ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ
Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού
=====
Χτέσινη είδηση μας πληροφορεί ότι ο «Άγιος Πατέρας», με άλλα λόγια ο Πάπας Φραγκίσκος, δεν επιθυμεί να αναγνωρίσει τη γενοκτονία του Αρμενικού λαού, που διέπραξαν οι Νεότουρκοι στα 1915. Το Βατικανό, δηλαδή το κράτος του οποίου προίσταται ο πάπας σαν εγκόσμιος ηγέτης, (που υπάρχει εις πείσμα των ευαγγελικών παραδόσεων από το 783 μ.Χ.) δεν θέλει να τα χαλάσει με την Τουρκία. Ο Πάπας Φραγκίσκος κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό μετά από αλλεπάλληλες διαβουλεύσεις και συχνά πήγαινε–έλα του Τούρκου πρέσβυ στην «Αγία ΄Εδρα».
Βλέπετε, οι άρχοντες του κόσμου τούτου (και ο Πάπας είν’ ένας απ’ αυτούς) ζυγίζουν τα πράγματα με βάση, όχι το δίκαιο και την ηθική, αλλά το συμφέρον. ΄Εχουμε και λέμε: Οι Τούρκοι είναι εβδομήντα εκατομμύρια. Πόσοι είναι οι Αρμένιοι; ΄Οπως και να το κάνουμε δεν βγαίνουν εβδομήντα εκατομμύρια. Είν’ ένα μικρό κι ασήμαντο κράτος, που παλεύει για την επιβίωσή του. Τι κι αν οι Τούρκοι έσφαξαν ενάμυσι εκατομμύριο Αρμενίους πριν από εκατό χρόνια. ΄Επειτα οι Αρμένιοι δεν είναι (εκτός ελαχίστων) οπαδοί του Πάπα, αλλά Μονοφυσίτες. Καλά, επειδή δεν είναι Παπικοί, παύουν να είναι άνθρωποι; Τι να πει κανείς! Πάντως η στάση του Παπισμού δεν εκπλήσσει όποιον εντρυφήσει στα ιστορικά δεδομένα.
Πρόχειρα παραδείγματα από την εποχή μας μόνο, είναι συνεργασία του Βατικανού με το Ναζισμό κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Τα γεγονότα βοούν και λέγουν. Να θυμηθούμε επίσης ότι, όταν σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους οι Ελληνες της Μ. Ασίας κι ο Μουσταφά Κεμάλ έδιωξε αυτούς που απέμειναν από τη Μ. Ασία στα 1922, το Βατικανό είναι που έστειλε πρώτο συγχαρητήριο τηλεγράφημα στο σφαγέα του Ελληνισμού. ΄Οταν στα 1919 συζητιόταν μεταξύ των νικητών του Α΄ παγκοσμίου πολέμου η παράδοση της Κωνσταντινουπόλεως στους ΄Ελληνες το Βατικανό αντιτάχθηκε με όλες τους τις δυνάμεις. Προτιμούσε το μισοφέγγαρο αντί το σταυρό στην Αγία Σοφία.
Και τελευταία, όταν ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος κουβάλησε τον Πάπα Ιωάννη-Παύλο Β΄ στην Αθήνα και του ζήτησε να πέι κάτι για την τουρκική κατοχή στην Κύπρο ο «Άγιος Πατέρας» έπαθε γλωσσοδέτη.
Όταν επί διακυβέρνησης Χριστόφια ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ επισκέφθηκε την Κύπρο, από τη μια έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα τέσσαρα μαρωνίτικα χωριά (αφού οι Μαρωνίτες είναι οπαδοί του) και από την άλλη δεν είπε απολύτως τίποτε για την επί δεκαετίες κατοχή της Νήσου από την επιδρομική Τουρκία. Αυτά να τα βλέπουν, τουλάχιστον, οι δικοί μας που τον κουβάλησαν, με τοση προθυμία και εναπέθεσαν σ’ αυτόν τις ελπίδες τους, σε Κύπρο και Ελλάδα. Είχαν την πεποίθηση ότι θα μας υποστηρίξει στις εθνικές μας διεκδικήσεις και θα συνηγορήσει για τα δίκαια του λαού μας. Η περίπτωση του συμπαθούς αρμενικού λαού τουλάχιστον ας τους βοηθήσει να βγάλουν τα σωστά συμπεράσματα. ΄Εστω και τώρα.
Πρόχειρα παραδείγματα από την εποχή μας μόνο, είναι συνεργασία του Βατικανού με το Ναζισμό κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Τα γεγονότα βοούν και λέγουν. Να θυμηθούμε επίσης ότι, όταν σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους οι Ελληνες της Μ. Ασίας κι ο Μουσταφά Κεμάλ έδιωξε αυτούς που απέμειναν από τη Μ. Ασία στα 1922, το Βατικανό είναι που έστειλε πρώτο συγχαρητήριο τηλεγράφημα στο σφαγέα του Ελληνισμού. ΄Οταν στα 1919 συζητιόταν μεταξύ των νικητών του Α΄ παγκοσμίου πολέμου η παράδοση της Κωνσταντινουπόλεως στους ΄Ελληνες το Βατικανό αντιτάχθηκε με όλες τους τις δυνάμεις. Προτιμούσε το μισοφέγγαρο αντί το σταυρό στην Αγία Σοφία.
Και τελευταία, όταν ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος κουβάλησε τον Πάπα Ιωάννη-Παύλο Β΄ στην Αθήνα και του ζήτησε να πέι κάτι για την τουρκική κατοχή στην Κύπρο ο «Άγιος Πατέρας» έπαθε γλωσσοδέτη.
Όταν επί διακυβέρνησης Χριστόφια ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ επισκέφθηκε την Κύπρο, από τη μια έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα τέσσαρα μαρωνίτικα χωριά (αφού οι Μαρωνίτες είναι οπαδοί του) και από την άλλη δεν είπε απολύτως τίποτε για την επί δεκαετίες κατοχή της Νήσου από την επιδρομική Τουρκία. Αυτά να τα βλέπουν, τουλάχιστον, οι δικοί μας που τον κουβάλησαν, με τοση προθυμία και εναπέθεσαν σ’ αυτόν τις ελπίδες τους, σε Κύπρο και Ελλάδα. Είχαν την πεποίθηση ότι θα μας υποστηρίξει στις εθνικές μας διεκδικήσεις και θα συνηγορήσει για τα δίκαια του λαού μας. Η περίπτωση του συμπαθούς αρμενικού λαού τουλάχιστον ας τους βοηθήσει να βγάλουν τα σωστά συμπεράσματα. ΄Εστω και τώρα.
No comments:
Post a Comment