ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση, δημοσιεύσαμε τμήμα της επιστολής του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστασίου, που έστειλε στην εφημερίδα “Δημοκρατία”, με την οποία ανασκευάζει τις εναντίον του κατηγορίες ότι δήθεν είναι ενεργούμενο του Πατριαρχείου της Ρωσσίας.

Ο Μακαριώτατος διαμαρτύρεται για την διαστρέβλωση των λόγων του και για την απόδοση σε αυτόν κίνητρα που ποτέ δεν είχε.

Ορθότατα πράττει ο Μακαριώτατος κ. Αναστάσιος να μην ανέχεται αυτόν τον διασυρμό και την κατασυκοφάντηση.

Το φαινόμενο προπηλακισμού Ιεραρχών επειδή πρεσβεύουν την μια ή την άλλη θέση για το Ουκρανικό επεσημάναμε -κατ’ επανάληψη- και είναι αποκρουστικά απαράδεκτο. 

Δεν συζητώ καν πόσο αντορθόδοξο είναι να προπηλακίζεις τους φρουρούς της πίστεως -τουτέστιν τους επισκόπους-, επειδή μιλούν για τα θέματα της πίστεως που είναι το πρωταρχικό τους καθήκον.

Ας περάσουμε, όμως, στην ουσία της επιστολής.

Ακόμη και αν ο Μακαριώτατος Αλβανίας δεν έχει τις θέσεις και τις προθέσεις που του καταλογίζουν, τι το κακό υπάρχει στην πρόταση να τα βρουν οι δύο μονομάχοι (Κωνσταντινούπολη και Μόσχα); 

Και πόσο πιο ωραίο θα είναι, αν η συμφωνία που θα καταλήξουν οι δύο Εκκλησίες για το Ουκρανικό, αποκτήσει Πανορθόδοξη επικύρωση από όλες τις Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες;

Ακόμη και αν ο Μακαριώτατος Αλβανίας δεν πρότεινε τον εαυτό του ως μεσολαβητή, τι το επιλήψιμο υπάρχει αν ένας Προκαθήμενος Ορθόδοξης Εκκλησίας αναλάβει διαμεσολαβητικό ρόλο για να αποφευχθεί η παγίωση Πανορθόδοξου Σχίσματος που μπορεί να διαρκέσει ακόμη και αιώνες;

Ο Παναγιώτατος έκανε δύο βασικά λάθη με την εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία:

Το πρώτο -που παραμένει μυστήριο στον υπογράφοντα το άρθρο- είναι το πώς τόλμησε να εκχωρήσει Τόμο Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, ενώ γνώριζε πολύ καλά ότι απέναντί του δεν είχε απλά τον Πατριάρχη Κύριλλο και τον Σεβ. Βολοκολάμσκ, αλλά τον Πρόεδρο Πούτιν.

Το δεύτερο είναι ότι αρνήθηκε την διαμεσολαβητική προσπάθεια ορισμένων Προκαθημένων, που ανέλαβε να διεκπεραιώσει ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, για να διευθετηθεί το Ουκρανικό.

Εξ αντικειμένου αυτή η στιγμή δεν είναι η ώρα για την σύγκληση Πανορθόδοξης Συνόδου. 

Είναι, όμως, οπωσδήποτε η ώρα για να γίνει αυτό που προτείνει Μακαριώτατος Αλβανίας, δηλαδή οι δύο μονομάχοι να αρχίσουν άμεσα -με ή χωρίς την παρέμβαση άλλων Προκαθημένων- διμερείς επαφές ώστε να καταλήξουν σε αμοιβαία αποδεκτή λύση σύμφωνη με τους Ιερούς Κανόνες.

Αφού επιτευχθεί αυτό, τότε Πανορθόδοξη Σύνοδος ή Σύναξη Προκαθήμενων θα δώσει την ολόθυμη στήριξη της στις αποφάσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριαρχείου Ρωσσίας.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας καταθέτει την μαρτυρία του χωρίς καμμιά υστεροβουλία και με στόχο να βοηθήσει να μην παγιωθεί Πανορθόδοξο Σχίσμα.

Γι’ αυτό του αξίζει κάθε έπαινος. Όχι προπηλακισμοί.

Σε προσεχές άρθρο θα δείξουμε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας δεν είναι Σλαυόφιλος - όπως άδικα κατηγορείται-, επειδή γνωρίζει πολύ καλά τους μεγαλοιδεατισμούς και την φιλοπρωτεία της Μόσχας. 

Σε άλλο άρθρο θα πούμε κάποιες πικρές αλήθειες, που αφορούν την στάση του Μακαριώτατου έναντι του Οικουμενισμού και της Συνόδου της Κρήτης, επειδή ναι μεν η προσπάθεια του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας να μην παγιωθεί Πανορθόδοξο Σχίσμα είναι άκρως επαινετή, πλην όμως η στάση του έναντι του Οικουμενισμού είναι άκρως αποκαρδιωτική.