Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΣ ΕΝΔΟΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΕΛΚΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΣ ΕΝΔΟΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΕΛΚΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Της Χριστούφαντου

======

Ὅταν κάποιος ἀσχολεῖται μέ τό θέμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ἐρευνᾶ τά τεκταινόμενα ἱστορικῶς, διαπιστώνει ὅτι ἀπ᾽ ἀρχῆς ἐπικρατεῖ ἕνα ''περίεργο'' ἐνδοτικό πνεῦμα, πού διέπει τήν νοοτροπία καί τίς ἀποφάσεις τῶν Ἐπιτροπῶν Διαλόγου, πού ὑπογράφουν οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Ὀρθοδόξων τοπικῶν Ἐκκλησιῶν. Καί διερωτᾶται ὁ μελετητής: ''Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἔχουν ἄραγε συναίσθηση τοῦ τί ἐστί ἐκπρόσωπος Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἤ μήπως ἐκ τῶν προτέρων ἔχουν προσχωρήσει στίς τάξεις τῶν ὑπεναντίων καί ἔχουν ἤδη λάβει ἐντολές γιά τήν ἀλλοίωση τῆς Ἀποστολικῆς-Ἱερᾶς Παράδοσης;''. 

Ὅσον ἀφορᾶ δέ, στό ὅτι ὁρισμένοι δέν ὑποστηρίζουν τήν ἀλήθεια, μόνο καί μόνο ἐπειδή θά ἀνήκουν στήν μειοψηφία, μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται, ἄς θυμηθοῦν ἀπό τήν ἐκκλησιαστική ἱστορία, ὅτι ἡ ἀπαράδεκτος Μονοφυσιτική Ἐγκύκλιος τοῦ αὐτοκράτορος Βασιλίσκου (476), ἄν καί ὑπογράφηκε ἀπό πεντακόσιους ἐπισκόπους καί ἀπό τούς περισσότερους ἐκ τῶν Πατριαρχῶν, ὁ εὐσεβής λαός τελικά τήν ἀπέρριψε!

Ἐπίσης, οἱ Οἰκουμενιστές ἄς μνησθοῦν τῆς ''Ἐκθέσεως'' ἐπί αὐτοκράτορος Ἡρακλείου, κατά τήν ὁποία γινόταν προσπάθεια νά συμβιβασθοῦν οἱ Μονοθελητικές διδασκαλίες μέ τήν Ὀρθόδοξη Πίστη. Δυστυχῶς τήν ὑπέγραψαν ὅλοι οἱ Πατριάρχες, ἀκόμη καί ὁ πάπας Ὀνώριος. Δύο μόνο μοναχοί ἀντέδρασαν ἐξ ἀρχῆς, ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος Ἱεροσολύμων καί ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής καί αὐτό παρεκίνησε τόν πιστό λαό νά ξεσηκωθεῖ καί νά ἀπορρίψει τά ἀθεολόγητα κείμενα καί τούς ὑπογράψαντες ποιμένες, παρά τίς καλύψεις τῆς ἐξουσίας. Οἱ δέλτοι τῆς Ἐκκλησιαστικῆς-Ἐθνικῆς Ἱστορίας περιλαμβάνουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις. 

Ἐπιπλέον, ἐκεῖνο πού θά πρέπει πάντοτε νά ἔχουν ὑπ᾽ ὄψιν τους, ὅσοι συμμετέχουν σέ Συνόδους, καί μάλιστα ὅσοι θά ἀποτελέσουν τά μέλη τῆς λεγομένης ''Μεγάλης Συνόδου'' τό 2016, εἶναι ἡ ἀπάντησις πού ἔδωσαν οἱ ἴδιοι οἱ Πατριάρχες τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας πρός τόν πάπα Πίο τόν Θ´(1848): «Σέ ἐμᾶς τούς Ὀρθοδόξους, οὔτε Πατριάρχες, οὔτε Σύνοδοι κατόρθωσαν ποτέ νά εἰσάγουν ὀθνεῖες, αἱρετικές διδασκαλίες. Διότι ὁ ὑπερασπιστής τῆς πίστεως εἶναι τό ἴδιο τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ λαός πού θέλει τό θρήσκευμά του αἰωνίως ἀμετάβλητο καί ἴδιο μέ τῶν Πατέρων του».

Ὅσοι λοιπόν ἀποτολμοῦν τά ἀντίθετα, τούς ἀναμένει ὁ αἰώνιος ἀποτροπιασμός.