Η ΣΚΥΛΕΥΣΗ ΤΟΥ π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ Η ΔΙΑΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ π. ΕΠΙΦΑΝΙΟ ΚΑΨΑΛΙΩΤΗ
Της κυρίας Ελένης Λωρίτου
=====
Όσοι παρακαλοθούμε την εκκλησιαστική επικαιρότητα, είμαστε μάρτυρες ενός σκηνικού παρερμηνείας και σκύλευσης του π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου εκατέρωθεν. Μάλλον ο π. Επιφάνιος συνέδεσε το όνομά του με έναν κανόνα που καίει, δηλαδή τον 15ο Κανόνα της Α/Β Συνόδου, και γι’ αυτό κανείς δεν θέλει να ακουμπήσει το θέμα και να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά. Άραγε δεν υπάρχουν κληρικοί, θεολόγοι, πνευματικά παιδιά ή μη του μακαριστού Γέροντα με θεολογική επάρκεια για να το κάνουν;
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ;
_________
Είναι ανεδαφικό και άτοπο μέσα σε μία τέτοια επικαιρότητα να διενεργούνται συνέδρια προς τιμήν του μακαριστού Γέροντα για να αναδείξουν την προσωπικότητά του, που ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός από το θέμα για το οποίο ο π. Επιφάνιος βρίσκεται στην επικαιρότητα με συχνότατη αναφορά στην ερμηνεία του προειρημένου Κανόνος. Το μόνο που κάνουν ασφαλώς είναι να “σκοτώνουν” και τον Κανόνα και τον π. Επιφάνιο. Ένιοι εκ των ομιλητών είναι τελείως ακατάλληλοι ή τουλάχιστον μη αντιπροσωπευτικοί του μακαριστού Γέροντα και ασφαλώς δεν εννοώ ως προς το ηθικό μέγεθος, αλλά ως προς το τι κομίζει ο καθείς. Σε κάποιες περιπτώσεις ένιοι εκ των ομιλητών, αλλά και γενικότερα ένιοι εκ των πνευματικών παιδιών του μακαριστού Γέροντα είναι αυτοί οι ίδιοι που ασύστολα τον σκυλεύουν. Δεν μιλώ θεωρητικώς, ούτε στον αέρα χωρίς τεκμηρίωση αν χρειαστεί, απλά δεν προσφέρεται ο χώρος ενός σχολίου για μία επιμήκυνση του λόγου.
Η ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΚΑΨΑΛΙΩΤΗ
__________
Σχετικά με την διένεξη των λίαν σεβαστών και κατά τα άλλα αγαπητών Αγιορειτών πατέρων -τους συγχαίρουμε για την ομολογία τους, ας προσέξουν μόνο λίγο την ορμητικότητα των- με τον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο θα είχαμε να περιγράψουμε την διένεξη ως “Επιφάνιος εναντίον Επιφανίου”. Ας μην εμπλέκεται ο π. Επιφάνιος Καψαλιώτης σε μία μονομαχία άνιση με έναν Επιφάνιο Θεοδωροπουλο που έχει περάσει στην χορεία των συγχρόνων Πατέρων της Εκκλησίας. Προσωπικώς δεν με χαλά ο λόγος του ότι “δεν υπάρχουν Κανόνες προαιρετικοί” όπως, ότι δεν υπάρχουν αρετές προαιρετικές. Όλοι είναι κλητοί στις αρετές. Προσωπικώς θα έλεγα ότι δεν υπάρχουν Κανόνες “επιδόρπια”. Δεν νομίζω οι Πατέρες να ασχολήθηκαν με το savoir vivre και το ευ ζήν με την έννοια του ευχάριστου βίου. Το “προαιρετικό” του Κανόνος εκφυλίστηκε σε ένα φρούτο, μανταρίνι, αχλάδι, σε μία κουβέντα μεταξύ τυρού και αχλαδιού, σε ένα γλυκό επιδόρπιο μετά από μια ωραία “αστακομακαρονάδα” όπως καταΐφι, πουτίγκα, νεραντζάκι και δεν συμμαζεύεται....
No comments:
Post a Comment