ΔΥΝΑΜΙΣ ΠΙΣΤΕΩΣ - ΣΥΣΤΟΛΗ ΧΑΡΙΤΟΣ - ΝΙΚΗ (Ψαλμός θ´)

ΔΥΝΑΜΙΣ ΠΙΣΤΕΩΣ - ΣΥΣΤΟΛΗ ΧΑΡΙΤΟΣ - ΝΙΚΗ 

(Ψαλμός θ´)

Της Χριστούφαντου

=====

Πρῶτον μου ἔργον, Κύριε, εἶναι νά Σέ δοξάσω,

μέ ὅλην μου τήν ὕπαρξιν Ἐσένα νά προτάξω.

Τά ἔργα τῆς δυνάμεως καί θείας τῆς Προνοίας,

θά ἀναφέρω χάριτας ἅγιας προστασίας.

Τί ἀγαλλίασις αὐτή μέσα εἰς τήν καρδιά μου,

θά εὐφρανθῶ μέ πλήμμυρα ἀπό τά δάκρυά μου.

Τό θεῖον μεγαλεῖον Σου ἰλιγγιᾷ τόν νοῦ μου,

θά ψάλλω ὕμνον στ᾽ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου.

Θά Σέ δοξάσω, Ὕψιστε, ἐφάνη πρόσωπόν Σου

κι εὐθύς κατετροπώθησαν ἐχθροί τῶν ἐντολῶν Σου.

Ἐσύ ᾽σαι πού ἐδίκασες τήν πενιχράν ζωήν μου,

στόν θρόνον Σου ἐκάθισες, ἔσωσες τήν ψυχήν μου. 

Ἐπέπληξες ἔθνη τῆς γῆς κι ὁ ἀσεβής ἐχάθη,

διέγραψες τό ὄνομα αὐτῶν πού ζοῦν στά πάθη.

Τοῦ ἀσεβέστατου ἐχθροῦ σκόρπισε δύναμίς του,

σάν σέ σεισμόν διαλύθηκε γιά πάντα θύμησίς του.

Οἱ ἄνθρωποι θά φύγουνε, Κύριος πάντα μένει,

ἑτοίμασε τόν θρόνον Του νά κρίνῃ οἰκουμένη.

Καταφυγή στόν δυστυχῆ καί στόν ταπεινωμένο

καί δίδει εὐλογίαν Του σέ κάθε πονεμένο.

Ψάλλατε εἰς τόν Κύριον, Σιών θεῖον Προστάτην,

στά ἔθνη διασαλπίσατε λαοῦ Του παραστάτην.

Ἐνεθυμήθη αἵματα δικαίων καί πενήτων,

τώρα ζητᾷ ἐκδίκησιν τέκνων Του ἀμωμήτων.

Ἐλέησόν με, Κύριε, δές ἐξευτελισμόν μου,

στόν ἔσχατον τόν κίνδυνον διώχνεις ἀφανισμόν μου.

Ἄς δοῦν τήν προστασίαν Σου, δέν εἶμαι ᾽γώ υἱός Σου;

Τό ὄνομά Σου θά ὑμνῶ στίς πύλες θυγατρός Σου.

Εἰδωλολάτρες ἔσκαψαν παγίδα στόν λαό Σου,

οἱ ἴδιοι μέσα ἔπεσαν μέ πρόσταγμα δικό Σου.

Ἔτσι καθίσταται γνωστό, Κύριος κάμει κρίσι,

ἁμαρτωλόν συνέλαβε, δόκανο πού ᾽χε στήσει.

Εἴθε νά παύσῃ τό κακό καί νά κλεισθῇ στόν ᾅδη 

κι ὅσοι βαδίζουν στά τυφλά, στοῦ μίσους τό σκοτάδι.

Δέν θά χαθοῦν οἱ πένητες, ἐλπίζουν στόν Θεόν τους,

θά ἀποδώσῃ στούς πτωχούς τό ἅγιον δίκαιόν τους.

Ἐμακροθύμησες πολύ, ἀνάστηθι Δεσπότη, 

ἀποθρασύνθη ἄνθρωπος, τά ἔθνη εἰς τά σκότη.

Τόν ἡγεμόνα στεῖλε τους νά βάλῃ χαλινό τους,

νά σπάσουνε οἱ ἐθνικοί αἰσχρό ἐγωϊσμό τους.

Ρωτάω τήν Ἀγάπην Σου, γιατί μακράν μου στέκεις;

Μέ τήν Ἁγία Σου ματιά, δέν θά μᾶς παραστέκῃς;

Γιατί νά νοιώθουν οἱ πιστοί κάμψιν τῆς Χάριτός Σου

καί νά ἀποθρασύνωνται ἐχθροί ἐνώπιόν Σου;

Κακοί περηφανεύονται φλογίζοντας πτωχόν Σου, 

ὡς μόνος πλοῦτος τοῦ ᾽μεινε ἐλπίδα πίστεώς Σου.

Καί συλλαμβάνουν ταπεινούς, παγίδες τῶν ἐχθρῶν Σου,

ὦ Κύριε, γιατί ἀργεῖς, πέμψον τό δίκαιόν Σου.

Ἀνόητο ἁμαρτωλόν θαυμάζουν ὅμοιοί του, 

ἐξώργισε τόν Κύριον, χλευάζει ἀνοχήν Του.

Ἀλλοίμονον, ἐργάζεται μέσ᾽ στήν ἀναισθησία, 

λές καί μπορεῖ ν᾽ ἀποφευχθῇ Θεοῦ ἡ παρουσία.

Βαδίζει δρόμους ρυπαρούς, κι ὅλος μεμολυσμένος,

καταφρονεῖ καί ἀθετεῖ ὡσάν δαιμονισμένος.

Φαντάζεται πώς πάντοτε κυρίαρχος θά μένῃ

καί γιά πιστά τά τέκνα Σου στό μῖσος ἐπιμένει.

Νομίζει πώς ὁ ἄθλιος θά ζήσῃ αἰωνίως

καί ἡ δική του ἡ γενιά θά ἄρχῃ μακαρίως.

Οὕτω πως διαλογίζεται ἡ ζωντανή κατάρα,

πού στάζει δηλητήριο στοῦ πάθους τήν ἀντάρα.

Στήνει μέ ἄλλους πλούσιους καρτέρι τοῦ θανάτου

καί ὡς κρυμμένος λέοντας θωρεῖ ἀπ᾽ τήν φωλιά του,

νά προσελκύσῃ τόν ἁπλοῦν, ἀθῶον νά ἀδράξῃ,

κι εὐθύς κατόπιν ἥσυχα νά τόν κατασπαράξῃ.

Ἐπάνω στήν παγίδα του αὐτόν θά ταπεινώσῃ,

καί τό ἀθῶον θῦμα του Θεός θά ἀνυψώσῃ.

Κι αὐτό γιατί ὁ ἀσεβής προσβάλλει Κύριόν Του,

ἐνόμισε πώς ὁ Θεός δέν βλέπει σχέδιόν του.

Ἀνάστηθι, ὦ Κύριε, κάμε ἐκδίκησίν Σου,

ἡ χεῖρα Σου ἄς ὑψωθῇ, ἄς δοῦν τήν δύναμίν Σου.

Οἱ εὐσεβεῖς νά εὐφρανθοῦν, διότι ζητᾷς τόν λόγον,

νά αἰσχυνθοῦν οἱ ἀσεβεῖς, χείρονες τῶν ἀλόγων.

Δέν μένει τίποτε κρυφόν, Ἐσύ τά πάντα εἶδες,

προστάτευσον τά ὀρφανά μέ τίς δικές Σου χεῖρες.

Συνέτριψον κακιά ὁρμή αἰσχροῦ καί παρανόμου,

ἡ ἁμαρτία πού ᾽πραξε μή μείνῃ στά τοῦ κόσμου.

Σαλπίζω τήν ἀλήθειαν, ''Κύριος βασιλεύει'',

ἡ θεία δυναστεία Του τώρα θά θριαμβεύσῃ.

Αἰῶνες ἀτελείωτους Αὐτός μόνος θά ἄρχῃ

κι ὁ ἄπιστος καί ἀσεβής θά παύσῃ νά ὑπάρχῃ.

Εἰσάκουσε ὁ Κύριος τόν πόθον τῶν πιστῶν Του,

δέχεται εἰς τά ὦτα Του τήν δέησιν παιδιῶν Του.

Κάμε κρίσιν τήν δίκαιη ὑπέρ τῶν ὀρφανῶν Σου,

τόσες ψυχές Σου δέονται θερμά ἐνώπιόν Σου.

Ἄς μήν τολμήσῃ πιά κανείς νά φέρῃ ἀδικίαν

καί ἄνθρωπος ἁμαρτωλός νά ᾽χῃ μεγαλαυχίαν.

Μήν ὑψωθῇ ἀνάστημα φρικτῆς ἀλαζονείας,

κι ὅλοι νά ἀποστρέφωνται μισθόν τῆς ἀδικίας.