ΠΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ - Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ (Ψαλμ. στ´)

ΠΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ - Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ 

(Ψαλμ. στ´)     

Της Χριστούφαντου

=====

Σέ ἁμαρτία ἔπεσα, θρῆνος καί δυστυχία,

ὁ τάλας παρασύρθηκα μέσα στήν ἀνομία.

Ποιά δύναμις στά μέλη μου νικᾷ τήν δύναμί μου,

σκοτίζει ἡγεμόνα νοῦ, πνίγει συνείδησή μου;

Μέσα ἀπό τό βάραθρο καί μέσα ἀπό τήν πτῶσι

τολμῶ καί στρέφω πρός Ἐσέ, φιλάνθρωπε Δεσπότη. 

Μή μέ ἐλέγξῃς μέ θυμόν, τρέμω τήν μάστιγά Σου,

μέ βασανίζει λογισμός μή μείνω μακρυά Σου.

Ἐλέησόν με Κύριε, βιώνω συντριβή μου,

κατάκειμαι ὡς ἀσθενής, σπαράσσει τό κορμί μου.

Ἀπό τόν πόνο τόν πολύ καί τήν βαρειά τήν λύπη,

ὀστά συνεταράχθησαν καί πῶς θά φύγῃ θλῖψι;

Ἀκόμη καί ἡ ἄϋλος ψυχή μου ἡ ἀθλία,

σέ ταραχή εὑρίσκεται ἀπό τήν ἁμαρτία.

Καί Σύ ὡς πότε Κύριε, θά εἶσαι ὀργισμένος,

τό ἔλεός Σου δέν θά ᾽ρθῇ; Εἶμαι παραδομένος.

Μή φεύγῃς δίκαιε Θεέ, κραυγάζω ἐκ καρδίας,

στάλαξον εἰς τό τέκνον Σου ἔλεον εὐλογίας.

Σῶσε ψυχήν αἱμάσσουσαν ἀπ᾽ τήν παρακοή μου,

τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἕνεκεν, ρύεται ἡ ζωή μου.

Μετροῦνται οἱ ἡμέρες μου, πότε ἀρχή θά βάλω,

Κύριε, τήν μετάνοια ὡς πότε θ᾽ ἀναβάλω;

Μή καί νομίσῃ ἄνθρωπος νέα ζωή θά λάβῃ

στόν ᾅδη ἡ ψυχή σάν μπῇ; Ὁ νοῦς ἄς τ᾽ ἀποβάλῃ.

Τί στεναγμοί, τί δάκρυα, σάν αἷμα τῆς καρδίας,

ποτίζουν τό κρεββάτι μου, στρῶμα ἀναισθησίας.

Ἀπόκαμα, κουράστηκα, φεύγει ἡ δύναμίς μου,

Πόσο θ᾽ ἀντέξω, Κύριε, ἐχάθη ἡ ἐλπίς μου;

Οἱ ὀφθαλμοί μου τρέχουνε σάν βρῦσες ἀνοιγμένες

καί ἐταράχθη ὄψις μου μέ ἔγνοιες περασμένες.

Κατήντησα περίγελως κι ἐχθροί μέ λοιδοροῦνε,

ἔγινα σάν παλιόρουχο καί μέ περιφρονοῦνε.

Ἀπό ἐμπρός μου φύγετε ἐργάτες ἀνομίας,

τό τοῦ Κυρίου ἔλεος ἄβυσσος εὐλογίας.

Ἤκουσε μέ εὐμένεια φωνήν δεήσεώς μου

καί μετανοίας δάκρυα ἐδέχθη ὁ Θεός μου.

Πῶς ἦταν δυνατόν ποτέ θύρα νά μήν ἀνοίξῃ

σ᾽ ἄνθρωπο πού μετανοεῖ καί στόν ἐχθρό ν᾽ ἀφήσῃ;

Ἐδέχθη στεναγμούς πικρούς, κλαυθμούς τῆς προσευχῆς μου,

εὐηρεστήθη Κύριος στήν ταπεινή εὐχή μου.

Ἄς αἰσχυνθοῦνε πάραυτα τέκνα χαιρεκακίας,

νικώμενοι ἄς ταραχθοῦν, ἐχθροί τῆς μετανοίας.

Καταντροπιάζει ὁ Θεός αὐτούς πού μᾶς φθονοῦνε,

ἀκούει τῆς δεήσεως ὅσων Τόν ἀγαποῦνε.