίζεται)