ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ

ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Α΄ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 

(Από τον Κατανυκτικό Εσπερινό της Τυρινής μέχρι την Κυριακή της Ορθοδοξίας)

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

5.) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ

Την Κυριακή της Ορθοδοξίας στον Καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδας λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Σεβ. Αμερικής κ. Δημήτριος.

Ο Σεβ. Αμερικής δεν χρειάζεται συστάσεις. Το κύρος, η προσωπικότητα και οι θεολογικές του περγαμηνές δεν είναι απλά πανορθόδοξης αλλά παγχριστιανικής εμβέλειας.

Όπως πάντοτε -έτσι και την Κυριακή της Ορθοδοξίας- το κήρυγμα του Σεβ. κ. Δημήτριου ήταν πολύ ουσιαστικό. Μας μίλησε για την έριδα της Εικονομαχίας και μας βοήθησε να αντιληφθούμε το ιστορικό της πλαίσιο. 

Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος έχει πολύ καλές σχέσεις με την Ιστορία. Όχι μόνον έχει πολλές ιστορικές γνώσεις για τα θέματα που αναπτύσσει, αλλά και του αρέσει να διερευνά τα θέματα μέσα από την ιστορική τους προοπτική.

Το κήρυγμά του είναι πάντοτε δίγλωσσο και στις πλείστες κοινότητες -λόγω της δημογραφικής σύνθεσης του εκκλησιάσματος- η έμφαση -πολύ ορθά- δίνεται στο κήρυγμα στα Αγγλικά.

Μετά την αναφορά που έκανε για την Κυριακή της Ορθοδοξίας ο Σεβασμιότατος έκανε κήρυγμα με θέμα το “έρχου και ίδε” της Ευαγγελικής περικοπής. Μας εξήγησε ότι η πρόσκληση είναι προσωπική εμπειρία. Όχι ενασχόληση με αφηρημένες έννοιες ή φιλοσοφική αναζήτηση.

Η πιο χαριτωμένη στιγμή του κηρύγματος του Αρχιεπισκόπου ήταν όταν απηύθυνε λίγα λόγια στα πάμπολλα παιδάκια που ήταν παρόντα στη Θεία Λειτουργία και συμμετείχαν μάλιστα με τις εικόνες στα χεράκια τους στη λιτανεία για την Κυριακή της Ορθοδοξίας.

Ο Σεβασμιότατος τα ρώτησε αν κατανοούν τι ακριβώς έκαναν με τη συμμετοχή τους στη λιτανεία και τους εξήγησε ότι, όπως κρατούν στην αγκαλιά τους τις εικόνες του Κυρίου, της Θεοτόκου και των Αγίων, έτσι πρέπει να έχουν στην καρδούλα τους τον Χριστό, την Παναγία, τους Αγίους και τον φύλακα άγγελό τους. 

Ο Σεβασμιότατος αγκαλιάζει με αληθινή στοργή τα παιδάκια και τα κάνει να αισθάνονται ότι η Εκκλησία είναι το σπίτι τους και ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι και οι Άγγελοι συνοδοιπόροι τους.

Ποια καλύτερη προσέγγιση ενός ποιμένα προς τα παιδιά;