ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ

ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ

Της Χριστούφαντου

====

Τί ὀμορφιά μᾶς δίδουν τά δένδρα εἰς τῆν γῆ,

χαρίζουν ὀξυγόνο, δροσίζουν τήν ζωή.

Ἀπόχρωσι πρασίνου, βαθύ καί ἀνοιχτό,

χάρμα τῶν ὀφθαλμῶν μας, τί ἄρωμα γλυκό!

Ἡ φύσις εὐλογήθη ἀπ᾽ τόν Δημιουργό

καί δένδρα Παραδείσου, ὑμνοῦν τόν Πλαστουργό.

Δένδρο εἶχε τή γνῶσι, δένδρο καί τή ζωή

και ὄφις ἐδιπλώθη μ᾽ ἀνθρώπινη φωνή.

Στήν Πρώτη Διαθήκη, τά δένδρα στή σειρά,

προτύπωσι παρέχουν τήν κάθε τή φορά.

Καί ἔφθασε ἡ ὥρα Χριστός νά ὑψωθῇ,

στό Ξύλο καρφωμένος, ἐκεῖ νά σταυρωθῇ.

Διά τοῦ Τιμίου Ξύλου, τοῦ δένδρου τῆς Ζωῆς,

ὦ ἄνθρωπε ἄν θέλῃς μπορεῖς ν᾽ ἁγιασθῇς.

Τό ξύλο τοῦ Σταυροῦ μας στό στῆθος μας μπροστά,

παρέχει προστασία στήν κάθε συμφορά.

Τά δένδρα εἰς τά δάση κηρύσσουν τή μορφή

Αὐτῆς τῆς Θεοτόκου, πού ἔτεκε Ζωή.

Χαῖρε τό Πῖον Ὄρος, Χαῖρε Μῆτερ Θεοῦ,

Πρέσβευε ὑπέρ κόσμου στόν θρόνο τοῦ Χριστοῦ.

Τί ὄφελος μᾶς φέρουν τά δένδρα στή ζωή,

Πατροκοσμᾶς τό λέγει σέ μιά του διδαχή.

"Πολλά κακά θά ἔλθουν, πολλοί θέ νά χαθοῦν,

σάν ἄνθρωποι θά παύσουν τά δένδρα ν᾽ ἀγαποῦν"!

Ὅμως, ποτέ δέν πρέπει λατρεία πρός αὐτά,

πιστοί νά ἀποδίδουν σάν νά ᾽ναι θεϊκά.

Δέν λάτρευσαν τήν κτίσιν παρά τόν Κτίσαντα,

Χριστόν τόν Ἀναστάντα, δόξῃ τιμήσαντα.

Δένδρα τά καρποφόρα προσφέρουν τούς καρπούς

κι ὅλα τά φυλλοφόρα ἴσκιο καί τούς δρυμούς.

Μᾶς δίδουν τούς κορμούς τους καί τόσα ἀγαθά

καί στό βαρύ Χειμῶνα ξύλα γιά ζεστασιά.

Μέσ᾽ τά πυκνά μας δάση, τί θεία ὀμορφιά,

εἶν᾽ τά ἐξωκκλησάκια οὐράνια ζωγραφιά.

Μά πόσο μᾶς πικραίνουν σάν ἄνθρωποι κακοί

τά κόπτουν καί τά καῖνε καί διώχνουν τήν ζωή.

Παντοῦ στά μοναστήρια, κοντά στίς ἐκκλησιές,

στολίζεται ὁ τόπος μέ δένδρα καί πρασιές.

Βακούφικα τά λένε καί Παναγιᾶς δρυμούς,

ἄλση πού ὀμορφαίνουν χώρους τούς Ἱερούς.

Ἀκόμα καί Πατέρες καί θεῖοι ἀσκητές,

σέ δένδρα ἀσκητέψαν καί μέσα σέ καλιές.

Δενδρῖτες ὠνομάσαν ὅσους, τί θαυμαστό,

στό φύλλωμα τῶν δένδρων ηὔχοντο στόν Χριστό!

Εὐλόγησε Χριστέ μας τήν φύσι τήν ἁγνή,

μαζί μας συστενάζει, διαφύλαξον αὐτή.

Κάμε μας καρποφόρους καί διῶξε τά δεινά

μετάνοια χαρισέ μας, νά ζοῦμε ταπεινά.