ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΘΕΩΡΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ

ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΘΕΩΡΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ

Της Χριστούφαντου

=====

Ὑπάρχουν ὁρισμένοι  Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι, λόγῳ τοῦ ὅτι γνωρίζουν κάποια στοιχεῖα ἤ καί κάποια θέματα ἀπό τήν διδασκαλία τῆς Πίστεως, νομίζουν ὅτι αὐτό ἀρκεῖ γιά νά εἶναι κανείς ἄνθρωπος πνευματικός. Τό πόσο ὅμως λάθος ἔχουν, τό βλέπουμε καί στόν Ἅγιο Ἰάκωβο τόν Ἀδελφόθεο, ὁ ὁποῖος τονίζει: «Γίνεσθε δέ ποιηταί λόγου καί μή μόνον ἀκροαταί» (Ἰακ. α´, 22). Ἀλλά κάτι ἀνάλογο βλέπουμε νά ἀναφέρει καί ὁ Ἀπ. Παῦλος στήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή: «Οὐ γάρ οἱ ἀκροαταί τοῦ νόμου δίκαιοι παρά τῷ Θεῷ, ἀλλ᾽ οἱ ποιηταί τοῦ νόμου δικαιωθήσονται» (Ρωμ. β´, 13).

Πράγματι, ἀποτελεῖ πειρασμό τό νά καλλιεργεῖ ὁ ἄνθρωπος ἁπλῶς μία "ἐγκεφαλική πίστη", νά γνωρίζει δηλαδή θεωρητικά καί μόνον τήν ἀλήθεια καί νά μήν προχωρᾶ καί στήν ἐφαρμογή της. Στίς ἡμέρες μάλιστα πού ζοῦμε, καί λόγῳ τῆς τεχνολογίας, ὑφίσταται ἡ δυνατότητα περισσοτέρας γνώσεως καί σέ θέματα Πίστεως ἀπ᾽ ὅ,τι συνέβαινε στίς περασμένες γενιές. Ὁπότε, τά πράγματα γίνονται ἀκόμη πιό ἐπικίνδυνα στό σημεῖο αὐτό. Ἐάν, δηλαδή ὁ ἄνθρωπος ξεγελᾶ τόν ἑαυτό του ἀπό τόν ὄγκο τῶν γνώσεων, δίχως νά ἐφαρμόζει αὐτήν τήν θεωρία στήν πράξη. Ἐπίσης, δέν ἀρκεῖ ἀκόμα καί νά κηρύττουμε τήν ἀλήθεια, ἐάν δέν ἀγωνιζόμαστε νά ἐφαρμόσουμε ἀπολύτως τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. 

Ἐάν συμβαίνει αὐτό, δηλαδή ἡ γνώση χωρίς τήν ἐφαρμογή, τότε ὁ ἄνθρωπος παραλογίζεται. Ἐξαπατᾶται. Καί δέν ὑπάρχει χειρότερο πρᾶγμα ἀπό τό νά ἐξαπατᾶ κανείς τόν ἴδιο του τόν ἑαυτό, καί μάλιστα μέ αὐτήν ἀκριβῶς τήν μορφή πού ἀποδοκιμάζει ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ἀλλά καί οἱ ἄνθρωποι, πού ἀργά ἤ γρήγορα μαθαίνουν περί τοῦ ἰδιοτύπου αὐτοῦ φαρισαϊσμοῦ.

Ἄς κλείσουμε ὅμως θετικά μέ τό τί λέγει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός γιά ὅσους ἀκούουν-γνωρίζουν, ἀλλά καί ἐφαρμόζουν τόν λόγο Του: «Πᾶς οὖν ὅστις ἀκούει μου τούς λόγους τούτους καί ποιεῖ αὐτούς, ὁμοιώσω αὐτόν ἀνδρί φρονίμῳ, ὅστις ᾠκοδόμησεν τήν οἰκίαν αὐτοῦ ἐπί τήν πέτραν" (Ματθ. ζ´, 24). 

Ἑπομένως, γνωρίζουμε τί ἀκριβῶς πρέπει νά κάνουμε.