ΒΙBΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΑΡΧΙΜ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΟΜΙΛΙΕΣ ΣΕ ΕΟΡΤΕΣ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

________

Αρχιμανδρίτου Γεωργίου, Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, Ομιλίες σε εορτές του Τριωδίου και περί αρετών (των ετών 1981-1991) Γ΄, Έκδοσις Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου, Άγιον Όρος 2017, σσ. 250.

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, Θεολόγου

=====

Ζη Γεώργιος και θανών εν Κυρίω, ζη και παρ’ ημίν ως λαλών εκ των βίβλων. Μόλις παρέλαβα κομψό τόμο ευγενώς αποσταλέντα στον γράφοντα από τη Μονή Γρηγορίου του Αγιωνύμου Όρους. Όμως η αξία του βιβλίου δεν περιορίζεται στο εξώφυλλο. Παραφράζοντας το ψαλμικό «πάσα η δόξα της θυγατρός του βασιλέως έσωθεν» καλώ τον αναγνώστη να φυλλομετρήσει το παρόν, που αποτελεί, κατά τον Καθηγούμενο της Μονής Αρχιμανδρίτη Χριστοφόρο, «δημοσίευσι των ομιλιών του Γέροντος, που εξεφώνησε στην Τράπεζα της Μονής κατά την περιόδο από το 1981 έως το 1991. Στον παρόντα τόμο περιέχονται ομιλίες που αναφέρονται στο Τριώδιο και στον αγώνα για την απόκτησι των αρετών». Και σημειώνει πιο κάτω ο Αρχιμ. Χριστοφόρος: «Η μεγαλύτερη ευλογία και χαρά του Γέροντά μας, όπως φαίνεται από τους λόγους του, ήταν να μας βλέπη να προοδεύουμε πνευματικά και να ωριμάζουμε κατά Θεόν». 

Μιλώντας για την Κυριακή της Ορθοδοξίας ο αοίδιμος Γέρων Γεώργιος (Καψάνης) πλέκει το εγκώμιο των μαρτύρων και ομολογητών της Πίστεως της πατροπαραδότου, «οι οποίοι με πολλούς αγώνες, διωγμούς και μαρτύρια διετήρησαν την Ορθόδοξο Πίστι διά μέσου των αιώνων και μάλιστα κατά τους πολύ δύσκολους χρόνους της εικονομαχίας, η οποία διήρκεσε εκατό περίπου έτη». Και συνεχίζει πιο κάτω: «Είναι πολύ λυπηρό ότι αυτοί οι οποίοι έκαναν αυτό το κακό στην Εκκλησία δεν ήταν μόνο κοσμικοί άρχοντες…αλλά μεταξύ αυτών ευρέθησαν και επίσκοποι και θεολόγοι και κληρικοί και μοναχοί -μοναχοί βέβαια ελάχιστοι- οι οποίοι συνετάχθησαν με την αίρεσι των εικονομάχων». 

Σήμερα, τρία χρόνια μετά την κοίμηση του Γέροντος Γεωργίου αντιμετωπίζουμε τον αιρετικό Οικουμενισμό, που σήκωσε κεφάλι και απειλεί σαν το βιβλικό Ναβουχοδονόσορα, όσους δεν τον προσκυνήσουν. Πριν από ένα χρόνο, ως γνωστόν, στο Κολυμβάριο της Κρήτης «εξήλθε δόγμα παρά» των εκεί συνελθόντων, ότι οι αμετανόητοι αιρετικοί αποτελούν «ετερόδοξες Εκκλησίες και ομολογίες»!!! 

Γράφει ο μακαρία τη λήξει Αρχιμανδρίτης για τον Προτεσταντισμό, που αναγνωρίστηκε στο Κολυμβάριο, όχι ως σύνολο αιρέσεων και αιρετικών, αλλά ως μία από τις «ετερόδοξες Εκκλησίες και Ομολογίες»: «Εξ αντιδράσεως προς τον Παπισμόν προήλθεν ο Προτεσταντισμός, ο οποίος μετέφερε το «αλάθητον» από τον πάπαν εις έκαστον προτεστάντη, αφού κάθε προτεστάντης θεωρείται ότι δύναται να ερμηνεύει την Αγίαν Γραφήν ορθώς, ανεξαρτήτως της παραδόσεως της Εκκλησίας. Έτσι ο ανθρωποκεντρισμός του Παπισμού, με άλλο σχήμα εισήλθε στον Προτεσταντισμό». 

Κρίμασιν οις οίδε Κύριος, ο κραταιός αυτός πολέμιος του Οικουμενισμού δεν ήταν εν μέσω ημών στην τελευταία Σύναξη του Αγίου Όρους, για να ακουστεί εκεί από το στόμα του «μέλος εναρμόνιον θεολογίας». Παριστάμενος, όμως, τω Θρόνω της χάριτος εύχεται να απαλλαγεί τάχιον η Εκκλησία του Χριστού, η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική, από τη λύμη των συγκρητιστών.