Η ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗΣ

Η ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗΣ

Της Χριστούφαντου

=====

Κατά τήν χειροτονία ἑνός διακόνου σέ πρεσβύτερο, ὁ χειροτονῶν ἐπίσκοπος τοῦ παραδίδει τόν Ἅγιο Ἄρτο καί τοῦ παραγγέλει λέγοντας ''φύλαξε αὐτήν τήν Παρακαταθήκη μέχρι τήν ἡμέρα πού ὁ Χριστός θά τήν ἀπαιτήση ἀπό σένα''. Ὁ Ἅγιος Ἄρτος εἶναι ὁ Χριστός. Ἄρα Παρακαταθήκη εἶναι ὁ Χριστός, τό Μυστήριο τῆς πίστεως στόν σεσαρκωμένο Λόγο, πού διαφυλάσσεται στόν ἄνθρωπο διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί παραδόθηκε ἀπό τόν Χριστό στούς Ἀποστόλους καί ἐκεῖνοι τό μετέδωσαν στούς μετά ἀπό αὐτούς ἐπισκόπους τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτή ἡ ἴδια Παρακαταθήκη παραδίδεται μέχρι σήμερα ἀπό τήν Ἐκκλησία, διά τῆς Ἱεραρχίας, στούς ἐπισκόπους καί πρεσβυτέρους, κατά τήν Θεία Εὐχαριστία καί διά τῶν πρεσβυτέρων στόν λαό τοῦ Θεοῦ. Ἡ Παρακαταθήκη αὐτή εἶναι ἡ ψυχή τῆς Παράδοσης τῆς Ἐκκλησίας, καί ἐπικεντρώνεται στό Μυστήριο τῆς ἀποκάλυψης τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο καί στό Μυστήριο τῆς θείας Οἰκονομίας, τῆς Σάρκωσης τοῦ Θεοῦ Λόγου.

Τό κύριο χαρακτηριστικό τῶν Οἰκουμενιστῶν εἶναι ἡ ἀπάρνηση τῆς Παράδοσης τῆς Ἐκκλησίας καί συνεπῶς ἡ ἄρνηση τῆς Ἀσκητικῆς της Παράδοσης καί κατ᾽ ἐπέκτασιν ἡ ἀπεμπόληση τῆς Παρακαταθήκης. ''Σκληρός ἐστιν οὗτος ὁ λόγος'', ἀλλά αὐτό εἶναι τό μόνο βέβαιο.

Δυστυχῶς γι᾽ αὐτούς, πάνω ἀπ᾽ ὅλα βάζουν ''τήν θνητήν διάνοιαν'' καί τήν κάνουν κριτήριον ἀληθείας. Δέν ὑποτάσσουν τόν ὑποκειμενισμό τους στήν ἀποκεκαλυμμένη ἀλήθεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλά θέλουν νά ὑποτάξουν τήν Ἐκκλησία στόν πτωχό καί ὑπερήφανο νοῦ τους. Αὐτή εἶναι καί ἡ αἰτία πού ἀγνοοῦν, ἤ κάνουν ὅτι ἀγνοοῦν, τήν ἀπάντηση πού ἔδωσε ὁ Ἅγιος Βικέντιος τοῦ ἐκ Λειρίνου στό ἐρώτημα ''τί ἐστί Παρακαταθήκη''; Ἡ ἀπάντησή του ἀποτελεῖ τήν ἀπάντηση τῆς ἴδιας τῆς Ἐκκλησίας: «Εἶναι ἐκεῖνο πού σοῦ ἐμπιστεύθηκε ἡ Ἐκκλησία, ὄχι ἐκεῖνο τό ὁποῖο ἐσύ ἐφεῦρες· τό ὁποῖο παρέλαβες καί δέν ἐπενόησες· τοῦτο δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τήν μεγαλοφυΐα, ἀλλά ἀπό τήν διδασκαλία· δέν εἶναι ἀτομικό ἀπόκτημα, ἀλλά κοινή παράδοσις. Εἶναι πρᾶγμα σέ ἐσένα ἐμπιστευμένο καί ὄχι ἀπό ἐσένα δημιουργημένο. Αὐτοῦ δέν μπορεῖς νά εἶσαι δημιουργός, ἀλλά φύλαξ· ὄχι δάσκαλος, ἀλλά μαθητής· ὄχι ὁ ὁδηγῶν, ἀλλά ὁ ἀκολουθῶν· «τήν παρακαταθήκην, λέγει, φύλαξον». Τό τάλαντον τῆς καθολικῆς πίστεως διαφύλαξον ἀκέραιον καί ἀβέβηλον. Αὐτό πού σοῦ ἐμπιστεύθηκαν, ἄς μείνη σέ ἐσένα, διότι τοῦτο θά ζητηθῆ ἀπό ἐσένα. Τόν χρυσόν παρέλαβες, τόν χρυσόν νά παραδώσης. Δέν θέλω νά μοῦ ὑποβάλης τό ἕτερον ἀντί ἕτερον... δέν θέλω τήν ὄψιν τοῦ χρυσοῦ, ἀλλά τήν φύσιν αὐτοῦ».

Οἱ συνειδητοί Οἰκουμενιστές καί οἱ συνοδοιπόροι τους ἔχουν ἄραγε αὐτή τήν συνείδηση; Γνωρίζουν τί παρέλαβαν καί ἰδίως τί καί ἀπό ποιόν θά τούς ζητηθεῖ; Τά ἀνθρώπινα κατασκευάσματα καί οἱ ψευδοσύνοδοι δέν ἰσχύουν οὔτε στό ἐλάχιστο νά κλονίσουν αὐτή τήν Παρακαταθήκη, πού βιώνει ὁ πιστός λαός τοῦ Θεοῦ. Καί αὐτή εἶναι καί ἡ ἐλπίδα στά ἄνομα σχέδια τῆς ἀλλοίωσης τῆς Ἁγίας Παρακαταθήκης.