ΨΑΛΣΙΜΟ, ΨΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΦΩΝΙΑ

ΨΑΛΣΙΜΟ, ΨΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΦΩΝΙΑ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Στις 13 τρέχοντος οι ιεροψάλτες της Βασιλεύουσας βρέθηκαν στον Πατριαρχικό Οίκο στο Φανάρι, όπου τους υποδέχθηκε φιλοφρόνως ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος. Στην προσφώνησή του, ο Παναγιώτατος τόνισε εμφαντικά, μεταξύ άλλων, και τα πιο κάτω: «Οι Ιεροί Κανόνες και η όλη Παράδοσις της Ορθοδόξου Εκκλησίας έχουν ηυξημένες απαιτήσεις από εσάς, εις τας οποίας καλώς γνωρίζομεν ότι όλοι φιλοτίμως προσπαθείτε να ανταποκρίνεσθε κατά δύναμιν». 

Προσυπογράφουμε άχρι κεραίας τις υποδείξεις του Παναγιώτατου. Ουδεμία αμφιβολία ότι οι ιεροψάλτες -που είναι εκπρόσωποι του λαού του Θεού και ανήκουν στον κατώτερο κλήρο- έχουν ευθύνη κατά τη θεία λατρεία. 

«Ψάλλατε συνετώς» παραγγέλλει ο Ψαλμωδός. Ασφαλέστατα οι Ιεροί Κανόνες και η όλη Παράδοσις της Εκκλησίας έχουν οριοθετήσει τις υποχρεώσεις των ιεροψαλτών, ώστε να μην αυθαιρετεί ο οιοσδήποτε. 

Γι’ αυτό ερωτούμε: Ποίος των Ιερών Κανόνων και ποια υποχρέωση απορρέουσα εκ της όλης Παραδόσεως της Εκκλησίας επιβάλλει στους ιεροψάλτες να ψάλλουν προς τιμήν αιρεσιαρχών και αιρετιζόντων; Ή ποιος των Ιερών Κανόνων επιβάλλει να συντάσσονται ύμνοι προς τιμή αιρεσιαρχών; Και επειδή πάντοτε έχουμε σαν αφετηρία τα γεγονότα και όχι υποθέσεις και θεωρίες, υπενθυμίζουμε τα όσα τραγελαφικά και απαράδεκτα επεσυνέβηκαν στις 29.11.2014 κατά τον Εσπερινό του Αποστόλου Ανδρέου στον πατριαρχικό ναό. Γνωρίζουν καλώς οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι τότε οι ιεροψάλτες του Ναού έψαλλον (εις ύφος πατριαρχικό συνάμα τε και βυζαντινό με όλους τους κανόνες της μουσικής) ύμνους προς τιμή του αιρεσιάρχου του Βατικανού Πάπα Φραγκίσκου. Έτσι, προεξάρχοντος του Παναγιώτατου, συνήργησαν, με τις συμπροσευχές τους, στην καταστρατήγηση και καταπάτηση σκαιότατα των Ιερών Κανόνων και της όλης Παράδοσης της Εκκλησίας. Απλώς υπενθυμίζω (για να μη μας διαφεύγει δηλαδή) τον ΣΤ΄κανόνα της εν Λαοδικεία Συνόδου «Περι του μη συγχωρείν αιρετικοίς εισιέναι εις τον οίκον του Θεού, επιμένοντας τη αιρέσει». 

Συμπέρασμα: Τους Ιερούς Κανόνες και την Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας την σεβόμαστε, όχι επιλεκτικα, ούτε τμηματικά, αλλά στο ΣΥΝΟΛΟ της. Άλλως η παραφωνία που διαπράττουμε είναι μεγάλη, εκκωφαντική και ασύμμετρα επικίνδυνη, και ξεπερνά και αυτήν του μάντεως Βαρλαάμ (Αριθμ. κβ΄21-33).