ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ
____________
Μητροπολίτου Προικοννήσου Ιωσήφ, Εξομολόγησις και Ιεροί Κανόνες, Αθήναι 2013, σσ. 30.
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
===========
Ομιλία του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Προικοννήσου κ. Ιωσήφ σε ιερατικά συνέδρια στις Μητροπόλεις Πειραιώς, Σαλαμίνος, Εδέσσης και Κωνσταντίας-Αμμοχώστου.
Ο Σεβ. συγγραφέας δίνει καταρχήν τον ορισμό της εξομολόγησης και στη συνέχεια εξηγεί ότι ο χαρακτήρας της εξομολογήσεως έχει θεραπευτικό χαρακτήρα γι’ αυτό και τα επιτίμια που επιβάλλονται από τον πνευματικό είναι φάρμακα θεραπείας και όχι τιμωρίες με τη δικανική έννοια του όρου.
Οπως πολύ ορθά τονίζει ο Σεβασμιότατος οικονομία ως προς τον χρόνο συντμήσεως αποχής απο την Θεία Κοινωνία μπορεί να εφαρμοστεί μόνον όπου υπάρχει πραγματική μετάνοια, αλλιώς η οικονομία υποβοηθεί τη συνέχιση διάπραξης της αμαρτίας.
Επιφύλαξη πρέπει να διατυπωθεί πάντως αναφορικά με τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας τους οποίους ο Σεβασμιότατος θεωρεί ξεπερασμένους.
Αλλο η Εκκλησία να κανονίζει προοδευτικά προς το επιεικέστερο τη χρονική διάρκεια αποχής από τη Θεία Κοινωνία που επιβάλλει για ορισμένα αμαρτήματα, και άλλο να θεωρείται ο Κανόνας ξεπερασμένος ως προς την ουσία του.
Σημαντικό επίσης, όταν κάνουμε αναφορά στο θέμα, είναι να έχουμε κατά νουν τη διάκριση μεταξύ μεγάλου αφορισμού (αναθέματος) και μικρού αφορισμού (αποχής από τη Θεία Κοινωνία).
Η κατανόηση της διαφοράς των όρων βοηθά να συνειδητοποιήσουμε ότι ορισμένοι Κανόνες που θεωρούνται από κάποιους ξεπερασμένοι, στην πραγματικότητα, όχι μόνον δεν είναι ξεπερασμένοι, αλλά δείχνουν το βαθμό της αλλοτρίωσης του εκκλησιαστικού φρονήματος των πιστών και τον αγώνα που πρέπει να κάνει ο ποιμένας για να εκκλησιαστικοποιήσει τους πιστούς.
Ενας πολύ διαφωτιστικός διάλογος για το θέμα διεξήχθη πριν δεκαετίες μεταξύ του παραδοσιακού Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Κ. Μουρατίδη και του γνωστού Οικουμενιστή Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Αθηναγόρα Κοκκινάκη.
No comments:
Post a Comment