Sunday, January 31, 2010

"ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΥ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΣΧΟΙΝΙ"



“ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΥ
ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΣΧΟΙΝΙ”
============
“Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλούν για σχοινί”, Παναγιότατε. Τι την θελατε την αναφορά στον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο, κατά την επίσκεψή σας στην Καλαμάτα, αφού γνωρίζετε ότι η οικία που διέμενε ο μακαριστός Γέροντας ήταν, για δεκαετίες, το στρατηγείο του αντιοικουμενιστικού αγώνα; Ξεχάσατε μήπως τους αγώνες του π. Επιφάνιου εναντίον του Οικουμενισμού; Αγνοείτε ότι τα συγγράμματα και τα οξυνούστατα και θεολογικότατά του άρθρα εναντίον του Οικουμενισμού αποτελούν “κτήμα ες αεί” για την Εκκλησία αλλά και σύνταγμα και πυξίδα για όσους αγωνίζονται εναντίον του Οικουμενισμού; Αφού, λοπόν, αυτά είναι σε όλους γνωστά (πολλώ μάλλον στον Οικουμενικό Πατριάρχη!), τι την θέλατε την αναφορά στο Γέροντα Επιφάνιο; Ηταν “σοφός διδάσκαλος της Εκκλησίας και χαρισματικός πνευματικός”, είπατε! Προσέξτε, Παναγιότατε, επειδή “αυτός καθ’ εαυτού της καταδίκης την ψήφον εκφωνείτε”, επειδή η σοφία του μακαριστού Γέροντα Επιφάνιου αποκαλύπτει τη δική σας έλλειψη σοφίας. Η μνημειώδης ανοιχτή του επιστολή προς τον μακαριστό προκάτοχό σας Αθηναγόρα απευθύνεται κατά λέξη και σε σας! Οντως! Οι πόδες του μακαριστού Αθηναγόρου έψαυαν τα ρείθρα του Ρουβίκωνος!Αλλά, μήπως, οι δικοί σας πόδες ίστανται επί εδάφους στερεού και ασφαλούς; Προχωρήσατε ήδη υπέρ το δέον, είπεν στον Πατριάρχη Αθηναγόρα, ο σοφός διδάσκαλος π. Επιφάνιος. Αλλά υμείς, Παναγιότατε; Μήπως υστερείτε του προκατόχου σας σε οικουμενιστικούς ακροβατισμούς;

ΚΑΚΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΣΟΦΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ
___________________
“Σοφός διδάσκαλος και χαρισματικός πνευματικός”, λοιπόν, ο π. Επιφάνιος. Αυτό να λέγεται! Επειδή ακόμη και αν δεν το λέγατε εσείς, Παναγιότατε, θα έπαιρναν μιλιά τα ντουβάρια της Καλαμάτας για να το διαλαλήσουν. Αφού, λοιπόν, είναι τόσο σοφός ακούστε τι σας λέγει η αγία μορφή του, η καταλυτική κατά των αιρέσεων και μάλιστα του Οικουμενισμού πέννα του και η χαρισματική του παρουσία. Ο αγώνας εναντίον το Οικουμενισμού στηρίζεται βασικά σε δύο αγιασμένες και πατερικές μορφές του 20ού αιώνα: Στον Αρχιμανδρίτη Ιουστίνο Πόποβιτς και στο Γέροντα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο. Αφού η ετυμηγορία σας, για τον π. Επιφάνιο, είναι ότι είναι “σοφός διδάσκαλος”, εξάγεται, κατά αναπόδραστη νομοτέλεια, το συμπέρασμα ότι εσείς, Παναγιότατε, είστε κακός μαθητής “του σοφού διδασκάλου της Εκκλησίας” Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου επειδή η πορεία σας ιχνηλατείται με αποφευκτέα συνέπεια στα κρημνώδη μονοπάτια της αβύσσου του Οικουμενισμού.

ΓΛΟΙΩΔΕΙΣ ΕΠΑΙΝΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
_________________
Και αφού, ως μη οφείλατε, πήρατε στο στόμα σας τον π. Επιφάνιο χωρίς να αναλογιστείτε τη θυμηδία που θα προκαλούσατε στους απανταχού της γης Ορθόδοξους πιστούς αφού όλοι γνωρίζουν με ποια δύναμη λόγου και σκέψης και σοφίας έλεγξε ο μακαριστός Γέροντας τον Οικουμενισμό, προχωρήσατε σε ακόμη μεγαλύτερο ατόπημα! Αναλυθήκατε σε εμετικής αηδίας κολακείες προς τον Μεσσηνίας Χρυσόστομο. Αυτόν τον αλλοτριοεπίσκοπο! Τον "προβατόσχημο λύκο", ο οποίος, με αναίδεια χιλίων πιθήκων στη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, διατύπωσε ανερυθρίαστα απροκάλυπτη αίρεση. Ισχυρίστηκε, χωρίς να φοβηθεί τον Θεό και χωρίς να ντραπεί τους ανθρώπους, ότι η “Εκκλησία είναι διαιρεμένη”!!! Συνειδητοποιείτε, Παναγιότατε, το μέγεθος της βλασφημίας; Ακούσατε τι εκστόμισε ο ομόφρων και συνοδίτης σας στους οικουμενιστικούς ακροβατισμούς; Διεκήρυξε, χωρίς αναστολές, ότι πρεσβεύει τις αιρέσεις των “αδελφών Εκκλησιών” και των “δύο πνευμόνων”!!!;

ΛΟΓΟΙ ΑΜΕΤΡΟΕΠΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
________________
Και εσείς Παναγιότατε; Εσείς, που γνωρίζετε την κακόδοξη ομολογία που “γυμνή τη κεφαλή” διετύπωσε ο Μεσσηνίας, πώς τον προσφωνήσατε; Παραθέτω τους αυτούσιους λόγους σας: «Με πολλήν συγκίνησιν ευρισκόμεθα διά πρώτην φοράν εις την ιστορικήν και θεοσκέπαστον πόλιν σας, κατόπιν ευγενούς προσκλήσεως του αξίου Ιερωτάτου Μητροπολίτου σας κ. Χρυσοστόμου. Είμεθα ευτυχείς ευρίσκοντες επί του ιερού Συνθρόνου της θεοσώστου Μητροπόλεως Μεσσηνίας ποιμενάρχην νέον την ηλικίαν, πολιόν την φρόνησιν, άξιον, πλούσιον την Θεολογικήν και την θύραθεν σοφίαν, φερέλπιδα κατά πάντα, αντάξιον των διαπρεπών προκατόχων του! Εις την Μεγάλην Εκκλησίαν ο Ιερώτατος Μητροπολίτης σας είναι παλαιόθεν ευφήμως γνωστός και ως κληρικός, και ως πανεπιστημιακός καθηγητής, και ως εκπρόσωπος της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος εις διαφόρους διαλόγους και διεκκλησιαστικάς συναντήσεις. Τον αγαπώμεν και τον τιμώμεν και ευχόμεθα η ποιμαντορία του να είναι μακρά, θεοφιλής, πλουσία εις καρπούς πνευματικής, ποιμαντικής, κοινωνικής και επιστημονικής εργασίας, κατ’ αναλογίαν των πολλών ταλάντων, με τα οποία τον έχει προικίσει ο Θεός!”

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΞΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΕ;
________________________
Αυτά τα επαίσχυντα είπατε, Παναγιότατε, στην προσφώνησή σας προς τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας! Γιατί προκαλείτε τόσο βάναυσα το ορθόδοξο αίσθημα; Ο λόγος σας συνιστά μνημείο αίσχους που θα καταγραφεί με τα μελανότερα χρώματα στην ιστορία της πατριαρχίας σας. Πραγματικό όνειδος της ποιμαντικής σας διακονίας. Αισχύνη και κηλίδα στην προσωπική σας ιστορία.
Ποιος είναι ο άξιος, Παναγιότατε; Ποιος είναι ο φέρελπις; Ποιος είναι ο πολιός στη φρόνηση; Ο κ. Χρυσόστομος (Σαββάτος); Και τι ακριβώς είναι αυτό που τον κάνει άξιο; Το εκκοσμικευμένο του φρόνημα; Το ήθος του; Η αγοραία γλώσσα που χρησιμοποιεί; Η έμφυτή του θρασύτητα; Οι αιρετικές του πεποιθήσεις; Ο αυταρχισμός του; Το αδίστακτο του χαρακτήρα του; Η παντελής έλλειψη ιεροπρέπειας της παρουσίας του; Η προώθησή του στον επισκοπικό θρόνο με τη μεσιτεία πολιτικών αρχόντων; Το νεωτεριστικό και "Νεοβαρλααμικό" του φρόνημα; Η ευθυγράμμισή του με τους άθεους και τους αντίχριστους κυβερνώντες που θέλουν να απογαλακτίσουν το έθνος, την κοινωνία και την παιδεία από την Ορθόδοξη Εκκλησία; Η απείθειά του προς τις εντολές της Συνόδου της Ιεραρχίας που του καθόρισε τα δογματικά και κανονικά πλαίσια που πρέπει να κινείται όταν την εκπροσωπεί στο διάλογο με τους Παπικούς;

“ΕΝ ΣΟΙ ΜΕΝΕΙ”, ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΕ
______________
Το γε νυν έχον, Παναγιότατε, ένα μόνον σας μένει για να περισώσετε την αξιοπρέπεια και το κύρος σας. Αν, όπως λέτε, τιμάτε τον π. Επιφάνιο, ως "σοφό διδάσκαλο και χαρισματικό πνευματικό", το καλύτερο μνημόσυνο που μπορείτε να κάνετε στην αγία ψυχή του είναι να πείσετε τον κ. Χρυσόστομο Σαββάτο να παραιτηθεί αμέσως και να απέλθει από τη Μεσσηνία. Τίποτε λιγότερο από αυτό δεν θα καθησυχάσει τη συνείδηση του κόσμου του οποίου προκαλέσατε βάναυσα το ορθόδοξο αίσθημα με τις αμετροέπειες και τις γλοιώδεις κολακείες σας προς τον Μεσσηνίας. Στην ιδιαίτερη πατρίδα του π. Επιφάνιου πραγματοποιείτε επίσκεψη. Κύριος ο Θεός γνωρίζει τους αλάλητους στεναγμούς της καρδίας του που βλέπει τον αλλοτριοεπίσκοπο της Καλαμάτας να μολύνει με την παρουσία του τα αγιασμένα χώματα της Μεσσηνίας.

ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ
________________________
Ας κάνουμε, όμως, και κάποιες συμπληρωματικές σκέψεις για τα παραλειπόμενα της επίσκεψής σας, Παναγιότατε.

Γιατί σας συνόδευε ο Μητροπολίτης Ιταλίας κ. Γεννάδιος στην επίσκεψή σας στην Καλαμάτα;

Δεν γνωρίζετε ότι ο Σεβασμιότατος κ. Γεννάδιος είναι ο πιο απαίσιος συγκρητιστής επίσκοπος του Οικουμενικού Θρόνου ο οποίος ακόμη και σήμερα πλέκει ύμνους και ωδές στον "προφηταπόστολο" Αθηναγόρα;

Και το άλλο φυντάνι της συνοδείας σας, ο “Ιερότατος” Μητροπολίτης Ικονίου Θεόληπτος, γιατί συμπεριελήφθη στην πατριαρχική συνοδεία;

Για να τον "τιμωρήσετε" επειδή χωρίς(;) την άδειά σας έκανε πριν λίγες βδομάδες αήθη επίθεση εναντίον του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημητρίου;

Παναγιότατε! Γιατί παίζετε με το αίσθημα των Ορθοδόξων;

Saturday, January 30, 2010

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ;


ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ;


Του μοναχού

Μωϋσή Αγιορείτη

==========

Με αφορμή πρόσφατες θεολογικές συζητήσεις, θα ήθελα να καταθέσω τον λογισμό μου, ειλικρινά, ταπεινά και πολύ απλά. Κατ’ αρχάς θεωρώ αδόκιμο τον όρο «λειτουργική αναγέννηση». Αναγέννηση, νομίζω, σημαίνει εκ νέου γέννηση, ξαναγέννημα, επειδή έχουμε φθορά, ακρωτηριασμό, αδυναμία ή και παρακμή.Παρατηρείται αποδεδειγμένα κάτι τέτοιο, και γι’ αυτό φταίει το κείμενο, η γλώσσα της θείας Λειτουργίας και η εκ τούτου μη συμμετοχή των λαϊκών στα εκκλησιαστικά δρώμενα;


Με μόνο οπλισμό την ειλικρίνειά μου εξέρχομαι, για να μη χαρακτηριστώ κοσμόφοβος και μισόκοσμος, και δίχως δυνατά και ισχυρά επιχειρήματα διατυπώνω ξεκάθαρα τη σκέψη μου και λέγω, πρώτα σε μένα, πως χρειάζεται καλύτερα προσωπική αναγέννηση. Ταπεινή μαθητεία στην παράδοση, στην απλότητα, στη σωφροσύνη, με άχρωμα γυαλιά. Δεν θεωρώ ότι αυτό είναι το κύριο πραγματικό ποιμαντικό πρόβλημα. Είναι δημιουργημένο, κατασκευασμένο πρόβλημα. Μάλιστα προέρχεται από εκεί που δεν θα το περίμενες. Δεν θεωρώ, επαναλαμβάνω, ότι είναι πραγματικής ποιμαντικής αναγκαιότητας.


Για να μη μιλάμε γενικά και αόριστα, θα κάνω εξαίρεση και θα μιλήσω για τον εαυτό μου, δηλαδή θα τον εκθέσω, κι έτσι άνετα όσοι θελήσουν, ειδικευμένοι διαφόρων επιστημών, θα μπορέσουν να με χαρακτηρίσουν κτυπώντας με. Σαράντα χρόνια ως εκκλησιαζόμενος δεν αισθάνθηκα εξουσιασμένος, αμυνόμενος, απομονωμένος, εξουθενημένος από τη γλώσσα της θείας Λειτουργίας.


Οι αμαρτίες μου μόνο μ’ έκαναν κουρασμένο και απρόσεκτο. Δεν ένοιωσα μέσα στην εκκλησία αποκομμένος από τον κόσμο, σε μια καθαρά ιδιωτική υπόθεση, παρακολουθώντας μια συνθηματική γλώσσα ολίγων. Δεν μπορώ ασφαλώς να πω ότι από παιδί είχα πλήρη κατανόηση όλων των λεγομένων. Μήπως μπορώ να το πω τώρα; Μήπως θα μπορέσω να το πω άραγε ποτέ; Μήπως δεν πρέπει μάλιστα όλα να τα καταλάβουμε με το μικρό μυαλό μας, αμέσως και τώρα; Μου έλεγε προ καιρού ένας Γέροντας: «Πενήντα χρόνια στο Άγιον Όρος, και προχθές ένοιωσα στην αγρυπνία το ‘‘Κύριε ελέησον’’». Αν το λέγαμε «Κύριε ελέησε εμένα», θα το κατανοούσαμε πιο γρήγορα; Τι σημαίνει κατανόηση; Έχει σχέση με το βίωμα; Πρέπει να κάνουμε τους πιστούς έξυπνους, να τα καταλαβαίνουν όλα γρήγορα; Γιατί να τα καταλάβουμε όλα αμέσως; Ποιος το επιλέγει και το επιτάσσει; Η λογική; Δεν νομίζω. Μήπως πρέπει να υπομείνουμε ή να επιμείνουμε, να μελετήσουμε βαθύτερα να προσευχηθούμε θερμά, να ελπίζουμε περισσότερο, να εμπιστευθούμε τον Θεό, να καθαρθούμε για να φωτισθούμε;


Αν πούμε «ειρήνη σε όλους» και όχι «ειρήνη πάσι», λύσαμε τα προβλήματα της Εκκλησίας; Η «χάρις» δεν το καταλαβαίνουμε, η «χάρη» το καταλαβαίνουμε; Η «κοινωνία του Αγίου πνεύματος» πώς θα ειπωθεί; Τι σημαίνει, αλήθεια, «ειρήνη», «χάρις», «κοινωνία»; Είναι, αδελφοί μου, «ιδεαλιστικό τείχος» η θεία Λειτουργία; Δεν μιλώ καθόλου για μαγική γλώσσα εδώ. Η μετάφραση ή η μεταγλώττιση ή όπως αλλιώς την πούμε πιστεύετε ότι θα λύσει το μεγάλο πρόβλημα του μη εκκλησιασμού των πολλών ανθρώπων;


Μήπως δημιουργήσει και τότε άλλα ισχυρότερα τείχη; Μήπως έχουμε τότε άλλες διαιρέσεις φοβερές στην Εκκλησία με τη νέα ή την παλαιά γλώσσα, όπως με το νέο ή το παλαιό ημερολόγιο, παλαιορθόδοξους και νεορθόδοξους; Αυτοί που εκκλησιάζονται συχνά, συνήθως δεν παραπονούνται. Αυτοί που δεν εκκλησιάζονται, ψάχνουν και βρίσκουν προφάσεις για τον δεσπότη, τον παπά, τον ψάλτη, τη γλώσσα και λοιπά.Υπερβάλλω ως καλόγερος;


Δεν μιλάμε για μαγική ή ιερή γλώσσα, αλλά για αγιασμένη, ωραία, αληθινή γλώσσα. Δεν παίζουμε με τις λέξεις, αλλά η δύναμη των λέξεων μας απέδωσε καταπληκτικά νοήματα, που ποιος μπορεί να τα αντικαταστήσει δίχως θεοπνευστία και θεοχαρίτωτη δύναμη; Δεν συμφωνώ διόλου ότι πρόκειται για ιδιωτική θρησκευτική γλώσσα, αλλά για χαριτωμένη, ευλογημένη, από πλούσια αγιοπνευματική δρόσο, που ευφραίνει και αναπαύει ταπεινές ψυχές.

Είπα πως δεν έχω ισχυρά επιχειρήματα επιστημόνων και το βλέπετε. Αφήστε με να μιλώ με την καρδιά μου. Μήπως χρειάζεται να μιλήσουμε για εσωτερική νηνεμία, νηφαλιότητα και καθαρότητα, ώστε ν’ ανοιχθούν φωτεινά παράθυρα που θα συνδράμουν στην των ευαγγελικών ρημάτων κατανόηση, στη βίωση του «Κύριε ελέησον» μετά από πενήντα χρόνια;


Μήπως, αγαπητοί μου, περνά το πνεύμα του κόσμου και στην πνευματική ζωή; Και τα θέλουμε όλα γρήγορα, άμοχθα, εύκολα, πρόχειρα; Αν γίνει σήμερα ένα από τα πολλά επιτυχή γκάλοπ για κατάργηση των νηστειών, ελευθερία των προγαμιαίων σχέσεων, κατάργηση του Όρθρου, τέλεση της θείας Λειτουργίας σε μισή ώρα, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, και ο κόσμος ψηφίσει κατά τη μέγιστη πλειοψηφία «ναι», η Εκκλησία θα πρέπει να υποταχθεί στα αιτήματά της αλλαγής των καιρών;


Οι νέοι σήμερα δεν εκκλησιάζονται, γιατί δεν κατανοούν τη γλώσσα της θείας Λειτουργίας, γιατί δεν ακούν εκφώνως τις ευχές του ιερέως, γιατί είναι ψηλά τα τέμπλα, γιατί καθυστερούν το χερουβικό οι ψάλτες; Θεωρείτε ότι είναι σοβαρά τα επιχειρήματα αυτά; Μα έγιναν όλες αυτές και πολλές άλλες αλλαγές στη Δυτική «Εκκλησία» και απέτυχαν παταγωδώς.


Μήπως θα ήταν καλύτερο να ερμηνεύσουμε προσεκτικά τη θεία Λειτουργία, με την έκδοση σχετικών καλών βιβλίων –μερικά ήδη υπάρχουν, με την επανέκδοση λοιπόν–, με καλά προετοιμασμένα κηρύγματα, που η σημασία τους, νομίζουμε, δεν είναι τόσο μεγάλη σε ποιο σημείο λέγονται, αλλά τι λέγουν, με εσπερινά κηρύγματα, με άρθρα; Μήπως θα την βιώναμε καλύτερα με συχνότερο εκκλησιασμό, με μεγαλύτερη προθυμία, αγάπη και πόθο, όπως λέγει ο άγιος Χρυσόστομος, με τους λειτουργούς μας απλούστερους, λιτότερους, σεμνότερους, δίχως στόμφο, βερμπαλισμό και επίδειξη, με μεγαλύτερη ταπείνωση, ευλάβεια και προσοχή, δίχως τους εκτυφλωτικούς φωτισμούς, τα πολλά μικρόφωνα, τους λαρυγγισμούς και τις άρες των κηρυγμάτων;


Αν μπορούμε να μιλάμε για αναγέννηση, θα ήταν καλύτερα μια υγιής επιστροφή στην ευλάβεια του ταπεινού κλήρου και στην περισσή ευλάβεια του ταπεινού λαού, στην απλότητα κλήρου και λαού. Ήταν ένας Αγιορείτης παπάς στην έρημο που λειτουργούσε επί εξήντα έτη συνεχώς και πάντα ήταν μούσκεμα από δάκρυα το φελόνι του. Ήταν ένας Ρώσος παπάς που καθυστερούσε ώρες να πει το εξαιρέτως και δεν ήξερε τι να κάνει ο υποτακτικός του… Ήταν ένας χωρικός στην Ήπειρο που αισθανόταν, μούλεγε, πιο άνετα στην εκκλησία από το σπίτι του. Σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, το βασικώς ελλείπον είναι η αγιότητα. Από Αγίους έχουμε έλλειψη. Όχι ότι δεν υπάρχουν, αλλά δεν φθάνουν.

Μήπως στα νεανικά κέντρα των ενοριών θα ήταν καλό να διδαχθούν τα παιδιά μας αρχαία ελληνικά, με τη δημιουργία νέων κρυφών σχολείων, αφού στη τουρκοκρατία επί τέσσερις εκατονταετίες δεν έγινε λόγος για μετάφραση της θείας Λειτουργίας και στη σημερινή Ελλάδα γίνεται; Οι φωτισμένοι εκείνοι Αγιορείτες Κολλυβάδες, αντιδρώντας στον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, εξέδωσαν στην καθομιλούμενη συναξάρια, έγραψαν ερμηνευτικά σχόλια στους κανόνες της υμνολογίας μας, μίλησαν για συχνή θεία Μετάληψη με σχετική προετοιμασία, αλλά δεν πείραξαν τη θεία Λειτουργία. Δεν θα μπορούσαν;


Στα ταπεινά ερημοκλήσια της Σκιάθου του Παπαδιαμάντη, στα εξωκλήσια τα μικρασιατικά του Κόντογλου, στους ναΐσκους των Αθηνών του αγίου παπα-Πλανά, στις χίλιες άγιες τράπεζες του ιερού Άθωνα επί τόσους αιώνες, στους καθεδρικούς και ενοριακούς και μοναστηριακούς ναούς όλης της Ορθοδοξίας, λευκανθέντες κληρικοί, μαυρομαντηλούσες γριούλες, νέοι και νέες, φωτιζόμενοι από το καντήλι και τη λαμπάδα, δεν είχαν την αίσθηση της εσχατολογικής διατάσεως της θείας Λειτουργίας, και σήμερα κατηγορούμε την κατάνυξη ως «συναισθηματική ανωριμότητα» και θεωρούμε τις διαγνώσεις μας ακριβείς και την αίσθησή μας πραγματική… Μέχρι χθες η εκφώνηση των ευχών της θείας Λειτουργίας λέγαμε πως ήταν ευσεβιστική επικράτηση οργανωσιακών ιερωμένων, σήμερα λέμε ακριβώς το αντίθετο. Ο καλός ιατρός δεν δίνει ασπιρίνη στον ασθενή με πυρετό, αλλά ψάχνει να βρει την αιτία και την αφορμή του εμπύρετου νοσήματος…


Επαναλαμβάνω αυτό που είπα στην αρχή, με πολλή αγάπη. Εμείς οι ίδιοι θέλουμε αναγέννηση. Το Άγιο Πνεύμα είναι ο «νοικοκύρης» της Εκκλησίας και τη φωτίζει κι εμπνέει σε όλους τους αιώνες. Η ενέργειά Του δεν σταμάτησε στους τέσσερις πρώτους αιώνες, ώστε να επιστρέψουμε στο τυπικό της πρώτης Εκκλησίας. Το Άγιο Πνεύμα φωτίζει τους Αγίους όλων των αιώνων, από τον πρώτο ως τον εικοστό πρώτο. Με σύνεση και καθαρότητα ας Το υποδεχόμαστε σεμνά, ταπεινά, διακριτικά, δίχως να σκανδαλίζουμε τους αδελφούς μας.


ΟΙ "ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΤΕΣ" ΠΕΡΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ



ΟΙ “ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΤΕΣ”

ΠΕΡΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

==================


Κυκλοφόρησαν στο διαδίχτυο μαγνητοταινίες που παρουσιάζουν Ιησουίτες μοναχούς να χορεύουν ημίγυμνοι εξωτικούς χορούς των Ινδιών σε Παπικούς ναούς!!!


Αυτά δυστυχώς και άλλα χειρότερα κάνουν οι Παπικοί! Ζω τα κατορθώματά τους καθημερινά στη Νέα Υόρκη και δεν μου προξενεί καμιά απολύτως εντύπωση ο ξεπεσμός τους.


Ας ξυπνήσουν, λοιπόν, οι δικοί μας οι Οικουμενιστές και ας συνειδητοποιήσουν με ποιους διαλέγονται.


ΟΙ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ

_____________


Στο μεταξύ, όμως, ας μη μας διαφεύγει ότι γίνονται και στα καθ' ημάς πολλές κινήσεις που προδίδουν το ίδιο πνεύμα εκκοσμίκευσης που χαρακτηρίζει τους Παπικούς και τους Προτεστάντες.


Ο διαβόητος παπα-Κώστας Μπέης λ.χ. στην Κορφούλα έβαλε όργανα στη Θεία Λειτουργία την οποία τελεί στην αδόκιμη μεταγλώττιση που χρησιμοποιούν εξ ανάγκης πολλοί ιερείς της Μητρόπολης Πρεβέζης.


Και ως να μην έφταναν αυτές οι ασχημίες προσθέτει και στίχους του Ομήρου και αποσπάσματα άλλων κλασσικών συγγραφέων για να γίνει η θεία λειτουργία κατανοητή στους πιστούς!!! (Ειλικρινά διερωτώμαι! Τρέλλα πουλά ο χριστιανός);


Ο ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ

________________


Δυστυχώς παρόμοιες ασχημίες υιοθετούνται και στη Μητρόπολη Δημητριάδος.


Ο οικείος οικουμενιστής και νεωτεριστής Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος εξανάγκασε τους ιερείς του να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Μητρόπολης Πρεβέζης. Λες και δεν έφτανε το φθοροποιό έργο που επιτελεί με την Θεολογική Ακαδημία της Μητροπόλεως Δημητριάδος και το οικουμενιστικό και νεωτεριστικό του φρόνημα!


Δυστυχώς λοιπόν! Και στη Μητρόπολη Δημητριάδος υιοθετούνται οι αδόκιμες και εν πολλοίς φαιδρές μεταγλωττίσεις των ιερών κειμένων της λατρείας στη δημοτική.


Παράλληλα έγινε γνωστό ότι στο Βόλο χρησιμοποιούν κοριτσάκια στην τέλεση της Μικρής και της Μεγάλης Εισόδου στη Θεία Λειτουργία. Προεόρτια άραγε αιτήματος ιερωσύνης των γυναικών αρχής γενομένης με τη χειροτονία διακονισσών; Η συνέχεια θα δείξει!


Είναι φανερόν ότι ο Νεορβαρλααμισμός εξαπλώνεται ύπουλα και μεθοδικά.


Ως εκ τούτου είναι επιβεβλημένο η Ιερά Σύνοδος να πάρει θέση πριν το κακό προσλάβει μεγαλύτερες διαστάσεις.


ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ

_____________


Στο μεταξύ οι "Νεοβαρλααμίτες" ανασυντάσσονται και επιχειρούν πολυμέτωπη αντεπίθεση.


Καταρχήν εξεδόθη η αχαρακτήριστη παρέμβαση του Σεβασμιότατου Πρεβέζης, που προκάλεσε γενική θυμηδία, στον "Ορθόδοξο Τύπο", την οποία κοινοποίησε και σε άλλα χριστιανικά έντυπα και θρησκευτικές ιστοσελίδες, υπέρ του παπα-Κώστα Μπέη και υπέρ των αδόκιμων μεταγλωττίσεων της Θείας Λειτουργίας.


Παράλληλα ο ίδιος ο Σεβασμιότατος αποδύθηκε σε άνισο αγώνα με προσωπικά τηλεφωνήματα και άλλα μέσα για να προσεταιρισθεί παράγοντες του θρησκευτικού χώρου (εκκλησιαστικά πρόσωπα, εκδότες χριστιανικών περιοδικών και ιδιοκτήτες θρησκευτικών ιστολογίων) με στόχο να εξουδετερωθούν οι αντιδράσεις εναντίον του "Νεοβαρλααμισμού", των αδόκιμων μεταγλωττίσεων της Θείας λειτουργίας και των νεωτερισμών του συγκρητιστή παπα-Κώστα Μπέη.


ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΥ Π. ΔΑΝΙΗΛ ΑΕΡΑΚΗ

______________________

Ο Σεβασμιότατος παράλληλα με τις προσωπικές του παρεμβάσεις ανέθεσε το άχαρες αυτό έργο και σε άλλους παράγοντες του "Νεοβαρλααμισμού" εν οις και ο γνωστός π. Δανιήλ Αεράκης.


Ο π. Δανιήλ ανέλαβε την ιεροκρύφια και επαίσχυντη αποστολή του προσεταιρισμού χριστιανικής αδελφότητας και την εξουδετέρωση των αντιδράσεων της για τις καινοτομίες και το συγκρητισμό του παπα-Κώστα Μπέη. Περιττόν να αναφέρουμε ότι η αποστολή του π. Δανιήλ εστέφθη, ως εικός, με πλήρη αποτυχία.


Είναι πράγματι αξιοθρήνητη η στάση του π. Δανιήλ. Δεν φτάνει τον δυστυχή η ψηλαφητή θεολογική του ανεπάρκεια τώρα παριστάνει τον μεγάλο “αποφατικό” θεολόγο και μεγαλαυχεί επειδή έγινε σημαίνον παράγοντας των "Νεοβαρλααμιτών"!!! (Καύχηση εν Κυρίω να σου πετύχει!)



ΕΚΤΙΘΕΤΑΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ Ο ΠΡΕΒΕΖΗΣ

_____________________

Και ο μεν π. Δανιήλ θεωρεί εαυτόν ευτυχή επειδή κατέστη εξέχων στέλεχος μιας κακοδοξίας! Τόσα ξέρει! Τόσα λέγει!


Σε τελευταία ανάλυση τι περισσότερο μπορεί ένας σοβαρός άνθρωπος να περιμένει από τον π. Δανιήλ;


Δεν αντιλαμβάνεται, όμως, ο Σεβασμιότατος Νικοπόλεως ότι εκτίθεται και μάλιστα ανεπανόρθωτα όταν στέλλει αυτού το επιπέδου αποκρισάριους για να χτίσει συμμαχίες υπέρ του π. Μπέη;


Δεν συνειδητοποιεί ότι ο κάθε νοήμων άνθρωπος ακούοντας τον π. Δανιήλ να συνηγορεί υπέρ του παπα-Κώστα Μπέη αναφωνεί ή λέγει ιεροκρυφίως το Γραφικό: "Αβυσσος άβυσσον επικαλείται";

Friday, January 29, 2010

Ο "ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ" ΑΠΛΩΝΕΙ ΡΙΖΕΣ



Ο “ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ”

ΑΠΛΩΝΕΙ ΡΙΖΕΣ

=======

Σχολιογράφος θρησκευτικής ιστοσελίδας κοινοποίησε άκρως ανησυχητικές εξελίξεις στην Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος αναφορικά με το “Νεοβαρλααμισμό”.


“ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ” ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

_________________

Γράφει σχετικά: “Πρόκειται για μία νέα αίρεση για την οποία πρέπει να πάρει θέση η Σύνοδος. Νεοβαρλααμίτες δεν υπάρχουν μόνο στην Πρέβεζα, αλλά και στη Μητρόπολη Δημητριάδος. Άν προσέξατε στην πρώτη σελίδα του “Ορθοδόξου Τύπου” γίνεται λόγος για καταγγελία πιστών, συγκεκριμένα κατά την εορτή Θεοφανείων, όπου διαβάστηκε η προφητεία του Ησαϊα στη δημοτική. Το ίδιο έγινε και κατά τον Εσπερινό των Χριστουγέννων. Όλα τα αναγνώσματα διαβάστηκαν στη δημοτική και αναμεταδίδοντο από τον Σταθμό της Ι. Μονής Ταξιαρχών απευθείας απροκάλυπτα και αναίσχυντα. Ακολούθησαν διαμαρτυρίες τηλεφωνικές αλλά το κακό δεν διορθώνεται. Πρέπει να ξέρετε ότι όπου παρίσταται ο Δεσπότης του Βόλου κ. Ιγνάτιος παντού διαβάζονται αναγνώσματα, ευχές,προφητείες κλπ. στη δημοτική από το βιβλίο που κυκλοφόρησε ο Πρεβέζης. Έχει επιβάλει να αγορασθεί από τους ιερείς των ενοριών και να διαβάζουν κατά περίσταση το ανάλογο κείμενο. Ξεκίνησε δειλά-δειλά και τώρα το έχει καθιερώσει. Σε πολλά επίσης μυστήρια γάμους, βαπτίσεις γίνεται το ίδιο. Ας προσέξουμε λίγο την πορεία του οικουμενιστού κ. Ιγνατίου και το τί ακριβώς συμβαίνει στη Μητρόπολη Δημητριάδος (Θεολογική Ακαδημία κλπ). Νομίζω ότι πρέπει να γνωρίζετε και αυτό το εξίσου σημαντικό. Στο ναό της Αγ. Παρασκευής στη διάρκεια της Θ. Λειτουργίας, μαζί με τα αγοράκια που ντύθηκαν παπαδάκια για να κάνουν είσοδο (μικρή καί μεγάλη) ακολούθησαν και κοριτσάκια ντυμένα παπαδίνες κρατώντας κεράκια (στον τύπο των Μυροφόρων δήθεν) παρουσίᾳ του Δεσπότη και με την ανοχή των πιστών που διαμαρτυρήθηκαν εκ των υστέρων στα κρυφά.”

Συγκλονιστικές και πολύ συγκεκριμένες οι πληροφορίες του σχολιογράφου. Δυστυχώς η Ιερά Σύνοδος υπνώττει το νήδυμo! Ως συνήθως για όλα τα θέματα!


Ελπίζουμε ο καλός σχολιογράφος να στείλει σχετική επιστολή στον “Ορθόδοξο Τύπο” για να συνειδητοποιήσουν περισσότεροι πιστοί το μέγεθος του προβλήματος.


Ο “ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ” ΑΠΛΩΝΕΙ ΡΙΖΕΣ

________________

Είναι φανερόν ότι ο “Νεοβαρλααμισμός” επεκτείνεται σταδιακά, σταθερά και ύπουλα.


Καταρχήν σημειώθηκαν οι γελοιότητες που επεβλήθηκαν ετσιθελικά στην Πρέβεζα. Ο πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος ζήτησε υπογραφές σε λευκό χαρτί για να εκδώσει “αυθόρμητο” ψήφισμα κληρικών της Μητρόπολης Πρεβέζης υπέρ των κακόγουστων και εν πολλοίς δογματικά άστοχων μεταγλωττίσεων των ιερών κειμένων της λατρείας.


Στη συνέχεια ανεφάνη στο στερέωμα ο "αποφατικός" θεολόγος π. Δανιήλ Αεράκης για να παραστήσει το θεωρητικό του "Νεοβαρλααμισμού". Εστω και αν, ως εικός, εξετέθη και εξέθεσε τους ομοιδεάτες του με την αθεολόγητη παρέμβασή του, διεύρυνε το μέτωπο της αποστασίας.


Πάταγο προκάλεσαν οι πολλαχόθεν καταγγελθείσες απρέπειες του αμετανόητου συγκρητιστή παπα-Κώστα Μπέη του καθαιρετέου.


Τώρα μαθαίνουμε, από την καταγγελία του "Στουδίτη", ότι παρόμοια παρατράγουδα συμβαίνουν και στη Μητρόπολη Δημητριάδος όπου ο οικείος Μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος προξενεί τεράστια ζημιά με τη Θεολογική Ακαδημία και τον Οικουμενιστικό και νεωτεριστικό του οίστρο.


ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ

________________________

Δυστυχώς ορισμένοι έχουν τη λανθασμένη εντύπωση ότι οι νεωτερισμοί στη Μητρόπολη Πρεβέζης είναι τοπικό πρόβλημα.


Εχουν την εντύπωση ότι ο Σεβασμιότατος λόγω ηλικίας και ασθενείας δεν έχει πια την ικανότητα να ελέγχει την κατάσταση και ότι έγινε υποχείριο του συγκρητιστή παπα-Κώστα Μπέη. Ολοι οι νεωτερισμοί, κατά την άποψή τους, προιόντος του χρόνου θα σβήσουν. Θα εκφυλιστούν ιδιαίτερα μετά την κοίμηση του Σεβασμιότατου κ. Μελέτιου.


Η δική μου εκτίμηση είναι διαφορετική. Καταρχήν ουδείς γνωρίζει πότε ο Κύριος θα καλέσει το Σεβασμιότατο κοντά Του. Υστερα κυκλοφορούν φήμες ότι ο Σεβασμιότατος πρόκειται να παραιτηθεί σύντομα υπέρ του πρωτοσύγκελου του π. Θεοδόσιου Μαρτζούχου, ο οποίος διατύπωσε βλάσφημες θέσεις για τους Ψαλμούς του Δαβίδ στο τεύχος 105 της “Σύναξης”, στην προσπάθειά του να προωθήσει το “Νεοβαρλααμισμό” της “λειτουργικής αναγέννησης”. Αν οι φήμες επιβεβαιωθούν θα έχουμε διαιώνιση του προβλήματος στη Μητρόπολη Πρέβεζας.


ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΕΡΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΣΧΗΜΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΚΩΣΤΑ ΜΠΕΗ

_______________

Οι πληροφορίες ότι το “Νεοβαρλααμικό” πνεύμα άρχισε να επεκτείνεται και στη Μητρόπολη Δημητριάδος (και ποιος ξέρει που αλλού) αποδεικνύει ότι ο “Νεοβαρλααμισμός” δεν είναι απλά καρπός της ιδιορρυθμίας του παπα-Κώστα Μπέη αλλά νεωτερισμός που επεκτείνεται και σε άλλες Μητροπόλεις. Οι ρίζες του δεν σχετίζονται απλά με τη ιδιορρυθμία ενός συγκρητιστή. Τροφοδοτούνται απευθείας ή έμμεσα από τις πηγές του λεγόμενου “φιλελεύθερου” Προτεσταντισμού της δεκαετίας του 1960 καθώς επίσης από τη θεολογία της Β΄ Βατικάνειας Συνόδου. Εχουν αντιασκητικό και αντορθόδοξο χαρακτήρα. Διέπονται από ένα πνεύμα νοησιαρχίας που εκπροσωπεί ο Βαρλαάμ.


ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΕΚΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ

______________________

Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η πληροφορία για την εισαγωγή “παπαδίνων” που συμμετέχουν με τα “παπαδάκια” στη Μικρή και Μεγάλη είσοδο στη Θεία Λειτουργία.


Είναι φανερόν ότι πίσω από την ετσιθελική επιβολή της μεταγλώττισης της λατρείας κρύβεται ένας ολιγάριθμος αλλά εξαιρετικά θορυβοποιός και επικίνδυνος εσμός νεωτεριστών οι οποίοι προσπαθούν ετσιθελικά να επιβάλουν το Βαρλααμικό τους φρόνημα στην Εκκλησία.


Το θέμα πρέπει να αχθεί, με εμπεριστατωμένη καταγγελία στη Σύνοδο, για να καταδικαστεί ο "Νεοβαρλααμισμός" και για να δοθούν σαφείς εντολές για τερματισμό του σκανδαλισμού του ποιμνίου με την εισαγωγή προτεσταντικών και βατικάνειων προτύπων στη λατρεία της Εκκλησίας.


ΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΗ

____________________

Οσοι αναλύουν μόνον τα γλωσσικά προβλήματα αναφορικά με τις άστοχες μεταγλωττίσεις των θιασωτών της “λειτουργικής αναγέννησης” παίζουν ανεπιγνώστως το παιγνίδι των “Νεοβαρλααμιτών”.


Προς Θεού! Δεν εννοώ ότι δεν πρέπει να μην επισημαίνονται τα πολλά προβλήματα που σχετίζονται με την αδόκιμη μεταγλώττιση στη δημοτική.


Αντίθετα! Επαινώ εκ βαθέων όσους επεσήμαναν τα προβλήματα και τα κατέστησαν εξόχως φανερά σε όλους. Εκείνο που επιπλέον και προπαντός χρειάζεται είναι να τεθούν οι αδόκιμες και κακόγουστες μεταγλωττίσεις μέσα στο ευρύτερο βαρλααμικό πλαίσιο που εκπροσωπούν για να καταδικαστούν ως αίρεση.


Η περιεκτική εργασία του κορυφαίου ορθόδοξου θεολόγου π. Θεόδωρου Ζήση στο συνέδριο για τη “λειτουργική αναγέννηση” αναλύει ευσύνοπτα αλλά διεξοδικά τον αιρετικό χαρακτήρα των επιδιωκόμενων νεωτερισμών. Η εμπεριστατωμένη εισήγηση του π. Σαράντη Σαράντη στο ίδιο λειτουργικό συνέδριο δείχνει εύστοχα προς την ίδια κατεύθυνση.


ΑΦΕΡΕΓΓΥΟΙ ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ "ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΥ"
___________

Αλίμονον αν η Εκκλησία δεχτεί εισηγήσεις για αλλαγές στη λατρεία Της από τους ανθρώπους που πρωτοστατούν στις "Νεοβαρλααμικές" ασχημίες.


Για αναλογιστείτε, πατέρες και αδελφοί, ποιοι είναι οι ευάριθμοι πρωταγωνιστές της “λειτουργικής αναγέννησης”: Ο συγκρητιστής παπα-Κώστας Μπέης! Ο “διορθωτής” των Αγίων π. Βασίλειος Θερμός! Οι αθεολόγητοι π. Δανιήλ Αεράκης και π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος! "Ο βραχύς τι παρά Προτεστάντες ηλαττωμένος" π. Αντώνιος Πινακούλας! Ο γνωστός ευρωθεολόγος Θανάσης Παπαθανασίου! Οι Μητροπολίτες Μεσσηνίας Χρυσόστομος και Δημητριάδος Ιγνάτιος!


Ερωτώ: Υπάρχει άνθρωπος στοιχειώδους σοβαρότητας που πιστεύει ότι μεταξύ τους υπάρχει έστω και ένας φερέγγυος για να επιφέρει αλλαγές στη λατρεία της Εκκλησίας;


Και οι λίθοι κεκράξονται πώς όχι!


ΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΣΥΡΜΟ ΤΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ

_________________

Το ότι παρέσυραν και το Σεβασμιότατο Νικοπόλεως στο βαρλααμικό κατήφορο μας θλίβει αφάνταστα επειδή ο αγαπητός και σεβαστός μας π. Μελέτιος πρέσβευε τα ακριβώς αντίθετα από όσα τώρα άστοχα πράττει.


Αυτός όμως δεν είναι λόγος για να επιβληθεί “Νεοβαρλααμισμός” στη λατρεία και στο ήθος της Εκκλησίας.


Υπογραμμίζει μόνον την τεράστια ευθύνη έναντι του Θεού όσων εκμεταλλεύτηκαν το ευάλωτο του Σεβασμιότατου και τον περιήγαγαν στη δυσχερή θέση που βρίσκεται σήμερα που είναι αναγκασμένος να απολογείται για τις κακοδοξίες του π. Μπέη με κείμενα που προκαλούν θυμηδία.


Ευθύνη, όμως, έχουν και όσοι συνετοί και σώφρονες (και υπάρχουν πολλοί) στον περίγυρο του Σεβασμιότατου δεν προσπαθούν να σταματήσουν τη φορά των πραγμάτων προς το γκρεμό της αποστασίας.

Thursday, January 28, 2010

ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΑ-ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΕΗΣ


ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΑ-ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΕΗΣ

========


Το παραδοσιακό περιοδικό "Παρακαταθήκη" δίνει εμπεριστατωμένη απάντηση στο Σεβασμιότατο Πρεβέζης κ. Μελέτιο αναφορικά με τον συγκρητιστή παπα-Κώστα Μπέη τον καθαιρετέο.


Παρόμοια απάντηση έλαβε ο Σεβασμιότατος από τον "Ορθόδοξο Τύπο", τον κ. Λαγουρό, καθώς επίσης από τον π. Μωυσή Αγιορείτη, ο οποίος με ευγένεια μεν αλλά ομολογιακή παρρησία, έδωσε μια πολύ εύστοχη απάντηση στο φαινόμενο του συγκρητιστή π. Μπέη.


Συγχαίρουμε επίσης το σχολιογράφο του "Ορθοδόξου Τύπου" (29/1/2010) ο οποίος ελέγχει αυστηρά, αλλά δίκαια, για την εμπαθή προσωποληψία του, τον Νεοβαρλααμίτη κληρικό π. Δανιήλ Αεράκη επειδή καλύπτει με επαίσχυντο τρόπο τα συγκρητιστικά ατοπήματα του π. Μπέη και άλλες ασχημίες των Νεοβαρλααμιτών.


Εκείνο που δεν έγινε ακόμη και που επιβάλλεται ανυπερθέτως να γίνει είναι το εξής:


Να ελεγχθεί το φρόνημα των νεωτεριστών με εμπεριστατωμένη μελέτη και να καταγγελθούν στη Σύνοδο επί αιρέσει για να εξαναγκαστούν να ανακαλέσουν τις Νεοβαρλααμικές δοξασίες τους.


Δεν είναι μόνον το θέμα της μεταγλώττισης των κειμένων της λατρείας που πρέπει να μας προβληματίζει.


Ούτε μόνον τα ατοπήματα του συγκρητιστή π. Μπέη που δεν έπρεπε ποτέ να έχει χειροτονηθεί και ο οποίος τώρα πρέπει ανυπερθέτως να καθαιρεθεί.


Εχουμε να κάνουμε με Νεοβαρλααμική αίρεση η οποία πρέπει να καταδικαστεί συνοδικά.


Είναι λάθος να περιορίζεται το πρόβλημα στη μεταγλώττιση των κειμένων της λατρείας ή στον ιδιόρρυθμο νεωτεριστή π. Μπέη που απαξιώνει ακόμη και να προσφωνείται ως κληρικός και αρνείται να φέρει το τιμημένο ράσο και ο οποίος ουδέποτε αναίρεσε τα συγκρητιστικά του ολισθήματα.


Δυστυχώς! Εχουμε να κάνουμε με φρικτή αίρεση που πρέπει να τύχει συνοδικής καταδίκης.


Ανυπερθέτως!

Wednesday, January 27, 2010

"ΝΑ ΠΑΡΕΙ Η ΕΥΧΗ! ΑΔΙΚΑ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕΣ!"



“ΝΑ ΠΑΡΕΙ Η ΕΥΧΗ!
ΑΔΙΚΑ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕΣ...”

=====

Το πιο ασκητικό και πνευματικό μοναστήρι της Εκκλησίας της Κύπρου είναι το Σταυροβούνι. Σήμερα σφύζει από ζωή. Σαράντα νέοι μοναχοί εγκαταβιώνουν εκεί πλείστοι από τους οποίους απόφοιτοι πανεπιστημίου. Ζουν με το αρχαίο αυστηρό μοναστικό τυπικό. Μακρές ακολουθίες, ασκητική ζωή, αυστηρές νηστείες, αγρυπνίες, συνεχής εξομολόγηση, συχνή συμμετοχή στη θεία κοινωνία, χειρωνακτική εργασία, κτλ.. Τις τελευταίες δεκαετίες συντελέσθηκε μεγάλος οικοδομικός οργασμός. Ανακαινίσθηκε η Μονή, επεξετάθη και αγιογραφήθηκε το καθολικό και τα άλλα παρεκκλήσια. Εγιναν αξιόλογες εκδόσεις με τις οποίες παρουσιάσθηκαν στους πιστούς το ιστορικό της Μονής, λειτουργικά βιβλία, σύγχρονες άγιες μορφές της Εκκλησίας, αντιαιρετικά βιβλία, κτλ.


Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙ ΠΡΙΝ ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

________________

Η σημερινή εικόνα δεν αντανακλά την κατάσταση που επικρατούσε στο ασκητικό αυτό μοναστήρι πριν τριάντα περίπου χρόνια. Οχι ότι η πνευματικότητα και ο ασκητικός χαρακτήρας του ήταν ποτέ λιγότερα έντονος από ότι είναι σήμερα ή ότι έλειπε η αγιασμένη μορφή του σημερινού Καθηγούμενου της Μονής Αθανάσιου. Αλλού εστιαζόταν το πρόβλημα. Επασχε από φοβερή λειψανδρία.

Δυο καλοί μου φίλοι, ένα πολύ ευσεβές ζευγάρι, ταξίδευαν σχεδόν καθημερινά από τη Λευκωσία για να κάνουν τον εσπερινό με το Γέροντα, που τους περίμενε πολλές φορές πριν σημάνει την καμπάνα. Αν δεν πήγαιναν ο ενάρετος Γέροντας, εκτός από τις ατέλειωτες ώρες που αφιέρωνε στην εξομολόγηση και την τέλεση των ακολουθιών, έπρεπε να κάνει τον ψάλτη, να περιποιείται τα κατάκοιτα γεροντάκια, να μαγειρεύει, να καθαρίζει το μοναστήρι, να ξεναγεί τους επισκέπτες και να καλλιεργεί τον κήπο.

Μόνο ο Θεός ξέρει πώς κατάφερνε να τα φέρνει βόλτα όλα αυτά. Γι’ αυτό ο Χριστός τον αντάμειψε για την απέραντη υπομονή, το αγόγγυστο, την αυταπάρνηση και τους κόπους του και σήμερα προίσταται μιας ασκητικής πολυμελούς και αγωνιστικής αδελφότητας που αποτελεί το σέμνωμα της Εκκλησίας της Κύπρου και που δίνει την καλή ομολογία της πίστεως για τον Οικουμενισμό και τις άλλες αιρέσεις.


ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΓΕΣ

_________________

Δυστυχώς πολλοί καλοί πατέρες και εν Χριστώ αδελφοί μένουν στα σκάνδαλα. Εχουν οι ευλογημένοι μια συνήθεια να πετούν όπως τις μύγες. Οχι όπως τις μέλισσες, όπως μας συμβουλεύει ο Μέγας Βασίλειος. Αντί η ψυχή τους να χαίρεται και να εμπνέεται από τα τόσα όμορφα που η χάρη του Θεού κατεργάζεται στη ζωή της Εκκλησίας αυτοί οι ευλογημένοι μένουν στα σκάνδαλα, στην πτώση, στην αποτυχία. Ορισμένοι υποχωρούν στον τρίτο πειρασμό του Χριστού. Σκέφτονται τη σωτηρία με εγκοσμιοκρατικούς όρους. Αλλοι προκρίνουν την κατάκριση και το διασυρμό των συνανθρώπων τους. Αλλοι πάλιν χάνονται μέσα στο φαύλο κύκλο μιας χωρίς ελπίδα Χριστού εσχατολογίας. Κάποιοι τρίτοι πέφτουν στα δίχτυα του “εκ δεξιών πειρασμού” και μελετούν ασύνετα να “αποτειχιστούν” από την Εκκλησία ή ακόμη χειρότερα προσχωρούν σε σχισματικές κάστες.


“ΑΝΑΓΚΗ ΕΛΘΕΙΝ ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ...”

_____________

Ας μη μένουμε στα σκάνδαλα, πατέρες και αδελφοί. Ούτε στις πτώσεις των Οικουμενιστών, των Νεοβαρλααμιτών και των διάφορων νεωτεριστών. Ούτε στα οικονομικά και ηθικά σκάνδαλα που συμβαίνουν στην Εκκλησία. Ως πιστά τέκνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας ας αγωνιστούμε για να τηρείται απαρέγκλιτα η παράδοση των Αγίων Πατέρων. Ο αγώνας μας, όμως, ας μη διακατέχεται από την υψηλοφροσύνη ότι η σωτηρία ή η ορθόδοξη πίστη μας έχουν την ανάγκη μας. Τον αγώνα να τον κάνουμε μόνον επειδή έτσι επιβάλλει το χρέος μας έναντι του Θεού. Τα σκάνδαλα, οι νεωτερισμοί και οι αιρέσεις “ανάγκη ελθείν ίνα οι δόκιμοι φανεροί γένονται”.


Ας κυτάξουμε την ψυχή μας που είναι χέρσο χωράφι και ας εμπιστευτούμε τα υπόλοιπα στην αγάπη και την Πρόνοια του Αγίου Θεού. Οπως έκανε ο σεβάσμιος Γέροντας του Σταυροβουνίου που σήμερα χαίρεται η ψυχή του για τον εκατοναπλασίονα καρπό που τον αντάμειψε ο Κύριος για την πίστη, την αυταπάρνηση και την ταπείνωσή του.


“ΑΔΙΚΑ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕΣ...”

______________

Κάποιος κληρικός (διάκος τότε επίσκοπος σήμερα) πήγε και παραπονέθηκε στο μακαριστό άγιο ασκητή Παίσιο για τα σκάνδαλα που συνέβαιναν εκείνη την εποχή στην Εκκλησία. Ο π. Παίσιος τον κύταξε αυστηρά και του είπε ειρωνικά: “Να πάρει η ευχή! Αδικα σταυρώθηκες!”


Ετσι και εμείς, αδελφοί μου. Ας κάνουμε τον αγώνα μας και ας δίνουμε την καλή ομολογία της πίστεως, αλλά με πλήρη εμπιστοσύνη ότι ο Θεός κρατά στα χέρια Του τα ηνία της Ιστορίας και της Εκκλησίας Του και της σωτηρίας του σύμπαντος κόσμου.