ΙΔΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΨΑΛΛΩ ΕΔΩ ΚΑΙ 38 ΧΡΟΝΙΑ

ΙΔΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΨΑΛΛΩ ΕΔΩ ΚΑΙ 38 ΧΡΟΝΙΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Θα διερωτάστε πώς μου ήρθε η ιδέα να κάνω την πρόσφατη ανάρτηση βίντεο με το παιδάκι με την εξαίρετη φωνή.

Λοιπόν τα καλά πράγματα μου έρχονται μόνον όταν θυμώνω (με την καλή έννοια του όρου).

Ακούστε τι έγινε.

Φίλος του ιστολογίου μου έγραψε σε ηλεκτρονικό μήνυμα ότι έχω ωραία φωνή χωρίς φυσικά να με έχει ακούσει να ψάλλω. Γνωρίζει τη φωνή μου μόνον από τηλεφωνική συνομιλία που είχαμε. Οπότε ένιωσα άβολα -παρά την ευγένεια και τη χριστιανική επιείκεια της ψυχής αυτής- και  απάντησα: "Ωραία φωνή εγώ; Για να σας βάλω να ακούσετε μια ωραία φωνή για να καταλάβετε τι θα πει άγγελος του ουρανού να ψάλλει στη γη."

Και έτσι έγινε η ανάρτηση.

Όσο για την ομορφιά της φωνής μου ιδού η ιστορία των φωνητικών μου ...ικανοτήτων.!!!

Πάνε 38 χρόνια από την τελευταία φορά που έψαλλα. 

Ήμουν στο οικοτροφείο “Παντοκράτωρ” του π. Γεώργιου Καψάνη και σε κάποια στιγμή μου ήρθε η φαεινή ιδέα -ω! της αφροσύνης μου το μέγεθος- να ψάλλω το “Ανοίξω το στόμα μου”. Οπότε ο Ζαχαρίας Παπαδάμου, ένα παιδί συνοικότροφός μου από την Κύπρο που ψάλλει πολύ ωραία, αγανάκτησε που με άκουσε να ψάλλω τόσο άσχημα και μου είπε. “Όχι”, μου λέγει: “Κλείστο!” Πήγα να πάρω το τελεβάντικό μου και επανέλαβα το “ανοίξω το στόμα μου” αλλά ο Ζαχαρίας -καλή του ώρα εκεί που βρίσκεται- μου επανέλαβε: “Όχι! Όχι! Κλείστο.”

Ε αυτό ήταν!

Πήρα το μήνυμα και από τότε δεν ξανάψαλλα ποτέ.

Θα με ρωτήσετε ίσως: Ούτε όταν είσαι μόνος; Ούτε και τότε! Ξέρετε φοβάμαι μη βγει αληθινή η παροιμία ότι και “οι τοίχοι έχουν αυτιά”.