Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ
Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού
=====
Καθηκόντως εορτάζουμε, τιμούμε και γεραίρομεν τον Άγιο Πολύκαρπο Σμύρνης. Τον γεραρό Ιερομάρτυρα που στα βαθειά του γερατειά μαρτύρησε για την αγάπη του Χριστού. Πράγματι υπήρξε και τρόπων μέτοχος και θρόνων διάδοχος των Αγίων Αποστόλων.
Πολλά ακούστηκαν στα διάφορα κυρήγματα που αναφέρθηκαν στη ζωή του Αγίου. Θα σταθώ μόνο σε κάποιο σημείο, για το οποίο δεν έγινε νήξη. Τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε ο Άγιος τους αιρετικούς της εποχής του.
Μετά τη Σύνοδο στο Κολυμβάριο της Κρήτης, στην οποία ούτε καν αναφέρθηκε η λέξη αιρετικός, δεν συνηθίζουν να μιλάνε πλέον επ’ εκκλησίας για το θέμα αυτό, διότι οι αιρετικοί «ως εκλείπει καπνός» εξέλειπον !! Μα πώς; Με το άρθρο 6 που, αναφέρεται σε «ετερόδοξες Εκκλησίες και Ομολογίες». Εμείς, όμως, τιμώντας τον Άγιο, θα αναφερθούμε στην υπ’ αυτού αντιμετώπιση των αιρετικών. Δεν θα κρύψουμε το θέμα κάτω από το χαλί γιατι «δεν πουλάει». Και τότε ύπηρχαν αιρετικοί άλλα οι επίσκοποι, ως φύλακες της ποίμνης του Χριστού, επαγρυπνούσαν. 
Στη Σμύρνη το β΄αιώνα ο αιρετικός Μαρκίων διατηρούσε δική του αιρετική κοινότητα. Μια μέρα, λοιπόν, ο αιρεσιάρχης συνάντησε στο δρόμο τον Επίσκοπο Πολύκαρπο και, αρπάζοντας την ευκαιρία από τα μαλλιά, έσπευσε να του ζητήσει να αναγνωρίσει τη σφηκοφωλιά των αιρετικών Μαρκιωνιτών με τη φράση: "επιγινώσκετε ημάς". Και τι του απάντησε ο Ιερομάρτυς: "επιγινώσκω σε τον πρωτότοκον του Σατανά".
Βλέπω να ανατριχιάζουν οι οικουμενιστές, να κομπιάζουν και να κοιτάζουν γύρω με έκδηλη την αμηχανία. Τα λόγια του Αγίου σαν αναμμένα κάρβουνα καίνε τα αχυρώδη τους κηρύγματα, κατά τα οποία η αγάπη και αλήθεια ΔΕΝ πάνε πότε μαζί. Σήμερα από το Μπραζαβίλ μέχρι το Αντίς Αμπέμπα, από το Νιού Τζέρσεϋ μέχρι το Κίεβο οι συμπροσευχές μετά των αιρετικών δίνουν και παίρνουν εις πείσμα των Ιερών Κανόνων και της εμπειρίας των Αγίων. Όμως η ρήτρα του Ιερού Χρυσοστόμου είναι σαφής: «τιμή μάρτυρος μίμησις μάρτυρος». Μίμηση σε όλα. Όχι επιλεκτικά.
Ακούει κανείς;
No comments:
Post a Comment