ΔΥΣΤΟΚΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ κ. ΑΝΔΡΕΑ ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗ

ΔΥΣΤΟΚΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ κ. ΑΝΔΡΕΑ ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Τελικά δεν πραγματοποιήθηκε συνεδρία της Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου για να εκδικάσει τις πλάνες που διατυπώνει ο γνωστός οικουμενιστής και νεωτεριστής θεολόγος κ. Ανδρέας Πιτσιλλίδης.

Ως αιτία προβάλλεται από ορισμένους ότι η Σύνοδος δεν έχει στη διάθεσή της όλες τις κασέτες των εκπομπών στις οποίες ο κ. Πιτσιλλίδης διατύπωσε κακόδοξες θεωρίες και έτσι η Σύνοδος θα ασχοληθεί με το θέμα όταν στοιχειοθετηθούν επαρκώς σε βάρος του οι κατηγορίες.

Παράλληλα εκφράζεται φόβος ότι καταβάλλεται προσπάθεια το όλο θέμα να πέσει στα μαλακά, επειδή ναι μεν ο κ. Πιτσιλλίδης είπε και έκανε πολλά απαράδεκτα πράγματα, πλην όμως έχει στα χέρια του στοιχεία για ορισμένους συνοδικούς και γι’ αυτό η καταδίκη του δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Από την άλλη ορισμένοι φοβούνται ότι ο κ. Πιτσιλλίδης είναι ενδεχόμενο να αντιτάξει ως υπεράσπιση του εαυτού του παρόμοιες πλάνες αυτών που διατυπώνoυν συνοδικοί ή πρόσωπα προσκείμενα σε συνοδικούς.

Πώς θα μπορέσει λ.χ. ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος και η κλίκα του στη Σύνοδο να καταδικάσουν τον κ. Πιτσιλλίδη για τις εκτρώσεις, αφού τα ίδια και χειρότερα είπε ο Θεομπαίκτης και πλανεμένος τους Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός που προσπαθούν να τον παρουσιάσουν σαν Άγιο;

Πώς θα τον καταδικάσουν για τη στάση του για τον Οικουμενισμό αφού πολλοί ιεράρχες της Εκκλησίας της Κύπρου ενέχονται σε οικουμενιστικές ασχημίες;

Πώς θα τον καταδικάσουν για όσα άπρεπα είπε για το ανίερο Κοράνι, αφού και ο Μητροπολίτης Μόρφου λέγει άπρεπα για το Κοράνι και επιμένει μέχρι σήμερα να έχει αναρτημένη στην ιστοσελίδα της Μητροπόλεως Μόρφου την επίμαχη συνέντευξη που έδωσε με την οποία συνιστά στους χριστιανούς να μελετούν το Κοράνι;

Γι’ αυτό πολλοί φοβούνται ότι η διελκυνστίνδα για τη λήψη απόφασης της Συνόδου δεν είναι απότοκος μόνον του γεγονότος ότι υπάρχει δυσκολία να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα στοιχεία για να καταδικαστεί ο κ. Πιτσιλλίδης, αλλά φόβος να τον στριμώξουν αφενός μεν για να μη βγάλει τα άπλυτα πολλών στη φόρα και φόβος αφετέρου ότι μπορεί να επικαλεστεί τις πλάνες πολλών για τα παραπτώματα για τα οποία εγκαλείται.