ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΟΥΣ

ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΟΥΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε, στο ιστολόγιο “Πατερική Παράδοσις”, το ακόλουθο απόσπασμα από το άρθρο «Διωκόμενοι ἀλλ’ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι» του κ. Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου:

“Λίγες μέρες πέρασαν ἀπὸ τότε ποὺ ἡ πάλαι ποτὲ ὀρθοδόξως φρονοῦσα καὶ πράττουσα μονὴ τῆς Μεγίστης Λαύρας, γεμάτη οἰκουμενιστική «ἀγάπη» ἀποφάσισε νὰ φιμώσει τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ ἀπαγορεύοντας στὸν γέροντα Εὐστράτιο νὰ λειτουργεῖ στὸ μετόχι της «Ἄξιον ἐστί» καὶ παραδίδοντας του τελεσίγραφο νὰ φύγει ἀπὸ τὸ μοναστῆρι. Τὸ ἔγκλημα τοῦ γέροντος; Δὲν μνημονεύει τὸν αἱρετικὸ Πατριάρχη, ὅπως καὶ οἱ προκάτοχοι τῆς Μονῆς –ὅταν αὐτὴ ὀρθοτομοῦσε τὸν λόγο τῆς Ἀληθείας– δὲν μνημόνευαν τὸν αἱρετικὸ Ἀθηναγόρα.

Ὁ εὐσεβὴς ἑλληνικὸς λαὸς μερίμνησε ἐν σοφίᾳ Κυρίου νὰ κτίσει σὲ κάθε βουνοκορφὴ καὶ σὲ κάθε ἐρημικὴ πλαγιὰ ἐκκλησάκια, τὰ ὁποῖα στοὺς ἔσχατους, κατὰ τοὺς ἁγίους, καιροὺς ποὺ ζοῦμε θὰ δώσουν καταφύγιο σὲ ὅσους δὲν προσκυνήσουν γόνυ τῷ Βάαλ.

Σὲ ἕνα τέτοιο καταφύγιο εὐλαβείας, εὐσεβείας καὶ πίστεως λειτούργησε σήμερα ὁ γέροντας Εὐστράτιος. Ὅσοι παρεβρεθήκαμε σήμερα ἐκεῖ ζήσαμε μία ἀτμόσφαιρα κατάνυξης, δακρύων, συγκίνησης καὶ ἐν Χριστῷ καυχήσεως. Δὲν ἀκούστηκε στὸ κήρυγμα κανένας λόγος μίσους ἢ ἐμπαθείας παρὰ μόνο ὁμολογίας καὶ πραγματικῆς, ἀληθινῆς ἐλπίδας, χαρᾶς, παρηγοριᾶς καὶ ἐν Χριστῷ ἀγάπης. Ζήσαμε τὸ θαῦμα τῆς ζώσας Ἐκκλησίας. Πιστοὶ ἀπὸ τὴν Πελοπόννησο καὶ τὴν Ἀττικὴ διανύοντας μεγάλες ἀποστάσεις συνάχθηκαν στὸν ἔρημο ἀλλὰ εὐλογημένο αὐτὸν τόπο καὶ ἔνιωσαν τὰ ἴδια αἰσθήματα ποὺ ἔνιωσαν καὶ οἱ διωγμένοι Χριστιανοὶ ἐπὶ Ἀρείου, ἐπὶ Εἰκονομαχίας, ἐπὶ Βέκκου, ἐπὶ Λατινοκρατίας, Τουρκοκρατίας καὶ σήμερα ἐπὶ Οἰκουμενισμοκρατίας.”

Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται στην πράξη ότι η τακτική των διωγμών, όχι μόνον δεν αποδίδει, αλλά οδηγεί στα εντελώς αντίθετα από τα προσδοκώμενα, για τους Οικουμενιστές, αποτέλεσματα.

Ο π. Ευστράτιος Λαυρεώτης λειτουργούσε στο μετόχι “Άξιον εστίν” της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους στην Βαρυπόμπη Αττικής. Η Μονή της Μεγίστης Λαύρας έδωσε εντολή στον π. Ευστράτιο να φύγει από το μετόχι επειδή σταμάτησε το μνημόσυνο του Πατριάρχη.

Το αποτέλεσμα; Βρέθηκε ιδιωτικός ναός που προσφέρθηκε στον π. Ευστράτιο ο οποίος συγκεντρώνει αποτειχισμένους πιστούς από την Πελοπόννησο και την Αττική. 

Ρωτούμε τους Οικουμενιστές που μεθοδεύουν διωγμούς εναντίον όσων αποτειχίστηκαν: Τι κέρδισαν με την εκδίωξη του π. Ευστρατίου; Απολύτως τίποτε εκτός από το να παγιώσουν μια κατάσταση η οποία είναι πια εντελώς ανεξέλεγκτη από τους ίδιους.

Ρωτούμε, ακόμη, τους Οικουμενιστές: Ποιο κακό θα συνέβαινε αν άφηναν τον π. Ευστράτιο να μη μνημονεύει τον Πατριάρχη στο μετόχι “Άξιον εστίν;” 

Κανένα απολύτως κακό δεν θα πάθαινε κανένας.

Δυστυχώς δεν υπάρχει καθόλου σύνεση εκ μέρους των Οικουμενιστών οι οποίοι αφελέστατα νομίζουν ότι με τους διωγμούς θα καταστείλουν το κύμα των αποτειχίσεων. Αποτυγχάνουν πλήρως να αντιληφθούν ότι με τους διωγμούς γιγαντώνουν το αποτειχιστικό κίνημα και το καθιστούν πλήρως ανεξέλεγκτο.

Ας σκεφτούν μόνον οι Οικουμενιστές ότι οι αποτειχισμένοι αποκλείεται να αναγνωρίσουν τις όποιες ποινές τους επιβάλουν. 

Αυτό έγινε σε πολλές περιπτώσεις. Στη Μητρόπολη Σιδηροκάστρου λ.χ. ο π. Φώτιος Τζούρας εκδιώχθηκε από τον Μητροπολίτη του από το ναό της κοινότητας που διακονούσε και κατέφυγε σε ιδιωτικό εξωκκλήσι όπου και συνεχίζει να λειτουργεί χωρίς να μπορεί κανείς πια να τον ελέγξει καθόλου.  

Αυτό, βεβαίως, θα συμβεί παντού. Αν οι Οικουμενιστές εκδιώξουν τους αποτειχισμένους από τους ναούς και τα μοναστήρια τους θα καταφύγουν σε άλλους ιδιωτικούς ναούς και θα συνεχίσουν ανενόχλητοι να λειτουργούν χωρίς, ασφαλώς, να μνημονεύουν τον Πατριάρχη ή άλλους Οικουμενιστές επισκόπους.

Δυστυχώς, όμως, φαίνεται ότι δεν υπάρχει καθόλου σύνεση στα οικουμενιστικά δώματα γι’ αυτό πολύ λίγες ελπίδες υπάρχουν ότι θα σταματήσουν οι διωγμοί των αποτειχισμένων με αποτέλεσμα να υπάρξουν απρόβλεπτες συνέπειες για την ενότητα της Εκκλησίας.