ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΗ ΠΡΟΣΗΛΥΤΟ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΗ ΠΡΟΣΗΛΥΤΟ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Ο κ. Τσένιου Γιου γεννήθηκε στην Κίνα και βαφτίστηκε στην προτεσταντική “εκκλησία των κατακομβών” της Κίνας. Μετώκησε με την οικογένειά του στις ΗΠΑ όταν ήταν 12 χρόνων και όταν τέλειωσε το Λύκειο σπούδασε προτεσταντική θεολογία. Η μελέτη, όμως, της Εκκλησιαστικής ιστορίας και των Αποστολικών Πατέρων δημιούργησαν ρήγματα στην προτεσταντική του συνείδηση που τελικά οδήγησαν τα βήματά του στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Είναι κάτοχος πτυχίου θεολογίας και λογιστικής και είναι μόλις 24 χρόνων και έχει μεγάλη αγάπη για την πίστη μας. Όνειρό του είναι να εκπονήσει διδακτορικό στη Θεολογία στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ή σε κάποιο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ.

Το παράπονό του, που το μεταφέρω για να προβληματιστούμε όλοι σοβαρά, είναι ότι δεν νιώθει ότι οι αγκάλες των κοινοτήτων μας -ή για την ακρίβεια αυτών που εκκλησιάστηκε- είναι ανοιχτές για όσους δεν είναι ομογενείς.

Όσοι μεταξύ μας σκέφτονται με αυτόν τον αντιχριστιανικό κυριολεκτικά τρόπο θα δώσουν λόγο στο Θεό για τη μικροψυχία και τη μικρόνοιά τους, που διώχνει από την Εκκλησία μας ψυχές “υπέρ ων Χριστός απέθανεν”.

Με εντυπωσίασε η πνευματική του αρχοντιά και το φιλότιμο και πάνω από όλα η βαθειά πίστη του και η συνειδητή συμμετοχή του στη Θεία Λειτουργία στον Ιερό ναό του Αγίου Νικολάου (της Αντιοαχειανής Δικαιοδοσίας) στο Μπρούκλιν που εκκλησιάστηκα την Κυριακή.

Μου εκμυστηρεύθηκε και δύο άλλα παράπονά του. Το ένα ότι στην Αντιοχειανή εκκλησία του Αγίου Νικολάου, όπου κατά κανόνα εκκλησιάζεται, έχουν μια φρικτή φραγκοχορωδία, ενώ διαθέτουν καλλίφωνο ψάλτη που ψάλλει Βυζαντινά πολύ κατανυκτικά.

Αυτά κάνουμε δυστυχώς και εμείς και οι Αντιοχειανοί και οι Ρώσοι. Απογοητεύουμε τους προσήλυτους στην Ορθοδοξία που θέλουν να βιώσουν την Ορθοδοξία στην πληρότητά της και τους προσφέρουμε τα ξυλοκέρατα του Οικουμενισμού και των δυτικών νεωτερισμών.

Το δεύτερό του παράπονο αφορά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Τον απασχολεί ότι δεν θα δώσει λύση στα προβλήματα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Τον κουράζουν οι εθνοφυλετικές αντιδικίες των Πατριαρχείων Κων/πόλεως και Μόσχας καθώς επίσης των Πατριαρχείων Αντιοχείας και Ιεροσολύμων για τις δικαιοδοσίες.

Τι να του πω;

Μήπως είναι κανένας ευτυχής για τις εθνοφυλετικές συγκρούσεις, τις διαμάχες για τα πρωτεία και τις δικαιοδοσίες και την αδυναμία της μέλλουσας να συνέλθει Αγίας και Μεγάλης Συνόδου να αρθρώσει λόγο σωτηρίας για τα φλέγοντα θέματα της Ορθοδοξίας;