ΑΠΟΚΑΡΔΙΩΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

ΑΠΟΚΑΡΔΙΩΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε, στη Romfea.gr, την ακόλουθη δήλωση του Σεβ. Φθιώτιδος για τον Οικουμενισμό:

"Ο διαχριστιανικός διάλογος είναι απαίτηση των καιρών. Εάν τον αρνηθούμε, μένουμε στο περιθώριο της ζωής με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται αυτή η επιλογή".

"Ο ισχυρός αντίπαλος του Χριστιανισμού είναι το συνεχώς διογκούμενο Ισλάμ, είπε, που θα σαρώσει κάθε αντίσταση. Οι ηγέτες όλων των χριστιανικών δογμάτων επιδιώκουν τη συνεργασία γιατί, πέρα από την ενότητα, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τη διατήρηση του Χριστιανισμού. Τα όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή πρέπει να αφυπνίσουν ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο, γιατί σήμερα ο κίνδυνος είναι εκεί, αύριο θα λάβει μορφή επιδημίας και θα απλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο."

Η δήλωση του Σεβ. Φθιώτιδος είναι λίαν αποκαρδιωτική για τους ακόλουθους λόγους:

1.) Καταρχήν ο διαχριστιανικός και ο διαθρησκειακός διάλογος δεν είναι επιτρεπτό να εξυπηρετεί οιανδήποτε εγκόσμια σκοπιμότητα.

Δεν μπορεί να διεξάγονται διάλογοι της Εκκλησίας με τους αιρετικούς και με τους αλλόθρησκους για να αντιμετωπιστεί το Ισλάμ ή για να εξυπηρετηθεί οιοσδήποτε πολιτικός στόχος.

Η πορεία προς πάντα τα έθνη για να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο σε όλη την κτίση, συνιστά αυτόλεκτη Δεσποτική εντολή και αφορά τη σωτηρία των εν τη πλάνη ευρισκομένων αδελφών μας και αυτός είναι ο μόνος λόγος που είναι απολύτως επιβεβλημένοι ο διαχριστιανικός διάλογος, ο Διαθρησκειακός διάλογος και ο διάλογος με τους αθέους.

2.) Ύστερα είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύουμε ότι θα μειωθεί η επιθετικότητα του Ισλάμ επειδή λ.χ. η Ορθοδοξία και ο Παπισμός θα άρουν τις υφιστάμενες διαφορές τους.

Το Ισλάμ -και μάλιστα το επιθετικό Ισλάμ- αντιλαμβάνεται μόνον τη στρατιωτική δύναμη σαν αποτρεπτικό παράγοντα της επεκτατικής του πολιτικής.

Αλλά ακόμη και αν τυχόν η ένωση Παπικών και Ορθοδόξων θα αποσοβούσε τον κίνδυνο από το Ισλάμ αυτός δεν είναι λόγος για να απεμποληθούν οι 'Οροι της πίστεως και οι προυποθέσεις σωτηρίας του ανθρώπου. Η σωτηρία καμιάς εγκόσμιας πατρίδας δεν μπορεί να αντισταθμίσει την απώλεια της αιώνιας πατρίδας και τη σωτηρία του ανθρώπου.

Ουδείς αντιτίθεται στους διαλόγους. Συνιστούν επιβεβλημένο χρέος της Εκκλησίας προς τους συνανθρώπους μας. Οι αντιρρήσεις μας αφορούν την έκπτωση σε θέματα πίστεως με την υπογραφή κακόδοξων συμφωνιών -όπως του Μπαλαμάντ και του Σαμπεζύ-, κακόδοξων κειμένων -όπως της Ραβέννας, του Πόρτο Αλέγκρε, του Πουσάν κτλ.- και αφορούν επίσης την αδίστακτη συμπροσευχή με αρχηγούς και εκπροσώπους των αιρέσεων.

Από τον Σεβ. Φθιώτιδος Νικόλαο αναμένουμε πολύ περισσότερα από το να κάνει τόσο άστοχες δηλώσεις.

Θα μπορούσαμε να συγχωρέσουμε τον Πατριάρχη των Σέρβων Ειρηναίο, τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο ή τον Σεβ. Θεσσαλονίκης Ανθιμο να εκφράζονται με τόση θεολογική απαιδευσία επειδή είναι γνωστή η θεολογική τους κατάρτιση. Από τον Σεβ. Φθιώτιδος, όμως, έχουμε μεγαλύτερες αξιώσεις επειδή ξέρει γράμματα και ως εκ τούτου οι φιλοοικουμενιστικές του δηλώσεις πρέπει να αποδοθούν σε κάτι πολύ χειρότερο από άγνοια. Λυπάμαι που το λέγω, αλλά δυστυχώς πρέπει να αποδοθούν σε ύποπτη σκοπιμότητα.