ΤΗΣ ΠΟΠΗΣ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ

ΤΗΣ ΠΟΠΗΣ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ

(Σχόλιο για τον παπα Χάρλευ)

Της κυρίας Ελένης Λωρίτου

=====

Και σας τι σας ενδιαφέρει, κ. Τελεβάντο, αφού ο συγκεκριμένος πρωτότυπος και ιδιότυπος παπάς αρέσει στο ποίμνιό του, μια χαρά επικοινωνία έχει με το ποίμνιό του, το ποίμνιό του είναι ξετρελλαμένο μαζί του, γνώριζε την κ. Πόπη και την σχέση της με τον παπά και την επικροτούσε; Μην γίνεστε σας παρακαλώ αλλοτριοπράγμων! Όχι μόνο το ποίμνιο, αλλά και ο μητροπολίτης θα γνώριζε ή ωφειλε να γνωρίζει την κ. Πόπη, όπως γνωρίζει την παπαδιά με το μίνι, την παπαδιά-γκόμενα με το κολλητό τζήν, όπως γνωρίζει ή θα ώφειλε να γνωρίζει την κρίση στο γάμο των κληρικών με τα διαζύγια και τις παπαδιές να έχουν ξεσαλώσει, με τις πτώσεις των κληρικών. Όμως πού καιρός για τέτοια! Με αυτά τώρα θα ασχολούμαστε! Δεν μας μένει καιρός από τα τρεχάματα και τα συνέδρια! Άλλωστε μοντέρνοι άνθρωποι είμαστε συνεχιστές του "ελάτε όπως είστε." Για να είμαστε ειλικρινείς ενθαρρύνουμε την κάθε μοντερνωσύνη, την κάθε κιτσαρία και μετά βδελυγμίας αποστρεφόμαστε το καθωσπρεπίστικο λούκ της θεούσας, που είναι παρωχημένο και διόλου επικοινωνιακό. Η κάθε Χαρούλα, η κάθε Αρτεμούλα απέβαλαν τα μακρυά φουστάνια, τα κομποσχοίνια, τις πλεξούδες και υπό τα διδάγματα του οικουμενισμού υιοθέτησαν μία μεταμόρφωση, ένα σύγχρονο λουκ. Θα μου πείτε και ο δεσπότης τι θα κάνει; Τον αστυνόμο ή θα κρατά καμμιά μεζούρα για να μετρά την φούστα της Χαρούλας ή θα μπει μέσα στο τζην της παπαδιάς να δει πόσο στενό είναι; Όχι, δεσπότη μου, δεν είπαμε αυτό! Ούτε είπαμε να αφήσετε αμολάτο τον Δαμασκηνό για πεδίο δράσεως με φωνές. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ασκήσετε το ποιμαντικό σας έργο, εάν το θέλατε. Η εντύπωσή μου είναι ότι δεν το θέλετε, αντίθετα ενθαρρύνετε την κάθε κιτσαρία. Καλέστε, σας παρακαλώ, την Χαρούλα στο γραφείο σας και με καλό και πατρικό τρόπο πείτε της: Βρε κορίτσι μου, ξέρεις δεν θα πάθει κανείς καμμία κατάπληξη αν δει στην παραλία τους ωραίους πόδας και το βρακί σου! Όμως δεν τιμά εσένα, την ιερωσύνη και τον παπά που έχεις δίπλα σου.
Τώρα τι να πούμε, κ. Τελεβάντο, νομίζω ότι σε όλα τα επίπεδα πέσαμε στον πειρασμό να αρέσουμε στον κόσμο και όχι στον Θεό, πέσαμε στο αμάρτημα της ανθρωπαρέσκειας. Ο ίδιος ο επίσκοπος Ιγνάτιος είναι απορροφημένος στις δικές του ακροβασίες στις οποίες μιμητικά τον ακολουθεί ο παπάς, η παπαδιά, ο λαός. Οι γονείς πια δεν μπορούν να συμμαζέψουν τα παιδιά τους, όταν τα πρότυπα καταρρέουν, όταν η ευλάβεια αντί να ενθαρρύνεται πολεμείται. Η ίδια η Εκκλησία έχει μπει στην αποσύνθεση και στην πτωμαίνη και μάλιστα με το σύνθημα της ανανέωσης.

Κάποτε όμως θα έρθει και ο λογαριασμός των πεπραγμένων μας. Και αυτόν τον λογαριασμό, κ. Τελεβάντο, μην ανησυχείτε, δεν έχει καμμία διάθεση να τον πληρώσει ο πανέξυπνος επίσκοπος Ιγνάτιος. Ο επίσκοπος Ιγνάτιος έχει πολλά δικά του γραμμάτια ανεξόφλητα στην κοινή γνώμη και δεν έχει καμμία διάθεση να φορτωθεί και την κωλοφαρδία του παπα-Χάρλευ. Ο παπα-Χάρλευ θα πληρώσει τα γραμμάτιά του, τις μηχανές του, τα πέτσινα μπουφάν, τα δαχτυλίδια της Πόπης μόνος του. Ούτε που θα ασχοληθεί ο επίσκοπος Ιγνάτιος. Το πολύ-πολύ θα τον καλέσει ο πρωτοσύγκελλος, θα του μπήξει καμμιά φωνή και θα του παραδώσει τα δέοντα. Θα μου πείτε δεν θάπρεπε; Λέω μόνο ότι το θέμα έχει πολλά επίπεδα μερικά από τα οποία προαναφέραμε. Ας συμπληρώσουμε μόνο και ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέσει.

Πάντως, παπα Χάρλευ μου, να σου πω κάτι; Φαίνεσαι γενικώς φευγάτος. Οι μηχανές αυτό μαρτυρούν. Ψιλοφευγάτη είμαι και εγώ και καταλαβαίνω την αγάπη σου γι’ αυτές. Τώρα θα μου πεις θεούσα με ποδήλατο κάπως τρώγεται -δεν είναι μόνο το βρακί της Χαρούλας- αλλά θεούσα με Χάρλευ δεν τρώγεται! Τι τα θες τώρα εσύ ένας ελεύθερος άνθρωπος με το παπαδαριό! Μην επιτρέψεις τον εξευτελισμό να σου μπήξει τις φωνές ο κοντός, κοντζάμ άνδρας! Πήγαινε μόνος σου να παραλάβεις τα χαρτάκια σου και μη περιμένεις κατανόηση και πατρική συμπεριφορά. Αν ήταν θα σου την είχαν δείξει και θα προλάβαιναν το κακό. Τουλάχιστον εξαρχής θα σου είχαν πει με κάθε ντομπρωσύνη, ότι δεν κάνεις για παπάς, δεν θα σήκωνες τους περιορισμούς. Είναι θέμα αγάπης πολλές φορές η σκληρή φαινομενικά γλώσσα.

Από ό,τι βλέπετε, κ.Τελεβάντο, εδώ στον Βόλο απολαμβάνουμε έναν αέρα πλήρους ελευθερίας! Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, ό,τι γουστάρει. Η Χάρλευ του παπά, το ποδήλατο της θεούσας, το βρακί της Χαρούλας, το κολάν της παπαδιάς, τα δαχτυλίδια της Πόπης, γενικώς είμαστε μια απίθανη παρέα, εμείς είμαστε ... Και γιατί όμως να μην είμαστε; Σε ποιόν πέφτει λόγος; Αφού ο παπάς θέλει την παπαδιά του με μίνι ή με κολλητό τζήν -εδώ που τα λέμε ποιός μπορεί να την συμμαζέψει, έχει ξεσαλώσει- ή αφού το ποίμνιο του παπα Χάρλευ αγαπά την Πόπη και δεν έχει πρόβλημα, σε ποιόν πέφτει λόγος; Αφού το ποίμνιο του παπά και της παπαδιάς με το μίνι μέχρι το βρακί αρέσκεται στους νεωτερισμούς, στο να ντύνει τα κοριτσάκια παπαδάκια, γιατί αυτό ενοχλεί τους πιστούς της άλλης ενορίας; Όποιος δεν του αρέσει μπορεί να μην πάει στην αγία Παρασκευή, όπου ντύνονται τα κοριτσάκια, αλλά να πάει σε άλλη εκκλησία. Επίσης όποιος δεν γουστάρει τις μεταφράσεις του παπα Αλέξανδρου στο παλαιό κοιμητήριο, μπορεί να πάει στο νέο κοιμητήριο -έτσι και αλλιώς κοιμισμένος είναι- ή να πάει σε μιά άλλη ενορία που ενδεχομένως εκεί κάνουν μιά καλύτερη μετάφραση της αρεσκείας του. Αυτά γούστα είναι! Δεν πέφτει λόγος στον πιστό της κοντινής ενορίας πόσο μάλλον σε εσάς από την Νέα Υόρκη! Κάντε, σας παρακαλώ, την δουλειά σας και μην αλλοτριοπραγμονείτε τόσο φορτικά για το τι θα κάνει ο κάθε παπάς στην ενορία του με τους πιστούς του ή στο σπίτι του με την γυναίκα του. Εδώ δεν ασχολείται κοντζάμ δεσπότης παγκοσμίου ακτινοβολίας και ασχολείστε εσείς; Αυτό είναι το πρώτο χαρτί του παπαΑλέξανδρου που προσεχώς θα ξεδιπλώσει στην δικαστίνα και θα το τρίψει στη μούρη των πανεπιστημιακών καθηγητάδων. Άντε τώρα να τα βγάλεις πέρα με τον λεβέντη και τον καραμπουζουκλή! Όπως πάω με βλέπω καγκελάριο συνάδελφο της Μέρκελ.

Και ας ήταν μόνο ο Καραμπουζουκλής, κ. Τελεβάντο!

Ολόκληρα συνέδρια και ημερίδες γίνονται στα υψηλά standards της θεολογικής ακαδημίας, που ανάγουν το deal, την επικοινωνία, την χημεία σε ύψιστο θεολογικό κριτήριο. Ο σεβασμιώτατος αντιμετωπίζει όλα τα θεολογικά επιχειρήματα και όλες τις λέξεις που κανείς δύσκολα καταλαβαίνει όπως νοησιαρχία, μέθεξη, υπερβατικότητα, το άρρητον και αθέατον, όλα τα αντιμετωπίζει, όλα τα μαχαιρώνει με την ανατριχίλα της Κούλας. Όταν η Κούλα άκουσε την μετάφραση του Ιγνατίου ανατρίχιασε.
Το λέω και συγκινούμαι! Δεν είναι μόνο η Πόπη είναι και η ανατριχίλα της Κούλας! Τώρα η Πόπη μας πείραξε; Έπεσε λίγο παραπάνω deal, λίγη παραπάνω χημεία και να το test βγήκε θετικό!

Θέλω, δηλαδή, να πω, ότι γενικώς στην μητρόπολη Δημητριάδος γίνεται της Πόπης. Αυτό είναι ένα γενικό κλίμα όπου ευδοκιμεί η Πόπη, η Κούλα, η Χαρούλα, οι καλλιτεχνικές τάσεις του Καραμπουζουκλή, το ποδήλατο της θεούσας. Στο τέλος, όμως, η Πόπη έχει την χάρη και εγώ το κάγκελο. Στο τέλος εγώ θα κληθώ να πληρώσω της Πόπης το κάγκελο στην μητρόπολη Δημητριάδος. Η Πόπη βόλτα με την Χάρλευ και εγώ καγκελάριος!