ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΘ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΙΕΡΩΝΥΜΟ
Του ιατρού κ. Λυκούργου Νάνη
=====
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ), ο μοναδικός αξιόπιστος φορέας εκπροσωπήσεως και αντιπροσωπεύσεως, του πολυπληθούς σώματος των Ελλήνων θεολόγων, εν αντιθέσει προς της θλιβερή μειοψηφική δράκα των γνωστών διασπαστών-ανατροπέων του “ΚΑΙΡΟΥ”, και αφού η κατάσταση με την περίπτωση του κρίμασιν οις οίδε Κύριος κατέχοντος την καθ’ Ελλάδα αρχιεπισκοπική καθέδρα, έφθασε στο απροχώρητο, άσκησε ήπια και σχετικά ευγενική μεν, επιβεβλημένη δε, κριτική, των επιεικώς απαράδεκτων απόψεών του, των σχετικών με το μάθημα των Θρησκευτικών.
Ο γράφων, θεωρεί, πως, εν προκειμένω, απαιτείται σκληρότερη γλώσσα και ένταση της σφοδρότητος, της ασκουμένης κριτικής, σε βάρος του αναξίου, της ιεράς και υψηλής αποστολής του, αρχιεπισκόπου Αθηνών, και των εξ ίσου αναξίων ιεραχών, των συνοδοιπορούντων αυτώ.
Ο υποτιθέμενος ηγήτωρ της Ελλαδικής Εκκλησίας, όπως και οι ομόφρονες και ομότροποί του μητροπολίτες, εδώ και πολύ καιρό, έχουν καταπροδώσει το θεοφιλή αγώνα, τόσο της ΠΕΘ, όσο και των ορθοφρονούντων γονέων, των μαθητών-θυμάτων του ελεεινού και τρισαθλίου “προγράμματος σπουδών”, των εκτρωματικών και μεταλλαγμένων, “καιρίτικης” κοπής και προελεύσεως, “νέων Θρησκευτικών”.
Παρέπεμψαν το όλο ζήτημα, σε μία τριμελή εξ αρχιερέων επιτροπή, η οποία, εξ ονόματος της Εκκλησίας της Ελλάδος, ανέλαβε, να διαπραγματευθή το περιεχόμενο του μαθήματος που επρόκειτο να διδαχθή, με τους καθ’ ύλην αρμοδίους εκπροσώπους, της κατ’ επίφασιν χριστιανικής Πολιτείας, με αντικειμενικό σκοπό και στόχο, την κατοχύρωση του ορθοδόξου προσανατολισμού και χαρακτήρα, του πολύπαθου μαθήματος.
Το αποτέλεσμα που προέκυψε, από τη σχετική δραστηριότητα της εν λόγω επιτροπής, είναι γνωστό. Η επιτροπή απέτυχε παταγωδώς να διαχειρισθή το όλο ζήτημα, επ’ ωφελεία των θέσεων της Εκκλησίας και της υγιώς φρονούσης μερίδος της ελληνικής κοινωνίας.
Ειδικά, ο πρόεδρός της, μητροπολίτης Ύδρας Εφραίμ, όχι μόνο προέβη σε σχετικές, λίαν απαράδεκτες δηλώσεις, αλλά, επιπλέον, απέσπασε τα εύσημα του γνωστού και μη εξαιρετέου υπουργού Γαβρόγλου, του ολετήρα της πάλαι ποτέ, εθνικής μας παιδείας...
Επιπροσθέτως, οι μεγάλοι ένοχοι της παραμορφώσεως του γνήσιου χαρακτήρα του μαθήματος, οι “καιρίτες” -“συναξιακοί”, (πολλοί από δαύτους πλαισιώνουν το αποδομητικό του ορθοδόξου ήθους, γνωστό και μη εξαιρετέο, νεοορθόδοξο περιοδικό “ΣΥΝΑΞΗ”), δηλαδή, αντί να συγκεντρώσουν τη συνοδική, καθολική αποδοκιμασία των ιεραρχών μας, την ομόθυμη, από μέρους τους, καταδίκη και τον ομόφωνο, από την πλευρά τους, στιγματισμό, του ιδιαζόντως ειδεχθούς, πνευματικού τους εγκλήματος, θεωρήθηκαν, άκουσον, άκουσον!!!, ισότιμοι, προς την ΠΕΘ, συνομιλητές της ΔΙΣ!
Και εσχάτως, εκδηλώθηκε, πανηγυρικώ τω τρόπω, το αποκορύφωμα, της προδοτικής στάσεως, της πειθήνιας, στη στρεβλή θέληση του κ. Ιερωνύμου, λεγόμενης Διαρκούς Ιεράς Συνόδου.
Όπως τυγχάνει ευρέως γνωστό, το ΣΤΕ, με ιστορικές του αποφάσεις, κατάφερε ισχυρό ράπισμα στις επηρμένες παρειές των ενόχων του αποχρωματισμού και της απογυμνώσεως των Θρησκευτικών (Γιαγκάζογλου και...σία), από τον ορθόδοξο χριστιανικό τους χαρακτήρα, υποχρεώνοντας τη διοίκηση σε απόλυτη συμμόρφωση προς αυτές, καθό διαλαμβάνει και σχετική συνταγματική επιταγή.
Και η αρμόδια υπουργός Κεραμέως, ακόμη δεν συμμορφώθηκε, ως ώφειλε, με τις σχετικές αποφάσεις. Αρνήθηκε, επιπλέον, να δεχθή σε ακρόαση την ΠΕΘ, η οποία εκπροσωπεί 2500 Έλληνες θεολόγους! Αυτή είναι η δημοκρατία τους, κατά τα άλλα...
Θεοφιλής, δε, πρωτοβουλία βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, υπό τη μορφή σχετικής καταθέσεως επερωτήσεως στη Βουλή των Ελλήνων, σκανδαλωδέστατα, παρεμποδίστηκε, και εν τέλει ματαιώθηκε, με πρωτοβουλία του βουλευτή Καλαφάτη (ας τον έχουν υπ’ όψιν τους οι ψηφοφόροι της Θεσσαλονίκης στις επόμενες εκλογές...), αφού, πρώτα, καθό διαλαμβάνει σχετικό ρεπορτάζ, εξεμάνη η υπουργός Κεραμέως...
Πού καταντήσαμε! Αντί να εκμανούν οι κύριοι βουλευτές, και προπαντός οι ψηφοφόροι, που εξαπατήθηκαν, κατά τρόπο επιεικέστατα αήθη, εν προκειμένω, εξεμάνη η υπουργός Κεραμέως...
Και αυτό ήρκεσε, προκειμένου να μην κατατεθή η ομαδική επερώτηση...
Αυτή είναι η καρικατούρα της δημοκρατίας στον τόπο μας...
“Δειμοκρατία”, θα έπρεπε να ονομάζεται, και όχι δημοκρατία!
Ε λοιπόν! Ενώ συνέβησαν, τα κραυγαλέα αυτά γεγονότα, τα αποκαρδιωτικά, τα εξοργιστικά, τα προκαλούντα τον εύλογο αποτροπιασμό και τη δίκαιη αγανάκτηση, των υγιώς φρονούντων, η επίσημη Εκκλησία σκανδαλωδέστατα σιώπησε! Οι “άγιοι” - σιώπιοι...
Οι αξιωματικοί που βλέπουν τον εχθρό, όχι μόνο να εφορμά, αλλά και να εκπορθεί και να καταλαμβάνει τα ιερότατα φρούρια της παιδείας, θεώνται απαθώς τα όσα γίνονται. Και συνεχάρησαν, και από πάνω, την υπουργό Κεραμέως, για την απόφασή της, σχετικά με την εορτή των Τριών Ιεραρχών! Προτάσσουμε το έλασσον και παραθεωρούμε το μείζον! Αυτοί είναι οι συνοδικοί μας, ΠΛΗΝ ΕΥΑΡΙΘΜΩΝ ΕΠΑΙΝΕΤΕΩΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ, ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΞΙΟΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ!
Ολίγιστοι, ανεπαρκείς, ανάξιοι της αποστολής τους, ανίκανοι να υπερασπίσουν τα δίκαια της Εκκλησίας, πτήσσοντες λαγωοί, αντί λέοντες, πυρ πνέοντες, έχοντες, επί κεφαλής τους, το μέγα λαγωό, το χάρτινο επιτελάρχη...
Επισκοπίδια, μάλλον, παρά επίσκοποι!
Τους είδαμε, άλλωστε, και με τη στάση τους στην ψευδο-σύνοδο της Κρήτης, και στην περίπτωση του Ουκρανικού...
Μετατράπηκαν σε “πιόνια” του Ζηζιούλα, του Βαρθολομαίου και του Πάιατ! “Δεχόμαστε πιέσεις”, ομολόγησε, άλλωστε, ο αρχιεπίσκοπος... Και αντί να τις αποκρούσουν, όπως επιβάλλει η ιδιότητά τους, τις θέτουν προς συζήτηση, όπως δήλωσε ο θλιβερός πρωθιεράρχης...
Για μία ακόμη φορά, η εκκλησιαστική διοίκηση, βρίσκεται σε καταφανή δυσαρμονία, προς τη θέληση και το φρόνημα του πιστού λαού. Κάτι τέτοιο, δεν πρέπει να μας εκπλήσση. Κατά αναπόδραστη νομοτέλεια, αναμενόταν κάτι τέτοιο, αφ’ ης στιγμής, διά της “σεπτής” ψήφου, των αφρόνων μητροπολιτών μας, εξελέγη αρχιεπίσκοπος ο κ. Ιερώνυμος.
Η “σεραφειμική” πτέρυγα, (“σοφό γέροντα”, ονόμασε το μακαριστό Σεραφείμ Τίκα ο κ. Ιερώνυμος, κατά τη χειροτονία του νυν Φθιώτιδος, τουλάχιστον δεν τον “αγιοποίησε”, όπως κάποιοι επίσκοποι των ημερών μας και πρωτοσύγκελοι...), η πρόξενος της κακοδαιμονίας της Ελλαδικής Εκκλησίας, από το 1974 και εντεύθεν, αντλήσασα την υπόστασή της, από το αλήστου μνημης σεραφειμικό καθεστώς, τη λαίλαπα και την πληγή αυτή του νεοτέρου εκκλησιαστικού βίου, “ανύψωσε” στην αρχιεπισκοπική καθέδρα, το πλέον ακατάλληλο πρόσωπο, τον “αφωνότερο ιχθύος και απραγότερο βατράχου”,
1.) τον “αμνηστεύσαντα”, το 1989, ως συνοδικό μέλος, τον πρύτανη της “νεοορθοδοξίας” και κακόδοξο Γιανναρά,
2.) τον ενταφιάσαντα τη δίκαιη λύση του προβλήματος των λεγομένων "ιερωνυμικών" μητροπολιτών (σε αυτό δεν υστέρησε, δυστυχώς, και ο προκάτοχός του, μακαριστός Χριστόδουλος),
3.) τον αδιαφορήσαντα, ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΕΣΤΑΤΑ, για τις περί σοδομισμού, καταλυτικές του ορθοδόξου ήθους, απόψεις και θέσεις του στενού του συνεργάτη, γνωστού και μη εξαιρετέου π. Βασιλείου Θερμού,
4.) τον θεώμενο, ΑΠΑΘΕΣΤΑΤΑ, τη νομοθετική επιδρομή των αντιχρίστων πολιτικών εξουσιαστών,
5.) τον ανεχθέντα ΑΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΤΑ, να υβρίζεται σκαιώς, εντός της επισκοπικής του περιφερείας, με το δυσώνυμο και βορβορώδες “corpus christi” (σύγγνωθί μη Κύριε, που αναγκαστικά παρέθεσα το όνομα του βρωμερού “καλλιτεχνικού” βοθρολύματος), το Θεανδρικό πρόσωπο του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού,
6.) τον παραδώσαντα “βορά”, στους “καιρίτες-συναξιακούς” επίσημα εκκλησιαστικά περιοδικά και το ραδιοσταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος,
7.) τον ανεχθέντα την απαράδεκτη εκκοσμίκευση “εκκλησιαστικών ιδρυμάτων της αρχιεπισκοπής Αθηνών" (όρα ΚΕΣΟ),
8.) τον αντιταχθέντα, ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΕΣΤΑΤΑ, στα θεοφιλή συλλαλητήρια για την προάσπιση της ελληνικότητας της Μακεδονίας μας (δεν είναι ώρα για συλλαλητήρια, δήλωνε...), με αφορμή την επαίσχυντη και προδοτική "συμφωνία των Πρεσπών",
9.) τον παρασημοφορήσαντα (μετά των θλιβερών συνοδικών, συνοδοιπόρων του), τον Προκόπη Παυλόπουλο, τον υπογράψαντα τα τρις-αίσχιστα νομοθετήματα των αντιχρίστων κυβερνώντων,
10.) τον αθετήσαντα τη δέσμευσή του, περί αλλαγής του τρόπου εκλογής των μητροπολιτών, το νεκροθάφτη των δικαίων της Εκκλησίας.
11.) Τελευταίο "κατόρθωμα", τόσο αυτού όσο και της περί αυτόν, λεγόμενης ΔΙΣ: βούιξε ο τόπος, με την επαίσχυντη απόφαση του υπουργού Κώστα Αχιλλέα Καραμανλή (το “μαύρο” στις επόμενες εκλογές, αποτελεί μονόδρομο και στοιχειώδη συνειδησιακή επιταγή για τους ψηφοφόρους, στην περιφέρεια, των οποίων πολιτεύεται), να αποσυρθή η αφίσα, που αφύπνιζε συνειδήσεις, σχετικά με το ιδιαζόντως ειδεχθές έγκλημα των αμβλώσεων.
Διαμαρτυρήθηκαν πολλοί, πρόσωπα και συλλογικότητες, ακόμη και άσχετοι με την Εκκλησία. Σιώπησε, όμως, σκανδαλωδώς η ΔΙΣ. Την Κεραμέως, όμως, δεν “λησμόνησε” να τη συγχαρή, για την καθιέρωση, ως αργίας, της εορτής των τριών Ιεραρχών...
Ιεράρχες, προδότες της αποστολής τους...
Οπωσδήποτε, έστω και με τόση πολλή καθυστέρηση, η ΠΕΘ, δεν εφείσθη του μεγάλου ενόχου (αν και για μεγάλους ενόχους πρέπει να ομιλούμε, εν προκειμένω, εφ’ όσον εκτός του “χάρτινου επιτελάρχη”, ενέχονται και οι “συνευδοκούντες τοις πράσσουσιν”, ιεράρχες, λοιποί κληρικοί και λαικοί), και προέβη στην επιβεβλημένη, ήπια αλλά ουσιαστική κριτική.
Ας ελπίσουμε, ότι και οι ιεραποστολικές αδελφότητες, θα εγκαταλείψουν την απαράδεκτη, άχρι τούδε σιωπή τους, και θα στιγματίσουν την αδράνεια, αφωνία και απραξία, της λεγόμενης “επίσημης” Εκκλησίας!
Ο κόμπος έφθασε στο χτένι! Η περαιτέρω παραμονή του κ. Ιερωνύμου, στην υπεύθυνη θέση του αρχιεπισκόπου Αθηνών, έχει καταστεί κατ’ εξοχήν προβληματική. Αρκετά έχει βλάψει, το καλώς εννοούμενο συμφέρον της Εκκλησίας, η παρουσία του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Η διαχείρηση των φλεγόντων και ακανθωδών θεμάτων της Εκκλησίας της Ελλάδος, τυγχάνει πολύ σοβαρή υπόθεση, ούτως ώστε να έχει καταληφθεί στις χείρες του κ. Ιερωνύμου Λιάπη, και των δορυφόρων του, κληρικών και λαικών...
No comments:
Post a Comment