"ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ" - ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ
Της Χριστούφαντου
=====
Ἕνα ἀπό τά θέματα πού προγραμματίζεται νά συζητηθεῖ στήν ''Μεγάλη Σύνοδο'' τό 2016 εἶναι καί οἱ σχέσεις τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μέ τίς ἄλλες χριστιανικές Ὁμολογίες.
Οἱ χριστιανικές Ὁμολογίες, εἶναι αἱρέσεις. Εἶναι ὁμάδες ἀνθρώπων πού πιστεύουν μέν στόν Χριστό ἀλλά μέ μία κακόδοξη καί αἱρετική πίστη καί φυσικά δέν ἀνήκουν στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Σ᾽ αὐτές ἀνήκουν ὅλες οἱ Προτεσταντικές Ὁμολογίες, δηλαδή οἱ ἑκατοντάδες Ὁμολογίες τοῦ Προτεσταντισμοῦ.

Ἕως καί πρίν μερικά ἔτη, ὅταν κάποιος ἀπό τούς χώρους αὐτούς ἤθελε νά ἐνταχθεῖ κανονικά στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀναλόγως τῶν περιπτώσεων, θά ἔπρεπε, εἴτε νά ὑπογράψει «λίβελλο», καταδικάζοντας ρητῶς τίς ἕως ἐκείνης τῆς στιγμῆς πλᾶνες καί κακοδοξίες πού φρονοῦσε καί στήν συνέχεια νά χρισθεῖ ὑπό Ὀρθοδόξου ἱερέως - Ἀρχιερέως, εἴτε νά βαπτισθεῖ ἐξ ἀρχῆς στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ὅπως βλέπουμε ἱστορικῶς, στίς περισσότερες τῶν περιπτώσεων (Παπικῶν, Προτεσταντῶν, Μονοφυσιτῶν) ἴσχυε τό βάπτισμα.
Δυστυχῶς, ὅμως, τελευταῖα, οἱ ''Χριστιανικές Ὁμολογίες'', δίχως νά ἔχουν τίς ἀναγκαῖες προϋποθέσεις τῆς ὀρθῆς πίστεως, γίνονται δεκτές ἀπό τούς ἡγέτες καί ὀπαδούς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὡς δῆθεν «ἀδελφές ἐκκλησίες». Οἱ Ὀρθόδοξοι δηλαδή θέτουν στό ἴδιο ἐπίπεδο τήν πλάνη καί την αἵρεση μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πού κατέχει τήν ἀλήθεια.
Οἱ ''Ὀρθοδοξοι'' Οἰκουμενιστές τούς θεωροῦν ὅτι εἶναι κομμάτια τῆς δῆθεν ''Διαιρεμένης'' Ἐκκλησίας καί ἐπιδιώκουν τήν δῆθεν "ἐπανένωση" μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀντί νά ἐργάζονται τήν ἐπιστροφή τους. Ὁ Οἰκουμενισμός συνεχίζει ἀκάθεκτος, ὡς ὄφις μέσα στά σπλάγχνα τῆς Ἐκκλησίας, νά δηλητηριάζει τό Σῶμα Της. Αὐτή ἡ οἰκουμενιστική ἐκκλησιολογία, πού ἀπορρέει ἀπό τήν εἰσαχθεῖσα αἱρετική Βαπτισματική Θεολογία, εἶναι ἀπορριπτέα καί καταδικαστέα ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καί ἀποτελεῖ μία πολύ ἐπικίνδυνη πλάνη στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ἡ δογματική διδασκαλία τῆς Μίας καί πάντοτε Ἀδιαίρετης Ἐκκλησίας, διαφυλάσσεται ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀκέραιη καί ἀνόθευτη, ὅπως μᾶς τήν παρέδωσαν οἱ θεοφόροι Πατέρες μέσα ἀπό τίς Οἰκουμενικές Συνόδους, καί ἡ Ἐκκλησία θά παραμείνει Μία καί Ἀδιαίρετη ἕως τῆς συντελείας.
Ἡ Ἐκκλησία ὀφείλει νά σταθεῖ στό ὕψος Της, ὡς Νύμφη τοῦ Ἐσταυρωμένου, μακρυά ἀπό κακοδοξίες καί αἱρέσεις. Εἶναι ἀνεπίτρεπτο καί ἀπαράδεκτο νά ρίπτει ὕδωρ εἰς τόν οἶνον Της, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐκχυδαΐζονται τά ἱερά καί τά ὅσια. Ὀφείλει παντοῦ καί πάντοτε νά ἀποκηρύσσει, πατερικῶ τῶ τρόπω, τόν ἐπάρατο Οἰκουμενισμό.
Ὅλοι μας θά πρέπει πάντοτε νά ὁμολογοῦμε τήν μίαν Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν. Γιά τήν Ἐκκλησία, ἡ Ὁμολογία ἀποτελεῖ ἕνα ἀπό τά ὑψηλότερα τῶν χαρισμάτων καί συγκαταριθμεῖται πρίν ἀπό τήν κορυφή τοῦ Μαρτυρίου. Τόν ὅρο ''ὁμολογία'' τόν ἔχουν τιμήσει μεγάλοι Ἅγιοι τῆς πίστεώς μας, ὅπως ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής καί ἄλλοι. Ὁ Ὀρθόδοξος πιστός δέν ἐπιτρέπεται νά χαρίζεται καί νά συμφύρεται μέ τήν πλάνη καί τήν αἵρεση.
No comments:
Post a Comment