ΣΤΟ ΟΡΦΑΝΟ

ΣΤΟ ΟΡΦΑΝΟ

Της Χριστούφαντου

=====

Παιδάκι, πού δέν γνώρισες

τό χάδι τῆς μανούλας,

πού λαχταροῦσες τή στοργή

κι ἀντίλαλο φωνούλας.

Παιδάκι, πού μεγάλωσες

μονάχο καί στά ξένα,

πόσοι, δίχως να θέλουνε,

ἐπίκραναν ἐσένα;

Παιδάκι, πού τίς νύχτες σου

μετροῦσες μέ τό δάκρυ

καί στοχασμό σου ἔπλεκες

νά βγάλῃς κάποιαν ἄκρη.

Ὁ φύλακάς σου Ἄγγελος,

στό κάθε σου τό βῆμα,

μετέφερε στόν Οὐρανό 

τῆς προσευχῆς σου νῆμα. 

Παιδάκι, πού στά βλέμματα

τῶν ξένων τῶν μητέρων,

φαντάστηκες τήν ἀγκαλιά

παιδιῶν τῶν πονεμένων.

Παιδάκι, πού ξενύχτησες

μ᾽ ἀβάσταχτο τόν πόνο,

ἀλήθεια, θά στοχάστηκες

πώς πιά δέν εἶσαι μόνο;

Ἄκου παιδάκι μου καλό, 

πώς ἄν καί μόνο νοιώθῃς,

ἡ Παναγιά μας ἔκαμε

τόν πόνο σου δικό Της.

Μητέρα Μεγαλόχαρη,

στήν θλῖψι καί στόν πόνο,

στήν Σκέπη ἔχει ὀρφανά, 

παιδί δέν μένει μόνο.

Σέ προστατεύει κι ὁ Υἱός

Ἐκείνης πού πονοῦσε,

πού τέκνο Της εἰς τόν Σταυρό 

ἔβλεπε καί θρηνοῦσε.

Ἔχεις καί συμπαράστασι

στήν ἔλλειψι τῆς μάνας

τόν Ἅγιο Νικόλαο,

προστάτη τῆς ὀρφάνιας.

Ἡ Παναγιά, οἱ Ἅγιοι,

Χριστούλης, ὁδηγοί σου,

ὁ πόνος τῆς ὀρφάνιας σου,

θύρα τοῦ Παραδείσου.