ΣΩΣΟΝ ΜΕ ΕΚ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΛΕΟΝΤΟΣ (Ψαλμός κα´) - γ´

ΣΩΣΟΝ ΜΕ ΕΚ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΛΕΟΝΤΟΣ

(Ψαλμός κα´) - γ´

Της Χριστούφαντου

=====

Μέ περικύκλωσαν κακοί, πολλοί καί λυσσασμένοι,

σάν σκύλοι μέ τριγύρισαν, τί ἄλλο ἀπομένει;

Ἀνθρώπων σύναξις αἰσχρῶν μέ ἄκραν πονηρίαν,

χεῖρας καί πόδας ἄνοιξαν, λαβώνουν μέ μανίαν.

Καθώς ὅλοι τους μέ θωροῦν γυμνόν, σκελετωμένον,

μποροῦσαν ν᾽ ἀριθμοῦν ὀστά σέ σῶμα πληγωμένον.

Κι ἐνῷ ἐγώ ἐσφάδαζα ἀπ᾽ τόν πολύν τόν πόνον,

χαιρεκακοῦσαν ἀσεβεῖς, στήν θλῖψι μ᾽ εἶχαν μόνον.

Μοίρασαν τά ἱμάτια, τά ἔκαμαν δικά τους,

τόσο σκληρά θεώρησαν τά δικαιώματά τους.

Καί γιά τήν τύχην τοῦ λαμπροῦ, τοῦ ἄρραφου χιτῶνος,

ἔρριξαν κλῆρον γιά νά δοῦν ποιός θά ᾽ναι κληρονόμος.

Σύ βλέπεις ὅμως, Κύριε, σπεῦσον, μήν ἀναβάλλῃς,

οἶδας ὀδύνην τήν πικράν, δύναμιν ὑποβάλλεις.

Βοήθειάν Σου θαυμαστήν ζητῶ νά μοῦ χαρίσῃς,

ἐνίσχυσιν ἐξ οὐρανοῦ γνωρίζω θά δωρίσῃς.

Γλύτωσε τώρα δοῦλον Σου, εἶναι δεινή ἡ σπάθη,

πού τήν ψυχήν μου μέ θυμόν ἔρχεται ν᾽ ἀποσπάσῃ.

 Ζωήν μου ρῦσαι πάραυτα ἐκ μοχθηρῶν ἐχθρῶν μου,

ὡς κύνες ἀγριεύουνε, στέργουν ἀφανισμόν μου. 

Σῶσον με ἀπό νεροῦ, ὡς λέων πεινασμένος

βαδίζει κατ᾽ ἐπάνω μου, εἶμαι παγιδευμένος,

τό ἴδιο κι ἀπό τήν ὁρμήν μονοκερώτων ζώων,

ταπεινωμένον ἄνθρωπον, προστάτευσον τόν μόνον.