ΟΤΑΝ ΣΑΣ ΕΠΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ ΑΛΒΑΝΙΑΣ, ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ!
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Διαβάσαμε, στην ιστοσελίδα “Ρομφαία”, ρεπορτάζ του π. Ηλία Μάκου:
“Το διεθνές βραβείο «Κλάους Χεμέρλε» (ο οποίος ήταν Επίσκοπος Άχεν και καθηγητής Φιλοσοφίας των Θρησκειών) απένειμε την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου, στον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο το Ρωμαιοκαθολικό Κίνημα Φοκολιάρ, με 140.000 μέλη σε 180 χώρες, αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη συμβολή του στην εδραίωση της ειρηνικής συνύπαρξης και της συνεργασίας των θρησκευτικών κοινοτήτων σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία.
Κατά την τελετή της απονομής του βραβείου, που δίνεται κάθε δύο χρόνια σε εξέχοντα πρόσωπα, στον ιστορικό καθεδρικό ναό του Άχεν της Γερμανίας μίλησε με πολύ θετικά λόγια για το έργο, την προσωπικότητα, την ιεραποστολική δράση και το σταθερό προσανατολισμό του Μακαριωτάτου στην προσέγγιση και την κατανόηση διαφορετικών πολιτιστικών και θρησκευτικών παραδόσεων ο Καρδινάλιος Κουρτ Κοx, Πρόεδρος του «Ποντιφικιανού Συμβουλίου για την Προαγωγή της Διαχριστιανικής Ενότητας».
Μάλιστα χαρακτήρισε τον κ. Αναστάσιο ως μια σπουδαία και κορυφαία φυσιογνωμία, που οι παρεμβάσεις του είναι σημαντικές για την ανάδειξη του ρόλου των θρησκειών ως παραγόντων καταλλαγής και όχι όξυνσης των αντιπαραθέσεων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μίλησε για το ιεραποστολικό ταξίδι του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου αρχικά στην Αφρική και αργότερα στην Αλβανία, λέγοντας ότι πάντα σέβεται τα μέλη των άλλων θρησκειών. Τόνισε επίσης ότι το παράδειγμα του Μακαριωτάτου είναι απόδειξη ότι ο διαθρησκευτικός διάλογος και η ιεραποστολική δράση δεν έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους.”
Είναι φανερόν ότι, από μια άποψη, δικαίως απενεμήθη το βραβείο “Κλάους Χεμέρλε” στον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας για την ιδιαίτερη συμβολή του στην εδραίωση της ειρηνικής συνύπαρξης και της συνεργασίας των θρησκευτικών κοινοτήτων σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία.
Από την ίδια άποψη δικαίως ο καρδινάλιος Κώχ επαινεί εκ βαθέων τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο για τον σταθερό προσανατολισμό του Μακαριωτάτου Αλβανίας στην προσέγγιση και στην κατανόηση διαφορετικών πολιτιστικών και θρησκευτικών παραδόσεων.
Με την εξής διαφορά: Είναι, άραγε, τιμητικό να σε επαινούν οι εχθροί της Ορθοδοξίας;
Είναι τιμητικό να σου δίνουν εύσημα και βραβεία;
Πιστεύουμε πως όχι, αν -εκτός των άλλων- κρίνουμε από την ομιλία του Μακαριώτατου Αλβανίας κατά την βράβευση:
“Ο νηφάλιος διάλογος με τον τονισμό των ειρηνικών αρχών κάθε θρησκείας συμβάλλει σημαντικά στην καλλιέργεια της αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Γι' αυτό πρέπει να ενισχυθούν οι προσπάθειες για ειρηνική αξιοποίηση του θρησκευτικού βιώματος.Ύψιστο και άμεσο χρέος όλων των θρησκευτικών ηγετών είναι η επίμονη και συστηματική καλλιέργεια μιας υγιούς πνευματικότητος.
Επιβάλλεται να καλλιεργείται συνεχώς απ' όλους τους θρησκευτικούς φορείς μια ειρηνική θεολογία και ανθρωπολογία.”
Ούτε λέξη για την Ορθοδοξία. Ούτε λέξη για τον Χριστιανισμό. Μιλά μόνον για τις θρησκείες, λες και δεν έχουν διαφορές μεταξύ τους. Λες και δεν γνωρίζει ότι το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία ειρήνης, αλλά θρησκεία που ξαπλώθηκε -και ξαπλώνεται- διά πυρός και σιδήρου και όχι με Διαθρησκειακούς Διαλόγους και ειρηνικά μέσα.
Αναφέρει σχετικά:
"Η βία εν ονόματι της θρησκείας, βιάζει την ουσία της θρησκείας. Και κάθε έγκλημα στο όνομα της θρησκείας είναι έγκλημα κατά της ίδιας της θρησκείας. Η θρησκεία είναι θείο δώρο, δοσμένο για να γαληνεύει τις καρδιές, να θεραπεύει τις πληγές και να φέρνει πλησιέστερα άτομα και λαούς.”
Ο Μακαριώτατος Αλβανίας υπήρξε καθηγητής θρησκειολογίας και έγραψε ειδικό σύγγραμμα για το Ισλάμ.!!!
Το Ισλάμ θρησκεία ειρήνης, Μακαριώτατε;
You know better than that!
Δυστυχώς! Το οικουμενιστικό σας φρόνημα δεν σας επιτρέπει να δείτε αυτό που βλέπει ακόμη και ο εκ γενετής τυφλός της παραβολής.
Τα πράγματα τοποθετούνται στην σωστή τους βάση, όταν αναγνωνται μέσα από την προοπτική της αγιοπατερικης διδασκαλίας, της ορθόδοξου θρησκευτικής πίστεως της Εκκλησίας μας.
ReplyDeleteΟ Αρχιεπισκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, αποτελεί αδιαμφησβητητα εξέχουσα μορφή τόσο στην ορθοδοξία λόγω της ιεραποστολικης του δράσης στην Αφρική και στην συνδρομή του στην εκ τέφρας αναγεννησεως της Εκκλησίας της Αλβανίας, όσο και σε επίπεδο ακαδημαϊκό, καθώς, στο τομέα της Θρησκειολογίας, συνέφερε τα μέγιστα, στην σύγχρονη θρησκειολογικη-θεολογική επιστήμη.
Ο οικουμενισμος, ως θρησκευτικός συγκρητισμος, από τον οποίο ο εν λόγω ιεραρχης δυστυχώς, εμφορείται, αποτελεί την ανακεφαλαιωση όλων των πλανων και αιρέσεων, καθώς εξισώνει την Ορθόδοξη πίστη της Εκκλησίας Του Χριστού, με τις λοιπές πλανεμενες θρησκευτικές διδασκαλίες.
Βέβαια, ο Χριστιανισμός, η ορθοδοξία ως η αυθεντική μορφή του, είναι θρησκεία, για να μην πέσουμε στην πλάνη της νεορθοδοξου-κακοδοξου αντιλήψεως, προτεσταντικης αποχρώσεως, (βλ. Γιανναράς), που απορρίπτει τον όρο Θρησκεία για την εκκλησία, εσκεμμένα, ούτως ώστε να κατοχυρώσει την ελευθεριαζουσα, επιλεκτική, "ερωτομανη", θεολογική του "προταση",
ητοι παγιωμένο και συγκεκριμένο σε μορφή, περιεχόμενο και είδος σύστημα πίστης και ιεράς διδασκαλίας περί του Θείου, η ιερά λατρεία του θειου και η υπακοή των θείων εντολών, η μεταφυσική κόσμοθέαση, και το ηθος,
ούσα μέσα στα πλαίσια της θρησκευτικής ιδιοπροσωπειας.
Ολες οι θρησκείες έχουν τα προαναγραφομενα συστατικά στοιχεια.
Αγιοι απολογητες τόσο των πρώτων χριστιανικών αιωνων, όπως ο Κλημης ο Αλεξανδρεύς, ο Λακταντιος, ο ιερός Αυγουστίνος,όσο και σύγχρονοι, Νεκτάριος Πενταπολεως, Ευγένιος Βούλγαρης, ερμηνεύουν την θρησκευτικότητα του ανθρώπου, ως έκπτωση από την αληθινή θρησκεια του Μονοθεισμου(πτώση του Αδάμ από τον Παράδεισο)στην λατρεία των δαιμόνων-ειδώλων.
Η διαφορά εγκειτε στο περιεχόμενο,στο δόγμα κάθε θρησκείας.
Οιδρυτής της, δεν είναι ένας άνθρωπος, ένας προφήτης(Ισλάμ) η ένας ημίθεος(παγανισμού), αλλά ο Θεάνθρωπος, ο ενσαρκωθεις Θεός Λόγος, που εφανερωσε την πίστη στον αληθινό Θεό, την πρέπουσα λατρεία προς τον Τριαδικο Θεό, αλλά και την μόνη οδό σωτηρίας, καθώς η διδασκαλία της, έχει οντολογικο χαρακτήρα.
Δηλαδή, απευθύνεται στην ύπαρξη του ανθρώπου και στην τραγικότητα της, λόγω της αμαρτίας.
Δεν είναι μια θεωρητικολογια,μια ιδεολογία χωρίς αντίκρυσμα, αλλά μια θεραπευτική αγωγη,καθώς ο άνθρωπος ελευθερώνεται από τον διάβολο, τα πάθη και τον θάνατο,εν Χριστώ, και μια υγιής πνευματική θρησκευτικότητα από την άλλη,(θεία λατρεία), η θεωρία(ιερά διδασκαλία), πραξη(ιερός ησυχασμος, κάθαρση, φωτισμός και θεωση).
Με λίγα λόγια, έχει τεκμήρια,αλήθεια και αυθεντικό βίωμα.
Οι Αγιοι, τα λαμπρά παραδείγματα, των προαναφερθέντων θέσεων, ως οι γνήσιοι εκφραστές, της ευσεβείας, μεγάλου μυστηρίου.
Οι αποκωδικοποιητες, του μεγάλου αινίγματος της ιστορίας, καθώς η κλειδα που απόκτησαν, είναι ο Αρχηγός της Ζωής, ο Ιησούς Χριστός.
Ο Σωτήρας και λυτρωτής, ο Μεσσίας και αληθινός Θεός. Ο ιδρυτής της μονής αληθινή θρησκείας, της ορθόδοξου Καθολικής εκκλησίας, αυτού του θεανθρωπινου οργανισμού, του Σώματος Του.
Έτσι η θρησκευτικοτητα αυτη καθαυτή, είναι απόδειξη της καταγωγής του ανθρώπου, φαινομενολογικα.
Ως προς τα διαφορετικά θρήσκευματα-δόγματα,αποδυκνειεται του λόγου το αληθές,
της πνευματικής συγχησεως του πεπτωκοτος ανθρώπου.
Συμπεράσματικα, ο άνθρωπος είναι κατεξοχήν θρησκευτικό ον, καθώς ως εικόνα Του Θεού, αναφέρεται στον Δημιουργό Του.
Το ερώτημα είναι, εάν αυτή η τάση του ανθρώπου προς το απόλυτον, θα επαληθευτεί στον χώρο που αυτό το Απόλυτον, φανερωνεται, δηλαδή στην ορθόδοξη εκκλησία.
Οι σύγχρονοι ορθόδοξοι Ιεράρχες,αλλά και όλοι οι ενσυνειδητοι χριστιανοί,λαϊκοί και κληρικοι, πρέπει να βιώσουμε αυτή την θρησκευτικότητα της εκκλησίας, της κοινωνίας του Θεού με τον Άνθρωπο, ώστε να μπορεί να μεταλαμπαδευεται προς τον κόσμο, αυθεντικά και αληθινά.
Μόνο εάν πάρουμε στα σοβαρά, το πρόσωπο του Ιησού του Ναζωραίος. Τότε, θα βοησουμε μετά του ψαλμωδου το ιερόν λογιον "γευσασθε και ιδετε, ότι Χριστός ο κύριος".