ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΩΝΥΜΙΑ

=======================

Αγαπητοί διαχειριστές του ιστολόγιου,

Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε ένα απαράδεκτο φαινόμενο αναφορικά με την ανωνυμία στις ιστοσελίδες. Καταρχήν διευκρινίζω ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με την ανωνυμία αν χρησιμοιείται για να ιστορηθεί ο βίος ενός Αγίου λ.χ. ή για να μιλήσει με ευγένεια και διάκριση για κάποιο θέμα.

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΑΚΤΙΚΗ

____________________

Για δεκαετίες έχω γράψει εκατοντάδες άρθρα χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα. Τόσα πολλά μάλιστα (ίσως υπερβαίνουν τα χίλια) ώστε ούτε ο ίδιος δεν θυμάμαι ποια και πόσα! Ο λόγος; Δεν νόμιζα και ούτε νομίζω ότι το όνομά μου ή οι ακαδημαικοί μου τίτλοι είχαν να προσθέσουν κάτι στα γραφόμενά μου. Εγραφα για λειτουργικά και αγιολογικά θέματα, για την Ιστορία της Εκκλησίας, για τον Οικουμενισμό, κτλ. Εκανα, δηλαδή, ορθόδοξη κατήχηση. Τι θα προσέθεται το όνομά μου; Απολύτως τίποτε. Οσο για τους ακαδημαικούς μου τίτλους χαράς στους τίτλους. Αλίμονο αν κάποιος προσέδιδε σημασία σε αυτά που γράφω για ανύπαρκτης αξίας δεδομένα. Ποιος είμαι και τι τίτλους έχω που να προκαλούν την προσοχή ενός αναγνώστη; Αν μη τι άλλο ας είμαστε σοβαροί.

ΕΠΩΝΥΜΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΕ ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ

__________________

Σπανιότατα, παρέβαινα τον κανόνα της ανωνυμίας όταν έκανα προσωπική κριτική κάποιου επώνυμου, όπως λ.χ. του κ. Γιανναρά. Σ’ αυτές τις ελάχιστες περιπτώσεις δημοσίευσα άρθρα με το όνομά μου επειδή το θεωρούσα ανέντιμο να επιτεθώ εναντίον κάποιου γνωστού διανοούμενου και να γράφω ως κάποιος ανώνυμος "μυστήριος”. Η παρουσία του ονόματός μου δεν άλλαζε την ουσία της ασημαντότητας μου. Ημουν και εξακολουθώ να είμαι ένας κυριολεκτικά και εξ αντικειμένου άγνωστος και ασήμαντος άνθρωπος που τον ξέρουν οι συγγενείς και οι λιγοστοί φίλοι του και που δεν έδωσα τίποτα το αξιόλογο και το πρωτότυπο. Ανακυκλώνω αυτά που διάβασα. Η επώνυμη κριτική μου, όμως, εναντίον του κ. Γιανναρά είναι έντιμη από τη στιγμή που είναι επώνυμη.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ

____________________________

Τους τελευταίους μήνες, μετά την παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου στη συνάντηση της Μικτής επιτροπής Παπικών και Ορθοδόξων στη Θεσσαλονίκη, άλλαξα τελείως πρακτική. Οταν άκουσα το Μακαριότατο μέσω του έμπιστου παρατρεχάμενού του π. Κουμαριανού να μας λέγει ούτε λίγο, ούτε πολύ ότι για να προχωρήσουν οι διάλογοι με τους Παπικούς πρέπει να γίνουμε Ουνίτες αντελήφθηκα ότι η κατάσταση είναι πολύ πιο σοβαρή από ότι υπάρχει η εντύπωση ότι είναι. Ετσι εγκατέλειψα εντελώς την ανωνυμία. Υπογράφω όλα τα άρθρα και τα σχόλιά μου επειδή θεωρώ ότι είναι ώρα ομολογίας και η ανωνυμία με την ομολογία, ως γνωστόν, έχουν πάρει διαζύγιο από καταβολής κόσμου.

ΑΝΕΝΤΙΜΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΩΝΥΜΙΑ

______________________

Το βασικό πρόβλημα με την ανωνυμία αναφύεται όταν αρχίσει κάποιος να επιτίθεται και να προσβάλλει ανθρώπους και μάλιστα αξιόλογους ανθρώπους, όπως ο κανονικός Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημος. Αντιλαμβάνεστε πόσο πιο σοβαρό είναι το θέμα αν το άτομο αυτό που κρύβεται πίσω από την ανωνυμία δεν είναι καν μέλος της Εκκλησίας ή αν είναι άνθρωπος που είχε την αναξιοπρέπεια ή και την ιδιοτέλεια και ο Θεός ξέρει τι άλλο να παραστεί στις φιέστες του Ζακύνθου. Σε αυτές τις περιπτώσεις η ανωνυμία χρησιμοποιείται με ανέντιμο τρόπο και η ιστοσελίδα πρέπει, κατά την άποψή μου, να απαγορεύει την ανάρτηση αυτού του είδους των σχολίων ή άρθρων. Το ίδιο έγινε με τον μακαριστό Πατριάρχη των Σέρβων Παύλο. Σε κάποιο ιστολόγιο προσπάθησε κάποιος ανώνυμος να τον διασύρει με ένα υποτιμητικό σχόλιο για “τον παππού” που έκανε ανεπίτρεπτα πράγματα.

“Ο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ”

____________

Κάποιος άλλος λ.χ., στα σχόλια των ιστολογίων, τακτικά υπογράφει τα κείμενά του ως “αιρετικός”. Καταρχήν αφού είναι αιρετικός "τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;". Αν πάλιν είναι ορθόδοξος τι θέλει και παρουσιάζεται με τον τίτλο του αιρετικού; Σε κάθε περίπτωση αν θέλει να δημοσιεύει κείμενα ως αιρετικός ας μας πει ποιο είναι το όνομα του και ποια αίρεση εκπροσωπεί για να μπορούμε να συζητούμε μαζί του έντιμα και ωραία.

ΓΝΩΣΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ

_____________________

Χαίρομαι επειδή πληροφορούμαι ότι είναι γνωστά στους διαχειριστές των ιστολογίων ΜΕΡΙΚΕΣ φορές τα πρόσωπα που υπογράφουν ως ανώνυμα ή ένας πιστός, αιρετικός, κτλ..

Γνωστά μπορεί να είναι στους διαχειριστές των ιστολογίων. Είναι, όμως, ορθόδοξα; Ανήκουν στην ΜΙΑΝ, Αγίαν, Καθολική και Αποστολικήν Εκκλησία ή μήπως πρόσκεινται σε μια από τις πολυπληθείς παλαιοημερολογητικές κάστες;

Δεν γίνεται να το παίζουμε σε δύο ταμπλώ. "Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ". Κάποιοι αρνήθηκαν τα μυστήρια της Εκκλησίας και προσχώρησαν σε αιρετικές και σχισματικές κάστες. Και δεν έμειναν μέχρις εδώ. Εμφανίζονται ως Ορθόδοξοι και γίνονται τιμητές των άλλων ενώ οι ίδιοι βρίσκονται ΕΚΤΟΣ Εκκλησίας. Διευκρινίζω ότι ΜΙΛΩ ΓΕΝΙΚΑ. Επειδή διαπιστώνω παρεμβάσεις τέτοιων ανώνυμων ανθρώπων σε πολλά θρησκευτικά ιστολόγια.

“Ο ΑΜΕΘΥΣΤΟΣ”

_________________

Ας πάρουμε ως παράδειγμα κάποιον που υπογράφει, σε διάφορα ιστολόγια, κείμενα ως “αμέθυστος” και διαθέτει και δικό του αξιόλογο ιστολόγιο με τον ίδιο τίτλο.

Πώς γίνεται να είναι ορθόδοξος ο συντάκτης του αφού πρεσβεύει κακοδοξίες;

Διερωτάται με το πρόσφατο άρθρο του “Finis Christi;” αν η Ορθοδοξία και ο Χριστός θα εξαφανιστούν. Αυτό τουλάχιστον, λέγει ο τίτλος του άρθρου. Τι σόι ορθόδοξη πίστη είναι αυτή; Η πίστη της Εκκλησίας είναι εκ διαμέτρου αντίθετη: Ο Χριστός "εξήλθε νικών και ίνα νικήση." "Οι πύλες του Αδου ου κατισχύσουσιν” της Εκλησίας και "Μείζον ο εν υμίν ή ο εν τω κόσμω". Το άρθρο αφήνει από τον τίτλο του και μόνο να διαφανεί το ενδεχόμενο να συμβαίνει κάτι το διαφορετικό. Είναι ορθόδοξη αυτή η στάση;

Επειδή μάλιστα γνωρίζω ποιος δογματολόγος έλεγε τέτοιες ακρότητες και ποιοι άνθρωποι τις ενστερνίζονται, που έχουν στο μεταξύ προσχωρήσει στο παλαιημερολογιτισμό, έχω σοβαρές αμφιβολίες για την ορθοδοξία τους.

Γι’ αυτό παρακαλώ το ιστολόγιό σας να αναρτήσει αυτές τις σκέψεις μου και στο βαθμό που το αφορούν ας τις λάβουν υπόψη οι διαχειριστές του αν κρίνουν ότι είναι σκόπιμο.

Με εκτίμηση,

Παναγιώτης Τελεβάντος