ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ Ε΄

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ούτε Άγία, ούτε Μεγάλη, ούτε Σύνοδος 

Ε΄

Της Σύναξης Ορθοδοξων Κληρικών και μοναχών

=====

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ της ΣΕΡΒΙΑΣ καί τό 6° ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ του ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ 17 Σέρβοι επίσκοποι ΔΕΝ ΤΟ ΕΝΕΚΡΙΚΑΝ μόνο 7 επίσκοποί το αποδέχθηκαν καί όμως... θεωρείται ότι η Εκκλησία της Σερβίας το ενέκρινε, επειδή το προσυπέγραψε ο Προκαθήμενος της, παρά τη γνώμη της «εσωτερικής πλειονοψηφίας»! Τελικά, μήπως «habemus Papam!» στη Σερβία;

γ.) Παραβίαση των θεμελιωδών αρχών του Συνοδικού συστήματος: Βασική αρχή του Συνοδικού συστήματος, όπως εκφράζεται επιγραμματικά στο θεμελιώδη 34° Αποστολικό Κανόνα, είναι ότι οι επίσκοποι κάθε Έκκλησίας σε ζητήματα που αφορούν «την κοινήν της Εκκλησίας κατάστασιν», οφείλουν να συναποφασίζουν με τον Προκαθήμενό τους εν Συνόδω αλλά και ο Προκαθήμενος να ενεργεί πάντοτε δεσμευόμενος από τη συνοδική απόφαση: «Άλλα μηδε εκείνος (ο Προκαθήμενος) άνευ της πάντων γνώμης ποιείτω τι». Όταν, λοιπόν, έχουμε ΟΜΟΦΩΝΗ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ της Ιεραρχίας, με ποιό κανονικό δικαίωμα και Άρχιεπίσκοπος Αθηνών υπέγραψε για λογαριασμό της Εκκλησίας της Ελλάδος αντίθετα «της πάντων γνώμης» (Δ. Τσελεγγίδης, σημ. 5, σ. 634); Δεν έχουμε παραβίαση και περιφρόνηση του θεμελιώδους Αποστ-34; Τελικά, μήπως «habemus Papam!» στην Ελλάδα;

δ) Παραβιάσεις διατάξεων του Κανονισμού της Πανορθοδόξου: 1) Το άρθρο 8 881, 2 προβλέπει ότι στη Σύνοδο συζητούνται μόνο τα κείμενα που έτυχαν «ομοφώνου εγκρίσεως» από τις Πανορθόδοξες Προσυνοδικές Διασκέψεις καί τούς Προκαθημένους. Και όμως, ούτε ο Κανονισμός της Συνόδου ούτε το κείμενο περί Γάμου είχε ομόφωνη έγκριση (σημ. 1, σ. 307, 702) και παρά την κανονιστική απαγόρευση συζητήθηκε... ii) Το άρθρο 12 83 απαιτεί ο Προκαθήμενος να υπογράψει τα κείμενα εκφράζοντας την «εσωτερική πλειονοψηφία» της αντιπροσωπείας της Έκκλησίας του. Η Σύνοδος της Κρήτης καταστρατήγησε και τον ίδιο τον Κανονισμό Λειτουργίας της! Το κρίσιμο και προβληματικό 6° Κείμενο για τις σχέσεις με τους ετεροδόξους δεν το αποδέχθηκαν και δεν το επικύρωσαν οι 17 Σέρβοι επίσκοποι, ενώ το προσυπέγραψαν μόνο 7 από τους 24 επισκόπους της αντιπροσωπείας του Πατριαρχείου Σερβίας! Και όμως ο Πατριάρχης Σερβίας περιφρονώντας την απόφαση της «εσωτερικής πλειονοψηφίας» της αντιπροσωπείας της Εκκλησίας του το προσυπέγραψε και η υπογραφή του έγινε αποδεκτή από το Προεδρείο της Κρήτης ως εκφράζουσα τάχα την αποδοχή του κειμένου από την Εκκλησία της Σερβίας. Είχαμε δηλαδή σαφή περιφρόνηση του θεμελιώδους 348 Άποστ. Κανόνα καί παράβαση του ίδιου του Κανονισμού της Συνόδου! Τελικά, μήπως «habemus Papam!» στη Σερβία;

Είναι πρόδηλο από τα ανωτέρω παραδείγματα ότι στη Σύνοδο της Κρήτης είχαμε κατάλυση του συνοδικού πνεύματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας και προσβολή του επισκοπικού αξιώματος από τον «πρώτο». Δυστυχώς όλα αυτά έγιναν αποδεκτά από τη Σύνοδο και τον Πρόεδρό της! "Η ορθότερα: πάνω σε αυτά στηρίχθηκε η «Πανορθόδοξη», αλλιώς θα διαλυόταν...

Έγκαλούμε τον πάπα της Ρώμης για περιφρόνηση του συνοδικού θεσμού και δε βλέπουμε ότι στην παπική νοοτροπία της -δήθεν- υπεροχής του «πρώτου» στηρίχθηκε η λεγομένη Πανορθόδοξη, περιφρονώντας και καταλύοντας κάθε έννοια Όρθοδόξου συνοδικότητας και κανονικής τάξεως: Ό «πρώτος» ενεργεί παπικώ τω τρόπω αντίθετα προς την γνώμη της Συνόδου του και αυτό είναι αποδεκτό στην Κρήτη! Είναι ένδειξη παρακμής της κανονικής τάξεως να έχουμε σε τόσο υψηλό θεσμικό επίπεδο «συνοδική» κατάλυση της συνοδικότητας των Τοπικών Εκκλησιών και απόπειρα επιβολής του «πρώτου» κάθε Έκκλησίας με παπικές εξουσίες (π. Θ. Ζήσης, σημ. 3, σ. 24-26).

(Συνεχίζεται)