ΑΠΟ ΓΑΣΤΡΟΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΕΙ ΣΥ (Ψαλμός κα´) - β´

ΑΠΟ ΓΑΣΤΡΟΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΕΙ ΣΥ

(Ψαλμός κα´) - β´

Της Χριστούφαντου

===== 

Σύ, Κύριε, μ᾽ ἐξήγαγες ἀπό γαστρός μητρός μου

καί εὐλογεῖς τά βήματα ἀπό γεννήσεώς μου.

Πατέρα μου οὐράνιε, Σύ εἶσαι ἡ ἐλπίδα,

βρέφος ἤμουν πού γώρισα τήν θεϊκή φροντίδα.

Ὅταν ἀκόμη ἔμβρυον στά σπλάγχνα εὑρισκόμουν,

μέ θείαν προστασίαν Σου ζοῦσα κι ἐπορευόμουν.

Πρίν μέ γνωρίσουν ἄνθρωποι, πρίν δῶ τό φῶς ἡλίου,

Θεός μου ἤσουνα Ἐσύ καί δρόμος σωτηρίου.

Γι᾽ αὐτό θερμῶς παρακαλῶ, μή φύγῃς μακρυά μου,

Σέ θέλω πάντα σύμμαχον, νά βρίσκεσαι κοντά μου.

Θλῖψις μέ ἐπλησίασε καί πῶς θά τήν ἀντέξω,

οὐδένα ἔχω βοηθόν Χάριτος νά μεθέξω.

Μέ περικύκλωσαν ἐχθροί, ὡσάν ἀγέλη μόσχων,

καί μέ βαστοῦν αἰχμάλωτον, στεροῦμαι καί τῶν ὅπλων.

Αἰμοχαρεῖς καί ἄγριοι, δεινοί ἀντίπαλοί μου,

ὡς ταῦροι ἀσυγκράτητοι ὁρμοῦν γιά τήν ζωήν μου.

Τ᾽ ἀπύλωτά τους στόματα, ἄνοιξαν, καταρῶνται,

ὡς πεινασμένος λέοντας ὁρμοῦνε καί βρυχῶνται.

Ὡς τό θηρίον τ᾽ ἄγριον, πού τρέχει καί ἁρπάζει,

ἐκβάλλει βρυχηθμόν φρικτόν καί ὅλους τούς τρομάζει.

Οἱ πόνοι μέ παρέλυσαν, οἱ σάρκες κινδυνεύουν

ν᾽ ἀφανισθοῦν καί νά χυθοῦν, στό χῶμα νά παρέλθουν.

Τά κόκκαλά μου καί αὐτά φύγαν ἀπ᾽ τίς ἀρθρώσεις,

τήκεται ἡ καρδία μου μέσα εἰς τίς φλογώσεις.

Ἡ ὕπαρξίς μου ἔχασε ὅλην της τήν ἰκμάδα,

σάν πήλινο σταμνί ξερό στοῦ θέρους τήν λιακάδα.

Στόν λάρυγγά μου κόλλησε γλῶσσα καί πῶς θά ζήσω,

δύναμις μοῦ ἐξέλιπε γιά νά σέ ἀνυμνήσω.