ΑΝ ΤΟΥΣ ΜΙΛΟΥΣΕ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΠΩΣ ΜΙΛΗΣΕ Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΥΤΡΟΠΙΟ...

ΑΝ ΤΟΥΣ ΜΙΛΟΥΣΕ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΠΩΣ ΜΙΛΗΣΕ Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΥΤΡΟΠΙΟ...

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=========

Φαντασθείτε! Ενοχλήθηκαν, λένε, οι άθεοι κρατούντες, από τα άσφαιρα πυρά του φυλλαδίου που διανεμήθηκε στους ναούς της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Αν η Ιεραρχία χτυπούσε με πραγματικά βόλια τι θα έλεγαν;

Αν, αντί να μιλούν ανώνυμα για την οικονομική κρίση, οι ιεράρχες μας άρπαζαν από τα αυτιά τον κάθε Ευτρόπιο, τον κάθε Γιωργάκη, τον κάθε Πάγκαλο, τον κάθε Παπακωνσταντίνου, τον κάθε Γιαγκάζογλου, τον κάθε Τρεμόπουλο, Μπουτάρη, Καμίμη, Δραγώνα, Ρεπούση, Ασκώτου, Γεννηματά, Χριστοφιλοπούλου, Φραγκουδάκη, τον κάθε βουλευτή που θέλει με τα χρήματα του κόσμου να χτίσει τζαμιά, αν έλεγε η Εκκλησία ένα σκέτο όχι στην “κάρτα του πολίτη”, αν ξεσήκωνε τον κόσμο για τους αντιχριστιανικούς νόμους για το οικογενειακό δίκαιο που ψήφισαν και ετοιμάζονται να ψηφίσουν, αν έπαιρνε θέση για το εθνικά μας θέματα που καρκινοβατούν στα χέρια εθνικών μειοδοτών, αν στρίμωχνε στη γωνία την κάθε Διαμαντοπούλου και της έλεγε να μην τολμήσει να αγγίξει τα Θρησκευτικά και την Ιστορία ε τότε να δείτε στεναχώριες ο κ. Πεταλωτής μας και τα άλλα “κοπέλια” του ΓΑΠ.

Τώρα μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι!

Ας μη χολοσκούν!

Ασκήσεις επί χάρτου γίνονται με άσφαιρα πυρά ενώ ο αρχιστράτηγος του αγώνα συνωμοτεί σε κρυφά και φανερά τσιμπούσια με τον εκκλησιομάχο πρωθυπουργό και παρακάθεται στο υπουργικό συμβούλιο του ΔΝΤ του ΓΑΠ.

Παρατίθεται στη συνέχεια το σχόλιο του καλού ιστολογίου “Χριστιανική Βιβλιογραφία” που μας έδωσε αφορμή για τις πιο πάνω σκέψεις.

*****

ΕΝΟΧΛΗΘΗΚΑΝ

=========

«Ἔντονες ἀντιδράσεις στοὺς κόλπους τῆς ἱεραρχίας τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας ἔχει προκαλέσει φυλλάδιο ποὺ διανεμήθηκε τὴν Κυριακή στοὺς ὀρθοδόξους ναούς, καθώς περιέχει πρωτοφανεῖς πολιτικές θέσεις καὶ χαρακτηρισμούς, ἐνῶ ἐπιτίθεται τόσο στοὺς πολιτικοὺς ὅσο καὶ στοὺς πολίτες». (ἐφημ «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», 20.12.10)

ΣΧΟΛΙΟ «Χριστιαναικής Βιβλιογραφίας.»: Ἡ διανομὴ συσσιτίου σὲ «δικοὺς καὶ ξένους» ἢ ἡ ἠθικὴ καὶ ψυχικὴ στήριξη τῶν ἀνθρώπων νὰ τὰ βγάλουν πέρα μέσα στὶς πρωτοφανεῖς συνθῆκες, ποὺ προκάλεσε τὸ πολιτικὸ κατεστημένο, δὲν εἶναι πράξεις πολιτικές. Ἡ διακήρυξη ὅμως ἀληθειῶν εἶναι πολιτικὴ πράξη. Τοὺς ἐνοχλεῖ, ἂν δὲν τοὺς πανικοβάλλει, ὁ λόγος. Ὅπως καὶ ὁ λόγος τοῦ Χρυσοστόμου τότε θορύβησε τὴν κακουργία τῆς Εὐδοξίας καὶ τὸν αὐταρχικὸ ἱστό της, ποὺ κατατρομοκρατημένη ἐξόρισε τὸν Ἅγιο Ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Ἰωάννη. Γιὰ νὰ γλιτώσει ἀπὸ τὸν ἐλεγκτικὸ λόγο τῆς ἀληθείας, ποὺ τῆς ἐπέρριπτε ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ εὐθύνες γιὰ ΑΔΙΚΙΕΣ σὲ φτωχοὺς ἀνθρώπους.

ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ, ΥΠΟΚΡΙΤΑΙ.

ΠΗΓΗ:

Χριστιανική Βιβλιογραφία