1.) Αυτό ακριβώς φοβούμεθα και εμείς Παναγιώτατε. 
2.) Οι «συντηρητικοί» δεν κατανοούν το νόημα της παραδόσεως. Παραδοσιακότης δεν είναι στροφή εις το παρελθόν εν αναμονή μαγικών λύσεων, αλλά αξιοποίησις της πείρας του παρελθόντος διά την καλήν μαρτυρίαν εν τω εκάστοτε παρόντι.
3.) Όχι Παναγιώτατε! 
Αναμενόμενο ήταν η λύση που δόθηκε να μην είναι εναρμονισμένη με τους σλαβοφιλικούς στόχους και τα φιλόδοξα πρωτοκαθεδριακά σχέδια της ρωσικής Εκκλησίας.
Το Σχίσμα δεν το δημιούργησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο -όπως ανακριβώς ή μάλλον κακόβουλα διατείνονται ορισμένοι-, αλλά οι Ρώσσοι, επειδή αυτοί αποσχίστηκαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και στην συνέχεια από την Εκκλησία της Ελλάδος και τώρα από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.
Το τελεσίγραφο του Σεβ. Βολοκολάμσκ εξηγεί με ποιες σατανικές μεθόδους ετοιμάζονται οι Ρώσσοι να κατακομματιάσουν το Πατριαρχείο της Αλεξάνδρειας.
Άρα πήσσουν θυσιαστήρια και λειτουργούν παρ’ ενορία. Μπορούμε να μάθουμε ποιος Κανόνας καλύπτει την πρακτική;
Από τη συνεχή αφομοίωση του ελληνικού στοιχείου, τη συρρίκνωση των ελληνικών σχολείων, τη σχετικοποίηση της ορθόδοξης θεολογίας, την αδιάκοπη επαγγελματοποίηση της ιερωσύνης μέχρι και τα τελευταία πρωτοφανή οικονομικά σκάνδαλα, όλα αυτά θα αποτελέσουν τώρα αντικείμενο φροντίδας του νέου Αρχιεπισκόπου.
Η αγάπη είναι πάντοτε μία συγκεκριμένη σχέσις με συγκεκριμένα πρόσωπα, είναι ζώσα συνύπαρξις, συνομιλία, συνεργασία. Δεν ευδοκιμεί ως μία αφηρημένη επικοινωνία εις τον κυβερνοχώρον, ως ανταλλαγή ηλεκτρονικών μηνυμάτων και εικόνων. 
Γεννήθηκε γιά νά ἑνώσει στό Πρόσωπό Του μαζί μέ τήν θεία φύση, πού εἶχε σάν Θεός, νά ἑνώσει καί τήν ἀνθρώπινη φύση, πού ἔλαβε ἀπό τήν Παναγία.
Ἄν λοιπόν εἴμαστε τοῦ Χριστοῦ, ἄν εἴμαστε χριστιανοί, ὅπως λεγόμαστε, ἄν γιορτάζουμε πραγματικά Χριστούγεννα, πρέπει, ἀδελφοί μου, νά ζοῦμε μέ ἀγάπη πρός τούς ἄλλους. Ἀγάπη σημαίνει νά χαιρόμαστε στήν χαρά τοῦ ἄλλου καί νά συλλυπούμαστε στόν πόνο του. Ἀγάπη σημαίνει αὐτό πού περισσεύει νά τό δίνουμε στήν χήρα καί στό ὀρφανό, στόν πτωχό καί τόν πεινασμένο. Καί ἀγάπη σημαίνει νά μήν κατηγοροῦμε κανένα, ἔστω καί ἄν τόν βλέπουμε καί νά ἁμαρτάνει ἀκόμη. Πάντα πρέπει νά ἔχουμε ἕνα λόγο συμπάθειας γιά τόν ἄλλο καί γιά τόν ἁμαρτωλό, γιά νά ἔχει καί ὁ Θεός συμπάθεια καί σέ μᾶς, γιατί ὅλοι μας εἴμαστε ἁμαρτωλοί καί ἔνοχοι ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ.
Ἡ θεία Λειτουργία γίνεται γιά νά βγεῖ ὁ ἱερεύς ἔξω κρατῶντας τό ἅγιο Ποτήριο καί νά πεῖ στούς πιστούς: Ἐλᾶτε νά κοινωνήσετε! «Μετά φόβου Θεοῦ πίστεως καί ἀγάπης προσέλθετε»! Πρέπει νά κοινωνοῦμε, ἀδελφοί χριστιανοί! Καί νά κοινωνοῦμε συχνά. Παίρνοντες μέσα μας τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μέ τήν θεία Κοινωνία, γινόμαστε –ἀνάλογα μέ τήν καθαρότητά μας –γινόμαστε «θεοφόροι», γιατί παίρνουμε μέσα μας τόν Θεό.
Χριστιανοί μου! Σᾶς εὐχόμαστε καλά Χριστούγεννα. Καλά Χριστούγεννα ὅμως δέν σημαίνει ἕνα καλό φαγητό – καί αὐτό βέβαια θά τό ἀπολαύσετε –, ἀλλά καλά Χριστούγεννα, σημαίνει νά νοήσουμε τόν σκοπό, γιά τόν ὁποῖο γεννήθηκε ὁ Χριστός. Καί τόν σκοπό αὐτό τόν πετυχαίνουμε ἐφαρμόζοντας στήν ζωή μας αὐτά τά δύο πού σᾶς εἶπα παραπάνω. Νά ζοῦμε μέ ἀγάπη ὁ ἕνας πρός τόν ἄλλο καί νά πηγαίνουμε κάθε Κυριακή στήν θεία Λειτουργία, κοινωνώντας συχνά τά ἄχραντα Μυστήρια, τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ σαρκωθέντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Χρόνια σας πολλά!
Όμως η θρησκευτική αλήθεια η Ορθοδοξία, δεν μπορεί να περιπαίζεται από ρασοφόρους που την εκπροσωπούν.
Ας καταλάβουμε όλοι, ο Αληθινός Θεός είναι ένας..... ο Σαρκωθεις Υιός και Λόγος, Ιησούς Χριστός.
Εάν ανατρέξει κάποιος στην ετυμολογία της λέξης "θρησκεία", θα δει πως, σημαίνει στοχασμός και αναστοχασμός μέσα από την ανάμνηση του θείου, ιερά σχέση με το Θείον, η ευσέβεια) πέρα της σημασιολογίας (παγιωμενο σύστημα πίστης ιεράς διδασκαλιας σε Θεό, ιερά λατρεία, μεταφυσική κόσμοθεαση, ήθος, νοηματοδοτούμενη αντίληψη περί των υπαρξιακών ερωτημάτων, ευσέβεια κλπ). 
Του λόγου το αληθές αποδεικνύουν οι ευχετήριες κάρτες που στέλνουν, πολιτικοί, εταιρείες, σωματεία, φίλοι και φίλες. Οι περισσότερες δεν εύχονται για τα Χριστούγεννα, αλλά αορίστως «Καλές γιορτές», κατά το «Season greetings». Πολλές έχουν ως θέμα αντί του Χριστού έναν ευτραφή χαμογελαστό γέροντα, προϊόν προωθήσεως προϊόντων πολυεθνικής εταιρείας. Η ημέρα των Χριστουγέννων κατάντησε ένα κοσμικό φολκλορικό γεγονός: Ρεβεγιόν, φώτα, τουαλέτες, ξενύχτι, χαρτοπαίγνιο. Κάτι σαν προκαρναβαλικές εκδηλώσεις.
Το δεύτερο ρεύμα είναι των οπαδών του καταναλωτικού υλισμού. Αυτών, που δεν τους ενδιαφέρει τίποτε άλλο εκτός από την καλοπέραση, κατά την αντίληψη του άφρονος πλουσίου της παραβολής.
Όμως υπάρχουν και οι Έλληνες που γιορτάζουν συνειδητά τα Χριστούγεννα, ακολουθώντας τους Μάγους και τους ποιμένες, που αντιλαμβάνονται τη σημασία του γεγονότος, που εκτιμούν το θαύμα της Ιστορίας: Αυτό το Βρέφος δημιούργησε τον Χριστιανικό Πολιτισμό στη λογοτεχνία, στη ζωγραφική, στην αρχιτεκτονική, στη μουσική, στην πνευματική, πολιτική και κοινωνική ζωή. Ό, τι εκφράζει σήμερα τις χριστιανικές κοινωνίες το οφείλουμε στον γεννημένο σαν αύριο Θεάνθρωπο. 
