ΝΑ ΑΦΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΟΙ!

ΝΑ ΑΦΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΟΙ!

ΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ, ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ

ΝΑ ΠΡΟΜΑΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ

Του Γέροντος Παισίου

===============

«Κατάσταση είναι αυτή; ∆ικαστικοί να φοβούνται να δικάσουν, να κάνουν µηνύσεις για εγκληµατίες και να τους απειλούν ό ένας και ό άλλος και να αναγκάζονται να τις αποσύρουν; Και τελικά ποιοί κυβερνούν; Σε αναπαύει αυτή ή κατάσταση; Υποστηρίζεις αυτούς; Εσύ είσαι εγκληµατίας. Γι' αυτό ήρθες; Άντε, φύγε Από εδώ!».

Γέροντα, δεν φοβάστε έτσι που µιλάτε;

Τι να φοβηθώ; Τον τάφο µου τον έχω ανοίξει. Αν δεν τον είχα ανοίξει, θα µε απασχολούσε που θα κουραζόταν ο άλλος να σκάψει. Τώρα θα χρειασθεί να ρίξει µόνο λίγους τενεκέδες χώµα.

Εχω υπ' όψιν µου έναν άλλον άθεο, έναν βλάσφηµο, που τον αφήνουν στην τηλεόραση και µιλάει, ενώ έχει πει τα πιο βλάσφηµα λόγια για τον Χριστό καί την Παναγία. ∆εν παίρνει και η Εκκλησία µια θέση να αφορίση µερικούς. Αυτούς έπρεπε να τους αφορίζη η Εκκλησία.

Γέροντα, τι θα καταλάβουν µε τον αφορισµό, αφού τίποτε δεν παραδέχονται;

Τουλάχιστον να φανεί ότι η Εκκλησία παίρνει µιά θέση.

Έγραψε ένας κάτι βλάσφηµα για την Παναγία και κανείς δεν µίλησε. Λέω σε κάποιον: «∆εν είδες τι γράφει εκείνος;». «Ε, τι να τους κάνης, µου λέει. Θα λερωθείς, αν ασχοληθείς µαζί τους». Φοβούνται να µιλήσουν.

Τι είχε να φοβηθεί, Γέροντα; - Να µη γράψουν τίποτε γι' αυτόν και εκτεθεί, και ανέχεται να βλασφηµήται η Παναγία! Να µη θέλουµε να βγάλει ο άλλος το φίδι από την τρύπα, για να έχουµε εµείς την ησυχία µας. Αυτό είναι έλλειψη αγάπης.

Υστερα αρχίζει ο άνθρωπος να κινείται από συµφέρον. Γι' αυτό βλέπεις ένα πνεύµα σήµερα: «Με τον τάδε να έχουµε σχέσεις, για να µας λέει καλά λόγια. Με τον άλλο να τα έχουµε καλά, για να µη µας διασύρει κ.λπ. Να µη µας πάρουν για κορόϊδα, να µη γίνουµε θύµατα».

Ολη αυτή η κατάσταση έχει κάνει ένα κακό και ένα καλό. Το κακό είναι ότι και εκείνοι που είχαν κάτι µέσα τους, άρχισαν να αδιαφορούν, γιατί λένε: «Εγώ θα σιάξω την κατάσταση;» Το καλό είναι ότι πολλοί άρχισαν να προβληµατίζονται και να αλλάζουν. Μερικοί έρχονται και µε βρίσκουν και προσπαθούν να δικαιολογήσουν ένα κακό που έκαναν προηγουµένως, γιατί έχουν προβληµατισθεί.

∆ηλαδή, Γέροντα, πρέπει πάντα να οµολογούµε το «πιστεύω» µας;

Χρειάζεται διάκριση. Είναι φορές που δεν πρέπει να µιλήσουµε και άλλες φορές που πρέπει να οµολογούµε µε παρρησία το «πιστεύω» µας, γιατί φέρουµε ευθύνη, αν δεν µιλήσουµε.

Σ' αυτά τα δύσκολα χρόνια ο καθένας µας πρέπει να κάνη ότι γίνεται ανθρωπίνως και ότι δεν γίνεται ανθρωπίνως να το αφήνει στο Θεό. Ετσι θα έχουµε ήσυχη τη συνείδηση µας ότι κάναµε εκείνο που µπορούσαµε. Αν δεν αντιδράσουµε, θα σηκωθούν οι προγονοί µας από τους τάφους.

Εκείνοι υπέφεραν τόσα για την πατρίδα και εµείς τι κάνουµε γι' αυτήν; Η Ελλάδα, η Ορθοδοξία, µε την Παράδοση Της, τους Αγίους και τους ήρωες της, να πολεµήται από τους ίδιους τους Έλληνες και εµείς να µη µιλάµε! Είναι φοβερό!

Είπα σε κάποιον. «Γιατί δεν µιλάτε; Τι είναι αυτά που κάνει ο τάδε;». «Τι να πεις, µου λέει, αυτός όλος βρωµάει». «Αν βρωµάει όλος, γιατί δεν µιλάτε; Χτυπήστε τον». Δεν κάνουν τίποτε! Τον αφήνουν.

Αν οι Χριστιανοί δεν οµολογήσουν, δεν αντιδράσουν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα. Ενώ, αν αντιδράσουν, θα το σκεφθούν. Αλλά και οι σηµερινοί Χριστιανοί δεν είναι για µάχες. Οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν γερά καρύδια· Αλλαξαν όλο τον κόσµο. Και στη βυζαντινή εποχή µιά εικόνα έβγαζαν από την Εκκλησία καί αντιδρούσε ο κόσµος.

Εδώ ο Χριστός σταυρώθηκε, για να αναστηθούµε εµείς, και εµείς να αδιαφορούµε!

Αν η Εκκλησία δεν µιλάει, για να µην έρθει σε ρήξη µε το κράτος, αν οι µητροπολίτες δεν µιλούν, για να τα έχουν καλά µε όλους, γιατί τους βοηθάνε στα ιδρύµατα κ.λπ., οι Αγιορείτες πάλι αν δεν µιλούν, για να µην τους κόψουν τα επιδόµατα, τότε ποιος θα µιλήσει;

Είπα σε κάποιον ηγούµενο: «Αν σας πουν ότι θα σας κόψουν τα επιδόµατα, να πείτε: "Θα κόψουµε και εµείς την φιλοξενία", για να προβληµατισθούν». Οι καθηγητές της Θεολογίας κ.λπ. δεν φωνάζουν, γιατί λένε: «Είµαστε υπάλληλοι· θα χάσουµε τον µισθό µας, και µετά πώς θα ζήσουµε;».

Τα µοναστήρια εν τω µεταξύ τα έπιασαν µε τις συντάξεις. Γιατί νομίζεις εγώ δεν θέλω να πάρω ούτε αυτήν την ταπεινή σύνταξη του Ο.Γ.Α.; Ακόµη και ασφαλισµένο σε µια ασφάλεια του Ο. Γ. Α. να τον έχουν τον µοναχό, και αυτό δεν είναι τίµιο. Να τον έχουν ασφαλισµένο ως άπορο; Ναι· αυτό τον τιµά.

"Αλλά να τον έχουν ασφαλισµένο στον Ο.Γ.Α., γιατί; Ο µοναχός άφησε µεγάλες συντάξεις, έφυγε από τον κόσµο και ήρθε στο µοναστήρι, και να πάρει πάλι σύνταξη!

Και να φθάνουµε για την σύνταξη να προδώσουµε Τον Χριστό!

ΠΗΓΗ:

Αναβάσεις