ΚΑΝΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΖΗΜΙΑ Η ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

ΚΑΝΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΖΗΜΙΑ Η ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Τελευταία υπάρχει μια τάση δαιμονοποίησης παραδοσιακών ιεραρχών, οι οποίοι, σε ορισμένες περιπτώσεις, ενήργησαν ή έγραψαν ή κήρυξαν θέσεις κατώτερες των προσδοκιών μας για την παναίρεση του Οικουμενισμού και τη Σύνοδο της Κρήτης.

Είναι φυσικό να έχουμε μεγάλες προσδοκίες από τους παραδοσιακούς ιεράρχες. Είναι απολύτως θεμιτό να τους συγκρίνουμε με δυναμικούς ιεράρχες της πρόσφατης εκκλησιαστικής Ιστορίας και να εκφράζουμε την απογοήτευσή μας επειδή, σε ορισμένες περιπτώσεις, αποδεικνύονται κατώτεροι των προσδοκιών μας.

Αυτό που είναι απαράδεκτο, όμως, είναι η προσπάθεια δαιμονοποίησής τους για να δικαιολογηθούν μη σύννομες με τους Κανόνες της Εκκλησίας αποτειχίσεις.

Χτές αναφερθήκαμε στον Σεβ. Φλωρίνης Θεόκλητο. Σήμερα ας πούμε λίγα λόγια για τον Σεβ. Πειραιώς Σεραφείμ, ο οποίος -ατυχώς- παρουσιάζεται, από ορισμένους, σαν μειοδότης της πίστεως επειδή έβαλε μετάνοια για να πάρει την ευχή του Πατριάρχη ή επειδή του έστειλε πορτραίτο ως δώρο.

Το ζητούμενο δεν είναι οι κοινωνικές εθιμοτυπικές σχέσεις του Σεβ. Πειραιώς με τον Παναγιώτατο αλλά η στάση του σε θέματα πίστεως.

Είναι τουλάχιστον άδικο και αχαριστία να θεωρούμε τον Σεβ. Πειραιώς Οικουμενιστή και να νομίζουμε ότι έχουμε το δικαίωμα να διακόψουμε το μνημόσυνό του, ενώ τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια βασιστήκαμε στις δικές του κυρίως πρωτοβουλίες για τη διοργάνωση Ημερίδων και άλλων εκδηλώσεων που προωθούν τον αντιοικουμενιστικό αγώνα.

Αληθεύει ότι ο Σεβ. Πειραιώς χαρακτηρίζεται από μια διγλωσσία εξαιτίας κυρίως των κοινωνικών σχέσεων που διατηρεί με Οικουμενιστές, αλλά ουδείς μπορεί να μηδενίσει την τεράστια προσφορά του στον αντιοικουμενιστικό αγώνα. 

Πολλώ μάλλον δεν νομιμοποιείται να διακόψει το μνημόσυνό του. Ο ΙΕ΄ Κανόνας της ΑΒ΄ Συνόδου επιτρέπει τη διακοπή του μνημοσύνου του οικείου ιεράρχη ΜΟΝΟΝ εφόσον κηρύττει επ’ εκκλησίαις γυμνή τη κεφαλή κατεγνωσμένη αίρεση. Για όνομα του Θεού! Ποια αίρεση κήρυξε ο Σεβ. Πειραιώς; 

Μιλά συνεχώς, με μεγάλη παρρησία, για όλες τις αιρέσεις γι’ αυτό έχουν συνασπισθεί εναντίον του πολιτικοί παράγοντες, ακτιβιστές του ομοφυλοφυλικού κινήματος, τέκτονες, εκκλησιαστικοί παράγοντες, οικουμενιστικά ιστολόγια και προπαντός ο Οικουμενικός Πατριάρχης και οι άλλοι Οικουμενιστές. Ή μήπως δεν γνωρίζουμε ότι γίνεται ονομαστική αναφορά εναντίον του στην ετήσια έκθεση του State Department για τα ανθρώπινα δικαιώματα ακριβώς επειδή έχει πλούσια αντιοικουμενιστική δράση;

Είναι δυνατόν να θεωρούμε τον Σεβασμιώτατο κ. Σεραφείμ Οικουμενιστή και μειοδότη της πίστεως και να προβληματιζόμαστε αν πρέπει να κόψουμε το μνημόσυνό του επειδή δήθεν κηρύσσει γυμνή τη κεφαλή αιρέσεις;

Αν ο Σεβ. Πειραιώς δεν είναι επικίνδυνος για τους Οικουμενιστές ιεράρχης για ποιο λόγο οι Οικουμενιστές τον έχουν στο στόχαστρο και τον διασύρουν αλύπητα για τις παραδοσιακές θέσεις που εκφράζει για όλα τα θέματα;

Η διαμονοποίηση παραδοσιακών ιεραρχών ζημιώνει τα μέγιστα τον αντιοικουμενιστικό αγώνα επειδή αποξενώνει τους παραδοσιακούς ιεράρχες από τον αγώνα που διεξάγουμε.

Ουδείς έχει αντίρρηση να γίνει διακοπή του μνημοσύνου όποιου ιεράρχη κηρύσσει γυμνή τη κεφαλή επ' εκκλησίαις κατεγνωσμένη αίρεση.

Ποιος λ.χ. εξέφρασε αντίρρηση για τη διακοπή του μνημοσύνου του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, των Σεβ. Μητροπολιτών Μεσσηνίας, Ιλίου, Αλεξανδρουπόλεως, Δημητριάδος, Αργολίδος, Νέας Ιωνίας, όσων συμμετείχαν και υπέγραψαν τα κακόδοξα κείμενα της Συνόδου της Κρήτης ή όσους δημόσια -όπως τον Σεβ. Θεσσαλονίκης Άνθιμο- υποστηρίζουν τη Σύνοδο της Κρήτης;

Αλλά πώς νομιμοποιείται και τι εξυπηρετεί η διακοπή του μνημοσύνου παραδοσιακών και αντιοικουμενιστών ιεραρχών, όπως είναι ο Σεβ. Φλωρίνης, ο Σεβ. Πειραιώς ή ο Σεβ. Κεφαλληνίας;

Όσοι πολεμούμε τον Οικουμενισμό έχουμε πολλούς και πανίσχυρους -κατά κόσμον- εχθρούς. Γιατί σώνει και καλά θέλουμε να χάσουμε τη συμμαχία των παραδοσιακών και αντιοικουμενιστών ιεραρχών;