Η "ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ" "DELENDΑ EST"

Η “ΒΑΠΤΙΣΜΑTIΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ” "DELENDΑ EST"

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==============

Γίνεται συστηματική προσπάθεια ηθικής εξόντωσης των παραδοσιακών πιστών που αγωνίζονται εναντίον του Οικουμενισμού. Η προσπάθεια αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα: Το πρώτο είναι η συκοφαντία. Το δεύτερο: Η διαστροφή των αληθειών της πίστης. Δεν χρειάζεται θεολογική εμβρίθεια και ιδιάζουσα ευφυία για να αντιληφθούμε τους λόγους που οι Οικουμενιστές χρησιμοποιούν αυτές τις δύο μεθόδους για να πολεμήσουν τους παραδοσιακούς πιστούς. Για να χρησιμοποιήσει κανείς πειστικά επιχειρήματα είναι απαραίτητο να στηρίζεται σε κάποια πρόσφορη θεολογική βάση. Υπάρχουν πολλοί οικουμενιστές που είναι ευφυείς και καταρτισμένοι. Αλλά πώς μπορούν να αρθρώσουν λόγο πειστικό, αφού είναι αναγκασμένοι να υπερασπίζονται κάτι τόσο νόθο και ελεεινό όπως είναι ο Οικουμενισμός; Τι μπορούν να πουν που να ευσταθεί, αφού προσπαθούν να πυργώσουν μια θεολογία που προσβάλλει ευθέως τα θεμέλια της Ορθόδοξης πίστης;

Ο ΧΙΜΛΕΡ ΚΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ

_________________

Είναι χαρακτηριστική η απάντηση του Χίμλερ μετά την κατάρρευση του ανατολικού και του Δυτικού μετώπου όταν οι Γερμανοί οπισθοχωρούσαν σε όλα τα μέτωπα. Οταν οι Ναζί του παραπονέθηκαν ότι δεν αποδίδει πια η προπαγάνδα του τους απάντησε: “Δώστε μου νίκες για να τις παρουσιάσω ως θριάμβους”. Αν, λοιπόν, ακόμη και ο Χίμλερ δεν μπορούσε να ασκήσει αποτελεσματική προπαγάνδα, όταν αντιμετώπιζε ολοκληρωτική ήττα, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε γιατί οι Οικουμενιστές στερούνται σοβαρών επιχειρημάτων για να πείσουν. Ως εκ τούτου καταφεύγουν σε δύο μεθόδους. Επιχειρούν να διαστρέψουν την πίστη της Εκκλησίας με την κακόδοξη ερμηνευτική των κανόνων και της Παράδοσης της Εκκλησίας, όπως έκανε ο κ. Φειδάς στη μελέτη για τη συμπροσευχή με τους αιρετικούς και όπως επεχείρησε ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης (Ζηζιούλας), με τη συνέντευξή του, στην εφημερίδα “Φιλελεύθερος”, για το “πρωτείο” και για το αιρετικό κείμενο της Ραβέννας.

ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ

_________________

Οι Οικουμενιστές μετέρχονται αδίστακτα και τη συκοφαντία. Αυτή μετήλθε, δυστυχώς, και ο Παναγιότατος με τον ισχυρισμό ότι η Ομολογία τον “εξωεκκλησιάζει”!!! (Πότε εμπνεύστηκε τον όρο ο Παναγιότατος; Ενώ επέβαινε θαλαμηγού πολυτελείας που έπλεε σε εξωτικό ποτάμι, που πραγματοποιεί οικολογικές κρουαζιέρες; Αν ενδιαφέρεται όντως για κάθαρση ο κ. Βαρθολομαίος καλύτερα να αρχίσει από την όζουσα μέχρι λιποθυμίας Πατριαρχική αυλή που είναι σφηκοφωλιά αδίστακτων Οικουμενιστών. Και αφού τελειώσει με το σταύλο του Αυγείου στο Φανάρι ας ενδιαφερθεί, σε μεταγενέστερο στάδιο, και για τον βιολογικό καθαρισμό τα ποταμών της υφηλίου και της Μαύρης θάλασσας). Ο π. Τσέτσης ήταν ο πρώτος που προσπάθησε να σπιλώσει τους παραδοσιακούς πιστούς ως δήθεν σχισματικούς. Ο Παναγιότατος, όμως, δεν περιορίστηκε σε δηλώσεις. Προσπάθησε να θεμελιώσει τον ισχυρισμό, με επιστολή, που έστειλε στην Εκκλησία της Ελλάδος, με την οποία ζητούσε τιμωρία των παραδοσιακών πιστών. Η δε Σύνοδος της Ελλαδικής Ιεραρχίας την έκρινε τόσο σοβαρή ώστε την πέταξε κυριολεκτικά στον κάλαθο των αχρήστων παρόλον ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είναι αχυράνθρωπος του Πατριάρχη και εφαλτήριο των οικουμενιστικών του σχεδίων.

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΩΝ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗΣ

____________________

Η διαστροφική ερμηνευτική των Οικουμενιστών παρουσιάζει (ανεπιτυχώς φυσικά) σύμφωνες δήθεν με τους ιερούς κανόνες τις συμπροσευχές με τους αιρετικούς. Τον άχαρι αυτό ρόλο ανέλαβε καταρχήν ο π. Τσέτσης, εκ μέρους του Πατριαρχείου, και ο π. Κουμαριανός εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου. Οταν και οι δύο, ως εικός, ρεζιλεύθηκαν με τις ανοησίες και τις αιρέσεις που εξέμεσαν, ο κ. Φειδάς, με επιστημονικοφανή μελέτη, προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Πολλοί καλοί πατέρες και αδελφοί απέδειξαν το ασύστατο των ισχυρισμών του. Αξίζει ιδιαίτερης μνείας η μελέτη - καταπέλτης του π. Αναστάσιου Γκοτσόπουλου που αναίρεσε βήμα προς βήμα την κακόδοξη μελέτη του κ. Φειδά και έσπασε έτσι κυριολεκτικά τη ραχοκοκκαλιά του “λαικού οικουμενισμού”.

ΤΟ ΦΙΔΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΟΡΦΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

__________________________

Εκείνο που δεν έχει ακόμη επιτελεσθεί και πρέπει οπωσδήποτε να γίνει είναι να χτυπηθεί το φίδι της “Βαπτισματικής θεολογίας” που είναι κρυμμένο στον κόρφο της Ορθοδοξίας. Ενόσω ο Περγάμου Ιωάννης και η “Βαπτισματική θεολογία” δεν καταδικαστούν συνοδικά οι Οικουμενιστές έχουν περιθώριο ελπίδας για την τελική νίκη. Οι δυνάμεις των παραδοσιακών πιστών και η γραφίδα των δόκιμων θεολόγων πρέπει να στοιχηθούν για γενική ομοβροντία εναντίον της φοβερής αυτής αίρεσης. Η “Βαπτισματική θεολογία” (το μαλακό υπογάστριο της “θεωρίας των κλάδων”, της θεολογίας των “αδελφών Εκκλησιών” και της θεωρίας των “δύο πνευμόνων”) πρέπει να καταποντισθεί. Και ας προσεχθεί πάρα πολύ το εξής: Οι κινήσεις αντιπερισπασμού των Οικουμενιστών για το “λαικό οικουμενισμό” δεν γίνονται απλά για να καθιερώσουν και να δικαιολογήσουν τις συμπροσευχές με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους. Ασφαλώς γίνονται και γι’ αυτό! Γίνονται πρώτιστα για να αποσπάσουν την προσοχή μας από το αιρετικό πυρηνικό υποβρύχιο της “Βαπτισματικής θεολογίας” που είναι ελλιμενισμένο στο λιμάνι της Ορθοδοξίας.

“CARTHAGINEM DELENDUM EST”

_______________________

Η “Βαπτισματική θεολογία” πρέπει να χτυπηθεί ανελέητα! Εξάπαντος! Ως θέμα προτεραιότητας. Αλλιώς παίζουμε το παιγνίδι των Οικουμενιστών. Τι σόι διαλόγους κάνουμε με τους Παπικούς αφού ο “ορθόδοξος” συμπρόεδρος της μικτής Επιτροπής Ορθοδόξων και Παπικών είναι εισηγητής δεινής εκκλησιολογικής αίρεσης που υποσκάπτει την πίστη στη μοναδικότητα της Ορθοδοξίας; Ο Περγάμου Ιωάννης είναι ο “Γκορμπατσώφ” της Ορθοδοξίας. Η απομάκρυνσή του από τη θέση που κατέχει πρέπει να γίνει προτεραιότητα όλων. Πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτός ο στόχος; Καταρχήν με τη γραφίδα διαπρεπών θεολόγων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά του οικουμενισμού: Οι π. Ζήσης, π. Μεταλληνός, Αρχιμανδρίτης Γεώργιος (Καψάνης), κ. Τσελεγγίδης, π. Σαράντης, π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος και άλλοι.

ΠΕΡΓΑΜΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΗΖΙΟΥΛΑΣ = ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΩΦ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

______________________

Αφού στοιχειοθετηθεί με αδιάσειστα επιχειρήματα ο αιρετικός χαρακτήρας της “Βαπτισματικής Θεολογίας” πρέπει να περάσουμε στο δεύτερο στάδιο του αγώνα: Να γίνει εμπεριστατωμένη καταγγελία του Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη, επί αιρέσει, σε όλες τις συνόδους των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, με τη συνεργασία τοπικών παραδοσιακών επισκόπων και θεολόγων. Στόχος; Η προώθηση αποφάσεων από τις συνόδους των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών που θα καταδικάζουν ρητά την αίρεση της “Βαπτισματικής Θεολογίας” και τον εισηγητή της. Και ο Πατριάρχης; Θα μείνει στο απυρόβλητο; Κάθε άλλο! Κάθε χαστούκι που πέφτει στις παρειές του Σεβασμιότατου Περγάμου προσγειώνεται ηχηρά στο μάγουλο του Παναγιότατου. “Carthaginem delendum est”. Η “Βαπτισματική θεολογία” πρέπει α.) Να αναιρεθεί συστηματικά, β.) Να τύχει πανορθόδοξης καταδίκης, και γ.) Ο εισηγητής της να αποχωρήσει κατησχυμένος από το προσκήνιο των διαλόγων. Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό βοηθά τους Οικουμενιστές να προωθήσουν τα σχέδιά τους. Εχουμε κανένα λόγο να παίξουμε το παιγνίδι τους;