ΦΘΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΕ ΙΕΡΩΝΥΜΕ Β΄! ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ!!!

ΦΘΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΕ ΙΕΡΩΝΥΜΕ Β΄! ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ!!!

ΣΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΚΡΥΒΕΣΑΙ!!!

ΣΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΙΑΝΟΣ!!!

Α΄

=====

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Β΄

Του ιστολογίου "Αγώνας αγωνιζομένων ορθόδοξων χριστιανών"

________

Ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος, ο από Θηβών Ιερώνυμος, σε λίγες ημέρες ολοκληρώνει 11 χρόνια στην πρωτόθρονη καθέδρα των Αθηνών. Και ενώ ανήλθε με πολλές ελπίδες και προσδοκίες της πλειοψηφίας του Ορθόδοξου λαού, δεν άργησε να καταγράψει λαθεμένες επιλογές και να παρουσιάσει αρνητικές επιδόσεις που σύντομα αμαύρωσαν και εξουθένωσαν το αρχιεπισκοπικό του προφίλ. Μπήκε στο στάδιο των αποστολικών αγώνων με ένα ενθρονιστήριο λόγο (16/2/2008) και με μια ανθοδέσμη εξαγγελιών, δίδοντας το στίγμα μιας σημαντικής αλλαγής. Φάνηκε, πως άνοιγε ένα καινούριο κεφάλαιο στο βιβλίο της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας. Υποσχέθηκε πολλά, αράδιασε όνειρα αλλά δυστυχώς όλα αποδείχτηκαν απατηλές υποσχέσεις, που αποτελούν σημάδια ανεντιμότητας και γυμνής εξαπάτησης.

Θα επιχειρήσουμε να καταγράψουμε ένα πολύ μικρό μέρος από τα υποσχεθέντα στον ευκολόπιστο λαό του Θεού, κάνοντας ένα μικρό απολογισμό.

«Η Εκκλησία – είπε – δεν έχει δικαίωμα να σιωπά και να αδιαφορεί για όσα ταλανίζουν τους ανθρώπους, είτε πρόκειται για μικρά προβλήματα της βιοτής τους, είτε για μείζοντα προβλήματα της κοινωνίας μέσα στην οποία ζουν». Ποια όμως ήταν η αντίδραση του ίδιου και της Εκκλησίας, στην κατάργηση της Κυριακής αργίας, στο μάθημα των θρησκευτικών και Αρχαίων, των σχολικών εορτών, της προσευχής στα σχολεία, στην νομιμοποίηση της ανηθικότητας (Σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλους, υιοθεσία παιδιών από τους ίδιους, νόμοι αλλαγής φύλου, παρελάσεις γκέι) στον αντιρατσιστικό νόμο, τις αντεθνικές συμφωνίες (συμφωνία Πρεσπών, μεταναστευτικό, συμφωνία Μαρόκου) στην αναθεώρηση του Συντάγματος, το χωρισμό Κράτους Εκκλησίας, την μισθοδοσία του κλήρου…;

Για όλα αυτά και πολλά ακόμα η Εκκλησία και ο ίδιος έδειξαν να σιωπούν και να αδιαφορούν. Μήπως όλα αυτά δεν συνιστούν έκπτωση των αξιών και των αρχών του λαού μας;

«Πρώτο σημείο – είπε – που κατέκαιε πάντοτε και συνεχίζει να κατακαίει την καρδιά μου, είναι η μέριμνα για τα νιάτα του τόπου μας… Επιβάλλεται να ιδρύσουμε ένα είδος νεανικού συμβουλίου του Αρχιεπισκόπου… ώστε να αγωνιστούμε μαζί για να χτίσουμε το αύριο που εσείς δικαιούσθε και εμείς το οφείλουμε να σας εξασφαλίσουμε». Πέρασαν 11 χρόνια και ενώ ο ίδιος βαδίζει την οδό της σύνταξης, τα μισά νιάτα πήραν τα “μάτια” τους και έφυγαν στο εξωτερικό! Έτσι η υλοποίηση της υπόσχεσης που έδωσε φαίνεται ότι πήρε μετάθεση για τον άλλο κόσμο!

«Δεν υπάρχει – συνέχισε – πτυχή του ανθρώπινου πόνου που είναι δυνατόν να μας αφήνει αδιάφορους…». Τι έκαναν γι’ αυτό; ΤΙΠΟΤΑ! Όμως προχώρησε σε ένα τολμηρό άλμα, και μάλιστα σε επίσημη εκδήλωση στο αμφιθέατρο της Παλαιάς Βουλής (Τετάρτη, 7/7/2010), εξαγγέλλοντας το παρακάτω σύμπλεγμα έργων:

α) Πρότυπο Περιβαλλοντικό Κέντρο στην Πάρνηθα.

β) Μονάδα επανένταξης αδελφών μας που περιεπλάκησαν στην μάστιγα των ναρκωτικών.

γ) Μονάδα φροντίδας και αγωγής αυτιστικών παιδιών.

δ) Μονάδα φροντίδας κατακοίτων.

ε) Στέγη Ηλικιωμένων.

στ) Κέντρο φροντίδας παιδιών με Νοητική Στέρηση.

Καθώς και μια αρμάδα ακόμα έργων, που υποσχέθηκε κατά καιρούς από την ημέρα που ανέβηκε τα σκαλοπάτια του αρχιεπισκοπικού θρόνου – παράλληλα προς τα «υπό ανασύσταση» – τα οποία θα κοσμούσαν την Εκκλησία.

Μέχρι σήμερα δεν γνωρίζουμε αν έχει στηθεί κάποιο κιόσκι αγαπητικής κοινωνίας και προνοιακής μέριμνας ή… πόσα ανασυστάθηκαν!

«Απευθύνω θερμή παράκληση – τόνισε – και ικεσία προς τον ιερό κλήρο και τα στελέχη του εκκλησιαστικού έργου: Σταθείτε στο πλευρό μου. Υιοθετήστε τις αγωνίες μου. Αφουγκραστείτε τις προσδοκίες του λαού μας. Συμμεριστείτε τις κοινές μας ευθύνες… Εγώ υπόσχομαι να σταθώ κοντά σας…». Δυστυχώς απ’ όλα αυτά τα αντίθετα συμβαίνουν. Οι Ιερείς αδυνατούν να τον συναντήσουν. Το πολύ πολύ να φθάσουν μέχρι σε κάποιο κατώφλι πρωτοσύγκελου ή αρχιερατικού ή να δουν κανέναν βοηθό επίσκοπο! Αντικρύζουν από μακριά – σε κάποια εκδήλωση ή τηλεοπτικό παράθυρο – ένα πρόσωπο σκυθρωπό, μια παγωμένη φυσιογνωμία, δίχως χαμόγελο και φιλάνθρωπη διάθεση, χωρίς λόγο παρηγοριάς, που δείχνει περισσότερο παράγοντα αποκομμένο και αποξενωμένο από το κοινωνικό σύνολο, παρά πνευματικό ηγέτη, που αθλείται πλάι στους αγίους.

«Για τη χάραξη... της πορείας της Ελλαδικής Εκκλησίας.– εδώ είναι κατηγορηματικός – και τη λήψη των αποφάσεων… έχει αρμοδιότητα η Ιεραρχία… η οποία συναποφασίζει εν Αγίω Πνεύματι με ήθος συνοδικό… Έχω επίγνωση του χρέους μου να είμαι υπεύθυνος εμψυχωτής και εγγυητής του συνοδικού μας συστήματος». Αυτό είναι, που ούτε καν το τήρησε, όπως καλά το γνωρίζει και η τελευταία εκκλησιαστική πέτρα στην οποία είναι χτισμένη η Μονή Πετράκη. Έσπρωξε την εκκλησιαστική διοίκηση στο περιθώριο της απραξίας και της ανυποληψίας θολώνοντας τον ορίζοντα.

Μια άλλη εξαγγελία που προκάλεσε κλίμα ενθουσιασμού και εκδηλώσεις γενικής αποδοχής ήταν η αλλαγή του τρόπου εκλογής των Αρχιερέων που έκανε στην Ιεραρχία τον Οκτώβριο του 2009. Είπε: “Καιρός να μελετηθεί μετά πολλής προσοχής, συνέσεως και διακρίσεως η αλλαγή προς το καλύτερο του τρόπου εκλογής των Αρχιερέων”. Από τότε πέρασαν 10 χρόνια και ακόμα είναι στη μελέτη (!).

Και κάτι πολύ σημαντικό σας θυμίζουμε, για να το μελετήσετε και να το εκτιμήσετε.

Ένα χρόνο μετά την παρουσία του Ιερωνύμου στο τιμόνι της Εκκλησίας (10 Ιαν. 2010) ο Αθηναίος δημοσιογράφος, φίλος και παραστάτης του αρχιεπ. Ιερωνύμου Β (Φ. Καλ.) δημοσιοποίησε ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο δράσης 100 ημερών με τη συνεργασία του νέου, τότε, πρωθυπουργού της χώρας Γεωρ. Παπανδρέου, ώστε να υπάρξει για πρώτη φορά δυναμική παρέμβαση της Εκκλησίας – όπως λέγει – στα ελληνικά ιστορικά τεκταινόμενα. 

Την ημέρα εκείνη έγραφε άρθρο με τον χτυπητό τίτλο: « “Πρόγραμμα 100 ημερών” προωθεί και ο κ. Ιερώνυμος»… Την επομένη ο ίδιος στην εφημ. «Κόσμος του Επενδυτή» επανέρχεται γράφοντας: «Μια πρώτη γεύση του έργου αυτού θα φανεί στην συνεδρία της Ιεραρχίας, που αναμένεται να συνέλθει το τρίτο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου 2010».

Από τότε μέχρι σήμερα πέρασαν όχι 100 αλλά πάνω από 3.000 ημέρες και όχι μόνο δεν είδαμε αλλ’ ούτε ακούσαμε κάποια πτυχή του προγράμματος να έχει υλοποιηθεί!

Όλα αυτά τα χρόνια ο Αρχιεπίσκοπος είχε κρυφές και φανερές συναντήσεις και συνομιλίες με όλους τους πρωθυπουργούς της χώρας εν αγνοία των άλλων αρχιερέων, ακόμα και των αρμοδίων Συνοδικών μελών. Έφτασε να καθίσει στην τράπεζα διασκέψεως του υπουργικού Συμβουλίου (πρωτόγνωρο). Να αλληλοτραπεζώνονται και εκεί, μεταξύ ποτού, φαγητού, και αμοιβαίων φιλοφρονήσεων αναζητούσαν δήθεν διαύλους συνεργασίας. Και έτσι φθάσανε την 6.11.18 στην ‘‘ιστορική συμφωνία’’ δέκα πέντε (15) σημείων που την καλοδέχθηκε ο Αρχιεπίσκοπος και ευχαρίστησε δημοσίως τον κ. Τσίπρα. Και ακολούθησε το ΒΑΤΕΡΛΩ, με σχεδόν καθολική απαίτηση – κλήρου και λαού – ο Αρχιεπίσκοπος “καιρός είναι να φύγει”.