ΤΑ ΙΕΡΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ...ΤΗΣ ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΥ

ΤΑ ΙΕΡΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ...ΤΗΣ ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΥ

=============

(Ἀπαραίτητη προκαταβολικὴ σημείωση «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»: ὁ κατωτέρω ἄμεσος σχολιασμὸς [ἐντὸς ἀγκυλῶν μὲ μαύρα στοιχεῖα] πάνω στὶς ἰδέες τοῦ ardalion.wordpress.com ὑπὲρ τῆς Ἀκαδημίας τοῦ Βόλου [ἐντὸς εἰσαγωγικῶν, μὲ υπογραμμισμένα στοιχεῖα] δὲν προτίθεται νὰ διαγράψει μονομιᾶς ὅ,τι θετικὸ μπορεῖ νὰ συντελεῖται, τὸ ὁποῖο προάγει τὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας. Ἄλλωστε ἡ πόλωση μόνο κακὲς ὑπηρεσίες μπορεῖ νὰ προσφέρει. Ὁ ἐδῶ σχολιασμὸς λοιπὸν ἀντικρούει τὴν εὔπεπτη προχειρότητα καὶ τὸν ἀναλώσιμο νεωτεριστικὸ βερμπαλισμό, τὸν ὁποῖο μεταχειρίζονται διάφοροι φιλόδοξοι κύκλοι, γιὰ νὰ “ἐλευθερώσουν” τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσία Της στὸ παρελθὸν καὶ τὶς ἀγκυλώσεις).

«Ὁ κόσμος ἀλλάζει θεαματικά ἐρήμην ἱερατείων καὶ τῶν κυριῶν τοῦ φιλοπτώχου». [Ὄχι ποὺ θὰ καθόταν ὁ ἔξυπνος Κόσμος καὶ ὁ Κοσμοκράτωρ νὰ ρωτᾶνε τὰ ἱερατεῖα καὶ τὰ γύναια τοῦ φιλοπτώχου καὶ τὰ ἄλλα τὰ ἀνόητα καὶ μωρὰ καὶ ἐξουθενημένα τοῦ κόσμου, ἂν θὰ “προοδεύσει” ἢ ὄχι. Ἀλίμονο!]

«Ἀπώτερος στόχος (τῶν ἐπικριτῶν τῆς Ἀκαδημίας): ἡ φίμωση ἑνὸς λόγου ποὺ δὲν ἐπαναλαμβάνει πληκτικὰ βιβλικὰ ἐδάφια» [ὅπως γίνεται π.χ. μέσα στὴν Λατρεία, ποὺ εἶναι μιὰ πληκτικὴ καὶ ἔμμονη ἐπανάληψη τέτοιων ἐδαφίων ἢ π.χ. ἡ ἐπανάληψη ἄλλων ἀναχρονιστικῶν…ἐδαφιαίων μετανοιῶν] «οὔτε βαυκαλίζεται μὲ ἀνακυκλώσεις πατερικῶν κειμένων» [ἀλλὰ διονυσιάζεται μὲ τὰ βραχυκυκλώματα τῶν ληγμένων ἰδεολογημάτων, ποὺ σερβίρονται ξαναζεσταμένα] «οὔτε ἀναπαύεται στὴν ἐξύμνηση συγχρόνων γερόντων-ἐξομολόγων». [Σιγὰ νὰ μὴ κάτσουμε καὶ ἀσχοληθοῦμε μὲ τοὺς Παϊσίους, τοὺς Ἰακώβους καὶ τοὺς Πορφυρίους. Τί ἔχουν νὰ ποῦν αὐτοὶ στὸν θεαματικὰ ἀλλασσόμενο κόσμο, αὐτοί, ποὺ δὲν ἦταν θεολόγοι καὶ ἐπὶ πλέον ἀνακύκλωναν καὶ αὐτοὶ τὰ ἴδια πληκτικὰ ἐδάφια.]

«Τὸ ἔργο στὸν Βόλο:
1. Δὲν εἶναι κατήχηση.
2. Δὲν εἶναι ἀπολογητική.
3. Δὲν εἶναι μαθήματα ἐκκλησιαστικῆς σχολῆς.» [Δὲν εἶναι τίποτα ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ παρωχημένα, τιποτένια, καὶ ἄχρηστα ἀλλὰ ἀντιθέτως] «εἶναι μία προσπάθεια αὐτοπροσδιορισμοῦ τοῦ τί μπορεῖ νὰ σημαίνει Ὀρθοδοξία». [Γιατὶ βεβαίως μέχρι στιγμῆς Ὀρθοδοξία δὲν ἔχει καταστεῖ δυνατὸν νὰ “αὐτοπροσδιορισθεῖ” τί ΣΗΜΑΙΝΕΙ. Πάντως δὲν μπορεῖ νὰ ΣΗΜΑΙΝΕΙ μπανάλ ἁγιασμούς, φιλανθρωπίες, Λειτουργίες, νηστεῖες, ἐξομολογήσεις στοὺς ἐξυμνημένους γέροντες-ἐξομολόγους, Ἑορτὲς τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων, μετάνοια, συγχωρητικότητα, προσευχή, συμμετοχὴ στὸν ἀνθρώπινο πόνο, ἀρρώστια, συντριβή, ταπείνωση, ἀγάπη καὶ ἄλλες τέτοιες πληκτικὲς ἀρετολογίες καὶ πατερικὲς ἀνακυκλώσεις. Ὀρθοδοξία σημαίνει κάτι ποὺ ἀκόμη δὲν ἔχει αὐτοπροσδιορισθεῖ τί μπορεῖ νὰ ΣΗΜΑΙΝΕΙ. Πλησιάζει ὅμως ὁ καιρὸς ποὺ αὐτὸ θὰ συμβεῖ μὲ τὴν βοήθεια τῆς Πεφωτισμένης Διανοήσεως. Καὶ αὐτὴ θὰ προσδιορίσει ἐπακριβῶς τί ΣΗΜΑΙΝΕΙ Ὀρθοδοξία, γιὰ πρώτη φορὰ μέσα στὴν ἱστορία. Ἔκτακτα.] «Μιὰ ἀναζήτηση τῆς ταυτότητας» [ποὺ ἀναδύεται ἀποκλειστικὰ ἀπὸ τὴν κολυμβήθρα τῆς Ἀκαδημίας], «ποὺ εἶναι δυσδιάκριτη σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ ἀλλάζει δραματικὰ καὶ ταχύτατα. Σὲ ἕναν κόσμο ποὺ ἡ ἐκκλησία καὶ ὅσοι μιλοῦν (δῆθεν) ἐκ μέρους της δὲν μποροῦν νὰ μένουν στὴν ἀπάθεια ἢ νὰ ἀρκοῦνται στὴν δημοσιοϋπαλληλικὴ διεκπεραίωση.» [Γιατί ἄραγε τόση πόλωση καὶ γενίκευση; Μόνον ἀπάθεια βλέπει ὁ συντάκτης, μόνον δημοσιοϋπαλληλικὴ διεκπεραίωση, πληκτικὰ ἐδάφια, ἱερατεῖα, συγχρόνους-ἐξομολογητές καὶ κυρίες τοῦ φιλοπτώχου. Ἀπροσδιοριστία τῆς ὀρθοδοξίας. Τεράστια τὰ ἀδιέξοδα! Ζητεῖται σωτἠρ. Ἐκ κόλπου Παγασητικοῦ. Τελικὰ ὅμως εἶναι προτιμότερο οἱ «δῆθεν ἐκπρόσωποι» τῆς Ἐκκλησίας νὰ μένουν στὴν ἀπάθεια ἀπὸ τὸ νὰ μιλᾶνε ἐκ μέρους της καὶ νὰ προξενοῦν βλάβες. Καὶ μιὰ παράλειψη: ὁ συντάκτης δὲν “αὐτοπροσδιορίζει” οὔτε καὶ τοὺς ἐκπροσώπους ποὺ νομιμοποιεῖ ὁ ἴδιος γιὰ νὰ μιλᾶνε.]

Ἂς σημειωθεῖ ἐξ ἄλλου πὼς ὁ ἴδιος (πιθανότατα) συντάκτης ἐξ ἀφορμῆς τῆς πρὸ ἡμερῶν πολιτικῆς κηδείας τοῦ Πρυτάνεως τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου γράφει τὰ ἑξῆς ἀξιοπρόσεκτα: «Εἶναι ἡ φροντίδα γιὰ τὴν ταφὴ χωρὶς ἱερατεῖο, σύμφωνα μὲ τὴν ἐπιθυμία τοῦ ἀποθανόντος. Δίχως παπάδες καὶ ψάλτες. Μιὰ δυνατότητα. Τόσο ἁπλά.» [Ὄχι ἀπλῶς “ἁπλά”, ἀλλὰ ἁπλούστατα. Τὸ μήνυμα ἐλήφθη: Δὲν χρειάζονται πιὰ ἱερατεῖα, ψαλτάδες, κυρίες τοῦ φιλοπτώχου, πληκτικὰ βιβλικὰ ἐδάφια, κατήχηση, ἐξομολογητές, λαουτζίκος. Χρειάζονται γερά μυαλά, διανοούμενοι. Αὐτοὶ μποροῦν νὰ σώσουν τὴν Ἐκκλησία, τὴν ἀληθινή Της παράδοση, τὸν κόσμο καὶ τὸν… Θεό, ἂν χρειαστεῖ!]

ΠΗΓΗ:

Χριστιανική Βιβλιογραφία