ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΩΝ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑ,

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

________

Παρακλήσεων θησαύρισμα, ήτοι Συλλογή Παρακλητικών Κανόνων διαφόρων Αγίων, ποιηθέντων υπό Αρχιμ. ΝΙκοδήμου Γ. Αεράκη, Εκδ. Νεκταρίου Δ. Παναγόπουλου, Αθήναι Ιούνιος 2016, σσ. 472.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Δεν αποτελεί έκπληξη για τον γράφοντα το παρόν πόνημα του πανοσιολογιώτατου υμνογράφου π. Νικοδήμου. Γνωρίζουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι συνέγραψε, με χάρη περισσή, πλείστες όσες Ακολουθίες σε άγνωστους ή άνευ Ακολουθιών Αγίους. Το παρόν εύχρηστο για του φιλαγίους λειτουργικό βιβλίο, αποπνέει την οσμήν πνευματικής ευωδίας, η οποία χαρακτηρίζει τον πονήσαντα. 

Αφιέρωνει, εν πρώτοις, το παρόν στο Γέροντα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο, παρά τους πόδας του οποίου ανδρώθηκε πνευματικώς. Όποιος ρίξει μια ματιά στα περιεχόμενα του βιβλίου θα διαπιστώσει ότι περιλαμβάνει συνολικά τριάντα Παρακλητικούς Κανόνες. Εκτός από τους γνωστούς Κανόνες εις την Αγίαν Τριάδα, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν και το Μικρό και Μεγάλο Παρακλητικό Κανόνα προς τη Θεοτόκο, εμφανίζονται πλειστοί όσοι Κανόνες σε Αγίους που δεν είχαν, άχρι του νυν, Παρακλητικούς Κανόνες. Σημειώνουμε ενδεικτικά αυτούς που είναι αφιερωμένοι στον προφήτη Δανιήλ, τον φερώνυμο του συγγραφέως Νικόδημο, το νυκτερινο μαθητή, την Αγία Ευλαλία, τον Άγιο Ιωάννη το Βατάτζη, τον Άγιο Νικόλαο Κασάτκιν και τον Άγιο Σέργιο του Ραντονέζ. Σε κάθε Κανόνα προηγείται Πρόλογος με συνοπτικά στοιχεία από το Βίο του Αγίου και στο τέλος της όλης Ακολουθίας παρατίθεται Απολυτίκιο του τιμωμένου Αγίου. Παραθέτω δειγματοληπτικά το Απολυτίκιο του Αγίου Νικολάου Κασάτκιν, αρχιεπισκόπου Ιαπωνίας:

Ήχος πλ. Α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.

Τον Νικόλαον πάντες, ανευφημήσωμεν. Ιαπωνίας

ποιμένα και Εκκλησίας αυτής, ιδρυτήν και φρυκτωρόν ιεραπόστολον, ότι εκήρυξε Χριστόν τοις εν σκότει και σκιά, καθεύδουσι του θανατου, και γέγονεν εν τοις έργοις, των Αποστόλων πιστόν αντίγραφον.

Είναι πρέπον να τονισθεί εδώ ότι ο φιλάγιος π. Νικόδημος ανασκουμπώθηκε και συνέγραψε  το παρόν για να προτρέψει τους πιστούς, τους οποίους κυκλώνουν «αι του βίου ζάλαι ώσπερ μέλισσαι κηρίον», να καταφεύγουν στους φίλους του Χριστού, τους Αγίους, για να βρουν ανάπαυση. Γι’ αυτή την ποιμαντική του μέριμνα αξίζει, νομίζω, να τον ευχαριστήσουμε εκτενώς από τη μια και να ικετεύσουμε συνάμα τους υπ’ αυτού τιμωμένους Αγίους να πρεσβεύουν για τον καλό κληρικό, που αναλίσκεται καθ’ εκάστην υπέρ της δόξης του Θεού.